SYSTEM PLIKÓW
Zarządzanie zasobami systemu cyfrowego to jedno z zadań
systemu operacyjnego.
Między innymi jest to także
zarządzanie zasobami danych
.
Komputer może być wyposażony w różnego rodzaju urządzenia
przechowujące dane i programy zwane pamięcią masową
(zewnętrzną). Różnorodność tych urządzeń czyni koniecznym
ujednolicenie na poziomie logicznym zarządzaniem informacją
przechowywaną w każdym z nich.
System operacyjny definiuje niezależną od właściwości fizycznych
jego urządzeń pamięciowych jednostkę logiczną magazynowanej
informacji -
plik
.
Plik
jest zbiorem powiązanych ze sobą informacji określonych
przez jego twórcę, jednocześnie jest ciągiem bitów, bajtów,
wierszy, etc.
Plik jest identyfikowany na podstawie nazwy.
Pojęcie typu pliku
- określające jego strukturę, wykorzystywane
jest w niektórych systemach operacyjnych.
System UNIX traktuje każdy plik jako ciąg bajtów
. Pozwala to na
maksymalną elastyczność, ale każdy program użytkowy musi
mieć wbudowane mechanizmy interpretacji pliku w zależności
od jego struktury.
SYSTEM PLIKÓW
System plików
to pojęcie, które stosuje się zarówno do
zbioru
faktycznych plików
jak i do
struktury katalogowej
, która stanowi
informację o wszystkich plikach w systemie.
Pliki w systemie komputerowym reprezentowane są za pomocą
symboli w tzw.
katalogu urządzenia
(ang. Device directory ) lub
tzw.
tablicy dysku logicznego
.
Katalog
to pojęcie logiczne określające pewien obiekt, który ma
za zadanie gromadzić (przechowywać) informacje o plikach
ułatwiające zarządzaniem tymi plikami przez system operacyjny
i użytkownika.
Szczegółowe informacje o każdym z plików umieszczane zwykle w
katalogu to:
nazwa pliku
-
symboliczna nazwa pliku
typ pliku
-
określający strukturę, a także przeznaczenie
pliku
lokalizacja
-
wskaźnik urządzenia i określenie położenia
pliku
rozmiar
-
aktualny rozmiar w bajtach,
słowach ...
ochrona
-
informacje kontroli dostępu do pliku
itd.
SYSTEM PLIKÓW - struktura drzewiasta
System operacyjny podejmuje następujące działania w odniesieniu
do zawartości systemu plikowego ( jako zbioru informacji
zapisanych w plikach) :
identyfikuje (odszukuje) plik na podstawie jego symbolicznej
nazwy przez przeszukanie struktury katalogowej,
tworzy nowe pliki i umieszcza w strukturze katalogowej,
usuwa istniejące pliki ze struktury katalogowej,
rozbudowuje strukturę katalogową,
tworzy kopie zapasowe struktury katalogowej ( bezpieczeństwo
danych ).
W systemie z jednym użytkownikiem i ograniczoną pojemnością
pamięci pojedynczy katalog był wystarczający; obecnie
tworzona
jest
struktura
katalogowa
o
organizacji
hierarchicznej
.
Katalog jednopoziomowy
Katalog urządzenia stanowi przykład takiego katalogu.
Wszystkie pliki umieszczane są w tym samym katalogu.
Nazwa
typ
lokalizacj
a
Nazwa
typ
lokalizacj
a
Nazwa
typ
lokalizacj
a
Nazwa
typ
lokalizacj
a
. . . . . . . .
. .
KATALOG
PLIKI
SYSTEM PLIKÓW - struktura drzewiasta
Rozbudowanie koncepcji katalogu w strukturę katalogową polega
na umieszczaniu w każdym z katalogów struktury innych katalogów
na równi z plikami. W konsekwencji, otrzymujemy tzw.
drzewo
katalogowe
:
Korzeń (ang. Root)
Symbol
katalogu
Symbole plików różnych
typów
LEGENDA:
SYSTEM PLIKÓW - pojęcia podstawowe
korzeń, katalog główny (ang. Root
directory)
Symbol
katalogu
Symbole plików różnych
typów
LEGENDA:
/
ALA
Kot
my
oni
MM
1
MM
2
MM
katalog (podkatalog)
directory (subdirectory)
plik
( ang. file )
PIES
DOC
LAS
PIES
ABC
OZ
RYS
3
RYS
2
RYS
1
SPIS
PRC
1
PRC
2
DOM
ROB
SYSTEM PLIKÓW - pojęcia podstawowe
ŚCIEŻKA
(ang.
path
) - jednoznacznie określona nazwa pliku w
strukturze drzewa katalogów, np.
