Zagrożenia
- Prąd elektryczny
Prąd przemienny o częstotliwości 50 Hz i napięciu 400/230 V
jest najbardziej rozpowszechnionym środkiem przenoszenia
energii elektrycznej.
Prąd przemienny o częstotliwości od 15 do 100 Hz powoduje
najgroźniejsze dla życia reakcje organizmu, stąd skutki rażenia
nim rozpatruje się szczególnie wnikliwie.
Działanie prądu elektrycznego na organizm ludzki może być:
- pośrednie, (
bez przepływu prądu przez ciało człowieka
),
- lub bezpośrednie. (
z przepływem prądu przez ciało człowieka
),
Napięcie dotykowe
Napięcie dotykowe jest to napięcie między dwoma punktami
nie należącymi do obwodu elektrycznego, z którymi mogą się
zetknąć jednocześnie obie ręce lub ręka i noga człowieka.
Napięcie dotykowe spodziewane jest to największa wartość
napięcia dotykowego w urządzeniach lub w instalacji
elektrycznej w razie uszkodzenia izolacji, gdy wartość
impedancji w miejscu zwarcia jest pomijalna.
Napięcie rażeniowe dotykowe jest to spadek napięcia
wzdłuż drogi przepływu prądu przez ciało człowieka (czyli
spadek napięcia na rezystancji ciała, na drodze ręka-nogi lub
ręka-noga albo ręka-ręka).
Napięcie krokowe
Napięcie krokowe jest to napięcie między dwoma
punktami na powierzchni ziemi lub na powierzchni
stanowiska pracy, odległymi od siebie o 1 m (jeden krok).
Schematyczne przedstawienie powstawania:
- napięcia krokowego U
k
i
- napięcia dotykowego U
d
(
czerwonym kolorem
oznaczono przewód pod napięciem i
zwarcie do ziemi,
niebieskim
- rozkład napięcia od punktu uziemienia)
Działanie pośrednie
Powoduje takie urazy, jak
:
• oparzenia ciała wskutek pożarów wywołanych zwarciem
elektrycznym lub spowodowane dotknięciem do nagrzanych
elementów,
• groźne dla życia oparzenia ciała łukiem elektrycznym, a
także metalizacja skóry spowodowana osadzaniem się
roztopionych cząstek metalu,
• uszkodzenia wzroku wskutek dużej jaskrawości łuku
elektrycznego
• uszkodzenia mechaniczne ciała w wyniku upadku z
wysokości lub upuszczenia trzymanego przedmiotu.
Działanie bezpośrednie
Może wywołać w organizmie wiele zmian:
•
fizycznych,
• chemicznych
• biologicznych
(a nawet śmierć człowieka)
poprzez oddziaływanie na układ nerwowy oraz w
wyniku elektrolizy krwi i płynów
fizjologicznych.
Działanie bezpośrednie
Porażenie elektryczne może objawiać się:
• odczuwaniem bólu przy przepływie prądu,
• kurczami mięśni (skurcz mięśni dłoni może uniemożliwić
samouwolnienie się porażonego)
• zatrzymaniem oddechu,
• zaburzeniami krążenia krwi
• zaburzeniami wzroku, słuchu i zmysłu równowagi
• utratą przytomności
• migotaniem komór sercowych (fibrylacja) - bardzo
groźnym dla życia człowieka, gdyż zazwyczaj prowadzi ono do
zejścia śmiertelnego
• oparzeniami skóry i wewnętrznych części ciała, do
zwęglenia włącznie.
Działanie bezpośrednie
Bezpośrednio po rażeniu prądem, tzn. po przerwaniu
przepływu prądu, może wystąpić wstrząs elektryczny,
objawiający się:
- przerażeniem,
- bladością,
- drżeniem ciała lub kończyn,
- nadmiernym wydzielaniem potu,
- stanem apatii lub euforii.
Może również wystąpić:
- obrzęk mózgu
- i utrata przytomności, połączona z zatrzymaniem krążenia
krwi i brakiem oddechu.
