URZĄDZENIA

URZĄDZENIA

GAŚNICZE

GAŚNICZE

Dobór urządzeń

przeciwpożarowych

w obiekcie, w tym

stałe urządzenie

gaśnicze, powinien

być

dostosowany do

wymagań

wynikających

z przyjętego

scenariusza

rozwoju
zdarzeń

w czasie

pożaru.

RODZAJ URZĄDZEŃ GAŚNICZYCH

Urządzenia gaśnicze - urządzenie
przeznaczone do gaszenia pożaru,
uruchamiane ręcznie lub samoczynnie,
trwale połączone z chronionym obiektem.

Stałe urządzenie gaśnicze - urządzenie
gaśnicze,
do którego środek gaśniczy podawany jest
ze stałych źródeł zasilania, trwale
połączonych z urządzeniem.

Urządzenie zabezpieczające - urządzenie
chroniące
obiekt za pomocą środków gaśniczych
przed działaniem promieniowania cieplnego
i rozszerzaniem się pożaru, uruchamiane
ręcznie lub samoczynnie, trwale połączone
z chronionym obiektem.

Z uwagi na rodzaj środka

gaśniczego

stałe urządzenia gaśnicze można

podzielić na:

a) wodne

(tryskaczowe,

zraszaczowe, mgłowe);

b) pianowe;

c) gazowe (gazy obojętne,

chlorowcopochodne węglowodorów,

dwutlenek węgla);

d) proszkowe;

e) aerozolowe;

f) parowe.

ZASADY DZIAŁANIA URZĄDZEŃ

TRYSKACZOWYCH I

ZRASZACZOWYCH, URZĄDZEŃ

GAŚNICZYCH PIANOWYCH,

PROSZKOWYCH I GAZOWYCH

ZASADY DZIAŁANIA URZĄDZEŃ

GAŚNICZYCH TRYSKACZOWYCH

Urządzenia

tryskaczowe

są najstarszymi

urządzeniami

gaśniczymi

stosowanymi

w ochronie

przeciwpożarowej.

Urządzenie tryskaczowe jest to

samoczynne wodne urządzenie

gaśnicze

związane na stałe z chronionym

obiektem,

przeznaczone do zwalczania

powstających

pożarów i dysponujące w tym celu

odpowiednim zapasem wody oraz

urządzeniami

służącymi do dostarczania tej wody

do chronionego obiektu.

Spełnia ono podwójną rolę,

urządzenia gaśniczego i

alarmowego.

Rys. schemat stałej instalacji gaśniczej
tryskaczowej

1- przewód zasilający,
2- zawór kontr. –alarm.,
3- przewód sprężonego
powietrza,
4- przewód rozdzielaczy,
5- przewody
rozprowadzające

i tryskaczowe,

6 – sprężarka powietrzna.

W przypadku otwarcia tryskacza

spada ciśnienie powietrza w

przewodach

rozdzielczych i

rozprowadzających,

otwiera się zawór kontrolno-

alarmowy,

woda wypełnia sieć przewodów,

a z chwilą jej dojścia do

otwartego tryskacza

wypływa na zewnątrz, gasząc

pożar.

Jak widać z opisu, urządzenie

tryskaczowe

działa tu z pewnym opóźnieniem

wynikającym z potrzebnego

czasu

na wyparcie powietrza

i wypełnienie przewodów wodą.

Przestrzenie przewidziane do

ochrony

urządzeniem tryskaczowym

powinny być

oddzielone od przestrzeni

niechronionych

elementami oddzieleń

przeciwpożarowych

lub pasami wolnego terenu, o

szerokości

nie mniejszej niż dopuszczalne

odległości

pomiędzy obiektami budowlanymi.

Wymaganą odporność ogniową

elementów

oddzieleń przeciwpożarowych

oraz dopuszczalne odległości

pomiędzy

obiektami budowlanymi należy

przyjmować

zgodnie z przepisami techniczno-

budowlanymi.

Podstawowe parametry
urządzenia tryskaczowego:

a)  powierzchnia

działania,

b)  min. czas działania,

c)  min. intensywność

zraszania,

d)  max. powierzchnia

chroniona

przez jeden tryskacz.