/kot/pies
oraz
/ALA/MM/pies
to dwa odrębne pliki
/
ALA
Kot
my
oni
MM
1
MM
2
MM
PIES
DOC
LAS
PIES
ABC
OZ
RYS
3
RYS
2
RYS
1
SPIS
PRC
1
PRC
2
DOM
ROB
/ podkatalog1 / podkatalog2 / ... / podkatalogN /
nazwapliku
root
delimiter
unikalna nazwa w obrębie podkataloguN
delimiter
Ścieżka
bezwzględna
SYSTEM PLIKÓW - pojęcia podstawowe
Katalog aktualny (roboczy)
- wyróżniony umownie podkatalog w
strukturze drzewa
np.
MM / PIES
dla katalogu
aktualnego
/ ALA
/
ALA
Kot
my
oni
MM
1
MM
2
MM
PIES
DOC
LAS
PIES
ABC
OZ
RYS
3
RYS
2
RYS
1
SPIS
PRC
1
PRC
2
DOM
ROB
podkatalog2 / ... / podkatalogN /
nazwapliku
podkatalog w katalogu bieżącym delimiter
unikalna nazwa w obrębie podkataloguN
Ścieżka względna
SYSTEM PLIKÓW - UNIX - cechy charakterystyczne
Nazwa symboliczna pliku
- indywidualny identyfikator pliku ( w
obrębie katalogu)
Zasady tworzenia nazwy symbolicznej pliku są zindywidualizowane
dla określonych systemów operacyjnych.
Na przykład systemie UNIX V nazwa jest ciągiem maksymalnie 14
znaków. Do tworzenia nazwy pliku można wykorzystać:
znaki alfabetu łacińskiego (A-Z, a-z) ; system rozróżnia małe i
duże litery,
cyfry 0-9
znaki specjalne , np. : + - _ .
UWAGA: w nazwie należy unikać spacji oraz ukośnika ( / ), a także
pytajnika (?) oraz gwiazdki ( * ) oraz niektórych innych znaków
specjalnych.
Nazwy prawidłowe
alfa_12.Doku
1235
12-14.As.cs
tytul
____fast
Nazwy nieprawidłowe
tato mama
( spacja w
nazwie!!! )
kotek/synek
( ukośnik w
nazwie!!! )
12345678901234567
(za
długa !!!)
SYSTEM PLIKÓW - UNIX - cechy charakterystyczne
Typy plików
pliki zwykłe
, (ang. regular file) zawiera pewną liczbę (zero lub
więcej) bajtów danych,
katalogi
, (ang. directory) zawiera informacje o strukturze danych
na dysku, m.inn. informację o pliku, takie jak jego umiejscowienie
na dysku,
znakowy plik specjalny
(ang. character special file) i
blokowy plik
specjalny
(ang. block special file) są urządzeniami wejścia -
wyjścia, które wyglądają jak zwykłe pliki w systemie Unixa.
Obsługa plików specjalnych zależy od tego, do jakiego urządzenia
wejścia - wyjścia odnosi się dany plik,
kolejka FIFO
(ang. fifo queue), zwana także łączem nazwanym
(ang. named pipe), jest specjalnym plikiem, uporządkowanym
zgodnie z zasadą : pierwszy przyszedł - pierwszy obsłużony (
F
irst
I
n
F
irst
O
ut).
dowiązanie symboliczne
(ang. symbolic link)
-
miękkie
jest plikiem, który zawiera nazwę pełnej
(bezwzględnej) ścieżki
drugiego pliku ( który jest
wzorcem ), może dotyczyć też
katalogu i
wykraczać poza zakresy systemu plikowego,
-
twarde
jest
występowaniem nazwy pojedynczego pliku w różnych
miejscach systemu plikowego (tylko pliki),
sieciowy plik specjalny
(ang. network special file), zawiera adres
innego systemu zdalnego,
gniazdo
(ang. socket) jest specjalnym rodzajem pliku, związanym
z obsługą komunikacji między procesami lokalnie lub zdalnie,
najczęściej jednak wykorzystywany do obsługi interface’u
sieciowego.
SYSTEM PLIKÓW - UNIX - cechy charakterystyczne
W systemie UNIX plik jest ciągiem byte’ów, jądro nie narzuca
struktury pliku, jest to sprawą indywidualnych aplikacji.
Pliki są zorganizowane w drzewiastą strukturę katalogów. W
odróżnieniu do innych systemów operacyjnych (np.. DOS,
WINDOWS 95/98 ), system plików jest jeden dla wszystkich
urządzeń pamięci masowej ( fizycznych i logicznych ). Każde nowe
(dodatkowe) urządzenie pamięci masowej reprezentowane jest
przez odpowiedni fragment struktury drzewiastej katalogów.
Urządzenia w systemie UNIX są traktowane jako pliki (specjalne
pliki) co powoduje unifikację obsługi urządzeń. Każde urządzenie
sprzętowe ma w systemie swój plik specjalny, rozpoznawany przez
jądro systemu jako interface urządzenia ( ale użytkownik posiada
prawo dostępu do tych plików przy użyciu tych samych funkcji
systemowych jak do innych plików ) .
