Politechnika Gda

ńska

Wydzia

ł Elektrotechniki i Automatyki

Katedra Wysokich Napi

ęć i Aparatów Elektrycznych

Laboratorium Aparatów Elektrycznych

Laboratorium Aparatury Elektroenergetycznej

ŁĄCZNIKI WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Opracowa

ł: mgr inż. Łukasz Tłustochowicz

Gda

ńsk 2008

1

1. Wprowadzenie, poj

ęcia podstawowe

Łącznik elektroenergetyczny to aparat elektryczny przeznaczony do przewodzenia,

w stanie zamkni

ęcia

1)

[3] okre

ślonych prądów oraz do wykonywania określonych czynności

łączeniowych w obwodach energoelektrycznych (wg PN/E–01000, „Łączniki elektroener-
getyczne. Nazwy i okre

ślenia”).

Łączniki wysokiego napięcia stanowią bogatą rodzinę aparatury pracującej w obwo-

dach pr

ądu przemiennego o napięciach wyższych od 1000 V i prądu stałego dla napięć wy-

ższych niż 1200 V. Czasami wprowadza się pojęcie łącznika uniwersalnego, zdolnego do
pracy w obydwu uk

ładach jednocześnie [2]. Podobnie, jak łączniki niskiego napięcia można

dokona

ć ich podziału ze względu na zdolność łączeniową, funkcję w obwodzie, czy różno-

rodno

ść rozwiązań konstrukcyjnych [1]. Postępując w ten sposób możemy wyróżnić:

A) wy

łączniki,

B) roz

łączniki,

C) bezpieczniki,
D) od

łączniki,

E) uziemniki,
F) zwierniki.

2. Wy

łączniki

Najcz

ęstszym kryterium podziału wyłączników wysokiego napięcia na grupy funkcy-

jne jest obecno

ść w nich różnego typu medium gaszenia łuku. Z tego względu wyłączniki

dzielimy na:

a) olejowe,
b) pneumatyczne,
c) z sze

ściofluorkiem siarki, tzw. SF

6

,

d) magnetytowydmuchowe,
e) pró

żniowe.

Wybór wy

łącznika ze względu na sposób gaszenia łuku elektrycznego jest zazwy-

czaj zagadnieniem z

łożonym, zwłaszcza, że poza własnościami typowo technicznymi

znaczenie w dzisiejszych czasach odgrywa cena urz

ądzenia [4]. Poniżej opisano posz-

czególne rodzaje wy

łączników, lecz ze względu na ograniczoną zawartość opracowania

ka

żdą z grup przedstawiono skrótowo, wymieniając tylko ich najistotniejsze cechy cha-

rakterystyczne oraz zakres stosowalno

ści w stacjach elektroenergetycznych [4].

2.1. WY

ŁĄCZNIKI PEŁNOOLEJOWE

Wy

łączniki pełnoolejowe cechuje w miarę prosta budowa. Obecnie, aparaty te nie

s

ą stosowane w rozdzielnicach wnętrzowych, ze względu na niebezpieczeństwo ich

wybuchu. Rzadko te

ż spotyka się rozdzielnice napowietrzne z tego typu wyłącznikami.

Aparaty te znajduj

ą zastosowania w terenowych stacjach rozdzielczych średnich napięć

(15

÷

20) kV [4]. Nale

ży zwrócić uwagę na nazwę wyłącznika (pełnoolejowy), która określa

funkcj

ę, jaką pełni w aparacie olej elektroizolacyjny. Służy on do zapewnienia pełnej izola-

cyjno

ści elementów łącznika, a także jako medium gaszące łuk elektryczny, przy wyłącza-

niu pr

ądu przez aparat.

1)

Terminy stan zamkni

ęcia i otwarcia stosuje się tylko dla łączników zestykowych [3].