Przestrzenie, których nie
należy chronić
urządzeniem tryskaczowym:

a) przestrzenie hangarów lotniczych,
pneumatycznych systemów transportowych
i inne, w których może dojść do szybkiego
rozprzestrzenienia się pożaru,

b) przestrzenie silosów lub zbiorników
z zawartością pęczniejącą pod wpływem wody,

c) przestrzenie kabin lakierniczo-suszarniczych,
komór hartowniczych i innych podobnych
urządzeń,

d) przestrzenie, w których znajdują się

piece
przemysłowe, paleniska, urządzenia
do
kąpieli solnych, kadzie przetopu
metali
lub inne, podobne urządzenia, a
zastosowanie
wody mogłoby spowodować wzrost
zagrożenia,

e) przestrzenie, w których znajdują się

urządzenia
elektronicznej techniki obliczeniowej,
przy czym
w uzasadnionych przypadkach
dopuszcza
się zastosowanie urządzenia
tryskaczowego
również w tych przestrzeniach.

Urządzenie tryskaczowe

powinno

być zasilane ze źródeł

umożliwiających

pobór wody z natężeniem i przy

ciśnieniu

wynikającym z obliczeń

hydraulicznych.

Woda do urządzenia

tryskaczowego

powinna być wolna od

zanieczyszczeń

mogących spowodować

niedrożność

przewodów rurowych lub

armatury

urządzenia tryskaczowego.

Urządzenie tryskaczowe będące

w stanie gotowości do pracy może być

wypełnione wyłącznie wodą słodką.

Zasilanie wodą powinno

być zabezpieczone

przed zamarznięciem.

Po zadziałaniu urządzenia

tryskaczowego, uzupełnienie pobranej

ilości wody powinno być możliwe

w czasie nie dłuższym niż 36 h.

W zależności od wydajności, źródła

wody

dla urządzenia tryskaczowego mogą

stanowić

wyczerpywalne lub niewyczerpywalne

źródła wody.

Wymóg odnoszący się co do rodzaju

oraz sposobu

źródeł wody, należy rozpatrzyć

indywidualnie,

uwzględniając zagrożenie pożarowe

ZP określonej

w normie, maksymalna łączną liczbę

tryskaczy

w urządzeniu tryskaczowym oraz

maksymalna

łączną liczbę tryskaczy w danej strefie

pożarowej.

Źródłem

wody

dla

urządzenia

tryskaczowego:

a) 

hydrofor,

b) 

zbiornik grawitacyjny,

c) 

sieć wodociągowa,

d)

pompa lub zespół

pomp

zasilających, pobierające

wodę

z sieci wodociągowej,
zbiorników pośrednich,
zbiorników zapasu lub
wód naturalnych.

Jeżeli urządzenie tryskaczowe zasilane

będzie bezpośrednio z sieci

wodociągowej,

to przewody zasilające powinny być

wyposażone w zawory odcinające,

filtry oraz przerywacze strumienia.

Zawory odcinające powinny być

zabezpieczone

w stanie otwarcia, jak również możliwe

powinno być sprawdzenie ich stanu

pracy.

Na wlocie i wylocie filtrów powinny

być zainstalowane ciśnieniomierze

umożliwiające

sprawdzenie prawidłowości ich pracy.

Jeżeli przewiduje się zastosowanie
dwóch sieci wodociągowych, jako
dwóch źródeł wody, to spełnione
powinny być następujące warunki:

a)  sieci wodociągowe powinny być

zasilane

z odrębnych pompowni,

b)

przewody zasilające urządzenia

tryskaczowego,

pobierające wodę z poszczególnych

sieci,

powinny być prowadzone oddzielnie.

Dobór pomp zasilających
powinien
być tak dokonany aby:

a) 

obliczeniowe natężenie

przepływu

dla najniekorzystniej

hydraulicznie

położonej powierzchni działania

było

mniejsze niż 100% nominalnej

wydajności

pompy lub zespołu pomp

zasilających,

b)

obliczeniowe natężenie

przepływu dla

najkorzystniej hydraulicznie

położonej

powierzchni działania było

mniejsze niż

120% nominalnej wydajności

pompy

lub zespołu pomp zasilających.

Źródłem energii dla pomp
zasilających
może być:

a) publiczna

sieć

elektroenergetyczna,

b) własna

sieć

elektroenergetyczna,

c) silnik

lub

silniki

wysokoprężne,

d) awaryjny

agregat

prądotwórczy.

