Arachnoentomologia
lekarska
Katedra i Zakład Biologii
Medycznej
Stawonogi - Arthropoda
Skorupiaki - Crustacea
Wije -
Myriapoda
Pajęczaki - Arachnida
Owady - Insecta
Stawonogi (Arthropoda)
segmentowana budowa ciała
obecność tagm
szkielet zewnętrzny powstały z chitynowego
oskórka (tworzy skleryty: tergit, sternit,
pleuryty)
parzyste, członowane odnóża (u roztoczy
składają się z biodra, krętarza, uda, kolana,
goleni i stopy zakończonej pazurkami i
niekiedy lepkimi przylgami; u owadów brak
kolana
a
stopa
jest
najczęściej
pięcioczłonowa)
Owady
Podział ciała na
tagmy
Stawonogi (Arthropoda)
linienie
obecność
mięśni
poprzecznie
prążkowanych
jama ciała wypełniona hemolimfą
tchawkowy system oddechowy –
przystosowanie do życia na lądzie
obecność skrzel – przystosowanie
do oddychania w wodzie
Stawonogi (Arthropoda)
OUN składa się z dwóch pni biegnących wzdłuż
brzusznej strony ciała. W każdym segmencie
występują
zwoje
nerwowe
połączone
spoidłami. Pierwsza para zwojów obejmuje
przełyk i łączy się z następną parą zwojów,
tworząc
obrączkę
okołoprzełykową.
U
większości stawonogów nastąpiło połączenie
się pni nerwowych i spoideł, w wyniku czego
powstał
nieparzysty
pień
nerwowy.
U
niektórych gatunków pień ten ulega skróceniu.
Od OUN odchodzą nerwy, które unerwiają
narządy zmysłów, mięśnie i powłoki ciała.
Stawonogi (Arthropoda)
obecność autonomicznego układu
nerwowego
oczy proste lub złożone
przewód pokarmowy podzielony
na: ektodermalne jelito przednie,
endodermalne jelito środkowe i
ektodermalne jelito tylne
Oko złożone owada
Budowa oka złożonego
Stawonogi (Arthropoda)
otwarty
układ
krwionośny
zbudowany z naczynia grzbietowego
(serca) oraz z naczyń tętniczych,
wychodzących ku przodowi ciała
hemolimfa zbudowana jest z chłonki
i elementów morfotycznych, tzw.
hemocytów,
pełniących
funkcje
podobne do leukocytów u ssaków
Stawonogi (Arthropoda)
materiał zapasowy stanowią: białka,
tłuszcz i glikogen
układ
hormonalny
składa
się
z
parzystych komórek neurosekrecyjnych
oraz z gruczołu protorakalnego
narządami
wydalniczymi
są
cewki
Malphigiego (owady, kleszcze); narządy
czułkowe
(raki);
narząd
biodrowy
(obrzeżki)
Stawonogi (Arthropoda)
układ rozrodczy pajęczaków i
owadów znajduje się w odwłoku
Jajorodność lub jajożyworodność
Budowa morfologiczna
roztocza
W ciele roztoczy
wyróżniamy
gnatosomę, na
której znajdują się
szczękoczułki i
nogogłaszczki
oraz idiosomę
stanowiącą resztę
ciała
Budowa anatomiczna
samicy roztocza
jś – jelito środkowe
zm – zwoje mózgowe
jw – jajowód
jn – środkowe części
jajnika
pt – główny pień
tchawek
pł – przełyk
ww – worek
wydalniczy
Budowa morfologiczna
owada
cz – czułki
ok – oko
gł – głowa
gs – głaszczek szczękowy
pt – przedtułów
śr – śródtułów
zt – zatułów
so – segment odwłoka
po – przysadki
odwłokowe – cerci
sk - skrzydło
Owady
Simulim sp. -
meszka
Budowa anatomiczna
owada
jt – jelito tylne
cw – cewki Malpighiego
jś – jelito środkowe
św – ślepe wyrostki jelita
vt – układ tchawkowy
wo – wole
gś – gruczoł ślinowy
zg – zbiornik gruczołu
ślinowego
pł – przełyk
un – układ nerwowy
Budowa anatomiczna
stawonogów
Rozwój pajęczaków
U większości gatunków występuje rozwój
prosty. Z jaja rozwija się organizm
podobny do dorosłego. Rozwój złożony
występuje m.in. u roztoczy, u których z
jaja wykluwa się larwa zaopatrzona w
odnóża gębowe i trzy pary odnóży
krocznych. Larwa ta przekształca się
następnie w nimfę, postać podobną do
dorosłej, ale niedojrzałą płciowo.