2

2.2. WY

ŁĄCZNIKI MAŁOOLEJOWE

Aparaty te przez ca

łe dziesięciolecia należały do grupy najbardziej rozpowszech-

nionych. Stosowano je w stacjach

średnich napięć miejskich i przemysłowych [4]. W roz-

wi

ązaniach tych łączników udało się radykalnie zmniejszyć ilość oleju, zastępując go ma-

teria

łami elektroizolacyjnymi stałymi (papier, porcelana, żywicą epoksydową). Masa oleju

w wy

łączniku na napięcie znamionowe pracy 245 kV nie przekracza kilkuset kilogramów

i stanowi zaledwie niewielki procent oleju zawartego w odpowiednikach, czyli wy

łącznikach

pe

łnoolejowych [3]. Zaletą takich rozwiązań była stosunkowo niska cena oraz prosta kon-

strukcja. Wy

łączniki tej grupy odznaczają się niezbyt dużą zdolnością łączeniową. Nie jest

wskazane stosowanie ich w obwodach o do

ść znacznej częstości łączeń. W wyłącznikach

ma

łoolejowych stosuje się następujące rodzaje komór gaszeniowych:

•

pod

łużnostrumieniowe (rys. 2a),

•

poprzecznostrumieniowe (rys. 2b) [1].

Rys. 1. Konstrukcja bieguna wy

łącznika

ma

łoolejowego SN budowy tornistorowej

[8]

Rys. 2. Komory gaszeniowe wy

łączników małoolejowych: a) podłużnostrumieniowe, b) poprzecz-

nostrumieniowe: 1– styk nieruchomy i zacisk dolny, 2– zewn

ętrzna część komory (materiał izolacy-

jny), 3–

łuk elektryczny, 4– bańka gazowa, 5– olej, 6– styk ruchomy [3]

Materia

ły używane do budowy komór (rys. 2.) odznaczają się zwykle dużą wytrzymałością

mechaniczn

ą. Taki warunek spełnia kompozyt z żywicy epoksydowej wzmocnionej włók-

nem szklanym, tzw. szk

ło–epoksyd [1]. Wyłączniki małoolejowe stanowią podstawowy typ

aparatów

średnich napięć. Rozwój techniki łączeniowej, konstrukcji aparatury, a także no-

wych nap

ędów zasobnikowych sprawił, że łączniki te charakteryzują się wysoką trwałością

łączeniową mechaniczną, rzędu 10

5

cykli przestawie

ń [5]. W przedziale najwyższych na-

pi

ęć wyłączniki małoolejowe występują w dwóch odmianach:

a) jednoprzerwowe kolumnowe, s

łużące głównie do łączenia transformatorów,

budowane na napi

ęcia do 170 kV oraz prądy wyłączalne rzędu 28 kA i moce

wy

łączalne do 3400 MV

.

A,

b) wieloprzerwowe uniwersalne, budowane w pe

łnym zakresie napięć, o prądach

wy

łączalnych od 60 kA do 70) kA [5].

3

2.3. WY

ŁĄCZNIKI PNEUMATYCZNE

W rozwi

ązaniu łącznika łuk elektryczny, przy wyłączaniu gaszony jest pod wpły-

wem spr

ężonego powietrza, które wydobywa się ze specjalnego zbiornika (6), w którym

panuje ci

śnienie od 1 MPa do 3 MPa. Gaz przepływając z prędkością dźwięku przez me-

talow

ą dyszę aktywnie oddziaływuje na palący się w niej łuk elektryczny [3]. Wyłączniki te-

go typu charakteryzuj

ą się dużą niezawodnością działania i trwałością łączeniową i me-

chaniczn

ą. Można je stosować w obwodach o znacznej częstości łączeń. Z racji swoich

parametrów technicznych mo

żna je wykorzystywać, jako aparaty zabezpieczające w waż-

nych i du

żych stacjach elektroenergetycznych [4].

Wy

łączniki pneumatyczne budowane są dla przedziału napięć najwyższych. Apara-

ty pracuj

ące przy średnich napięciach noszą nazwę wyłączników generatorowych, tzw.

ci

ężkich [5]. Prądy znamionowe łączników tej grupy sięgają od 12 kA do 36 kA, przy zna-

mionowych napi

ęciach pracy rzędu 20 kV. Prądy wyłączalne są na poziomie 140 kA. Wed-

ług danych firmy Brown Boveri, w przypadku prądów znamionowych ciągłych większych
od 12 kA nale

ży stosować chłodzenie wodne.

Wy

łączniki pneumatyczne NN budowane są jako wieloprzerwowe, ze zbiornikami

spr

ężonego powietrza i zaworami głównymi umieszczonymi w pobliżu komór gaszenio-

wych (rys. 3.). Cz

ęsto wyposaża się je w rezystory bocznikujące. Ograniczają stromość

narastania napi

ęcia powrotnego przy wyłączaniu. W rozwiązaniach aparatów na napięcia

znamionowe 400 kV rezystancje potrzebne s

ą także do ograniczania przepięć przy załą-

czaniu [5]. Przyk

ład wyłącznika pneumatycznego średniego napięcia firmy Brown Boveri

pokazano na rys. 3.

