Mechanizmy działania toksycznego
Mechanizm działania toksycznego:
TOKSYCZNOŚĆ:
Zdolność substancji chemicznej do wywołania uszkodzeń w organizmie, które
prowadzą do zaburzeń w jego funkcjonowaniu, objawiajacych się w postaci
zatrucia .
FAZY ZATRUCIA:
1.
Wniknięcie, wchłoniecie i dystrybucja substancji toksycznej.
2.
Osiągnięcie w czasie możliwości kompensacyjnych organizmu.
3.
Interakcje z cząsteczkami i makrocząsteczkami komórek ich
elementami strukturalnymi i mechanizmami naprawczymi.
4.
Upośledzenie funkcji komórki, jej śmierć, zniszczenie narządu lub
organizmu.
EFEKT TOKSYCZNY:
Substancja podział: egzogenna, endogenna
doprowadzenie substancji do miejsca docelowego – białka, lipidy,
receptory, enzymy, DNA
stężenia, czasu oddziaływania,
Mechanizm działania toksycznego:
To pojecie bardzo ogólne, obejmuje działanie:
-OSTRE,
-PRZEWLEKŁE,
-ODLEGŁE,
Poznano dla niektórych substancji toksycznych.
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie fizyczne:
kiedy substancja działa przez samą swoją fizyczną obecność w
określonym obszarze ustroju,
wytracanie się substancji w kanalikach nerkowych i blokowanie procesu
tworzenia
(sulfonamidy, sole wapnia, salicylany)
Działanie chemiczne:
kiedy efekt toksyczny uwarunkowany jest zajściem reakcji chemicznej
miedzy trucizną a określonym układem biologicznym,
Mechanizm działania toksycznego:
-niedotlenienie tkanek lub nieprawidłowe wykorzystanie energii spalania.
Deficyt tlenu:
Norma O
2
: 21% w powietrzu atmosferycznym,
760 mmHg – ciśnienie atmosferyczne,
100 mmHg – ciśnienie parcjalne we krwi,
80-90 mmHg – dyskomfort,
< 70 mmHg – utrata przytomności,
niskie ciś. w pow. atmosferycznym – wysoko w górach,
stęż. O
2
w pow. Atmosferycznym – studzienki, procesy gnilne.
Mechanizm działania toksycznego:
-niedotlenienie tkanek lub nieprawidłowe wykorzystanie energii spalania.
Toksyczne niedokrwistości:
prawidłowe ciś, parcjalne O
2
we krwi ale zbyt mało hemoglobiny,
hemoliza krwinek: arsenowodór, chloronitrobenzen,
zahamowanie syntezy hemoglobiny: ołów,
uszkodzenie szpiku: benzen,
promieniowanie X,
cytostatyki,
antymetabolity
Mechanizm działania toksycznego:
-niedotlenienie tkanek lub nieprawidłowe wykorzystanie energii spalania.
Unieczynnienie hemoglobiny:
kiedy prawidłowe ciśnienie parcjalne tlenu, prawidłowy poziom hemoglobiny,
Tlenek węgla: HbO
2
+ CO HbCO + O
2
200-300x większe powinowactwo do Hb,
0,1% w pow. wdychanym 50-60% zablokowanie Hb
/ śpiączka, porażenie ośrodka oddechowego, zmiany w mózgu /
azotan (III) sodu, aminy aromatyczne:
Hb(Fe
2+
) + utleniacz Met Hb(Fe
3+
)
forma utleniona nie przenosi tlenu,
60-70% methemoglobiny zgon
Mechanizm działania toksycznego:
-niedotlenienie tkanek lub nieprawidłowe wykorzystanie energii spalania.
Zablokowanie oddychania tkankowego:
w mitochondriach komórkowych zachodzą procesy łańcucha oddechowego,
dochodzi do odwodorowania substratów,
jony H
+
są transportowane wzdłuż łańcucha oddechowego gdzie reagują z
jonami O
2-
tworząc H
2
O,
enzymem warunkującym reakcje łańcucha oddechowego jest
oksydaza cytochromowa
CO, cyjanki, azydek – blokery oksydazy cytochromowej,
Kompleks cytochrom – CN powoduje porażenie ośrodka oddechowego i zgon.
/wersenian dikobaltowy/
Mechanizm działania toksycznego:
-niedotlenienie tkanek lub nieprawidłowe wykorzystanie energii spalania.