samica
samiec
nimfa
Kleszcz pospolity – Ixodes ricinus
Rozwój owadów
U
owadów
najczęściej
występuje
rozwój złożony z przeobrażeniem
niezupełnym
(hemimetabolia)
lub
zupełnym
(holometabolia).
W
przeobrażeniu
niezupełnym
larwy
podobne są do postaci dorosłych i
różnią się tylko brakiem skrzydeł, nie w
pełni
rozwiniętymi
narządami
płciowymi oraz mniejszymi rozmiarami
ciała.
Rozwój owadów
Larwa odżywia się, rośnie i linieje
(zrzucanie oskórka) aż przekształci się
w pełni ukształtowaną, zdolną do
rozmnażania
płciowego,
postać
dorosłą owada, czyli imago. Jeżeli w
rozwoju owada po stadium larwy
występuje stadium poczwarki, to takie
przeobrażenie nazywamy zupełnym.
Rozwój owadów
Poczwarka jest nieruchoma i nie
pobiera
pokarmu.
W
stadium
poczwarki
odbywa
się
atrofia
narządów larwalnych, ich przebudowa
oraz wytworzenie struktur typowych
dla
form
dorosłych.
Z
powłok
poczwarki wydostaje się postać imago,
która już więcej nie linieje i nie rośnie.
Rozwój owadów
W rozwoju niektórych owadów
występują
postacie
nazywane
nimfami. Są to najczęściej ostatnie
stadia larwalne w rozwoju z
przeobrażeniem niezupełnym, z
wyraźnymi zawiązkami skrzydeł.
Rozwój owadów
Jaja komara kłujacego
(Culex pipiens)
Rozwój owadów
Larwa Widliszka
(Anopheles sp.)
Rozwój owadów
Poczwarka
komara (Culex
sp.)
Rozwój owadów – postać
dorosła Culex pipiens
Pediculus humanus capitis –
wesz głowowa
Stawonogi alergogenne
Alergia – czyli nadwrażliwość, jest wg
Prof. Romańskiego (1980) wynikiem
nieprawidłowo przebiegającej reakcji
antygen – przeciwciało, w następstwie
układowych zaburzeń immunologicznych,
wywołujących zlokalizowane efekty
biochemiczne i patofizjologiczne w
narządach docelowych lub wstrząsowych.
Zaburzenia te mogą być wywołane przez
liczne nieimmunologiczne mechanizmy.
Stawonogi alergogenne
Alergia – jest nabytą zmienioną
odczynowością żywych tkanek na
substancje zewnątrzpochodne, zwane
alergenami, wywołaną działaniem
mechanizmów immunologicznych.