Rys. 4. Zasada budowy wy

łącznika pneumatycznego

wieloprzerwowego (symetryczny uk

ład pneumatycz-

ny): 1– rezystory do sterowania rozk

ładem napięcia

na poszczególnych przerwach, 2– roz

łączniki przery-

waj

ące prąd płynący przez rezystory, 3– komory ga-

szeniowe, 4– kana

ły w izolatorach wsporczych, 5–

zawory gaszeniowe, 6 – zbiornik spr

ężonego powiet-

rza [3]

Rys. 3. Wy

łącznik pneumatyczny SN firmy Brown Boveri (24 kV, 5200 A, prąd wyłączalny 48,2 kA,

moc zwarciowa 2000 MV

.

A) [3]

4

2.4. WY

ŁĄCZNIKI Z SZEŚCIOFLUORKIEM SIARKI SF

6

Łączniki te pracują w układzie zamkniętym z SF

6

. Stwarza to trudno

ści z zachowa-

niem odpowiedniej szczelno

ści, a także doborem określonych materiałów, odpornych na

agresywne oddzia

ływanie toksycznych produktów rozpadu gazu, takich jak: SF

2

i SF

4

[5].

Aparaty budowane s

ą w dwóch odmianach – układach funkcjonalnych:

a) jednoci

śnieniowym,

b) dwuci

śnieniowym.

2.5. WY

ŁĄCZNIKI MAGNETOWYDMUCHOWE

W komorach gaszeniowych wy

łączników magnetowydmuchowych SN gaszenie łu-

ku elektrycznego odbywa si

ę w powietrzu o ciśnieniu atmosferycznym, wskutek:

•

przemieszczania si

ę kanału łukowego, połączonego z jednoczesnym jego wy-

d

łużaniem,

•

dodatkowego oddzia

ływania na kanał łukowy poprzez wprowadzenie go w wą-

skie szczeliny mi

ędzy łukoodporne płytki w komorze gaszeniowej, wykonane

np. z tlenku cyrkonu.

Ze wzgl

ędów izolacyjnych wyłączniki tej kategorii wykonuje się dla napięć do 17,5 kV. Łuk

elektryczny, powstaj

ący na stykach łącznika w procesie wyłączania prądów musi być roz-

ci

ągany na duże odległości, dlatego magnetowydmuchowe komory gaszeniowe mają spo-

re wymiary (dziesi

ątki centymetrów i więcej), co w połączeniu z koniecznością stosowania

odpornych na

łuk elektryczny materiałów komory sprawia, że są to wyłączniki kosztowne.

Stosowane s

ą wszędzie tam, gdzie wymagana jest duża wytrzymałość mechaniczna i łą-

czeniowa wy

łącznika. Na rys. 5. pokazano przykładowy wyłącznik magnetowydmuchowy

SN, z wyra

źnie widocznymi komorami gaszeniowymi.

Rys. 5. Wy

łącznik magnetowydmuchowy firmy Merlin Gerin [3]

W obydwu wymienionych przypadkach do przemieszczania i wyd

łużania kanału łu-

kowego wykorzystuje si

ę efekt jego cieplnego unoszenia, jak również oddziaływanie ele-

ktrodynamiczne, pochodz

ące od specjalnie formowanego pola magnetycznego. W niektó-

rych rozwi

ązaniach technicznych komór stosuje się dodatkowo podmuch autopneumaty-

czny. Umo

żliwia on poprawne wyłączanie prądów krytycznych, o wartościach od kilku do

kilkunastu amperów [8].

5

W komorach gaszeniowych wy

łączników magnetowydmuchowych stosowane są

nast

ępujące układy do wydłużania łuku:

•

o

łuku dzielonym i wydłużaniu pętlowym wielokrotnym,

•

o

łuku ciągłym (falistym). Przekrój przez komorę magnetowymuchową, w której

zastosowano ten sposób wyd

łużania łuku elektrycznego pokazano na rys. 6.

