Diagnoza rynku
zbóż
Anna Kaczała
Justyna Świstek
Dorota Wasilewska
I. Informacja o rynku
surowcowym
Zboża są podstawową grupą
roślin uprawnych w Polsce,
a uprawiane są średnio na
powierzchni ok. 8,8 mln ha,
co stanowi ponad 65%
wszystkich zasiewów.
Wielkość zbiorów zbóż
ogółem w Polsce ulega z
roku na rok istotnym
wahaniom, co jest
rezultatem głównie zmian w
plonach, a tylko w
niewielkim stopniu w areale
uprawy (zasiewów).
W minionym dziesięcioleciu zbiory zbóż
ogółem wahały się od ok. 20 mln ton w 1992 roku
(ze względu na suszę) do ok. 28 mln ton - w
najlepszym dotychczas 1990 roku. W latach
1996-2000 średnie zbiory zbóż ogółem osiągnęły
poziom ok. 26 mln ton, przy średniej wydajności
z ha na poziomie 28,5 q i przy średnim areale
uprawy 8,8 mln ha. Przy tym różnica w zbiorach
między najlepszym i najgorszym rokiem wynosiła
ok. 3 mln ton i była niemal wyłącznie rezultatem
wahania się wysokości plonów, które w 2000
roku wynosiły średnio tylko 25,3 q/ha.
Zboża podstawowe z
mieszankami zbożowymi
lata
Powierzchni
a
Tys.ha
Plon dt/ha
Zbiór tys.
ton
1996-2000
8650,6
28,4
24573,9
2001
0541,0
29,9
25539,7
2002
7939,0
31,3
24875,6
2003
7769,7
27,6
21463,0
2004
79130,0
34,4
27919,6
2005
7916,8
31,5
24900,3
2006
(szacunek
GUS)
7935,0
27,0
21461,0
Szacunek zbiorów
poszczególnych rodzajów
zbóż w mln. ton
2005
2006-
szacunek
GUS
2006-
szacunek
KFPZ
pszenica
8,8
7,7
7,7
żyto
3,4
2,6
3,0
jęczmień
3,6
3,2
3,1
owies
1,3
1,1
1,1
pszenżyto
3,9
3,2
3,1
Mieszanki
zbożowe
3,9
3,4
3,4
Prognoza bilansu zbóż (z
kukurydzą)w sezonie
2006/2007 w tys. ton
lata
Prognoza
2006/2007
Zapasy początkowe
2500
Produkcja
22 700
Import
3000
Ogółem zasoby
28 200
Zużycie krajowe
27 500
Eksport
400
Zasoby końcowe
300
Zbiory zbóż według grup
województw
Przedział wielkości
produkcji w tyś. ton
Liczba
województ
w
województwa
> 2000
5
Wielkopolskie, mazowieckie,
lubelskie, kujawsko –
pomorskie, dolnośląskie
2000 - 1000
6
Zachodniopomorskie, łódzkie,
opolskie, warmińsko –
mazurskie, pomorskie,
podlaskie
< 1000
5
Świętokrzyskie, śląskie,
lubuskie, małopolskie,
podkarpackie
II. Interwencja Państwa
Interwencjonizm państwowy na rynku
zbóż prowadzi Agencja Rynku Rolnego.
Podstawową formą interwencji jest
skup zbóż z dopłatami ARR udzielanymi
bezpośrednio producentom.
W 2001 roku w/w systemem skupu
objętych było 3,5 mln ton pszenicy
konsumpcyjnej oraz 0,7 mln ton żyta
konsumpcyjnego.
Dok.1:
Skup zbóż w systemie z dopłatą ARR
prowadzony jest sezonowo w okresie od lipca
do października. Dopłaty udzielane są
producentom zbóż, którzy dokonują sprzedaży
przedsiębiorcom posiadającym zawarte umowy
na skup z Agencją Rynku Rolnego.
Przedsiębiorcy skupujący zboża w ramach
skupu interwencyjnego zobowiązani są do
stosowania cen nie niższych niż minimalne
określone w programie na dany rok, przy
parametrach jakościowych określonych przez
ARR.
Dok.2.:
Przy tym systemie obowiązuje też
minimalna partia dostawy wynosząca
jednorazowo nie mniej niż 3 tony. W
przyszłości planuje się podnieść ten
próg.
W celu niedopuszczenia do
nadmiernego spiętrzenia dostaw zbóż w
okresie zbiorów stosuje się wzrastający
poziom dopłat bezpośrednich.
Dok.3.:
Inną formą
interwencji na rynku
zbóż prowadzoną
przez Agencję Rynku
Rolnego jest sprzedaż
zbóż konsumpcyjnych
z zapasów
interwencyjnych w
sytuacji małej podaży
zbóż lub zbyt
wysokich ich cen.
III. Czynniki decydujące o
cenach zbóż
O cenie zbóż na rynku decydują w
największym stopniu następujące
czynniki:
1. Zapasy początkowe.
2. Produkcja i podaż zbóż.
Produkcja zależy w głównej mierze od wysokości
uzyskanych plonów w danym roku, a podaż od
wysokości produkcji oraz od sezonu. W III kwartale
każdego roku występuje sezonowe nasilenie dostaw
zbóż do skupu, a ceny w tym okresie kształtują się pod
wpływem przewagi podaży nad popytem. Z kolei
lepsze ceny uzyskują producenci, którzy przechowali
swoje zboże przez zimę i sprzedali w I lub II kwartale
roku następnego.
.
3. Handel zagraniczny.
Wielkość obrotów w handlu zagranicznym zależy od
faktycznego poziomu zbiorów krajowych, ochrony celnej
granic i wysokości cen zbóż na rynkach światowych. W
określonych sytuacjach, np. przy gwałtownych wzrostach
cen zbóż rząd może ustanowić bezcłowy kontyngent na
import zbóż.
4. Zużycie krajowe.
Zużycie krajowe determinowane jest głównie
poprzez sytuacje w pogłowiu zwierząt i - wiążące się z
tym - zapotrzebowanie na zboża paszowe. Popyt na zboża
konsumpcyjne i na cele przemysłowe nie ulega dużym
wahaniom.
5. Działania interwencyjne państwa.
Na rynku zbóż stosowane są działania mające na
celu likwidację nadwyżki podaży zbóż w okresie żniw
poprzez skup z dopłatami bezpośrednimi ARR dla
producentów oraz ewentualnie skup bezpośredni za
środki ARR w przypadku dłuższego utrzymywania się
wysokiej podaży. Przy małej podaży zbóż na rynku,
Agencja wystawia do sprzedaży swoje zboże i łagodzi w
ten sposób wahania cenowe.
Prognozowaniem cen rynkowych podstawowych
produktów rolniczych zajmuje się zespół niezależnych
ekspertów, powołany przez Prezesa Agencji
Rynku
Rolnego.
IV. Ceny zbóż (notowania z
okresu 2-8 kwietnia 2007 r )
Ceny na targowiskach w
Polsce:
Cena (zł/tona)
Tygodniowa
zmiana (%)
2007-04-06
2007-03-30
PSZENICA
Cena
min.
450
579
-22,2
Cena
max.
900
1000
-10,0
Cena śr.
713
716
-0,4
ŻYTO
Cena
min.
455
450
1,1
Cena
max.
750
750
0,0
Cena śr.
616
617
-0,1
JĘCZMIEŃ
Cena
min.
480
520
-7,7
Cena
max.
800
800
0,0
Cena śr.
689
696
-0,9
Dokończenie tabeli:
KUKURYDZA
Cena min.
640
600
7,3
Cena max.
1000
1000
0,0
Cena śr.
803
783
2,6
OWIES
Cena min.
440
440
0,0
Cena max.
820
810
1,2
Cena śr.
645
644
0,2
PSZENŻYTO
Cena min.
510
500
2,0
Cena max.
800
800
0,0
Cena śr.
662
661
0,2
Zestawienie średnich cen
ziarna importowanego z
krajów Unii Europejskiej
Pszenica konsumpcyjna -590 zł/tona
Pszenica paszowa - 549,7 zł/tona
Jęczmień paszowy -531,9 zł/tona
Kukurydza paszowa -557,7 zł/tona
V. Konsumpcja (spożycie)
tradycyjnych produktów
zbożowych
Rynek tradycyjnych produktów
zbożowych, tj. mąki, ryżu i kasz
cechuje względna stabilizacja
popytu wynikająca z przyzwyczajeń
i preferencji polskiego konsumenta.
Niewielkim zmianom w wielkości
spożycia towarzyszy zwiększający
się udział produktów w wygodnych
opakowaniach.
Preferencje konsumentów się
zmieniają stopniowo i bardzo
powoli odchodzą od tradycyjnych
produktów zbożowych. Dużą rolę
tutaj odgrywa moda na
przygotowywanie określonych
posiłków i zwiększający się wolno
udział żywienia poza domem w
strukturze żywienia rodziny,
zwłaszcza w dużych miastach i
wśród młodych konsumentów.
Dok.1.:
Analiza spożycia poszczególnych
rodzajów przetworów zbożowych
wskazała, że w przypadku mąki oraz
kasz powolny wzrost spożycia
występował w rodzinach u osób w
wieku 40-50 lat, następnie spożycie
spadało aż do osiągnięcia poziomów
najniższych w gospodarstwach
domowych, gdzie osoba podejmująca
decyzję zakupów była w wieku
powyżej 71 lat.
. Stosunkowo niski poziom spożycia
tych produktów występował również
w gospodarstwach domowych osób
w wieku do 30 lat, czemu
towarzyszyło duże spożycie ryżu.
Analizując spożycie w zależności od
wykształcenia, zauważa się spadek
spożycia przetworów zbożowych
wraz ze wzrostem poziomu
wykształcenia osoby podejmującej w
gospodarstwie domowym decyzje
zakupu.
Dok.2.:
Oprócz zmian w ogólnym poziomie spożycia
wystąpiły nieznaczne różnice w odniesieniu do
poszczególnych przetworów zbożowych. Wraz ze
wzrostem wykształcenia spadało spożycie mąki, ryżu i
kasz, przy czym największy spadek nastąpił w
odniesieniu do kasz i ryżu w tradycyjnych
opakowaniach. Wraz ze wzrostem miesięcznego
dochodu na osobę w gospodarstwie domowym
następuje tendencja spadkowa w poziomie spożycia
większości produktów zbożowych
VI. Przemysł zbożowo-
młynarski
Głównymi podmiotami przemysłu
zbożowo-młynarskiego są młyny. Po
urynkowieniu polskiej gospodarki
gwałtownie spadł przemiał i udział w
rynku młynów przemysłowych, a
wzrósł przemiał młynów prywatnych:
małych i średnich, nastawionych do
czasu urynkowienia na przemiały
usługowe i rynki lokalne.
Po urynkowieniu młyny prywatne
(łącznie ok. 2000 firm), rozpoczęły na
szeroką skalę przemiały na cele
handlowe, stwarzając silną
konkurencję, szczególnie dla młynów
dużych o rodowodzie PZZ. Duże
rozdrobnienie i słaba siła ekonomiczna
polskich młynów powodują
ograniczenia rozwojowe, co przejawia
się ich zapóźnieniem technicznym i
technologicznym w stosunku do
młynarstwa UE.
Średnia wielkość przemiału
rocznie w 1 młynie
kraj
Przemiał 1
młyna
w tys. ton
Szwecja
78,9
Wielka Brytania
68,1
Holandia
46,1
Norwegia
40,4
Rosja
31,9
Belgia
31,7
Dania
30,9
Maroko
29,6
Portugalia
25,2
Finlandia
19,7
Czechy
13,0
Luksemburg
12,8
Niemcy
10,5
Hiszpania
9,9
Włochy
9,7
Francja
8,9
Szwajcaria
4,0
Austria
3,7
Polska
2,6
VII. Kanały dystrybucji:
Największa ilość zbóż sprzedawania jest w
skupie realizowanym przez młyny, zakłady
paszowe, słodownie, gorzelnie oraz
hurtowników, w tym ARR. Drugim znaczącym
kanałem dystrybucji zbóż jest sprzedaż
targowiskowa, a trzecim giełdy towarowe.
Czy produkcja zbóż w Polsce
ma przyszłość
Na pewno tak. Polska nazywana często, wraz z Ukrainą,
"spichlerzem Europy" ma idealne warunki klimatyczne i glebowe do
produkcji zbóż, zwłaszcza żyta, mieszanek zbożowych i zbóż
paszowych. Również pod względem ekonomicznym nie ma lepszej
alternatywy. Najniższe nakłady pracy i środków produkcji zachęcają
do uprawy zbóż. Często dochodzi nawet w płodozmianie niektórych
gospodarstw do niebezpiecznej monokultury zbożowej. W ostatnich
latach niewątpliwie najważniejszym czynnikiem wpływającym na
opłacalność produkcji zbóż jest skup interwencyjny ARR. Ci
szczęśliwcy, którzy "załapią" się na parametry agencyjne, mogą być
zadowoleni. Reszta producentów uczestniczy w grze rynkowej, która
jest swoistą ruletką. Jedno jest pewne - w dobie globalizacji i
otwartych granic, niedostatek zbóż nam raczej nie grozi. Nie ma
więc co się łudzić, że na przednówku ktoś zapłaci nam "jak za
zboże".
System dystrybucji zbóż w
Polsce:
W ramach pięciu podstawowych ogniw systemu dystrybucji na
W ramach pięciu podstawowych ogniw systemu dystrybucji na
rynku zbóż można wyróżnić:
rynku zbóż można wyróżnić:
1.
1.
Ogniwo producenta
Ogniwo producenta
zbóż, które składa się z
zbóż, które składa się z
gospodarstw
gospodarstw
skarbowych i
skarbowych i
indywidualnych
indywidualnych
.
.
W 1995 r.
W 1995 r.
aż 85% było oferowane przez nieformalne kanały
aż 85% było oferowane przez nieformalne kanały
dystrybucji lub było przeznaczone na samozaopatrzenie.
dystrybucji lub było przeznaczone na samozaopatrzenie.
Pozostałe 15% docierało do ogniw hurtu pierwotnego. W
Pozostałe 15% docierało do ogniw hurtu pierwotnego. W
porównaniu z sytuacją przed rokiem 1989 zmniejszył się
porównaniu z sytuacją przed rokiem 1989 zmniejszył się
udział sektora państwowego. Na powyższą sytuację miały
udział sektora państwowego. Na powyższą sytuację miały
wpływ likwidacja PGR-ów zajmujących się produkcją zbóż,
wpływ likwidacja PGR-ów zajmujących się produkcją zbóż,
a także przeklasyfikowanie spółdzielni produkcyjnych z
a także przeklasyfikowanie spółdzielni produkcyjnych z
sektora publicznego do sektora prywatnego. W 1996 r.
sektora publicznego do sektora prywatnego. W 1996 r.
gospodarstwa indywidualne miały 88% udział w
gospodarstwa indywidualne miały 88% udział w
powierzchni zasiewów i 85% udział w zbiorach zbóż
powierzchni zasiewów i 85% udział w zbiorach zbóż
podstawowych z mieszankami zbożowymi. W ramach tego
ogniwa można zaobserwować obok wzrostu udziału
sektora prywatnego - jeszcze inne tendencje:
·
wzrost udziału zbóż w globalnej produkcji
wzrost udziału zbóż w globalnej produkcji
rolniczej (z 19% w 1990 r. do 22,4% w 1996 r.);
rolniczej (z 19% w 1990 r. do 22,4% w 1996 r.);
· wzrost udziału zbóż w towarowej produkcji
· wzrost udziału zbóż w towarowej produkcji
rolniczej (z 8,7% w 1990 r. do 10,2% w 1996);
rolniczej (z 8,7% w 1990 r. do 10,2% w 1996);
· zwiększenie powierzchni zasiewów (z 8,1 tys.
· zwiększenie powierzchni zasiewów (z 8,1 tys.
hektarów w 1990 do 8,6 tys. hektarów w 1996
hektarów w 1990 do 8,6 tys. hektarów w 1996
r.);
r.);
· wzrost udziału pszenicy w powierzchni
· wzrost udziału pszenicy w powierzchni
zasiewów i produkcji zbóż w latach 90
zasiewów i produkcji zbóż w latach 90
(odpowiednio o 24% i 10%)
(odpowiednio o 24% i 10%)
· stabilizację produkcji zbóż na poziomie 25
· stabilizację produkcji zbóż na poziomie 25
mln ton.
mln ton.
2.
Ogniwo hurtu pierwotnego
Ogniwo hurtu pierwotnego
.
.
W tym ogniwie zboże było
W tym ogniwie zboże było
skupowane przez 80 dealerów (96%), giełdy (2%) i
skupowane przez 80 dealerów (96%), giełdy (2%) i
bezpośrednio przez magazyny PZZ i ARR (2%). Do roku 1989
bezpośrednio przez magazyny PZZ i ARR (2%). Do roku 1989
PZZ miały monopol na skup zbóż wraz ze współpracującymi
PZZ miały monopol na skup zbóż wraz ze współpracującymi
spółdzielniami. Wówczas elewatory PZZ były jedynym
spółdzielniami. Wówczas elewatory PZZ były jedynym
podmiotem rynku hurtowego skupiającym dostawy, czyszczenie,
podmiotem rynku hurtowego skupiającym dostawy, czyszczenie,
suszenie, uzdatnianie i magazynowanie zbóż na polskim rynku.
suszenie, uzdatnianie i magazynowanie zbóż na polskim rynku.
Ta sytuacja uległa gwałtownej zmianie. Związane to jest z
Ta sytuacja uległa gwałtownej zmianie. Związane to jest z
powstaniem nowych instytucji zajmujących się hurtem
powstaniem nowych instytucji zajmujących się hurtem
pierwotnym: dealerów, prywatnych magazynów (składów), ARR,
pierwotnym: dealerów, prywatnych magazynów (składów), ARR,
giełd towarowych (w tym Warszawskiej Giełdy Towarowej i
giełd towarowych (w tym Warszawskiej Giełdy Towarowej i
Giełdy Poznańskiej). Zakupy bezpośrednie dokonywane były
Giełdy Poznańskiej). Zakupy bezpośrednie dokonywane były
również przez większe zakłady przetwórcze (np. młyny) czy też
również przez większe zakłady przetwórcze (np. młyny) czy też
targowiska (związane nieformalnym handlem zbożem). Ponadto
targowiska (związane nieformalnym handlem zbożem). Ponadto
35 regionalnych PZZ podzieliło się na dużą liczbę mniejszych
35 regionalnych PZZ podzieliło się na dużą liczbę mniejszych
podmiotów (ponad 100), mających znaczne trudności finansowe
podmiotów (ponad 100), mających znaczne trudności finansowe
w większości przypadków. Jednakże podmioty związane PZZ i
w większości przypadków. Jednakże podmioty związane PZZ i
ARR mają aż 55% udział w hurcie pierwotnym (bez
ARR mają aż 55% udział w hurcie pierwotnym (bez
uwzględnienia nieformalnych kanałów dystrybucji).
uwzględnienia nieformalnych kanałów dystrybucji).
3. Ogniwo przetwórstwa zbóż. Tutaj można wyróżnić cztery
sektory: młyny, mieszalnie pasz, piekarnie i makaroniarnie. W
porównaniu z sytuacją sprzed 1989 r. zaznaczyły się
następujące zmiany:
znaczny spadek produkcji w przypadku przemiału zbożowego
(o 52%), pieczywa (o 27%) i pasz przemysłowych (o 50%);
najpierw spadek, a potem zwiększenie produkcji to warów
wysoko przetworzonych: makaronów i pieczywa cukierniczego;
powstanie gęstej sieci prywatnych przetwórni,
skoncentrowanych na obsłudze rynków lokalnych (np. piekarni,
ciastkarni, młynów i makaroniarni);
obniżenie stopnia koncentracji w ogniwie przetwórstwo zbóż;
udział PZZ w programie powszechnej prywatyzacji poprzez
Narodowe Fundusze Inwes tycyjne (NFI);
pojawienie się silnych podmiotów mogących w najbliższych
latach zająć dominujące pozycje rynkowe (np. Rolimpex,
Malma, PZZ Lublin);
działania modernizacyjne związane z produkcją makaronów.
4. Ogniwo hurtu wtórnego. Jedynie w
przypadku sprzedaży makaronu i mąki na
cele konsumpcyjne pojawia się hurt
instytucjonalny. Przed rokiem 1989 hurt
wtórny był zdominowany przez Społem i
PHS (wówczas Państwowy Hurt
Spożywczy). Obecnie jest on związany z
dużą liczbą małych, prywat nych hurtowni.
Nadal jednak PHS (Polski Handel
Spożywczy) jest jedną z największych firm
handlu hurtowego w Polsce.
5. Ogniwo detalu obejmowało głównie piekarnie i
ciastkarnie (ok. 3,2 tys. - ma lejąca tendencja) oraz
sklepy spożywcze (137 tys. - rosnąca tendencja). W
porównaniu z sytuacją przed 1989 r. można
zaobserwować następujące zmiany:
wzrost udziału sektora prywatnego (większość
detalu należy do tego sektora);
zmniejszenie stopnia koncentracji w pierwszej
połowie lat 90.;
wzrost liczby punktów sprzedaży (zwłaszcza
ogólnospożywczych);
wejście na rynek polski zagranicznych detalistów (np.
Globi, Billa, Rema 1000, Auchan,Geant, Hit, Leclerc
itd.)
rosnące znaczenie wielkopowierzchniowych
punktów sprzedaży detalicznej (supermarketów i
hipermarketów).
Analiza mocnych i słabych stron systemu dystrybucji w różnych krajach UE stanowi
Analiza mocnych i słabych stron systemu dystrybucji w różnych krajach UE stanowi
punkt odniesienia do sporządzenia listy mocnych i słabych stron oraz szans i
punkt odniesienia do sporządzenia listy mocnych i słabych stron oraz szans i
zagrożeń systemu dystrybucji w Polsce. Ponadto umożliwi skonstruowanie
zagrożeń systemu dystrybucji w Polsce. Ponadto umożliwi skonstruowanie
docelowego systemu dystrybucji w Polsce
docelowego systemu dystrybucji w Polsce
MOCNE STRONY
MOCNE STRONY
SŁABE
SŁABE
STRONY
STRONY
Wysoki stopień komercjalizacji
(90-95% produkcji zbóż).
Możliwość korzystania z
alternatywnych kanałów
dystrybucji na różnych
szczeblach obrotu towarowego.
Specyfikacja standardów
jakościowych zbóż i produktów
zbożowych.
Sprawnie działający system
informacji rynkowej.
Funkcjonowanie kontraktów
wzorcowych.
Licznie działające stowarzyszenia
uczestników
rynku
Wysoki stopień koncentracji
hurtu pierwotnego (w Niemczech
znaczna część rynku jest
kontrolowana przez 5
spółdzielni).
Ceny maksymalne ustalane przez
komisje UE oraz dopłaty do
produkcji zniekształcają sygnały
cenowe.
Niewielka rola sformalizowanych
rynków (giełd towarowych).
Zbyt szczegółowe regulacje
dotyczące standardów
jakościowych.
Mocno rozbudowany
interwencjonizm państwowy i
rządowy.
Mocne i słabe strony systemu
dystrybucji zbóż w Polsce w latach 90.
OGNIWO PRODUKCJI:
Mocne strony:
Największy udział obszarów uprawnych i produkcji pszenicy (33,2%).
Oddziaływanie ODR na działalność rolniczą.
Słabe strony:
Niski poziom komercjalizacji produkcji rolnej zbóż (jedynie 23%).
Duży udział sektora publicznego w produkcji towarowej zbóż.
Niski stopień zaangażowania producentów rolnych w funkcje
dystrybucyjne i przetwórcze.
Składowanie ziarna w gospodarstwach rolnych odbywa się w złych
warunkach.
Słaba pozycja przetargowa producenta rolnego w relacji do innych
podmiotów.
Słaba jakość genetyczna ziarna i brak na szerszą skalę działań
związanych z nasiennictwem i oceną odmianową.
Duże zróżnicowanie jakości zbóż, co pociąga za sobą problemy z
jakością produktów wytwarzanych ze zbóż.
Niski poziom wiedzy ekonomicznej, zwłaszcza u producentów rolnych.
OGNIWO HURTU PIERWOTNEGO:
OGNIWO HURTU PIERWOTNEGO:
Mocne strony
Mocne strony
:
:
Rosnąca liczba prywatnych agentów i handlowców (w hurcie pierwotnym).
Rosnąca liczba prywatnych agentów i handlowców (w hurcie pierwotnym).
Powstanie alternatywnych kanałów dystrybucji.
Powstanie alternatywnych kanałów dystrybucji.
Funkcjonowanie Giełdy Poznańskiej.
Funkcjonowanie Giełdy Poznańskiej.
Słabe strony:
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny są PZZ
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny są PZZ
(około 100 jednostek) i ARR.
(około 100 jednostek) i ARR.
Duża rola targowisk w hurcie pierwotnym.
Duża rola targowisk w hurcie pierwotnym.
Słabe wyposażenie jednostek handlowych w infrastrukturę techniczną.
Słabe wyposażenie jednostek handlowych w infrastrukturę techniczną.
Brak infrastruktury instytucjonalnej (głównie na targowiskach).
Brak infrastruktury instytucjonalnej (głównie na targowiskach).
Przypadkowość i anonimowość zawieranych transakcji (targowiska).
Przypadkowość i anonimowość zawieranych transakcji (targowiska).
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny zbóż
Podstawowymi podmiotami kontrolującymi hurt pierwotny zbóż
paszowych są państwowe mieszalnie pasz- Bacutilu.
paszowych są państwowe mieszalnie pasz- Bacutilu.
Giełdy i rynki hurtowe pełnią w obrocie hurtu pierwotnego minimalną
Giełdy i rynki hurtowe pełnią w obrocie hurtu pierwotnego minimalną
rolę.
rolę.
ARR obok funkcji regulacyjnych pełni na rynku zbożowym funkcje
ARR obok funkcji regulacyjnych pełni na rynku zbożowym funkcje
komercyjne - co przyczynia się do zwiększenia stopnia koncentracji
komercyjne - co przyczynia się do zwiększenia stopnia koncentracji
na różnych
na różnych
szczeblach obrotu.
szczeblach obrotu.
OGNIWO PRZETWÓRSTWA:
OGNIWO PRZETWÓRSTWA:
Mocne strony:
Mocne strony:
Wysoka intensywność konkurowania w ogniwie produkcji makaronu
Wysoka intensywność konkurowania w ogniwie produkcji makaronu
(związana z walką o pozycje lidera rynkowego - Malmy i PZZ
(związana z walką o pozycje lidera rynkowego - Malmy i PZZ
Lublin). Poprawa jakości na niektórych rynkach produktów
Lublin). Poprawa jakości na niektórych rynkach produktów
finalnych związanych z przetwórstwem zbóż (np. makarony).
finalnych związanych z przetwórstwem zbóż (np. makarony).
Niski stopień koncentracji i wysoka intensywność konkurowania na
Niski stopień koncentracji i wysoka intensywność konkurowania na
rynku piekarni.
rynku piekarni.
Piekarnie w dominującej większości należą do sektora prywatnego.
Piekarnie w dominującej większości należą do sektora prywatnego.
Pozytywn
Pozytywn
y wpływ CIS.
y wpływ CIS.
Słabe strony
Słabe strony
:
:
Wysoki stopień koncentracji w ogniwie młyny (65% zdolności
Wysoki stopień koncentracji w ogniwie młyny (65% zdolności
produkcyjnych należy do PZZ). Niewielki stopień wykorzystania
produkcyjnych należy do PZZ). Niewielki stopień wykorzystania
zdolności produkcyjnych przez PZZ (około 50%), co powoduje
zdolności produkcyjnych przez PZZ (około 50%), co powoduje
wysokie koszty funkcjonowania.
wysokie koszty funkcjonowania.
Brak standardów jakościowych (handlowych) dla produktów
Brak standardów jakościowych (handlowych) dla produktów
przetworzonych.
przetworzonych.
OGNIWO HURTU WTÓRNEGO:
OGNIWO HURTU WTÓRNEGO:
Mocne strony:
Mocne strony:
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów
sprzedaży detalicznej.
sprzedaży detalicznej.
Słabe strony:
Słabe strony:
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów sprzedaży
Dominują bezpośrednie dostawy do punktów sprzedaży
detalicznej.
detalicznej.
OGNIWO DETALU:
OGNIWO DETALU:
Mocne strony:
Mocne strony:
Znaczny udział w sprzedaży pieczywa sklepów
Znaczny udział w sprzedaży pieczywa sklepów
specjalistycznych
specjalistycznych
(piekarniczych - ok. 70%).
(piekarniczych - ok. 70%).
Wysoki stopień integracji piekarni z detalem(wiele piekarni
Wysoki stopień integracji piekarni z detalem(wiele piekarni
dysponuje albo własnymi, albo firmowymi sklepami). Wysoki
dysponuje albo własnymi, albo firmowymi sklepami). Wysoki
udział sektora prywatnego.
udział sektora prywatnego.
Pojawienie się i rozwój nowoczesnych sieci sprzedaży,
Pojawienie się i rozwój nowoczesnych sieci sprzedaży,
przyczyniających się do wzrostu wymogów jakościowych
przyczyniających się do wzrostu wymogów jakościowych
dotyczących produktu i opakowania
dotyczących produktu i opakowania
Słabe strony:
Słabe strony:
Niewielki udział produktów markowych
Niewielki udział produktów markowych
.
.
Niewielki udział
Niewielki udział
produktów o wydłużonej trwałości.
produktów o wydłużonej trwałości.
Wspólne mocne i słabe strony:
Mocne strony:
Pozytywny wpływ SANEPID i PIH.
Słabe strony:
Słabe strony:
Brak standardów jakościowych na wszystkich ogniwach obrotu.
Brak standardów jakościowych na wszystkich ogniwach obrotu.
Wysoki stopień zaangażowania agend rządowych w rynek
Wysoki stopień zaangażowania agend rządowych w rynek
zbożowy (przede wszystkim przez ARR).
zbożowy (przede wszystkim przez ARR).
Niewielki stopień przejrzystości informacyjnej (sygnały cenowe
Niewielki stopień przejrzystości informacyjnej (sygnały cenowe
zakłócane przez liczne regulacje rządowe i działalność ARR).
zakłócane przez liczne regulacje rządowe i działalność ARR).
Słabość systemu informacji rynkowej (rozproszenie informacji,
Słabość systemu informacji rynkowej (rozproszenie informacji,
opóźnienia w przetwarzaniu informacji, fragmentaryczność
opóźnienia w przetwarzaniu informacji, fragmentaryczność
informacji itd.).
informacji itd.).
Dominują konwencjonalne kanały dystrybucji
Dominują konwencjonalne kanały dystrybucji
Analiza szans i zagrożeń
systemu dystrybucji zbóż w
Polsce w latach
dziewięćdziesiątych
Porównując systemy dystrybucji na rynku
zbóż w Polsce w krajach UE można
wyróżnić szanse i zagrożenia w
poszczególnych ogniwach.
OGNIWO PRODUKCJI:
Szanse:
Szanse:
Zwiększenie stopnia komercjalizacji produkcji zbóż.
Zwiększenie stopnia komercjalizacji produkcji zbóż.
Niski stopień wykorzystania nawozów sztucznych ("zdrowa
Niski stopień wykorzystania nawozów sztucznych ("zdrowa
żywność").
żywność").
Zagrożenia:
Zagrożenia:
Wysoki stopień uzależnienia od warunków pogodowych.
Wysoki stopień uzależnienia od warunków pogodowych.
Wysoki stopień uzależniania od sytuacji na rynku mięsnym (ze
Wysoki stopień uzależniania od sytuacji na rynku mięsnym (ze
względu na wysoki stopień spasania zbóż 60-65% ich zużycia).
względu na wysoki stopień spasania zbóż 60-65% ich zużycia).
Odchodzenie od tradycyjnej technologii żywienia zwierząt
Odchodzenie od tradycyjnej technologii żywienia zwierząt
hodowlanych.
hodowlanych.
OGNIWO HURTU PIERWOTNEGO
:
Szanse:
Szanse:
Rozpoczęcie procesu restrukturalizacji i prywatyzacji PZZ
Rozpoczęcie procesu restrukturalizacji i prywatyzacji PZZ
(19 PZZ włączonych do programu powszechnej
(19 PZZ włączonych do programu powszechnej
prywatyzacji NR).
prywatyzacji NR).