Jeżeli awaryjny agregat prądotwórczy

przewidziany jest oprócz zasilania

urządzenia tryskaczowego,

także do zasilania innych urządzeń

przeciwpożarowych, to ilość paliwa w

agregacie powinna odpowiadać ilości

niezbędnej

do 6-godzinnej pracy urządzenia

tryskaczowego

ZASADY DZIAŁANIA URZĄDZEŃ

GAŚNICZYCH ZRASZACZOWYCH

Urządzenia zraszaczowe są to związane

na stałe z chronionym obiektem,

uruchamiane samoczynnie lub ręcznie,

wodne urządzenia gaśnicze lub

urządzenia

zabezpieczające przed działaniem

promieniowania

cieplnego i rozszerzaniem się pożaru.

Urządzenia zraszaczowe

charakteryzują się tym,

że przewody rozprowadzają wodę nie są

w normalnym stanie wypełnione wodą,

a zraszacze rozmieszczone na

przewodach są otwarte.

Do urządzeń zraszaczowych

zalicza się również

wszelkiego

rodzaju urządzenia,

które uruchamiane

samoczynnie

lub ręcznie, zraszają wodą

lub wodnymi roztworami

środków chemicznych

(np. zwilżaczy)

pewne określone

powierzchnie.

Urządzenia zraszaczowe

zabezpieczające

są to urządzenia chroniące

powierzchnię

zagrożonych obiektów lub ich

elementów

przed nadmiernym rozgrzaniem się

i przerzutem albo rozprzestrzenianiem

się pożaru.

Zakres działania i stosowania
zraszaczy:

a) 

urządzenia zraszaczowe gaśnicze nadają

się do gaszenia tych wszystkich materiałów,
które można ugasić wodą, a w tym do
gaszenia cieczy palnych o temperaturze
zapłonu wyższej od 60°C,

b)

działanie urządzenia zraszaczowego

zabezpieczającego ogranicza możliwość
rozszerzania się pożaru urządzeń

technologicznych

zawierających nie podgrzane

ciecze palne

o temperaturze zapłonu od 60°C.

Ogólnie biorąc, urządzenia

zraszaczowe

stosowane być powinny do

zabezpieczania

niewielkich obiektów, w każdym

innym

przypadku powinny być stosowane

urządzenia tryskaczowe.

W większości urządzenia

zraszaczowe

uruchamiane są ręcznie, jednak

zaleca się,

aby były one uruchamiane

możliwie

jak najszybciej po wybuchu

pożaru.

Wynika stąd konieczność częstego

stosowania

urządzeń sygnalizacji elektrycznej,

a co za tym idzie samoczynnego

uruchamiania zaworów

wzbudzających

oraz pomp elektrycznych.

ZASADY DZIAŁANIA URZĄDZEŃ

GAŚNICZYCH PIANOWYCH

Mechanizm działania stałego

urządzenia gaśniczego

pianowego

polega na odcięciu

dopływu powietrza oraz

chłodzeniu cieczy palnej.

Piana zapobiega także

nawrotowi palenia przez

powstrzymanie wytwarzania

się

par cieczy palnej.

Piana może być podawana

za pomocą linii wężowej,

wyposażonej

w dozownik środka

pianotwórczego,

zakończonej prądownica

pianową, względnie dziełkiem

wodno pianowym.

Możliwe jest także podawanie

powierzchniowe piany za

pomocą

rurociągów zakończonych

rurami wylewowymi,

a także podawanie

podpowierzchniowe.

Środek pianotwórczy stosowany w

stałym

urządzeniu gaśniczym pianowym

powinien być dobrany odpowiednio do

rodzaju cieczy palnej, odpowiednio do

postanowień zawartych

w dopuszczeniu oraz w specyfikacji

danego środka.

Wybrany może być środek pianotwórczy
spośród następujących ich rodzajów:
1) środki proteinowe,
2) środki fluoroproteinowe,
3) środki AFFF,
4) środki FFFP,
5) środki odporne na działania alkoholi
5) inne, o ile mają dopuszczenie.

W przypadku uruchamiania ręcznego

wymagane

jest poza tym, aby elementy

sterowania

ręcznego znajdowały się poza

chronioną strefą. Automatyczne

uruchamianie powinno być

realizowane przez urządzenia

wykrywania

i sygnalizacji pożaru (elektryczne,

mechaniczne, pneumatyczne lub

hydrauliczne).