Pliki poszczególnych użytkowników są przechowywane w
oddzielnych katalogach (ang. User home directory ).
Mogą wystąpić twarde i miękkie dowiązania (ang. Hard and soft
links)
SYSTEM PLIKÓW - UNIX - cechy charakterystyczne
/
dev
usr
bin
etc
lib
hom
e
tm
p
bin
lib
tm
p
local
Stud
enci
staf
met
al
fizyk
a
IM_1
PP_1
MM_
1
ada
m
akoz
a
bkot
efus
Pliki specjalne
Programy
ładowalne
(binarne)
Programy admin.
+ dane chronione
Pliki
pomocnicze i
tymczasowe
Biblioteki
programów, funkcji
systemowych
Inne programy
użytkowe
Inne biblioteki
Pliki
pomocnicze i
tymczasowe
Katalogi
użytkowników
Katalog
i
osobist
e
użytko
w-
ników
SYSTEM PLIKÓW - ochrona
Do podstawowych zagadnień związanych z przechowywaniem
informacji należy zarówno chronienie jej przed
fizycznym
uszkodzeniem
jak i
nieuprawnionym dostępem
do informacji.
Potrzeba ochrony plików jest bezpośrednią konsekwencją
możliwości dostępu do nich. W systemach, które nie dozwalają
na dostęp do plików innych użytkowników, ochrona w zasadzie
nie jest potrzebna. W przeciwnym wypadku, potrzebny jest
dostęp kontrolowany.
Typowe schematy ochrony plików
ukrywanie przed użytkownikami tych plików, do których nie
powinni mieć dostępu,
nadawanie każdemu plikowi hasła dostępu,
uzależnienie dostępu do pliku od identyfikacji użytkownika i
przydziale dla każdego pliku wykazu praw dostępu.
Podmiot + Obiekt + Prawa
dostępu
Podmiot to użytkownik,
grupa użytkowników,
terminal. komputer lub
aplikacja.
Jednostka, do której
kontroluje się dostęp.
Obiekty to pola
danych, grupy
programów, pliki lub
całe bazy danych
Określają
dozwolony/niedozwol
ony sposób dostępu
podmiotu do obiektu
SYSTEM PLIKÓW - ochrona
System UNIX jest systemem wielodostępnym co oczywiście
determinuje
wielodostęp do systemu plikowego
. To oznacza, że
wielu użytkowników posiada dostęp do plików i katalogów na
dysku komputera zdalnego.
By chronić zawartość plików i katalogów przed użyciem przez
niepowołanych
użytkowników
w
systemie
UNIX
istnieje
zezwolenie dostępu
do
każdego
pliku
i
katalogu
(ang. File Access
Permission) nazywany inaczej trybem zastrzeżonym (ang.
protected mode).
Inaczej mówiąc każdy plik i katalog jest przypisany do
"
właściciela
" (ang.
owner
), czyli użytkownika (ang.
user
) i do
grupy użytkowników
(ang
group
), którą wraz z innymi
użytkownikami tworzy dany użytkownik.
Pliki i katalogi są zazwyczaj własnością tego użytkownika, który
je stworzył.
Zezwolenia dostępu dotyczą trzech kategorii użytkowników:
właściciela
grupy użytkowników innych
użytkowników
(owner,user)
(group)
(others)
Grupa
użytkowników jest złożona zazwyczaj z tych, którzy pracują
nad tym samym zagadnieniem np. grupa studencka. Przydział do
danej grupy użytkowników jest zależny od Administratora
systemu.
Inni
, oznacza tych użytkowników, którzy nie są
właścicielem pliku lub katalogu lub nie należą do danej grupy
użytkowników.
SYSTEM PLIKÓW - ochrona
ZEZWOLENIE CZYTANIA
(ang. Read Permission )
pozwala na czytanie zawartości pliku, bądź przeglądnięcie
zawartości katalogu. Nie jest możliwe zmienianie zawartości
pliku. Słowo czytanie ma tu raczej znaczenie słowa kopiować,
bowiem prawo czytania ma sens nawet w stosunku do plików
innych niż tekstowe, nie nadających się do przeczytania w sensie
dosłownym.
ZEZWOLENIE PISANIA
(ang. Write Permission)
pozwala na zmianę zawartości pliku. Zezwolenie dotyczące
katalogu pozwala na tworzenie, bądź zmianę plików znajdujących
się w nim.
ZEZWOLENIE WYKONYWANIA
(ang. Execution Permission)
pozwala na potraktowanie pliku jako program do wykonania; nie
wiąże się z prawem czytania, gdyż użytkownik chcąc wykonać
program nie musi go kopiować ani przeglądać.