Antygeny wywołujące nieprawidłową
nadmierną odpowiedź odpornościową
nazywamy alergenami
Stawonogi alergogenne
1) wśród owadów (Insecta):
a)
Karaczany (Blattodea) – alergeny tych
owadów mogą powodować uczulenia
na kurz domowy
b)
Prostoskrzydłe (Orthoptera) – pewne
świerszcze
i
pasikoniki
mogą
powodować
oddechowe
i
skórne
uczulenia
u
osób
prowadzących
hodowlę tych owadów
Stawonogi alergogenne
c) Chrząszcze (Coleoptera) – wołek
zbożowy, mącznik młynarek – powodują
uczulenia u pracowników magazynów
zbożowych, młynarzy lub rolników
d) Motyle (Lepidoptera) – brudnica
nieparka, kuprówka rudnica, jedwabnik
– przyczyną uczuleń mogą być łuski ze
skrzydeł postaci dorosłych a zwłaszcza
włoski parzące gąsienic
Stawonogi alergogenne
e) Muchówki (Diptera) – uczulająco działają
toksyny zawarte w wydzielinie ślinianek samic
meszek (Simuliidae), komarów (Culicidae),
kuczmanów (Ceratopogonidae) i ślepaków
(Tabanidae)
f) Błonkówki (Hymenoptera) – jady błonkówek
(pszczół, os, mrówek) – powodują często silne
reakcje toksyczno-alergiczne o charakterze
anafilaktycznym; w przypadku pszczoły miodnej
silne uczulenia może powodować pył z ula
zawierający cząstki ciała pszczół oraz kit
pszczeli.
Stawonogi alergogenne
2) wśród skorupiaków:
a)
Rozwielitka (Daphnia sp.) – pył z
suszonychrozwielitek może być przyczyną
alergii w postaci nieżytu nosa, astmy
oskrzelowej lub wysypki
b)
Krab kosarz (Chionoecetes opilio) –
alergeny tego kraba mogą powodować
astmę oskrzelową, alergiczny nieżyt nosa,
zapalenie spojówek oraz pokrzywkę
Stawonogi alergogenne
c) Krewetki (Palaemon squilla) – alergeny
krewetek mogą wywoływać astmę oskrzelową
u osób narażonych na kontakt z nimi.
3) Wśród pajęczaków:
a) Pająki – silnym alergenem mogącym
powodować astmę oskrzelową, alergiczne
zapalenie spojówek i nieżyt nosa jest
wydzielina
gruczołów
przędnych
tych
stawonogów.
Stawonogi alergogenne
b) Roztocze – najważniejsze spośród
wymienionych
stawonogów,
wśród
których największe znaczenie medyczne
jako stawonogi alergogenne mają drobne
roztocze z dwu grup ekologicznych: tzw.
roztocze kurzu domowego (głównie z
rodziny Pyroglyphidae) oraz roztocze
produktów przechowywanych (głównie z
rodziny Acaridae – rozkruszkowate oraz z
rodziny Glyciphidae – roztoczkowate).
Roztocze produktów
przechowywanych
1)
Gatunki występujące w
produktach gruboziarnistych
(ziarno zbóż, nasiona innych
roślin, ryż, grube kasze):
Rozkruszek mączny (Acarus siro)
Rozkruszek domowy
(Glycyphagus domesticus)
Roztocze produktów
przechowywanych
2) Gatunki występujące w produktach
drobnoziarnistych (mąka, kasza manna,
mleko w proszku):
Rozkruszek mączny (Acarus siro)
Rozkruszek brunatny (Gohieria fusca)
3) Gatunki spotykane na produktach
półpłynnych lub płynnych, fermentujących
(dżemy, miód, wino, piwo, mleko):
Rozkruszek serowy (Tyrolichus casei)
Roztoczek suszowy (Carpoglyphus lactis)
rozkruszkowate
Acarus siro – Rozkruszek
mączny
Rozkruszek domowy
(Glycyphagus domesticus)
Roztocze kurzu domowego
Dermatophagoides pteronyssinus
Dermatophagoides farinae
Euroglyphus maynei
- gatunki kosmopolityczne
-
występują w kurzu pochodzącym z
łóżek, mebli tapicerskich i podłóg
-
w 1 gramie kurzu można znaleźć setki,
tysiące a nawet dziesiatki tysięcy tych
roztoczy
Dermatophagoides
pteronyssinus
gatunek kosmopolityczny
wykrywany na odzieży, skórze, we
włosach, w gniazdach ptaków oraz w
ulach pszczelich
długość ciała od 0,36 mm do 0,29 mm
(samiec)
ciało białe lub bladoróżowe
temp. optymalna dla rozwoju to 25
o
C (20-
30
o
C)
Dermatophagoides pteronyssinus