ZASADY DZIAŁANIA STAŁYCH

URZĄDZEŃ GAŚNICZYCH GAZOWYCH

Gazy gaśnicze można podzielić na gazy

obojętne

np. dwutlenek węgla, argon, azot i ich

mieszaniny

i /częściowo/ chlorowcowane węglowodory

tzw. „chlorowcopochodne węglowodorów".

Rys. schemat stałej instalacji
gaśniczej gazowej

Działanie gaśnicze gazów obojętnych

polega głównie na wypieraniu

tlenu atmosferycznego ze strefy reakcji

pożaru

i na chłodzeniu płomieni.

W przypadku (częściowo)

chlorowcowanych

węglowodorów, działanie gaśnicze

oparte jest na

kombinacji efektu chłodzącego,

realizowanego przez cząsteczki gazów

podczas ich przejścia przez strefę

reakcji

płomieni z chemicznym

oddziaływaniem

na reakcję spalania.

Urządzenia gaśnicze gazowe mogą

tylko

wtedy ugasić pożar, jeżeli osiągnięte i

utrzymane

zostanie odpowiednio długo,

niezbędne do gaszenia

stężenie gaśnicze gazu. Czas

osiągnięcia

i utrzymania stężenia gaśniczego, jak

również stężenie gaśnicze zależą od

zastosowanego gazu gaśniczego,

znajdujących się w strefie

gaszenia materiałów i cech

pomieszczenia.

Uzyskanie i utrzymanie

wymaganego stężenia gaśniczego możliwe jest

przy dostatecznej ilości środka gaśniczego

w połączeniu z odpowiednim budowlanym

wydzieleniem przestrzeni, wymagana jest zatem

odpowiednia szczelności pomieszczenia chronionego.

Rys. schemat stałej instalacji
gaśniczej gazowej

Im krótszy jest czas wypełnienia

środkiem gaśniczym pomieszczenia

(przestrzeni zamkniętej) i im większa jest

podana

ilość środka, tym szybciej ugaszony

zostanie pożar.

Należy to uwzględnić przy doborze

parametrów podstawowych urządzeń.

Znajduje to odzwierciedlenie

w wartości typowych czasów wypełniania

(gazem gaśniczym), w celu osiągnięcia

wymaganego stężenia środka gaśniczego

w strefie chronionej:

10 sekund w przypadku (częściowo)

chlorowcowanych węglowodorów,

60 sekund dla gazów obojętnych.

W każdym miejscu, gdzie

zastosowane

jest urządzenie gaśnicze na CO

2

,

a szczególnie tam, gdzie istnieje

możliwość

zamknięcia lub wejścia ludzi do

chronionego

pomieszczenia w trakcie gaszenia,

należy przewidzieć odpowiednie

zabezpieczenie

w celu zapewnienia ewakuacji z

pomieszczenia,

zapobieżenia wejściu do tego

pomieszczenia

po wyładowaniu CO

2

- z

uwzględnieniem konieczności

zapewnienia szybkiego ratunku

dla zamkniętych w pomieszczeniu

ludzi.

Należy brać pod uwagę takie

elementy

podnoszące bezpieczeństwo

eksploatacji,

jak szkolenie personelu, znaki

ostrzegawcze

sygnały alarmujące o wypływie

CO

2

i urządzenia przerywające wpływ

CO

2

.

NALEŻY UWZGLĘDNIĆ NASTĘPUJĄCE

WYMAGANIA:

a) zapewnienie dróg ewakuacyjnych,
które

powinny być

zawsze wolne oraz umieszczenie

odpowiednich znaków informacyjnych,

wskazujących kierunek ewakuacji;

b) zainstalowanie w chronionych

pomieszczeniach

urządzeń alarmowych, dających

sygnały różniące

się od wszystkich innych sygnałów

i działających

natychmiast po wykryciu pożaru i

uruchomieniu

urządzenia gaśniczego;

c) zainstalowanie drzwi

samozamykających się,
które otwierają się tylko na zewnątrz
chronionego pomieszczenia i które
można otworzyć od
wewnątrz nawet wtedy, gdy zostały
zamknięte
od zewnątrz;

d) zapewnienie przy wyjściach ciągłych

sygnałów

optycznych i akustycznych

działających do chwili,

gdy atmosfera w gaszonym

pomieszczeniu stanie

się bezpieczna;

e) nawanianie dwutlenku węgla, aby

można było

węchem rozpoznać niebezpieczną

atmosferę;

f) 

umieszczenie przy wejściach

napisów

ostrzegawczych i instrukcji;

g) 

potrzebę wyposażenia

pomieszczeń chronionych

w aparaty oddechowe i przeszkolenie

personelu

w ich używaniu;

h) 

zapewnienie wentylacji

pomieszczeń

po ugaszeniu pożaru;