Rys. 6. Schemat budowy w

ąskoszczelinowej, magnetowyd-

muchowej komory gaszeniowej, o

łuku ciągłym falistym:

a) ceramiczna p

łytka gaszeniowa, b) przekroje fragmentów

komory w ró

żnych jej wysokościach [8]

2.6. WY

ŁĄCZNIKI PRÓŻNIOWE

Wy

łączniki próżniowe stanowią jedną z podstawowych grup funkcyjnych aparatury

średnich napięć. Po okresie zastoju, począwszy od lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesią-
tych nast

ąpił ich znaczny rozwój. Wiele firm światowych podjęło produkcję tego typu wyłą-

czników i styczników [8]. Na rys. 7 przedstawiano przyk

ładowy wyłącznik SN produkcji kra-

jowej z komor

ą próżniową. Przekrój przez typową komorę próżniową SN zamieszczono na

rys. 8.

Rys. 7. Wy

łącznik próżniowy SN typu VD4

6

Rys. 8. Przekrój przyk

ładowej komory próżniowej: 1– styk nierucho-

my, 2– styk ruchomy, 3– ekran kondensacyjny, 4– izolator cerami-
czny, 5–

łącznik sprężysty układu napędowego (spełnia też funkcję

uszczelnienia), 6– popychacz styku ruchomego, 7– metalowa os

łona

komory [8]

W obecnym stanie techniki

łączeniowej szczególnie istotny wydaje się podział wyłą-

czników wysokiego napi

ęcia na:

a) rozdzielcze, czyli pracuj

ące w układach przesyłu i rozdziału energii elektrycz-

nej,

b) odbiornikowe, s

łużące do łączenia wysokonapięciowych odbiorników energii

elektrycznej (silniki, piece elektryczne i inne) [5].

Pr

ądy wyłączalne wyłączników próżniowych dochodzą do 25 kA, przy napięciach odpowie-

dnio 12 kV i 24 kV. Zalet

ą tej grupy wyłączników jest ich duża wytrzymałość mechaniczna

i

łączeniowa. Ponadto odznaczają się szybkim wzrostem wytrzymałości powrotnej [3],

dlatego nadaj

ą się do wyłączania prądów w obwodach z bateriami kondensatorów.

3. Bezpieczniki

Bezpieczniki

średnich i wysokich napięć znalazły zastosowania, jako aparaty zabez-

pieczaj

ące transformatory, silniki, przekładniki, czy baterie kondensatorów [1] wyłącznie od

skutków zwar

ć. Budowane dla napięć znamionowych do 30 kV, w wykonaniu wnętrzowym

lub napowietrznym. Rozró

żnia się trzy rodzaje bezpieczników w zależności od rodzaju za-

stosowanego gasiwa:

a) piaskowe topikowe,
b) cieczowe (olejowe),
c) gazowydmuchowe [8].

3.1. BEZPIECZNIKI PIASKOWE

Bezpieczniki topikowe z piaskiem kwarcowym lub sproszkowanym marmurem, o

odpowiednim granulacie [5] dzia

łają przy wyłączaniu prądów zwarciowych tak szybko [8],

że nie dopuszczają do wystąpienia w chronionym obwodzie prądu szczytowego. Mają
wówczas tzw. zdolno

ść ograniczania prądu zwarciowego. Należy zaznaczyć, że nie wszy-

stkie bezpieczniki topikowe posiadaj

ą w/w zaletę. Spełnienie odpowiedniego warunku

przez bezpiecznik topikowy umo

żliwia ograniczanie prądu. Aparaty takie nazywamy wów-

czas bezpiecznikami piaskowymi ograniczaj

ącymi lub niekiedy energetycznymi wielkich

7

mocy [3]. Na rys. 9. i rys. 10. przedstawiono przyk

ładowe wykonania bezpieczników śred-

nich napi

ęć z gasiwem piaskowym.

Rys. 9. Bezpieczniki SN typu CEF

Rys. 10. Bezpieczniki SN typu WBWMNII

Bezpieczniki topikowe piaskowe buduje si

ę na napięcia znamionowe do 30 kV oraz

pr

ądy znamionowe do 200 A. Znamionowe prądy wyłączalne aparatów wynoszą średnio

50 kA [8].

3.2. BEZPIECZNIKI GAZOWYDMUCHOWE

Bezpieczniki

średniego napięcia, w których medium gaszącym łuk elektryczny, przy

wy

łączaniu prądu jest materiał gazujący nazywamy bezpiecznikami gazowydmuchowymi.

Element topikowy umieszczono wewn

ątrz obudowy (np. OWBGN 6/17,5) z wkładką

gazuj

ącą, wykonaną najczęściej z fibry lub innego materiału kompozytowego [8].