Rozprężenie oksydacyjnej fosforylacji:
Reakcje łańcucha oddechowego są egzotermiczne,
uwalniana energia jest magazynowana w reakcji endotermicznej
oksydacyjnej fosforylacji:
ADP + P ATP
związki z grupy 2,4 dinitrofenole do zahamowania fosforylacji
nadmierne uwalnianie energii wzrost ciepłoty ciała zgon
Mechanizm działania toksycznego:
-inhibitory reakcji enzymatycznych.
Enzymy:
Białka, które katalizują ważne życiowo reakcje chemiczne w
organizmie, zawierają tzw. centrum aktywne, które łączy się z
substratem tworząc kompleks E-S,
Trucizny działają jak inhibitory ponieważ:
- mają analogiczna budowę steryczną tworząc kompleks EI – inhibicja
kompetycyjna,
- wiążą się poza centrum aktywnym – inhibicja niekompetycyjna,
- mogą blokować grupy funkcyjne koenzymów – blokowanie reakcji red-ox
Mechanizm działania toksycznego:
-inhibitory reakcji enzymatycznych.
Inhibitory esterazy acetylocholinowej: p- nitrofenol
-powoduje wzrost ACh w synapsach i na zakończeniach nerwowych,
-obj. nikotynowe i muskarynowe,
Fluorooctan:
-silnie toksyczny pestycyd na gryzonie,
-tworzy kompleks akonitaza-fluorocytrynian przerywając cykl Krebsa,
-obj, arytmia /wapń/, wymioty, ataki padaczki „grand mal”, zapaść, zgon,
Luizyt i tlenek arsenu (III):
-
związki As
3+
reaguja z grupami SH enzymów i koenzymów
np. kwas liponowy – niezbedny w cyklu Krbsa.
Mechanizm działania toksycznego:
-Wpływ trucizn na procesy przewodzenia bodźców w układzie nerwowym
Trucizny wywierają efekt toksyczny poprzez bezpośrednią reakcję z
receptorami układu nerwowego.
Receptor to wyspecjalizowane białko odbierające informacje ze
środowiska zewnętrzkomórkowego i przekazujące je do odpowiednich
elementów efektorowych.
Acetylocholina to neuroprzekaźnik, który działa poprzez receptory
związane z kanałem jonowym = nikotynowym,
receptory sprzężone z białkiem G = muskarynowym,
Mechanizm działania toksycznego:
-Wpływ trucizn na procesy przewodzenia bodźców w układzie nerwowym
Agoniści receptora cholinergicznego:
Substancje wykazujące analogię strukturalną do ACh, np. muskaryna,
występująca w muchomorze Amantia muscaria,
Objawy zatrucia : łzawienie, ślinotok, duszność, bóle brzucha,
Substancje blokujące receptor cholinergiczny:
tworzy praktycznie nieodwracalne połączenia z receptorem,
powstały kompleks traci zdolność depolaryzacji bł,komórkowej i przewodzenia
bodźców
Tubokuraryna – alkaloid stosowany przez Indian, lub współcześnie – zwiotczenie
mięśni przed operacjami, w tężcu, zatruciu struchniną /neostygmina + sztuczne
oddychanie/
Substancje blokujące uwalnianie acetylocholiny:
Botulina- toksyna łącząca się z bł.presynaptyczną blokuje kanały uwalniania Ach
do przestrzeni synaptycznej, dochodzi do porażenia mięśni.
Mechanizm działania toksycznego:
Wpływ trucizn na procesy przewodzenia bodźców w układzie nerwowym
Glikozydy nasercowe
wiązanie z Na
+
,K
+
ATP- azą,
Hamowanie wypływu jonów Na
+
z komórki,
Wzrost stężenia wewnątrzkomórkowego Ca
2+
,
Wzrost pobudliwości i kurczliwości mięśnia sercowego
Mechanizm działania toksycznego:
-Wpływ trucizn na procesy przewodzenia bodźców w układzie nerwowym
Substancje wpływające na migrację jonów sodu przez błonę neuronu:
Tetradotoksyny:
•
subs.wytwarzana w wątrobie ryb z Japonii,
•
dochodzi do porażenia mm. szkieletowych,
•
zablokowaniu ulegają kanały Na
+
(brak transportu do wnętrza asonu),
Batrachotoksyna:
•
sterydowa trucizna zawarta w skórze południowo-amerykanskiej żaby,
•
zwiększa przepływ jonów sodu również w stanie spoczynku
•
znosi działanie tetradoksyny.