ZASADY WYPOSAŻANIA OBIEKTÓW W

URZĄDZENIA GAŚNICZE

Stałe urządzenie gaśnicze
tryskaczowe
należy stosować:

1)  budynkach handlowych lub
wystawowych:

a) jednokondygnacyjnych o

powierzchni

strefy pożarowej powyżej 10000

m

2

,

b) wielokondygnacyjnych o

powierzchni

strefy pożarowej powyżej 8000

m

2

;

2) budynkach o liczbie miejsc
służących celom

gastronomicznym powyżej 600;

3) salach widowiskowych i

sportowych
o liczbie miejsc powyżej 3
000;

4) budynkach użyteczności

publicznej wysokościowych;

5) budynkach zamieszkania

zbiorowego wysokościowych.

Stałe urządzenie gaśnicze

zraszaczowe

należy stosować:

a) 

w składach kauczuku i wyrobów gumowych

oraz włókien sztucznych,

b)   w składach celuloidu, wyrobów celuloidowych

i w magazynach taśmy filmowej nitro,

c)   do gaszenia wolno stojących transformatorów

olejowych o mocy od 30000 kVA,

d) do gaszenia wolno stojących

wyłączników

olejowych o zawartości oleju

powyżej 100 kg,

e) na scenach teatrów i sal

widowiskowych

o ilości miejsc dla ponad 200

osób,

Stałe urządzenie gaśnicze
pianowe
należy stosować:

Typowym zastosowaniem urządzeń pianowych

(na pianę ciężką jest ochrona zbiorników

zew.

(z cieczami palnymi), mających dach stały.

Możliwa jest ochrona takich zbiorników

poprzez podawanie piany:

1) powierzchniowe, liniami wężowymi

zakończonymi prądownicami/dzialkami
pianowymi,

2) powierzchniowe, za pomocą rur

wylewowych,

3)

podpowierzchniowe.

Stałe urządzenie gaśnicze
gazowe
należy stosować:

Główny zakres zastosowań

(wszystkich z wyłączeniem CO

2

)

to pomieszczenia z urządzeniami

elektronicznego przetwarzania

danych,

pomieszczenia stacji i rozdzielni

elektrycznych,

urządzenia telekomunikacyjne i inne

podobne.

TERMINY I ZAKRES PRZEGLĄDÓW

TECHNICZNYCH I CZYNNOŚCI

KONSERWACYJNYCH URZĄDZEŃ

GAŚNICZYCH

Kontrole okresowe urządzeń gaśniczych

tryskaczowych

Urządzenie tryskaczowe należy

utrzymywać

w ciągłej gotowości do pracy.

Zaleca się wykonywanie czynności

kontrolnych oraz rejestrowanie

wyników tych czynności w książce

eksploatacji

urządzenia tryskaczowego.

Czynności kontrolne, które
zaleca się
wykonywać codziennie

a)   sprawdzenie poziomu wody w
zbiornikach

zapasu, zbiornikach pośrednich,

zbiorniku

grawitacyjnym i hydroforowym;

b)   sprawdzenie ciśnienia przed i za
zaworami

kontrolno-alarmowymi;

c)   sprawdzenie ciśnienia w zbiorniku
hydroforowym.

Czynności kontrolne, które
zaleca się
wykonywać co tydzień

a) 

przeprowadzenie alarmu

próbnego

i sprawdzenie działania

mechanicznych

i elektrycznych urządzeń

alarmowych;
b)   sprawdzenie stanu pracy
armatury zaporowej;

c)   sprawdzenie poziomu wody w
zbiornikach

zalewowych pomp zasilających;

d) sprawdzenie ciśnienia przed

zaworami

kontrolno-alarmowymi. Jeżeli

urządzenie

tryskaczowe zasilane jest

bezpośrednio

z sieci wodociągowej, to podczas

sprawdzania

ciśnienia należy otworzyć zawór

odwadniający

przed zaworem kontrolno-

alarmowym wodnym;

e)   sprawdzenie rozruchu pomp

zasilających.

