Uszkodzenia

ścięgien w

obrębie ręki

Uszkodzenia ścięgien zginaczy

Strefy uszkodzenia ścięgien

zginaczy

STREFA I

• Od przyczepu zginacza

powierzchownego do
przyczepu zginacza
głębokiego

• Uszkodzeniu może ulec

jedynie ścięgno mięśnia
zginacza głębokiego palców

• Pierwotne zszycie ścięgna,

jeśli kikut obwodowy
krótszy niż 15 mm można
wszyć kikut proksymalny w
paliczek

STREFA II - pole ziemi

niczyjej

• Od przyczepu ścięgna

zginacza powierzchownego

do początku pochewki

włóknistej

• Zszycie rany i odroczenie

zszycia ścięgna – leczenie

uszkodzeń w tej strefie

powinno być prowadzone w

ośrodkach specjalistycznych

• Znajdujące się w tej strefie

dwa ścięgna biegnące do

każdego palca mają różną

amplitudę przesuwania – po

zszyciu obu ścięgien może

dojść do zrostów pomiędzy

nimi.

STREFA III
– pole mięśni glistowatych

lub śródręcza

• Od początku pochewki

włóknistej do troczka
zginaczy

• Obowiązuje zszycie obu

ścięgien. Aby uniknąć
zrostów w miejscu szwu
zaleca się owiniecie
zespolenia zginacza
głębokiego mięśniem
glistowatym.

STREFA IV

• Obejmuje kanał nadgarstka

– zgrupowanie wszystkich

ścięgien zginaczy i nerwu

pośrodkowego w ciasnej

przestrzeni

• Przecięcie jedynie zginaczy

powierzchownych nie

wymaga zespolenia

• Uszkodzenie warstw

głębszych – zszycie

zginacza głębokiego kciuka

oraz zginacza głębokiego

palców

• Jeśli palec w chwili

uszkodzenia znajdował się w

zgięciu i różnica w poziomie

przecięcia przekracza 1cm

należy dokonać zszycia

każdego ze ścięgien

STREFA V - przestrzeń Parony

• Obszar powyżej troczka

zginaczy

• Obowiązuje pierwotne zszycie

wszystkich struktur po
identyfikacji anatomicznej
uszkodzonych tkanek!!!

• Ściegno zginacza długiego

kciuka i zginacza głebokiego
wskaziciela zespalane jest
osobno; ścięgna zginaczy
głebokich palca III, IV, V
razem

• Ścięgna zginaczy

powierzchownych wycina się
w kierunku bliższym i dalszym

• Uszkodzenie tylko głębokiego zginacza

– brak czynnego

ruchu zginania paliczka dystalnego przy ustalonym paliczku
środkowym

• Przerwanie tylko zginacza powierzchownego

– przy

wyprostowaniu pozostałych palców i ustaleniu paliczka bliższego
brak mozliwości czynnego zgięcia stawu międzypaliczkowego
bliższego.

• Zgięcie palców w momencie urazu

– po wyprostowaniu kikut

dalszy przesuwa się obwodowo, kikut bliższy bliżej rany urazowej

• Wyprost palca w momencie urazu

– kikut dalszy na poziomie

rany, kikut bliższy przesunięty proksymalnie.

Uszkodzenia ścięgien

prostowników

Strefy uszkodzenia ścięgien

prostowników

STREFA I

• Dalszy staw międzypaliczkowy i okolica
• Obraz palca młoteczkowatego – opadanie paliczka dystalnego
• Uszkodzenie w tej strefie spowodowane jest zazwyczaj urazem

mechanicznym bez uszkodzenia skóry stąd leczenie –
unieruchomienie w przeproście z jednoczesnym zgięciem w
stawie międzypaliczkowym bliższym.

STREFA II

• Proksymalnie od strefy pierwszej do około połowy paliczka

środkowego

• Uszkodzenie dotyczy głównie pasma środkowego aparatu

wyprostnego, powodując wyprost w stawie
międzypaliczkowym bliższym.

• Charakterystyczna dla uszkodzenia deformacja

butonierkowata – zgięcie w stawie międzypaliczkowym
bliższym i przeprost w stawie dalszym.

• zszycie szwem pogrążonym i unieruchomienie

STREFA III

• Okolica paliczka bliższego i stawu

śródręczno – paliczkowego;

• Charakterystyczny jest brak

możliwości czynnego wyprostu
palców w stawie śródręczno –
paliczkowym przy zachowanym
wyproście w pozostałych stawach;

• Zszywamy szwem pogrążonym i

unieruchamiamy.

STREFA IV

• Okolica grzbietowa kości śródręcza

– pierwotny szew ścięgna

• Uszkodzenia w tej okolicy mogą być

maskowane czynnością nie
uszkodzonych ścięgien oraz ich
połączeń międzyścięgnistych.

STREFA V

• Część ścięgien pokryta pochewką –

pierwotne zszycie ścięgien z
usunięciem pochewki i wydłużeniem
poprzecznego więzadła nadgarstka
bądź nacięcia obarczającego.

Uszkodzenie długiego prostownika

kciuka

– szew pierwotny lub

przeniesienie prostownika
właściwego wskaziciela na kikut
dalszy prostownika kciuka i zszycie
bok do boku (po złamaniach dalszej
nasady kości promieniowej)

Zasady leczenia chirurgicznego

uszkodzonych ścięgien

• Najlepsze wyniki daje pierwotne zszycie ścięgien;
• Szew powinien być wykonany atraumatycznie, a ścięgna

pokryte skórą;

• Należy zszywać wszystkie ścięgna poza ścięgnem mięśnia

dłoniowego długiego oraz zginacza powierzchownego
palców w obszarze ziemi niczyjej.

• Najczęstsze metody szycia ścięgien: szew pogrążony

Bunnella, prostopadły szew Brandta, szew Kesslera