Rola handlu
zagranicznego w
gospodarce
narodowej kraju
Rola handlu
zagranicznego
Wpływa na zmianę struktury dochodu
narodowego,
Wpływa na zwiększenie efektywności
gospodarowania,
Wpływa na wielkość i dynamikę
dochodu narodowego,
Wpływ na zmianę
struktury DN
Handel zagraniczny:
jest czynnikiem, który względnie szybko stwarza
możliwości zmiany struktury dochodu narodowego
(dotyczy struktury towarowej),
umożliwia transformację gospodarki danego kraju w
pożądanym kierunku,
import niezbędny, czyli przywóz z zagranicy surowców
mineralnych i rolniczych niemożliwych do wytworzenia w
danym kraju,
może służyć do transformacji struktury dóbr
konsumpcyjnych wytwarzanych w danym kraju
(przesunięcia struktury popytu),
może stanowić jedyny sposób rozwiązania problemu
niedoborów niektórych artykułów rolnych, powstałych w
wyniku wystąpienia klęsk żywiołowych.
Wpływ na zwiększenie
efektywności
gospodarowania
Czyli racjonalniejsze użytkowanie
posiadanego zasobu czynników
produkcji:
•
zmniejszenie przeciętnego kosztu
jednostkowego dóbr wytwarzanych w kraju,
•
obniżenie jednostkowych kosztów
wytwarzania przez zwiększenie skali
produkcji (pełniejsze wykorzystanie aparatu
produkcyjnego, gromadzenie doświadczeń).
Wpływ na zwiększenie
efektywności
gospodarowania
Specjalizacja międzynarodowa wpływa
na obniżenie kosztów produkcji za
pośrednictwem postępu technicznego,
Transfer technologii - import
nowoczesnej technologii jest często
najtańszym sposobem zlikwidowania
luki technologicznej,
Konkurencyjność wyrobów
zagranicznych na rynku krajowym.
Wpływ na wielkość i
dynamikę dochodu
narodowego
Od strony podaży - handel zagraniczny poprzez
dodatnie saldo obrotów handlowych z
zagranicą, powiększa podaż towarów
dostępnych w danym okresie w danym kraju.
W gospodarce zamkniętej
Y=I+K+G
Y- dochód narodowy
I – inwestycje
K – konsumpcja
G – wydatki państwa
Wpływ na wielkość i
dynamikę dochodu
narodowego
W gospodarce otwartej
Y = I+K+G +NX
Gdzie: NX =Ex-Im
W gospodarce jest możliwa sytuacja, że wielkość
dochodu narodowego wytworzonego nie będzie
równa sumie dóbr przeznaczonych na inwestycje
i konsumpcję:
wielkość dochodu narodowego podzielonego jest
większa od wielkości dochodu narodowego
wytworzonego Im>Ex,
wielkość dochodu narodowego wytworzonego jest
większa od wielkości dochodu narodowego
podzielonego Ex>Im.
Możliwość utrzymania przez pewien czas nadwyżki
eksportu nad importem ma duże znaczenie dla
dynamiki wzrostu gospodarczego
Wpływ na wielkość i
dynamikę dochodu
narodowego
Od strony popytu:
zależność między przyrostem dochodu narodowego a
importem:
zmiany importu są na ogół wyraźnie powiązane ze
zmianami poziomu dochodu narodowego,
wzrost DN powoduje zwykle wzrost zapotrzebowania na
import (wzrost importu pozostaje w różnej proporcji do
powodującego go przyrostu popytu).
zależność między przyrostem dochodu narodowego a
eksportem:
jeśli wzrost DN jest spowodowany wzrostem popytu
krajowego to następuje spadek eksportu,
jeśli wzrost DN jest spowodowany wzrostem popytu
zagranicznego to następuje wzrost eksportu,
w wyniku zwiększenia konkurencyjności wytwarzanych
towarów nastąpi wzrost eksportu.
Mechanizm mnożnika
Definiuje się jako współczynnik określający
rozmiary całkowitego wpływu, jaki zmiana
jednej wielkości ekonomicznej wywiera na
drugą, której ta pierwsza jest składnikiem.
Istota teorii mnożnika sprowadza się do
twierdzenia, że wpływ danego czynnika na
wielkość ostatecznego przyrostu dochodu
(Y) jest znacznie większy od początkowego
przyrostu wydatków.