Obudowa w kszta

łcie rury z materiału organicznego jest zamknięta szczelnie od góry, a

otwarta na dole, co umo

żliwia swobodny wypływ gazów w procesie wyłączania prądu.

Wewn

ętrzny tor prądowy bezpiecznika składa się z krótkiego elementu topikowego i

szeregowo z nim w

łączonego połączenia elastycznego [8]. Topik jest utrzymywany w

stanie napi

ętym przez sprężynę, która wydłuża go po zapłonie łuku elektrycznego.

Strumie

ń gazów powstałych z rozkładu materiału obudowy wkładki chłodzi intensywnie

łuk. Bezpieczniki nie posiadają zdolności ograniczania prądu, gdyż wyłączenie następuje
w momencie naturalnego przej

ścia prądu łuku przez zero. Na rys. 11. pokazano typową,

napowietrzn

ą wkładkę bezpiecznikową średniego napięcia.

Rys. 11. Bezpiecznik gazowydmuchowy serii V produkcji ABB Przasnysz

8

4. Od

łączniki

Od

łączniki to aparaty należące do grupy łączników izolacyjnych. Zapewniają w sta-

nie otwartym widoczn

ą i bezpieczną przerwę izolacyjną pomiędzy otwartymi częściami

bieguna. Czynno

ści łączeniowe mogą być dokonywane odłącznikiem tylko w stanie bez-

pr

ądowym obwodu. Odłączniki Sn budowane są na napięcia znamionowe izolacji w prze-

dziale od 6 kV do 30 kV oraz pr

ądy ciągłe do 4000 A. W tym zakresie parametrów podsta-

wow

ą konstrukcją aparatów stanowią odłączniki sieczne. Przykład takiego rozwiązania, w

wykonaniu wn

ętrzowym przedstawiono na rys. 12 [8].

Rys. 12. Biegun od

łącznika wnętrzowego, z dolnym

no

żem uziemiającym (20 kV, 630 A, ZWAR):

1– podstawa,
2– izolator wsporczy,
3– ci

ęgno izolacyjne,

4– zestyk roz

łączny,

5– zestyk nieroz

łączny,

6– nó

ż stykowy,

7– nó

ż uziemnika [8]

Wad

ą konstrukcji siecznych odłączników jest ich znaczna głębokość w stanie otwartym a-

paratu. Stwarza to niekiedy trudno

ści zabudowy odłącznika w rozdzielnicy osłoniętej. Ko-

rzysta si

ę wówczas z rozwiązań dwuprzerwowych o stykach ruchomych obrotowych [8].

5. Cel

ćwiczenia

Celem

ćwiczenia jest omówienie problematyki stosowania różnych łączników wyso-

kiego napi

ęcia, pokazania techniki gaszenia łuku wysokonapięciowego.

6. Zadanie

ćwiczenia

Zadanie

ćwiczenia polega na zapoznaniu studentów z budową łączników elektrycz-

nych wysokiego napi

ęcia, na przykładzie aparatury znajdującej się na wyposażeniu labo-

ratorium WN 114. Kompletn

ą budowę omawianego łącznika, jedną wybraną przez stude-

ntów nale

ży dołączyć do sprawozdania z ćwiczenia. Do sprawozdania autor dołącza też

krótki opis jednej (wybranej przez siebie) techniki gaszenia

łuku elektrycznego SN.

7. Przebieg

ćwiczenia

7.1. Prezentacja i omówienie podstawowych grup funkcyjnych

łączników wysokiego

napi

ęcia,

7.2. Metody gaszenia

łuku w łącznikach wysokiego napięcia.

9

Do gaszenia

łuku elektrycznego w łącznikach wysokiego napięcia wykorzystuje się

jeden z ni

żej podanych czynników:

a) Olej mineralny (wy

łączniki pełno – i małoolejowe)

2)

,

b) Cia

ła stałe m. in.: fibrę, polimetakrylan metylu, czyli substancje silnie gazujące

(wydzielaj

ące głównie wodór) pod wpływem wysokiej temperatury od łuku ele-

ktrycznego (bezpieczniki gazowydmuchowe),

c) Strumie

ń sprężonego powietrza (wyłączniki pneumatyczne),

d) Sze

ściofluorek siarki SF

6

(wy

łączniki SF

6

),

e) Piasek kwarcowy (bezpieczniki topikowe piaskowe),
f) Pró

żnię (wyłączniki i styczniki próżniowe) [3].