Skutki te mogą się ujawnić także po pewnym czasie - od kilku
minut do kilku miesięcy.
Skutki rażenia prądem
elektrycznym
Skutki rażenia prądem elektrycznym zależą od:
• rodzaju prądu, a więc czy jest to rażenie: prądem
przemiennym o małej częstotliwości (15 -100Hz), prądem
przemiennym o dużej częstotliwości, krótkotrwałymi,
jednokierunkowymi impulsami prądowymi, prądem stałym,
• wartości napięcia i natężenia prądu rażeniowego oraz
czasu jego przepływu,
• drogi przepływu prądu przez ciało człowieka,
• stanu psychofizycznego porażonego,
• czasu przepływu prądu rażenia,
• temperatury i wilgotności skóry,
• powierzchni styku z przewodnikiem,
• siły docisku przewodnika do naskórka.
OCHRONA
PRZECIWPORAŻENIOWA
W celu ochrony człowieka przed skutkami porażenia prądem
elektrycznym są stosowane następujące środki ochrony
przeciwporażeniowej:
- środki nietechniczne takie, jak:
• popularyzacja sposobów i zasad bezpiecznego użytkowania
energii elektrycznej,
• szkolenie wstępne i okresowe wszystkich pracowników
użytkujących urządzenia elektryczne i obsługujących urządzenia
elektryczne
• wymagania kwalifikacyjne dla pracowników obsługujących
urządzenia elektryczne,
• organizacja pracy (instrukcje eksploatacji urządzeń
elektroenergetycznych, pisemne polecenia wykonywania prac)
• egzekwowanie przestrzegania reguł bezpieczeństwa,
• badania okresowe,
• szkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy przy porażeniach.
OCHRONA
PRZECIWPORAŻENIOWA
W celu ochrony człowieka przed skutkami porażenia prądem
elektrycznym są stosowane następujące środki ochrony
przeciwporażeniowej:
- środki techniczne takie, jak:
• ochrona przed dotykiem bezpośrednim (ochrona podstawowa),
• ochrona przed dotykiem pośrednim (ochrona dodatkowa),
• ochrona przed dotykiem bezpośrednim i pośrednim -
realizowana przez zasilanie napięciem bezpiecznym,
• sprzęt ochronny (w tym środki ochrony indywidualnej) – dla
zastosowań, w których wyżej wymienione nie mogą być wykorzystane
(np. przy naprawie urządzeń elektroenergetycznych).
OCHRONA
PRZECIWPORAŻENIOWA
Urządzenia elektryczne, z punktu widzenia ochrony
przeciwporażeniowej, dzieli się na cztery klasy ochronności: 0, I, II i
III.
Klasy ochronności urządzeń elektrycznych
1 - izolacja podstawowa, 2 - części czynne urządzenia, 3 - izolacja
dodatkowa,
4 - przewód ochronny, 5 - przewody zasilające
UWALNIANIE PORAŻONEGO SPOD
DZIAŁANIA PRĄDU ELEKTRYCZNEGO I
JEGO RATOWANIE
Uwolnienie porażonego spod działania prądu elektrycznego o
napięciu do 1 kV może się odbyć jedną z następujących metod:
• przez wyłączenie napięcia zasilającego
• przez odciągnięcie porażonego od urządzeń będących pod
napięciem przez odizolowanie porażonego, uniemożliwiające przepływ
prądu przez jego ciało.
Napięcie zasilające można wyłączyć poprzez:
• otwarcie właściwego łącznika lub usunięcie wkładki topikowej
• przecięcie przewodów od strony zasilania za pomocą narzędzi z
izolowanymi rękojeściami, z zastosowaniem środków chroniących
przed skutkami łuku elektrycznego (nie wolno stosować tego sposobu
w pomieszczeniach zagrożonych wybuchem)
• zwarcie przewodów od strony zasilania - sposób ten należy
stosować tylko w liniach napowietrznych. Zwarcia wykonuje się za
pomocą odpowiedniej zarzutki metalowej wcześniej podłączonej do
uziemionej konstrukcji (sposób stosowany przez wykwalifikowanych
monterów).
