Dwie Dorotki

Obsada: dobra Dorotka, zła Dorotka, macocha, ojciec, Pani Zima, śnieżynki, jabłoń, piec, Nocka, gwiazdki, pies, kot, książę, wiatry, skrzaty,

narrator.

Narrator

Daleko, daleko za górami, za lasami żyli sobie w małej chatce tatuś z mamusią i ich dobra córeczka Dorotka. Pewnego dnia
mamusia zachorowała i niestety zmarła. Dorotka została sama z tatusiem. Po pewnym czasie tatuś ożenił się ze złą macochą. Była
ona bardzo niedobra dla sierotki Dorotki, a to dlatego że ona miała też córeczkę, która nazywała się także Dorotka.

KURTYNA

Scena: cała rodzina w domu

Macocha do ojca

Ponieważ moja córeczka też nazywa się Dorotka to twoją córkę będziemy wołali sierotka a moją córeczka.

Ojciec

A może będziemy je wołali jednakowo – Dorotki.

Macocha

Nie, nie zgadzam się bo to będzie się nam myliło. A zresztą idź do lasu i nazbieraj chrustu.

Macocha do sierotki

A ty nie stój tak i nie gap się, mało jest roboty? Posprzątaj izbę, ugotuj obiad a my idziemy na spacer, bo moja córeczka musi sobie
pochodzić na świeżym powietrzu. A uwiń że się z robotą szybko i upiecz dobry placek dla mojej Dorotki.

Sierotka

Dobrze wszystko zrobię. Ja lubię pracować, gotować, sprzątać i piec. Wszystkiego mnie nauczyła moja matuś.

Zła Dorotka

Nie gadaj tyle, bierz się za robotę, a nie zapomnij mi uprasować wstążek i wyczyścić bucików.

(Macocha i zła Dorotka wychodzą)

Sierotka (sprząta, zamiata)

A teraz idę upiec ciasto.

KURTYNA

Narrator

I jak co dzień dobra Sierotka musiała pracować a córeczka od macochy wylegiwała się na łóżku i tylko rozkazywała.
Nadeszła zima, spadły wielkie śniegi, przyszły mrozy i w pewien wieczór macocha kazała Sierotce iść do studni po wodę. A że
Sierotka miała drewniaki na nogach poślizgnęła się i wpadła do studni.
Leciała, leciała w głąb i dopiero gdy o dno się uderzyła ocknęła się, otworzyła oczy, patrzy a przed nią wrota wielkie jak u stodoły.
Uchwyciła ona skobel, pociągnęła i drzwi się otworzyły. Sierotka próg przekroczyła a tam dziwy nad dziwami, patrzy i oczom nie
wierzy.

KURTYNA

Scena: łąka z jabłonką, z boku stoi piec, w oddali domek Pani Zimy

Taniec skrzatów

Po tańcu Sierotka mówi:

Niedomiary! Co to? Czyżbym była w zaczarowanym świecie. Ani tu zimy, słońce świeci, kwiaty pachną na łące. Ach jak tu
cudownie. A któż to się tak skarży?

Jabłoń

Doloż moja, ciężka dolo
Gałązeczki – ręce bolą,
Bujne wichry nie latają,
Jabłek ze mnie nie strącają
Gałązeczki – ręce bolą,
Doloż, moja ciężka dolo.

Sierotka

Och nie martw się jabłonko. Zaraz pozrywam jabłka, to żadna robota.

(Sierotka zrywa jabłka)

Jabłoń

Ulżyłaś mi dobra dziewczynko, weź sobie jabłek na drogę tyle ile uniesiesz.

Sierotka

Wezmę sobie tylko jedno jabłko, może jeszcze ktoś inny będzie przechodził i się poczęstuje. Do widzenia jabłonko.

Jabłoń

Do widzenia dobra dziewczynko.

Sierotka (nasłuchuje)

Oj znów słyszę że ktoś się użala nad swoim losem

Piec

Ile kropel płynie rzeką
Tyle dni się chleby pieką
Kto zlituje się zlituje
Chleby ze mnie powyjmuje

Sierotka

Zaraz ci pomogę, wyjmę chleby żeby się nie spaliły

(Sierotka wyjmuje chleby)

Piec

Dobra dziewczynko niechaj ci się w życiu szczęści. Za to żeś moje chleby uratowała weź sobie tyle bochenków chleba ile uniesiesz.

(Sierotka bierze tylko jeden bochenek. Piec i jabłoń wychodzą)

Sierotka

Ojej co to? Jem jabłko i cały czas je mam całe. Niemożliwe

(Idzie dalej i dziwi się, na scenę wchodzą śnieżki i Pani Zima)

Sierotka

Och a to co?

(Widzi domek Pani Zimy, śnieżki)

Sierotka

Witaj piękna pani, oraz wy śliczne płatki śniegowe.

Śnieżki

Witaj dziewczynko.

Zima

Witaj moja droga, skąd przybywasz?

Sierotka

Ach piękna Pani, znalazłam się tu przypadkiem, wpadłam do studni gdy nabierałam wodę ale wcale nie żałuję, bo znalazłam się w
zaczarowanym świecie bajki. Tak tu ładnie.