8. Opracowanie wyników, sprawozdanie

Sprawozdanie z

ćwiczenia powinno mieć postać protokołu z badań, zredagowane-

go tak, aby na jego podstawie mo

żna było odtworzyć przeprowadzone eksperymenty.

Sprawozdanie powinno zawiera

ć:

1. Stron

ę tytułową wg wzoru.

2. Opis przebiegu

ćwiczenia.

•

opis obiektów bada

ń (szkice, rysunki),

•

opis przygotowa

ń poprzedzających badania,

•

warunki badania,

•

sposób bada

ń,

•

wyniki bada

ń (odpowiednie tablice, wykresy).

3. Analiz

ę wyników badań.

4. Zagadnienia opracowane na podstawie literatury.

Sprawozdanie musi by

ć napisane odręcznie, zwięzłym, technicznym językiem. Stro-

ny opracowania nale

ży ponumerować i całość spiąć. Wykresy muszą być czytelne, z wy-

ra

źnie zaznaczonymi punktami będącymi wynikiem pomiarów. Do sprawozdania należy

do

łączyć notatki sporządzone podczas ćwiczenia.

9. Literatura

3)

[1]

H. Markiewicz, "Urz

ądzenia elektroenergetyczne", WN – T, Warszawa 2001

[2]

Praca zbiorowa pod kierunkiem B. Konorskiego, „Poradnik in

żyniera elektryka”,

WN – T, Warszawa 1968

[3]

St. Dzierzbicki, „Aparatura elektroenergetyczna”, WN – T, Warszawa 1980

[4]

T. Be

łdowski, „Stacje elektroenergetyczne”, WN – T, Warszawa 1980

[5]

Praca zbiorowa pod kierunkiem A. Au, „Poradnik in

żyniera elektryka”, tom III,

WN – T, Warszawa 1974

[6]

Materia

ły konferencyjne, „Stacje transformatorowo – rozdzielcze SN/nn, Semina-

rium Naukowo – Techniczne, Pozna

ń 2004

[7]

A. Au, Zb. Ciok, „Aparaty elektryczne”, cz

ęść II, Wydawnictwa Politechniki Warsza-

wskiej, Warszawa 1976

[8]

A. Au, Zb. Ciok, J. Maksymiuk, „

Łączniki energoelektryczne średnich napięć. Stan

istniej

ący i tendencje rozwojowe”, WN – T, Warszawa 1984

2)

W nawiasach podano przyk

łady łączników, w których wykorzystano opisywane medium

3)

Wszystkie pozycje literatury s

ą do dostępne u prowadzącego zajęcia

10

10. Pytania kontrolne

10.1. Na jakie grupy funkcyjne mo

żna podzielić łączniki wysokiego napięcia?

10.2. Jakie sposoby gaszenia

łuku elektrycznego stosujemy w technice WN?

10.3. Czym ró

żnią się wyłączniki pełno i małoolejowe?

10.4. Jakie s

ą typowe materiały gazujące i w jakich aparatach znalazły swoje zastosowa-

nia?

10.5. Dlaczego w bezpiecznikach gazowydmuchowych stosowane s

ą dodatkowe otuliny

z materia

łu gazującego?

10.6. Które z opisanych

łączników wysokiego napięcia posiadają zdolność ograniczania

pr

ądu zwarciowego? Spełnienie, jakiego warunku odpowiada za tę zdolność?

10.7. Jakie g

łówne problemy występują w eksploatacji wyłączników najwyższych napięć

z sze

ściofluorkiem siarki SF

6

?

10.8. Na jakie grupy funkcyjne mo

żna podzielić bezpieczniki SN? Ze względu, na jaki

czynnik mo

żna dokonać takiego podziału?

11. Za

łącznik

Tabela 1. Wzór tabliczki strony tytu

łowej sprawozdania z laboratorium AE

Politechnika Gda

ńska

Laboratorium Aparatów
Elektrycznych

Studium Dzienne, Elektrotechnika, (mgr)
Semestr VI
Rok akademicki: 2004 / 2005

Ćwiczenie nr:

Temat:

Data wykonania

ćwiczenia:

Data oddania sprawozdania:

Ocena:

Imi

ę i nazwisko studenta

Grupa laboratoryjna …………........

Autor sprawozdania …………………………….
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.

Podpis prowadz

ącego: