Spis treści

• Definicja sterownika PLC
• Historia powstania sterowników PLC
• Podział sterowników
• Najważniejsze firmy w branży PLC
• Prezentacja sterowników Siemens
• Prezentacja sterowników Ge Fanuc
• Budowa sterowników PLC

• Zasada działania
• Języki programowania
• Opis poleceń w języku

drabinkowym

• Sieci przemysłowe
• Wizualizacja procesu

Spis treści

Definicja sterownika PLC

Sterowniki programowalne PLC

(Programmable Logic Controllers)
są komputerami przemysłowymi,
które

pod

kontrolą

systemu

operacyjnego

czasu

rzeczywistego:

a) zbierają pomiary za pośrednictwem modułów

wejściowych

z

analogowych

i

dyskretnych

czujników pomiarowych,

b) transmitują dane za pomocą modułów i łącz

komunikacyjnych,

c) wykonują programy aplikacyjne na podstawie

przyjętych parametrów i uzyskanych danych o

sterowanym procesie lub maszynie,

d) generują sygnały sterujące zgodnie z wynikami

obliczeń tych programów i przekazują je poprzez

moduły wyjściowe do elementów i urządzeń

wykonawczych,

e) realizują funkcje diagnostyki programowej i

sprzętowej.

Historia powstania sterowników

PLC

• W 1969 roku pojawił się pierwszy sterownik

programowalny

wykorzystujący

jednostkę

centralna

(CPU)

wykonaną

z

elementów

dyskretnych, mającą pamięć o pojemności 1kB

oraz obsługujący do 128 wejść i wyjść

• W

roku

1974

sterowniki

programowalne

rozbudowano o nowe funkcje, wprowadzając do

nich liczniki, układy odliczające upływ czasu

(przekaźniki czasowe nazywane często ,,Tajmerami

lub zegarami”) oraz możliwość wykonywania

obliczeń na liczbach – operacje arytmetyczne.

• W 1977 roku firma Allen-Bradley Corporation

zastosowała system mikroprocesorowy Intel 8080
do budowy sterownika programowalnego, można
zatem powiedzieć, że wówczas powstał sterownik
programowalny w dzisiejszym rozumieniu tego
słowa.

• W roku 1980 zastosowano w systemie sterownika

programowalnego inteligentne moduły obiektowe,
wprowadzono

funkcje

komunikacyjne

i

zastosowano mikrokomputery do programowania
sterowników.

• W 1983 roku sterowniki programowalne zaczęły

być powszechnie stosowane, bowiem w związku z

postępami mikroelektroniki na rynku pojawiły się

małe i tanie sterowniki programowalne.

• W roku 1985 zaczęto stosować układy sterowania

wykorzystujące

sieci

sterowników

programowalnych, programy wizualizacyjne i

rozproszone hierarchicznie układy sterowania.

• Obecnie główny wysiłek producentów sterowników

jest skoncentrowany na rozwoju możliwości pracy

sterowników

programowalnych

w

sieciach

(przemysłowych oraz ogólnego przeznaczenia,

takich jak np. Internet) oraz na rozwoju metod i

technik programowania sterowników

Podział sterowników

Sterowniki programowalne dzieli się – z uwagi na liczbę

wejść i wyjść- na:

a) nanosterowniki – mające kilka wejść i wyjść,

b) sterowniki małe - mające do kilkudziesięciu wejść i wyjść

dyskretnych oraz możliwość obsługi do kilku wejść i wyjść

analogowych,

c) sterowniki średnie - mogące obsługiwać do kilkuset wejść i

wyjść dyskretnych oraz kilkudziesięciu wejść i wyjść

analogowych,

d) sterowniki duże – mogące obsługiwać do kilkudziesięciu

tysięcy wejść i wyjść obu typów (dyskretnych i analogowych).

Najważniejsze firmy w branży

PLC

• ABB
• Allen Bradley
• Alstom
• Automation Direct
• Fuji-Electric
• Ge-Fanuc
• Hitachi
• Idec
• Keyence
• LG Industrial

• Matsushita
• Moeller Electric
• Omron
• Pro-Face
• Saia-Burgess
• Schneider Electric
• Siemens
• Toshiba
• Unitronics