1
URZĄDZENIA POMIAROWE DLA GAZU
ZIEMNEGO – GAZOMIERZE
TURBINOWE – POMIARY PALIW
GAZOWYCH
Politechnika Warszawska
Wydział Inżynierii
Środowiska
Inżynieria Komunalna
Paweł Polkowski
oczys zczalnia pic2.jpg
oczys zczalnia pic2.jpg
2
GAZOMIERZ TURBINOWY
•Jest to urządzenie pomiarowe, w którym siły
dynamiczne przepływającego gazu wprawiają w
ruch obrotowy wirnik turbiny z prędkością,
będącą funkcją strumienia objętości. Liczba
obrotów wirnika stanowi podstawę wskazania
przepływającej przez gazomierz objętości gazu.
•Zmierzona objętość gazu jest przeliczana na
warunki normalne wg wzoru redukcyjnego:
N
i
PTZ
n
K
T
p
V
f
V
1
1
1
1
1
69578
,
2
3
ZASTOSOWANIE GAZOMIERZA
Gazomierz turbinowe stosowane są do:
• pomiaru objętości gazu w celach rozliczeniowych,
pomiary gazów technicznych: m.in. powietrza,
propanu-butanu, acetylenu, wodoru,
• pomiaru gazu dla odbiorców takich jak lokalne
kotłownie, drobne zakłady pracy, handel, aż po
opomiarowanie zakładów chemicznych, hut,
całych aglomeracji przemysłowych,
• opomiarowania stacji redukcyjnych układów
przesyłowych pomiarów kontrolnych, np. ciągów
wyposażonych w zwężki pomiarowe,
• układów rozliczeniowych i technologicznych
systemów przesyłowych i dystrybucyjnych gazu,
transgranicznych stacji pomiarowych.
4
BUDOWA GAZOMIERZA
5
KLASYFIKACJA GAZOMIERZY
Gazomierze turbinowe klasyfikuje się
według:
• maksymalnego i minimalnego strumienia
gazu,
• średnic nominalnych,
• funkcji jaką ma spełniać w określonym
odcinku pomiarowym określonego rodzaju
układu pomiarowego.
6
PARAMETRY GAZOMIERZA
Gazomierz turbinowy ma następujące
parametry:
•Qmin – minimalny przepływ, przy którym
pomiar jest ważny
•Qmax – maksymalny dozwolony przepływ
(konstrukcja)
•Qt – granica dopuszczalnego błędu 1% i 2%
•Zakresowość = Qmin : Qmax
•Przepływ – 0,8 do 25 000 m
3
/h (wg ZN do
6500)
•Średnice – DN50 do DN750 (normalne
prędkości)
•Ciśnienia – PN10 do PN420
7
ZAKRESOWOŚĆ (I)
• Zakresowość gazomierza jest definiowana jako
stosunek strumienia minimalnego do strumienia
maksymalnego.
• Zakresowość zależy od gęstości gazu, im większa tym
bardziej wzrasta zakresowość gazomierza.
• Ze wzrostem gęstości gazu wzrasta moment obrotowy,
pozwalający pokonać opory tarcia.
• Dolno zakres pomiar gazomierza zmniejsza się odwrotnie
proporcjonalnie do pierwiastka gęstości gazu według
zależności:
• Wyższe ciśnienie umożliwia zmniejszenie minimalnego
strumienia gazu przepływającego przez gazociąg.
g
n
pow
s
p
p
Q
Q
1
min
min
8
ZAKRESOWOŚĆ (II)
Zakresowość
Q
t
1:20
0,2Qmax
1:30
0,15Qmax
>=1:50
0,10Qmax
Zgodnie z normą ZN-G-4005 oraz PN-EN12261 gazomierz
turbinowy o stosunku obciążeń minimalnych do maksymalnych
dla zakresowości 1:20 i 1:30 i 1:50, powinien pracować przy
strumieniu przejścia Q
t
równym odpowiednio:
9
BŁĘDY POMIAROWE
• Gazomierze turbinowe charakteryzują się wysoką
dokładnością pomiaru. Błąd pomiaru, nawet przy małych
przepływach nie przekracza +/-1%.
• Błąd wskazania gazomierza wyrażony w wartościach
bezwzględnych, powinien być mniejszy od błędów
granicznych dopuszczalnych.
• Jeżeli błędy między Qt i Qmax mają ten sam znak, to nie
powinny przekraczać 0,5%.
• Dopuszczalny błąd graniczny zależy od wielkości
strumienia objętościowego i zakresowości danego
gazomierza.
Strumień gazu Q
Błędy graniczne
dopuszczalne
Qmin <=Q<Qt
2%
Qt<=Q<=Qmax
1%
10
CHARAKTYRYSTYKA BŁĘDU GAZOMIERZA W FUNKCJI
STRUMIENIA PRZEPŁYWU I CIŚNIENIA
Linią ciągła przedstawiono badanie
niskociśnieniowe, zaś przerywana – badanie na
wysokim ciśnieniu z uwzględnieniem obniżenia
Qmin.
Wartości Qmin i Qt zależą od strumienia
maksymalnego i zakresowości gazomierza.
11
BŁĄD POMIAROWY GAZOMIERZA W FUNKCJI
STRUMINIENIA PRZEPŁYWU I CIŚNIENIA
Błąd jest zależny od liczby Reynoldsa.
Wpływ na wartość liczby Reynoldsa mają strumień
przepływu gazu i gęstość zależna od ciśnienia.
Q
K
Re
12
WPŁYW PULSCJI PRZEPŁYWU NA
DOKŁADNOŚĆ REJETRACJI
GAZOMIERZA
• Dla dużej częstotliwości zmian przepływu o
charakterze sinusoidalnym turbina nie nadąża za
zmianami i obraca się prawie ze stałą prędkością.
Błąd pomiaru w takich warunkach opisuje
zależność:
2
5
,
0 I
Q
Q
I
gdzie:
Q – amplituda pulsacji
strumienia
Q – średni strumień
przepływu
• Zmiany przepływu o sinusoidalnym charakterze
dla małych częstotliwości wahań przepływu,
można pominąć, gdyż turbina nie nadąża za tymi
zmianami z dostateczną dużą dokładnością.
13
WZORCOWANIE GAZOMIERZY
• Z normy na gazomierz turbinowy PN-EN12261,
wynika że gazomierz przeznaczony do pracy przy
ciśnieniach o powyżej 4 bar powinien być
wzorcowany przy ciśnieniu zbliżonym do roboczego.
• Ciśnienia przy którym wykonuje się wzorcowanie,
powinno zawierać się w granicach (0,5–2)-krotnej
wartości ciśnienia roboczego.
• Obecnie normy zakładowe PGNiG SA stosowane
powszechnie w gazownictwie dopuszczają np.
różnicę wskazań miedzy gazomierzem roboczym i
kontrolnym równą 2%.
• Niepewność wzorcowania na stanowiskach
wysokociśnieniowych szacuje się na poziomie 0,2–
0,25%.
14
LEGALIZACJA I KALIBRACJA
• Gazomierz wraz z innymi przyrządami pomiarowymi (przetwornik
temperatury i ciśnienia), musi być poddany legalizacji pierwotnej
przed dopuszczeniem do eksploatacji.
• Legalizacja wtórna samego gazomierza, powinna być wykonywana
co 5 lat dla gazomierzy turbinowych. Legalizacja jest
stwierdzeniem, że przyrząd spełnia wymagania metrologiczne
określone w przepisach i może być stosowany do celów
rozliczeniowych. Legalizacji dokonują akredytowane laboratoria
(np. Centralne Laboratorium Pomiarowo-Badawcze PGNiG).
• Legalizacja
polega
na
porównaniu
wskazania
badanego
gazomierza z gazomierzem wzorcowym, zwanym etalonem. Etalon
jest przyrządem o wyższej klasie metrologicznej, a zatem niższej
niepewności pomiaru. W procesie legalizacji wskazania etalonu
przyjmuje się umownie jako wartości dokładne, względem których
jest obliczany błąd pomiaru gazomierza badanego.
• Kalibrację gazomierza, która może być wykonana przez operatora
gazociągów (a nie przez laboratorium akredytowane) wykonuje
się w celu wstępnej oceny, czy dany gazomierz kwalifikuje się do
ponownej legalizacji.
.
15
PODSUMOWANIE – pomiar i błędy (I)
• Dla
przeprowadzenia
pomiaru
strumienia
objętościowego należy dobierać gazomierz turbinowy
tak aby pomiar odbywał się w zakresie strumienia
między strumieniem przejścia, a strumieniem
maksymalnym.
• Pomiar przepływu gazu przy wysokich ciśnieniach
powinien
odbywać
się
przy
wydajnościach
odniesionych do warunków normalnych (powyżej
kilkudziesięciu tys. m
3
/h w zależności od ciśnienia).
• Pomiary po stronie wysokiego ciśnienia są
dodatkowo
obciążone
błędami
pomiarowymi,
wynikającymi
ze
znacznych
zmian
strumieni
przepływającego gazu.
16
PODSUMOWANIE – pomiar i błędy (II)
• Aby
mierzyć
przepływający
gaz
z
odpowiednią dokładnością na wysokim
ciśnieniu należy posiadać gazomierz o
bardzo wysokiej klasie dokładności.
• Niewielki błąd pomiary gazomierza na
wysokim ciśnieniu generuje duże straty w
postaci niezmierzonego gazu.
• Pomiary na wysokim ciśnieniu powinny być
prowadzone generalnie dla dużych, nie
zmieniających się wydajności przepływu.
17
ZALETY GAZOMIERZY
Zastosowanie gazomierzy pracujących na
wysokim ciśnieniu umożliwia:
• Zmniejszenie instalacji pomiarowej, co
obniża znacznie jej koszty,
• Rozszerzenie
zakresowości
(jest
proporcjonalne do pierwiastka ciśnienia i
wynika z obniżenia dolnej granicy zakresu
obciążeń gazomierza) gazomierzy oraz
poprawę liniowości ich charakterystyki.
18
WADY GAZOMIERZY
Instalowanie gazomierzy na wysokim ciśnieniu ma
swoje mankamenty:
• Gaz po redukcji ma stałe ciśnienie, natomiast
przed redukcją występują wahania powodujące
trudności z doborem gazomierza,
• Charakterystyki gazomierzy wzorcowanych na
niskociśnieniowych stanowiskach powietrznych
mogą się znacznie różnić od ich charakterystyk
przy wysokim ciśnieniu,
• Brak stanowiska wysokociśnieniowego w kraju.
Koszt wzorcowania gazomierza na ciśnieniu
wysokim za granicą może być porównywalny z
kosztem
samego
gazomierza.
Koszty
przedsięwzięcia zwiększa transport i zapewnienie
gazomierza zastępczego.
19
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