UWALNIANIE PORAŻONEGO SPOD
DZIAŁANIA PRĄDU ELEKTRYCZNEGO I
JEGO RATOWANIE
Uwalniając porażonych spod działania prądu elektrycznego o
napięciu do 1 kV, należy stosować następujący zasadniczy i
dodatkowy sprzęt ochronny:
- rękawice gumowe,
- kalosze,
- dywaniki,
- drążki, itp.
W razie braku sprzętu ochronnego można stosować jako materiał
izolacyjny zastępczy:
- suche drewno,
- tworzywa sztuczne,
- suche materiały tekstylne.
Nie wymaga się stosowania sprzętu ochronnego lub innych nie
przewodzących materiałów tylko podczas wyłączania za pomocą
łączników i bezpieczników.
UWALNIANIE PORAŻONEGO SPOD
DZIAŁANIA PRĄDU ELEKTRYCZNEGO I
JEGO RATOWANIE
Uwolnienia porażonych spod działania prądu elektrycznego o
napięciu powyżej 1 kV, można dokonać poprzez:
- wyłączenie napięcia zasilającego za pomocą wyłącznika (po tej
czynności sprawdzić brak napięcia i rozładować urządzenie,
zachowując wymagane środki ostrożności)
- odciągnięcie porażonego od urządzeń będących pod napięciem
tylko za pomocą odpowiedniego sprzętu ochronnego (mogą to
wykonać tylko wykwalifikowani elektrycy).
UWALNIANIE PORAŻONEGO SPOD
DZIAŁANIA PRĄDU ELEKTRYCZNEGO I
JEGO RATOWANIE
Bezpośrednio po uwolnieniu porażonego spod napięcia należy:
- szybko zbadać go wstępnie, żeby ocenić:
• czy ma świadomość (przytomny lub nieprzytomny),
• czy oddycha i jak (zwolniony lub przyspieszony oddech
świadczy o złym stanie porażonego - norma: 10 - 24 oddechy na
minutę),
• czy pracuje serce i zachowana jest wydolność krążenia
(bezpośrednio osłuchać okolicę serca na klatce piersiowej oraz
zbadać tętna na tętnicy szyjnej). Jeżeli porażony krwawi, trzeba
zatrzymać krwawienie, zakładając opatrunek uciskowy,
• czy nie jest uszkodzony odcinek szyjny kręgosłupa (po
upadku z wysokości),
- zdecydować, jaki ma być zakres doraźnej pomocy i sposób jej
udzielenia.
UWALNIANIE PORAŻONEGO SPOD
DZIAŁANIA PRĄDU ELEKTRYCZNEGO I
JEGO RATOWANIE
Sposób ratowania zależy od stanu porażonego:
• gdy jest przytomny, należy rozluźnić ubranie w okolicy szyi, klatki
piersiowej i brzucha oraz ułożyć porażonego wygodnie na prawym
boku. Należy wezwać lekarza, a jeżeli jest to niemożliwe, zaleca się
przeniesienie lub przewiezienie porażonego do lekarza,
• gdy jest nieprzytomny i oddycha, należy ułożyć go na prawym
boku (nie wolno na plecach!), okryć np. kocem, wezwać lekarza i cały
czas obserwować, gdyż może nastąpić zatrzymanie oddechu,
• gdy jest nieprzytomny i nie oddycha, należy położyć go na
plecach, porozpinać uciskające części garderoby, oczyścić jamę ustną
z resztek jedzenia, zapewnić dopływ świeżego powietrza, rozpocząć
sztuczne oddychanie i masaż serca, gdy nie jest wyczuwany puls, oraz
wezwać pogotowie ratunkowe.
Rażonego człowieka można jeszcze uratować, jeżeli udzieli mu się
skutecznej pomocy przed upływem od 3 do 5 min, tzn. przed upływem
czasu, jaki bez dopływu tlenu może przeżyć kora mózgowa.