Czynności kontrolne, które
zaleca
się wykonywać co miesiąc

a) sprawdzenie gotowości pomp

zasilających do pracy;

b) sprawdzenie stanu akumulatorów i

działania
urządzeń do ładowania akumulatorów;

c) sprawdzenie zapasu paliwa silników

wysokoprężnych oraz poziomu oleju
pomp,
sprężarek i silników wysokoprężnych;

d) 

sprawdzenie działania samoczynnego

urządzenia
kontrolno-sygnalizacyjnego;

e) 

sprawdzenie stanu przewodów

rurowych,

tryskaczy, uchwytów i mocowań rur.

W okresach, w których występują
niskie

temperatury, sprawdzić,

czy nie występuje
niebezpieczeństwo zamarznięcia
wody;

f) 

sprawdzenie, czy nie zostały

przekroczone

graniczne wysokości składowania;

g) sprawdzenie, czy zachowane
zostały min. odległości pomiędzy
rozpryskiwaczami tryskaczy, a
składowanymi materiałami;

h) sprawdzenie działania wskaźników

przepływu;

i)  

sprawdzenie działania urządzeń

samoczynnego
napełniania i uzupełniania zbiorników
pośrednich,
zbiorników zalewowych pomp
zasilających
oraz zbiorników grawitacyjnych.

Czynności kontrolne, które zaleca
się wykonywać co pół roku:

sprawdzić praktycznie działanie zaworów
kontrolno-alarmowych powietrznych i
działanie przyspieszaczy.

Czynności kontrolne, które zaleca
się
wykonywać co dwa lata:

oczyścić zbiorniki zapasu, zbiorniki
pośrednie
i zbiornik hydroforowy, a jeśli zachodzi
potrzeba, odnowić ich powłoki
zabezpieczające przed korozją.

Czynności kontrolne, które
zaleca się
wykonywać co dziesięć lat:

a)

sprawdzić wszystkie przewody

rurowe.
Przewody powinny być przepłukane
poddane wodnej próbie szczelności,
należy ponadto wymienić odcinki rur o
zmniejszonej przelotowości;

b) sprawdzić w uprawnionej jednostce
wybraną losowo próbkę zainstalowanych
tryskaczy odnośnie zachowania przez
nie podstawowych parametrów.

Kontrole okresowe urządzeń gaśniczych

zraszaczowych

Czynności kontrolne, które

zaleca się

wykonywać raz w tygodniu:

a) 

sprawdzić oznakowanie

i dokonać

oględzin zewnętrznych

urządzenia,

b)   odwodnić układ
rurociągów,

c)   uruchomić pompy;

Czynności kontrolne, które zaleca się

wykonywać co pół roku (na wiosnę

i jesienią):

a) dokonać czynności wymienionych

przy
kontrolach cotygodniowych,

b) uruchomić i sprawdzić działanie

zraszaczy,
pracę zasuw i zaworów - w
przypadku urządzeń
zraszaczowych na wolnym
powietrzu,

c) sprawdzić zasuwy i zawory

urządzeń
zlokalizowanych wewnątrz
budynków,

d) sprawdzić i oczyścić każdy zraszacz.

Konserwacja urządzeń zraszaczowych

polega przede wszystkim na

natychmiastowym

usuwaniu wszelkich usterek wykrytych

w czasie kontroli okresowych.

Naprawy i zabiegi konserwacyjne

wykonywać

może tylko personel przeszkolony w tym

zakresie.

Po każdej kontroli półrocznej należy

oczyścić zraszacze i filtry. Po każdym,

zadziałaniu

urządzenia w czasie pożaru lub po

próbach

urządzenia konieczne jest sprawdzenie

i oczyszczenie filtrów umieszczonych

w przewodzie zasilającym.

Kontrole okresowe urządzeń gaśniczych

pianowych i gazowych

Urządzenia przeciwpożarowe,

w tym urządzenia gaśnicze pianowe i

gazowe

powinny być poddawane przeglądom

technicznym i czynnościom

konserwacyjnym zgodnie

z zasadami określonymi w PN dot.

urządzeń

przeciwpożarowych i gaśnic, w odnośnej

dokumentacji techniczno - ruchowej

oraz instrukcjach obsługi. Należy przy

tym

zachować zasadę, aby przeglądy

techniczne

i czynności konserwacyjne, o których

mowa powyżej,

powinny być przeprowadzane w

okresach

i w sposób zgodny z instrukcją ustaloną

przez

producenta, nie rzadziej jednak niż raz

w roku.