Mechanizm działania toksycznego:
STRES OKSYDACYJNY:
Stan charakteryzujący się obecnością zwiększonej ilości reaktywnych wolnych
rodników, których komórka nie jest w stanie zdetoksykować.
Mechanizm działania toksycznego:
STRES OKSYDACYJNY.
Rodnikami są cząsteczki zawierające co najmniej jeden niespreparowany
elektron. Powstają w wyniku homologicznego rozszczepiania wiązania lub w
reakcjach red.-ox.
PODZIAŁ:
Tlenowe: Nietlenowe:
*O
2
- anionorodnik ponadtlenkowy, L* - rodnik lipidowy,
*OH – rodnik hydroksylowy, R-S* - rodnik tiolowy,
RO* - rodnik alkoksylowy, H* - rodnik wodorowy
ROO* - rodnik nadtlenkowy
Mechanizm działania toksycznego:
STRES OKSYDACYJNY.
Endogenne źródła aktywnych form tlenu:
reakcje katalizowane przez cytochrom P-450,
peroksydazy i katalazy
mitochondrialny transport elektronów,
mikrosomalny łańcuch przenoszenia elektronów,
leukocyty i makrofagi
Egzogenne źródła aktywnych form tlenu:
promieniowanie UV i Roentgena,
dym tytoniowy i zanieczyszczenia powietrza,
środki spożywcze,
niektóre leki – cytostatyki.
Mechanizm działania toksycznego:
STRES OKSYDACYJNY.
Mutacje – procesy nowotworowe,
Peroksydacja lipidów – uszkodzenie błon biologicznych,
Utlenianie białek z grupą zawierającą siarkę - spadek aktywności
enzymów,
Miażdżyca tętnic – utlenianie frakcji LDL,
Mechanizm działania toksycznego:
STRES OKSYDACYJNY.
Antyoksydanty – substancje chroniące organizm przed uszkodzeniami
wywołanymi przez wolne rodniki.
Enzymatyczne:
Dysmutaza ponadtlenkowa,
Katalaza,
Peroksydaza glutationu,
Nieenzymatyczne:
Witaminy C i E,
Β- karotn,
Zredukowany glutation,
Ceruloplazmina,
Kwas liponowy.
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie chemiczne:
Karcynogeny
są substancjami, które mogą wywoływać zmiany
metabolizmu i procesy różnicowania komórek,
działając geno- lub epi – toksycznie.
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie chemiczne:
Karcynogeny genotoksyczne:
•
bezpośrednie – elektrofilowe związki organiczne reagujące z DNA
np. etylenoimina, iperyt siarkowy,
•
pośrednie – ich metabolity są karcynogenami reagującymi z DNA
np. chlorek winilu, benzopiren
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie chemiczne:
Karcynogeny epigenetyczne:
•
Hormony
•
Substancje immmunosupresyjne
•
Kokancerogeny
•
promotory
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie chemiczne:
Karcynogeny genotoksyczne:
•
bezpośrednie – elektrofilowe związki organiczne reagujące z DNA
np. etylenoimina, iperyt siarkowy,
•
pośrednie – ich metabolity są karcynogenami reagującymi z DNA
np. chlorek winilu, benzopiren
Karcynogeny epigenetyczne:
•
sterydowa trucizna zawarta w skórze południowo-amerykanskiej żaby,
•
zwiększa przepływ jonów sodu również w stanie spoczynku
•
znosi działanie tetradoksyny.
Mechanizm działania toksycznego:
Działanie fizyczne:
dotyczy substancji organicznych , nieelektrolitowych, dobrze rozpuszczalne w
tłuszczach,
łatwe przenikanie przez barierę krew/mózg,
Gromadzenie + przerwanie ważnych życiowo funkcji neuronu,
efekt narkotyczny
Mechanizm działania toksycznego:
Komórka nerwowa:
Ciało (perikarion),
Wypustki : dendryty,
neuryt (akson),
kom. o intensywnej przemianie energetycznej,
otoczona środowiskiem bogatolipidowym,
substancje lipotropowe (toksyczne) zmieniają warunki kontaktu między
neuronem a jego środowiskiem, po osiągnięciu stężenia krytycznego
neuron traci zdolność regulowania procesów przewodzenia bodźców
NEKROZA