Ciała obce w
tchawicy
Gdy ostry lub twardy kęs
jedzenia przedostanie się do
Tchawicy zamiast do przełyku,
mówimy wówczas o zachłyśnięciu.
Sprzyja takim zdarzeniom
rozmawianie w czasie jedzenia.
Natychmiast wyzwala się
odruchowy bodziec kaszlowy
będący odpowiedzią na podrażnienie
tchawicy.
W większości przypadków
niedrożność górnych dróg
oddechowych
jest spowodowana opadającym na
tylną ścianą gardła językiem
nieprzytomnego pacjenta. Często
jednak do dróg oddechowych dostaje
się ciało obce, powodując (zazwyczaj
częściową) ich niedrożność.
Silny,
gwałtowny strumień
powietrza
ma na celu spowodowanie
wykrztuszenia ciała obcego, często z pozytywnym
wynikiem.
Pacjent ma uczucie duszenia i usiłuje
gwałtownymi zrywami
łapać powietrze.
Niedostateczny dopływ tlenu i zmniejszenie
jego stężenia we krwi powoduje zasinienie skory.
Przedłużony, swiszczący oddech jest oznaką
częsciowej niedrożności dróg oddechowych -
zatrzymanie oddechu świadczy o całkowitym ich
zatkaniu.
Niedrożność spowodowana ciałem
obcym w drogach oddechowych
może być:
częściowa (ratowany może nabierać
powietrze) ,
całkowita (ratowany nie może
oddychać)
Postępowanie
W wypadku częściowej niedrożności
dróg oddechowych,
kiedy pacjent jest przytomny i może
oddychać samodzielnie
(słychać świszczący oddech), jest
przerażony i chwyta się oburącz za
gardło (bardzo charakterystyczne) .
Należy wówczas zapytać go, czy się
dusi.
Jeżeli pacjent odpowie,
mówiąc do ratownika,
nie powinno się wykonywać żadnych
rękoczynów, ale uspokoić
chorego i zachęcać do silnego kaszlu.
Wzrost ciśnienia w dolnych drogach
oddechowych podczas kaszlu zazwyczaj
powoduje usunięcie (odkrztuszenie)
ciała obcego, które je blokuje.
Jeżeli nie odpowiada, a
tylko na przykład daje znak
Kiwnięciem głowy, że rozumie, ale zaczyna słabnąć,
Przestaje kaszleć i oddychać,
należy natychmiast udzielić mu pomocy.
Jeżeli ratowany stoi lub siedzi, ratownik
powinien:
- stanąć z boku nieznacznie za ratowanym,
- podeprzeć jedną ręką klatkę piersiowa pacjenta,
- pochylić do przodu jego tułów,
- wykonać pięć silnych uderzeń nadgarstkiem
drugiej
reki miedzy łopatkami ratowanego.
Jeżeli ratowany leży,
ratownik powinien:
klęknąć obok (na jednym kolanie),
oprzeć klatkę piersiową
ratowanego na własnym udzie,
- wykonać pięć uderzeń między
łopatkami.
Gdy uderzenia w plecy nie
przyniosą
skutku, metodą postępowania
W takich przypadkach jest czynność
polegająca
na uciskaniu nadbrzusza ofiary,
powszechnie zwana manewrem
Heimlicha.
Ma on na celu zwiększenie
ciśnienia
w dolnych drogach oddechowych
pacjenta poprzez wywarcie ucisku na
przeponę.
Podczas uciskania nadbrzusza dochodzi
do przesunięcia sic mięśnia przepony
ku górze i uciśnięcia podstawy płuc, co
skutkuje wzrostem ciśnienia w drogach
oddechowych ratowanego.
Manewr Heimlicha.
Manewr Heimlicha.
Jeżeli ratowany stoi lub
siedzi,
ratownik powinien:
- stanąć za nim;
- objąć ramionami nadbrzusze ofiary;
- upewnić się, czy tułów ratowanego jest odpowiednio
pochylony do przodu, tak aby ciało obce wypadło,
a nie przesunęło sic głębiej;
- bok kciuka dłoni zwiniętej w pięść położyć tuż
powyżej
pępka ofiary, wyraźnie poniżej wyrostka
mieczykowatego
mostka; objąć pięść druga dłonią
- mocno szarpnąćdo siebie i ku g6rze (powtórzyć 5 razy)
.
Jeżeli ratowany leży,
ratownik powinien:
- obrócić ratowanego na plecy;
- klęknąć okrakiem na wysokości
jego bioder;
- ulożyć nadgarstek wewnętrzną
częścią pomiędzy pępkiem a
mostkiem ofiary
- ułożyć drugą dłoń na pierwszej;
- wykonać mocne pchniecie w
kierunku do pleców i dogłowowo
(powtórzyć 5 razy ) .
Istnieje wiele metod
Istnieje wiele metod
usuwania ciała obcego.
usuwania ciała obcego.
W pierwszej kolejności
usiłujemy wywołać kaszel
silnymi
uderzeniami płaską dłonią w plecy
pacjenta między łopatkami.
W czasie uderzania głowa i tułów
pacjenta powinny zwisać ku dołowi.
Najważniejsze, aby ujście dróg
oddechowych było skierowane w dół.
Można to uzyskać kładąc na stole lub
na oparciu krzesła.
W przypadku, gdy opisane czynności
nie przyniosą pożądanego efektu,
należy ponownie sprawdzić
zawartość jamy
ustnej i wykonać powtórnie pięć
uderzeń miedzy łopatki
i pięć uciśnięć nadbrzusza.