Mechanizm mnożnika
W gospodarce zamkniętej:
Gdzie:
k – mnożnik w gospodarce zamkniętej
ΔY – przyrost dochodu narodowego
Δ I – przyrost inwestycji
Gdzie:
ΔK – przyrost konsumpcji krajowej
ΔO – przyrost krajowych oszczędności
ΔK/ ΔY – krańcowa skłonność do konsumpcji krajowej (KSK)
ΔO/ ΔY – krańcowa skłonność do oszczędzania (KSO)
I
Y
k
Y
O
Y
K
K
Y
Y
k
/
1
/
1
1
Mechanizm mnożnika
W gospodarce otwartej:
Gdzie:
k
o
- mnożnik w gospodarce otwartej
KSO - krańcowa skłonność do oszczędzania (ΔO/ ΔY)
KSK – krańcowa skłonność do konsumpcji (ΔK/ ΔY)
KSIm – krańcowa skłonność do importu
Im
1
1
Im
1
0
KS
KSK
KS
KSO
k
Cykl koniunkturalny a
handel zagraniczny
Efekt pośredni przejawia się we wpływie zmian popytu
krajowego na kształtowanie się kosztów i cen krajowych,
które z kolei oddziałują na strukturę i wielkość obrotów z
zagranicą:
W fazie wysokiej dynamiki wzrostu występuje przyrost
popytu globalnego, który prowadzi do nasilenia się presji
inflacyjnej w gospodarce,
Wzrost przeciętnego poziomu cen w okresie pomyślnej
koniunktury przyczynia się do ograniczenia zagranicznego
popytu na krajowe produkty, co powoduje to spadek
wolumenu i wartości eksportu,
Wzrost inflacji w kraju oznacza, że zagraniczne towary stają
się relatywnie tańsze, dzięki czemu rośnie na nie popyt.
Zjawisko to prowadzi do ilościowego i wartościowego
przyrostu importu
Cykl koniunkturalny a
handel zagraniczny
Efekt bezpośredni związany jest z wpływem
cyklu koniunkturalnego na wielkość podaży
eksportowej w kraju i za granicą.
W fazie wzrostowej rośnie popyt krajowy, co przy
ograniczonych zdolnościach produkcyjnych
stanowi barierę dla zwiększenia wielkości
podaży eksportowej i wolumenu eksportu.
Większa chłonność rynku wewnętrznego
przyczynia się także do zmniejszenia
zainteresowania eksportem wśród krajowych
przedsiębiorstw. Może to także doprowadzić do
zastępowania produkcji przeznaczonej na
eksport wytwarzaniem dóbr na rynek krajowy.
Cykl koniunkturalny a
handel zagraniczny
W fazie ożywienia gospodarczego tempo wzrostu
importu przewyższa dynamikę produktu
narodowego brutto i eksportu,
W fazie recesji import zmniejsza się szybciej niż
produkt narodowy brutto i eksport,
import zmienia się w tym samym kierunku, co
aktywność gospodarcza, lecz z większym
nasileniem,
w okresie ożywienia eksport nie tylko wzrasta
wolniej niż produkcja, lecz może nawet maleć,
czynniki, które aktywizują import, ograniczają
zarazem eksport.
Podsumowanie
Handel międzynarodowy:
to łączna wartość eksportu i importu z/do
poszczególnych krajów,
jest ważnym czynnikiem dynamizującym ogólny
rozwój gospodarczy, zapewnia stałe dostawy
niezbędnych surowców, płodów rolnych, dóbr
kooperacyjnych oraz technologii.
Podstawowymi formami współpracy z zagranicą są:
obroty towarowe (import, eksport, reeksport),
tzw. „obroty niewidzialne” (turystyka, usługi
transportowe, pocztowo-telekomunikacyjne,
ubezpieczeniowe, finansowe i in.).
Podsumowanie
Przyczyny różnic w dysponowaniu towarami
związane ze zróżnicowanymi możliwościami
produkcji:
będące konsekwencją specjalizacji,
związane ze zróżnicowaniem towarów i preferencji
konsumentów.
związane z występowaniem restrykcyjnych
elementów mechanizmu współpracy
międzynarodowej:
związane z restrykcyjną polityką ekonomiczną
poszczególnych krajów,
związane z polityką przedsiębiorstw.
Podsumowanie
Przyczyny rozwoju eksportu:
trwałe lub przejściowe dysponowanie określonymi
towarami przy jednoczesnym nie- dysponowaniu tymi
towarami przez inne kraje,
występowanie różnic kosztów i cen w ujęciu
międzynarodowym,
efekt strategii przedsiębiorstw, uwzględniającej m.in.
zróżnicowanie popytu na rynkach międzynarodowych.
Przyczyny rozwoju importu:
koszty produkcji zastępującej import są bezwzględnie
wyższe w stosunku do zagranicy,
koszty produkcji zastępującej import są relatywnie wyższe
w stosunku do zagranicy,
istnieje potrzeba zaspokojenia zróżnicowanego popytu na
różnorodne towary i usługi.