Zima

A może chciałabyś u mnie zostać na rok i popracować trochę.

Sierotka

Żadnej pracy się nie boję, chętnie popracuję. Tylko czy dam radę?

Zima

Na pewno. Sprzątniesz mi komnatę zimową, pościelisz łóżko, ugotujesz obiad dla pieska i kotka.

(Podchodzi kot i pies)
Sierotka

Jaki śliczny kotek i piesek. Ja bardzo kocham wszystkie zwierzęta.

Kotek

Miau to jest na pewno dobra dziewczynka.

Piesek

Hau, hau to już widać że będzie również dobrą gospodynią.

Zima

Chodź zaprowadzę Cię do domku. Ale może chciałabyś zobaczyć jak tańczą moje śnieżki.

Taniec śnieżek

Narrator

Codziennie Sierotka komnatę sprząta aż wszystko się świeci w każdym kątku, poduchy i pierzyny wietrzy na płocie, obiady pyszne
gotuje dla kotka i pieska.

Wieczorem zawsze wraca Pani Zima i nadziwić się nie może jak przyjemnie jest w jej domku.

Ano minął rok.

(na scenę wchodzą Sierotka, Zima i Śnieżynki)

Zima

Moja Dorotko już minął rok i twoja praca się u mnie skończyła.

Zima zwraca się do Śnieżynek

Śnieżynki jaką skrzyneczkę dać dziewczynce za pracę

Śnieżynki kłaniają się

Srebrną

Zima

Piesku, kotku a wy co radzicie

Kotek i Piesek

Oczywiście że srebrną

Zima

Macie rację, ja również zgadzam się z wami

(Zima podaje Dorotce skrzyneczkę i głaszcze ją po plecach)

A teraz zamknij oczy, śpij, śpij Dorotko

(Dorotka zasypia)

Wiatry, wiatry braciszkowie przybywajcie, przybywajcie.

Wiatry

Przybyliśmy na Twoje rozkazy

Zima

Weźcie Dorotkę między siebie, dmuchnijcie z całej siły i wyprowadźcie ją na powierzchnię

Wiatry

Spełnimy Twoje życzenie

(wiatry z Dorotką wybiegają, reszta też schodzi ze sceny)

KURTYNA

Narrator

I tym sposobem Sierotka wydostała się ze studni i stanęła przed swoją chatką. Piękna i paradna była Sierotka. Ojciec i macocha
patrzą i oczom nie wierzą. Nie mogą rozpoznać cóż to za piękna pani.

KURTYNA

Macocha

Witaj dziewczynko, kto ty jesteś

Sierotka

To ja Dorotka

Ojciec

Niedomiary, ale widzę że to prawda. Rozpoznaję moją córeczkę. Córeczko kochana co się z tobą działo? Gdzie byłaś tak długo?

Sierotka

Kochany tatusiu, poszłam po wodę do studni, poślizgnęłam się na lodzie i wpadłam do niej, a tam jest zupełnie inny, zaczarowany
świat, świat pełen dziwów. Spotkałam tam Panią Zimę i śnieżki. Pani Zima podarowała mi również za moją pracę tę oto
skrzyneczkę.

Zła Dorotka

Pokaż, pokaż co tam w niej masz

Macocha

O rety, a to co? Tyle złota, niedomiary. Chodź do domu obejrzymy je dokładnie.

KURTYNA

Narrator

I poszli wszyscy do domu aby podziwiać klejnoty. Sierotka cały wieczór opowiadała jak tam było. Wreszcie późnym wieczorem
poszli spać, ale zła macocha z zazdrości i z zawiści spać nie mogła. Długo się naradzała ze swoją córeczką, aż wreszcie
postanowiła, że popchnie swoją Dorotkę do studni i też ją spotka takie bogactwo jak Sierotkę. Wczesnym rankiem wyszła ze swoją
córeczką i pchnęła ją do studni. Leciała, leciała w głąb Dorota, aż wreszcie zatrzymała się na dnie. Patrzy a tam drzwi wielkie,
pchnęła je i znalazła się na zaczarowanej łące. Była zmęczona i zasnęła.

KURTYNA

Scena: łąka, z jedne strony jabłonka, a z drugiej piec, w dali dom Zimy, wchodzi Nocka

Nocka

Jestem ciemna, szara noc

Gwiazdki na mym płaszczu płoną

Księżyc to mój starszy brat,

Który świeci nocą pośród moich gwiazd.

Chodzę po polach i miastach

By ukołysać cały gwarny świat,

By odpoczęły zwierzęta i ludzie

Po dziennym, ciężkim, mozolnym trudzie.

Gwiazdeczki, gwiazdeczki moje

Zatańczmy wraz, aby całe niebo było pełne gwiazd.

Taniec gwiazdek

Zła Dorotka

No całe szczęście, że już jestem na tej łące. Co za ulga. Chwileczkę, czy to był sen czy jawa? Widziałam nockę i piękne gwiazdki
tańczące. To był piękny taniec.

Och co to? Kto to?