Rozpoczęcie budowy rynków hurtowych i giełd towarowych,
Rozpoczęcie budowy rynków hurtowych i giełd towarowych,
co przyczyni się do powstania nowego kanału dystrybucji.
co przyczyni się do powstania nowego kanału dystrybucji.
Pojawienie się opcji futures umożliwi podmiotom lepsze
Pojawienie się opcji futures umożliwi podmiotom lepsze
zarządzanie ryzykiem i zabezpieczenie przyszłych dostaw.
zarządzanie ryzykiem i zabezpieczenie przyszłych dostaw.
Przejście magazynów i elewatorów na własność innych
Przejście magazynów i elewatorów na własność innych
podmiotów rynkowych
podmiotów rynkowych
Zagrożenia:
Zagrożenia:
giełd towarowych, co przyczyni się do powstania nowego
giełd towarowych, co przyczyni się do powstania nowego
kanału dystrybucji.
kanału dystrybucji.
Pojawienie się opcji futures umożliwi podmiotom lepsze
Pojawienie się opcji futures umożliwi podmiotom lepsze
zarządzanie ryzykiem i
zarządzanie ryzykiem i
zabezpieczenie przyszłych dostaw.
zabezpieczenie przyszłych dostaw.
Przejście magazynów i elewatorów na własność innych
Przejście magazynów i elewatorów na własność innych
podmiotów rynkowych
podmiotów rynkowych
OGNIWO PRZETWÓRSTWA
OGNIWO PRZETWÓRSTWA
Szanse:
Szanse:
Stopniowe uprzemysławianie przetwórstwa zbóż.
Stopniowe uprzemysławianie przetwórstwa zbóż.
Poprawa wyników finansowych przemysłu zbożowo-
Poprawa wyników finansowych przemysłu zbożowo-
młynarskiego.
młynarskiego.
Zagrożenia:
Zagrożenia:
Niższe tempo wzrostu cen przetworów zbożowych.
Niższe tempo wzrostu cen przetworów zbożowych.
Spadek zużycia przemysłowego zbóż (przede wszystkim
Spadek zużycia przemysłowego zbóż (przede wszystkim
w przemyśle spirytusowym).
w przemyśle spirytusowym).
OGNIWO HURTU WTÓRNEGO
Szanse:
Szanse:
Integracja do tyłu realizowana przez
Integracja do tyłu realizowana przez
hurtowników ogólnopolskic
hurtowników ogólnopolskic
h
h
Zagrożenia:
Zagrożenia:
Przejęcie ogniw hurtu wtórnego przez kapitał
Przejęcie ogniw hurtu wtórnego przez kapitał
zagraniczny.
zagraniczny.
.
OGNIWO DETALU
Szanse:
Integracja do tyłu realizowana przez sieci
detalistów
Zagrożenia:
Przejęcie ogniw detalu przez kapitał
zagraniczny.
Wspólne szanse i zagrożenia:
Wspólne szanse i zagrożenia:
Szanse:
Szybkie przekształcenia rynkowe polskiej
gospodarki.
Dobra i trwała koniunktura gospodarcza.
Chleb jest w Polsce podstawowym produktem
żywnościowym.
Stabilny poziom spożycia przetworów
zbożowych.
Rozwój rynków wschodnich.
Wspólne szanse i zagrożenia:
Wspólne szanse i zagrożenia:
Zagrożenia:
Obecnie wysoki poziom interwencjonizmu państwowego zbyt
mocno zakłóca ceny i sygnały rynkowe, co może w
przyszłości zaszkodzić konkurencyjności całego sektora.
Niedostosowanie cen krajowych do światowych może zakłócić
równowagę na tym rynku produktowym.
Inflacja i wysokie koszty kredytu.
Nasilenie przez UE poza taryfowych praktyk
protekcjonistycznych w imporcie produktów rolnych.
Niestabilność rynków wschodnich.
Znaczenie zbóż dla
polskiego agrobiznesu:
Produkcja zbóż stanowi wiodącą część
produkcji rolniczej w Polsce, zwłaszcza w
przypadku produkcji globalnej, ponieważ w
okresie 7 lat (1990-1996) miała ona
następujący udział (obszar zmienności):
•
w produkcji globalnej 14,5- 22,4%
•
w produkcji towarowej 5,4- 9,9%
Struktura produkcji ( W 1996 r.) była
następująca: pszenica - 8,6 mln ton (33,2%),
żyto - 6,3 mln ton (24,3%), jęczmień - 3,3 mln
ton (12,7%), owies i mieszanki - 5,3 mln ton
(20,5%), pszenżyto - 2,1 mln ton (8,1 %),
pozostałe 0,3 mln ton (1,2%).