Jabłoń

Doloż moja ciężka doloż

Gałązeczki-ręce bolą

Bujne wichry nie latają

Jabłek ze mnie nie strącają

Gałązeczki-ręce bolą

Doloż moja ciężka doloż

Zła Dorotka

No pewnie ta jabłoń myśli że jej pomogę. Ha, ha wezmę sobie trochę jabłek na drogę, ani mi się śni zrywać jabłka i męczyć się

(zrywa dwa jabłka i idzie dalej)

Oho znów ktoś jęczy. Posłucham kto to.

Piec

Ile kropel płynie rzeką

Tyle dni się chleby pieką

Kto zlituje się zlituje

Chleby ze mnie powyjmuje

Zła Dorotka

Wezmę sobie jeden chleb na drogę, żebym nie była głodna. A reszta niech się spali. Cóż mnie to obchodzi.

Usiądę sobie i zjem jabłko. Co to? Jabłko zmieniło się w kamień. A tego chleba nie można nawet ugryźć, taki jest twardy.

(Idzie dalej)

No muszę się pospieszyć, aby przed wieczorem dotrzeć do domu Zimy.

Oho już go widzę.

(wchodzą śnieżki)

Śnieżki

Witaj dziewczynko

I śnieżka

Cóż to nie odpowiadasz na nasze przywitanie

Zła Dorotka

Ani mi się śni z wami witać. Gdzie jest Zima?

Zima

Tutaj jestem, witaj dziewczynko

Zła Dorotka

Witaj Pani Zimo, przyszłam do ciebie na służbę

Zima

Przydasz mi się, mam nadzieję że spodoba ci się. U mnie dużo roboty nie ma. Pieska i kotka nakarmić, chatkę moją wysprzątać.

Zła Dorotka

Dobrze, zrobię wszystko.

Zima

Śnieżynki chodźcie ze mną w świat.

(Zima i Śnieżynki wychodzą, wchodzi pies i kot)

Kotek

Miau zjadłbym coś

Piesek

Hau, hau i ja jestem głodny.

Zła Dorotka

A wy co tu robicie, wynoście się. Ja muszę odpocząć

Kotek i Piesek

A nie ugotujesz nam nic do zjedzenia?

Zła Dorotka

Ha, ha, ha, a to by mi się chciało. Ja przyszłam tu po to aby być bogatą a nie usługiwać wam. Ale już wynoście się bo chce mi się
spać.

(kot i pies wybiegają, zła Dorotka idzie do domku)

Narrator

I tak było co dzień. Leniwa Dorota tylko dla siebie gotowała, zwierzęta zawsze wyrzucała za drzwi.

Ano minął rok….

(wbiegają Śnieżki, kot i pies, wchodzi Zima i zła Dorotka)

Zima

Już skończył się rok twojej służby u mnie, a więc czas na zapłatę. Śnieżynki, kotku, piesku jaką skrzyneczkę dać Dorotce?

Śnieżynki

Czarną

Kot i pies

Czarną

Zima

I ja tak myślę, proszę oto zapłata za twoją służbę

Hej wiatry braciszkowie wyprowadźcie Dorotkę na górę.

Wiatry

Jesteśmy na twoje rozkazy królowo Zimo

Zima

A teraz zaśnij dziewczynko.

KURTYNA

(Dorota staje przed domem)
Zła Dorotka

Mamusiu, tato, Sierotko oto jestem

(wchodzą mama , tata i Sierotka)

Macocha

Co to? Kto to?

Zła Dorotka

To ja matko

Macocha

Niemożliwe, to nie może być prawda.

Zła Dorotka

Tak mamusiu, to ja. Spójrz mam w tej skrzynce skarby niezliczone.

(wszyscy podchodzą, zła Dorotka otwiera skrzynkę)

Wszyscy

Nieszczęście, nieszczęście.

Książę

Kto tak lamentuje co się stało?

Ojciec

Kto ty jesteś?

Książę

Jestem księciem czarodziejem. Cóż to się stało?

Zła Dorotka

To zła królowa Zima podarowała mi tę nieszczęsną skrzynkę, w której są same węże i żaby.

Książę

Królowa Zima jest bardzo dobra, ale ponieważ jesteś leniwą i złą dziewczynką ukarała cię.

Zła Dorotka

I co ze mną będzie, co będzie. Ja nieszczęśliwa.

Sierotka

Bardzo cię proszę książę, wiem że potrafisz czarować, odczaruj moją siostrę i zamknij te wszystkie gady w skrzynce.

Książę

Bardzo chętnie uczynię to dla Ciebie, gdyż wiem, że jesteś bardzo dobra dla wszystkich. Lecz twoja siostra musi przyrzec, że się
już poprawi.

Zła Dorotka

Zrozumiałam, że źle postępowałam. Obiecuję, że się poprawię.

Książę

Pokus-pokus, abra-kadabra węże, żaby wskakujcie do skrzynki.

A więc jesteś już wolna od tych zaklęć.

A ty dobra Dorotko czy zechciałabyś zostać moją żoną.

Sierotka

Tak, bardzo chętnie.

Książę i Sierotka

Teraz zapraszamy was wszystkich na nasz ślub.

Taniec Księcia i Sierotki