Karty charakterystyk
substancji chemicznych.
Metody neutralizacji i
zagospodarowania chemikaliów
Karta charakterystyki
jest według założeń rozporządzenia REACH:
podstawowym źródłem informacji o substancji
i preparacie chemicznym przekazywanej w dół
łańcucha dostaw.
Aktualne wymagania dotyczące kart
charakterystyki określone są w
Art. 31
oraz w
załączniku II rozporządzenia REACH.
Zgodnie z art. 31 rozporządzenia REACH dostawca substancji lub preparatu dostarcza odbiorcy kartę
charakterystyki, w przypadku gdy:
substancja lub preparat spełniają kryteria klasyfikacji jako niebezpieczne
(zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG lub dyrektywą 1999/45/WE,)
substancja jest trwała, wykazująca zdolność do bioakumulacji i toksyczna (PBT) lub bardzo
trwała i wykazująca bardzo dużą zdolność do bioakumulacji (vPvB)
(zgodnie z kryteriami zawartymi w załączniku XIII,)
substancja znajduje się na liście substancji do ewentualnego włączenia do załącznika XIV
(Załącznika XIV- Wykaz substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń).
Preparatu niesklasyfikowanego jako niebezpieczny, ale
zawierającego:
minimum 1 substancję niebezpieczną w stężeniu >=1% (0,2%
obj. dla gazu),
minimum 1 substancję niebezpieczną w stężeniu >=1% (0,2%
obj. dla gazu) zaliczoną do PBT lub vPvB lub substancję z listy
zezwoleń,
minimum 1 substancję niebezpieczną, dla której zostały
określone przez Wspólnotę Europejską normatywy higieniczne w
środowisku pracy (NDS).
Na żądanie odbiorcy substancji lub preparatu
kartę charakterystyki przygotowuje się dla:
Aktualizacja karty charakterystyki
Karty charakterystyki aktualizuje się w przypadku:
zmian wynikających z przepisów prawa regulującego obrót
i stosowanie chemikaliów,
zmian w składzie lub przy uzyskaniu nowych istotnych
informacji dotyczących zagrożeń lub warunków bezpiecznego
stosowania substancji lub preparatów chemicznych,
w przypadku zastosowania ograniczeń,
w przypadku udzielenia lub odmowy udzielenia zezwolenia.
Scenariusze narażenia
W takim przypadku informacje zawarte w karcie charakterystyki muszą być zgodne
z informacjami zawartymi w ocenie bezpieczeństwa chemicznego.
Raport bezpieczeństwa chemicznego wymagany jest:
dla wszystkich substancji podlegających rejestracji, jeżeli rejestrujący produkuje lub importuje taką
substancję w ilości co najmniej 10 ton rocznie.
gdy dalszy użytkownik stosuje substancję lub preparat w całkowitej ilości większej niż 1 tona
rocznie.
Scenariusz narażenia
czyli dokument zawierający zestaw warunków opisujących;
- sposób produkcji lub stosowania substancji podczas jej etapów istnienia
- sposób w jaki producent lub importer kontroluje narażenie ludzi i środowiska
- w jaki sposób producent zaleca dalszemu użytkownikowi sprawowanie tej kontroli
.
Nowym elementem, który w pewnych przypadkach będzie musiał być
dołączony do karty charakterystyki są scenariusze narażenia,
Należy
także
pamiętać,
że
nadzór
nad
przestrzeganiem przepisów ustawy przez
osoby wprowadzające substancje lub preparaty
do obrotu i stosujące je w działalności
zawodowej sprawuje
Inspekcja Sanitarna
oraz:
Inspekcja Ochrony Środowiska
Państwowa Inspekcja Pracy
Inspekcja Handlowa
Państwowa Straż Pożarna
Straż Graniczna i organy celne
1. Identyfikacja substancji/preparatu i identyfikacja przedsiębiorstwa,
2. Identyfikacja zagrożeń,
3. Skład/informacja o składnikach,
4. Pierwsza pomoc,
5. Postępowanie w przypadku pożaru,
6. Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska,
7. Postępowanie z substancją/preparatem i jej/jego magazynowanie,
8. Kontrola narażenia/środki ochrony indywidualnej,
9.
Właściwości fizyczne i chemiczne,
10. Stabilność i reaktywność,
11. Informacje toksykologiczne,
12. Informacje ekologiczne,
13. Postępowanie z odpadami,
14. Informacje o transporcie,
15. Informacje dotyczące przepisów prawnych,
16. Inne informacje
KARTA CHARAKTERYSTYK (REACH)
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
1
1.
IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI / PREPARATU I IDENTYFIKACJA
PRZEDSIĘBIORSTWA
1.1. Identyfikacja substancji lub preparatu
(termin używany do identyfikacji jest tożsamy z terminem umieszczonym na
etykiecie)
1.2. Zastosowanie substancji / preparatu
1.3. Identyfikacja przedsiębiorstwa
1.4. Telefon alarmowy
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
2. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
klasyfikację substancji lub preparatu,
wyraźnie i zwięźle zagrożenia, które substancja lub preparat
przedstawia dla człowieka i środowiska.
wskazać czy preparat, jest zaklasyfikowane jako niebezpieczne /
niebezpieczny,
najważniejsze szkodliwe skutki działania na zdrowie człowieka i
środowisko
objawy związane z zastosowaniami oraz niewłaściwym
zastosowaniami substancji lub preparatu,
innych zagrożeń, takich ja; ( pylenie, duszące działanie gazów,
silny zapach lub smak)
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
3
.
SKŁAD/INFORMACJA O SKŁADNIKACH
3.1. Nie jest konieczne podawanie pełnego składu
(chociaż ogólny opis składników i ich stężeń może być
przydatny).
3.2. W odniesieniu do preparatu zaklasyfikowanego jako
niebezpieczny wskazuje się następujące substancje,
wraz z ich stężeniami lub zakresem stężeń w preparacie:
3.4. klasyfikację powyższych substancji
(art. 4 i 6
dyrektywy 67/548/EWG)
3.5. nazwę i numer rejestracji
(art. 18 ust. 1; Dyrektywą
67/548/EWG)
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
4. PIERWSZA POMOC
sposób udzielania pierwszej pomocy.
należy określić, czy potrzebna jest natychmiastowa pomoc
lekarska.
krótkie streszczenia objawów i skutków działania.
podziału informacji ze względu na różne drogi narażenia tj.
drogi oddechowe,
kontakt ze skórą i
oczami
drogi pokarmowe,
wskazać, czy profesjonalna pomoc lekarska jest konieczna lub
wskazana.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
5.
POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Należy dokonać odniesienia do wymagań dotyczących postępowania
w przypadku pożaru, poprzez wskazanie:
stosownych środków gaśniczych,
środków gaśniczych, które nie są używane ze względów
bezpieczeństwa,
specjalnych zagrożeń związanych z narażeniem wynikających z
właściwości substancji lub preparatu jako takiego
specjalnego sprzętu ochronnego dla strażaków.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
6.
POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA
DO ŚRODOWISKA
indywidualnych środków ostrożności, takich jak:
usuwanie źródeł zapłonu, zapewnienie wystarczającej wentylacji/ochrony dróg oddechowych,
kontrola pylenia, zapobieganie kontaktowi ze skórą lub oczami,
środków ostrożności w odniesieniu do środowiska, takich jak:
unikanie wprowadzania substancji lub preparatu do kanalizacji, wód powierzchniowych i gruntowych
oraz gleby, ewentualna konieczność ostrzeżenia okolicznych mieszkańców,
metody oczyszczania, takie jak:
użycie materiału sorpcyjnego (np. piasku, ziemi okrzemkowej, substancji wiążącej kwasy, uniwersalnej
substancji wiążącej, trocin itp.), redukcja gazów/dymów za pomocą wody, rozcieńczanie.
wskazane jest umieszczenia wskazówek, takich jak:
„
nigdy nie stosować,
neutralizować za pomocą…”.
Uwaga !!!
W stosownych przypadkach należy dokonać odniesienia do
pozycji 8 i 13.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ / PREPARATEM I JEJ / JEGO MAGAZYNOWANIE
Informacje w tej sekcji dotyczą ochrony zdrowia ludzkiego, bezpieczeństwa i środowiska.
7.1. Postępowanie z substancją/preparatem
Należy określić środki ostrożności dotyczące bezpiecznego postępowania z substancją lub
preparatem, w tym porady w sprawie środków technicznych, takich jak:
hermetyzacja procesu,
wentylacja miejscowa
ogólna, środki zapobiegające powstawaniu aerozoli i pyłów oraz pożaru,
7.2. Magazynowanie
warunki bezpiecznego magazynowania substancji lub preparatu,
wskazówek dotyczących dopuszczalnych ilości, które mogą być magazynowane w
danych warunkach.
rodzaj materiału, jakiego należy użyć do pakowania i produkcji pojemników
przeznaczonych dla substancji lub preparatu.
7.3. Specyficzne zastosowania
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
8.
KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
8.1. Wartości graniczne narażenia
wartości graniczne narażenia w miejscu pracy lub dopuszczalne stężenie w materiale
biologicznym.
8.2. Kontrola narażenia
8.2.1. Kontrola narażenia w miejscu pracy
Informacje te zostaną uwzględnione przez pracodawcę przy przeprowadzaniu oceny ryzyka
stwarzanego przez substancję lub preparat,
a) Ochrona dróg oddechowych
b) Ochrona rąk
c) Ochrona oczu
d) Ochrona skóry
8.2.2. Kontrola narażenia środowiska
8.
KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ
(REACH)
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE I CHEMICZNE
9.1. Informacje ogólne
stan fizyczny (stały, ciekły, gazowy)
kolor dostarczonej substancji lub preparatu.
zapach
9.2. Ważne informacje dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska
pH
Temperatura wrzenia/zakres temperatur wrzenia:
Temperatura zapłonu:
9.3. Inne informacje
zdolność mieszania się, rozpuszczalność w tłuszczach (określić olej rozpuszczalnikowy),
przewodnictwo elektryczne, temperatura topnienia/zakres temperatur topnienia, grupa
gazowa
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE I CHEMICZNE
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
10.1. Warunki, których należy unikać
temperatura, ciśnienie, światło, wstrząsy.
10.2. Czynniki, których należy unikać
woda, powietrze, kwasy, zasady, utleniacze lub wszelkie inne konkretne substancje,
10.3. Niebezpieczne produkty rozpadu
niebezpieczne materiały powstające w w wyniku rozpadu ilościach stwarzających
zagrożenie.
Uwaga
Należy się odnieść w szczególności do:
potrzeby stosowania środków stabilizujących i ich obecności,
możliwości wystąpienia niebezpiecznej reakcji egzotermicznej,
ewentualnego znaczenia, jakie może mieć dla bezpieczeństwa zmiana w wyglądzie
fizycznym substancji lub preparatu,
ewentualnych niebezpiecznych produktów rozpadu powstających na skutek kontaktu z
wodą,
możliwości rozkładu do produktów niestabilnych.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
dane o niebezpiecznych dla zdrowia skutkach narażenia na substancję
lub preparat,
natychmiastowe i przewlekłe skutki krótko i długoterminowego
narażenia
działanie uczulające,
działanie znieczulające,
działanie rakotwórcze,
działanie mutagenne
szkodliwe działanie na rozrodczość (toksyczność rozwojowa i płodność).
informacje dotyczące różnych dróg narażenia (przez drogi oddechowe,
przez drogi pokarmowe, przez kontakt ze skórą i oczami)
opisać objawy związane z charakterystyką fizyczną, chemiczną
toksykologiczną.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Należy opisać najistotniejsze cechy substancji lub preparatu, które ze
względu na ich charakter oraz prawdopodobne sposoby zastosowania
mogą mieć wpływ na środowisko
12.1. Ekotoksyczność
12.2. Mobilność
12.3. Trwałość i zdolność do rozkładu
12.4. Zdolność do biokumulacji
12.5. Wyniki oceny właściwości PBT
12.6 Inne szkodliwe skutki działania
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Należy wymienić właściwe metody usuwania substancji
lub preparatu oraz każdego zanieczyszczonego
opakowania (poprzez spopielenie, recykling,
składowanie itp.).
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Mogą one obejmować między innymi:
numer ONZ (UN),
klasę,
właściwą nazwę przewozową,
grupę opakowaniową,
substancję mogącą spowodować zanieczyszczenie morza,
inne stosowne informacje.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW
PRAWNYCH
czy dokonano oceny bezpieczeństwa chemicznego.
informacje dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska
zamieszczane na etykiecie zgodnie z dyrektywami 67/548/EWG
i 1999/45/WE.
krajowe akty prawne wdrażające te przepisy oraz
wszelkie inne środki krajowe mogące mieć znaczenie.
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
16. INNE INFORMACJE
listę odpowiednich zwrotów R.
porady dotyczące szkoleń,
zalecane ograniczenia stosowania (tj. niewymagane przez
prawo zalecenia dostawcy),
dalsze informacje (odnośniki do źródeł pisanych lub
techniczny punkt kontaktowy),
źródła kluczowych danych, z których skorzystano
przygotowując kartę charakterystyki.
W przypadku zmienionej karty charakterystyki, należy
wyraźnie zaznaczyć informacje dodane, wykreślone lub
zmienione
KARTA CHARAKTERYSTYKI
NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI CHEMICZNEJ (REACH)
16. INNE INFORMACJE
O tym, czy dana substancja lub preparat są niebezpieczne, decydują ich
właściwości. Wykaz substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i
oznakowaniem można znaleźć w załączniku do Rozporządzenia Ministra Zdrowia
2, natomiast dla preparatów konieczne jest przeprowadzenie takiej klasyfikacji 3.
Jeśli okaże się, że produkt, który masz zamiar wprowadzić na rynek, ma właściwości
niebezpieczne (lub jedną z nich) tzn.:
- jest wybuchowy, utleniający, skrajnie łatwopalny, wysoce łatwopalny, łatwopalny
- jest toksyczny lub bardzo toksyczny, szkodliwy, żrący, drażniący, uczulający,
- ma właściwości rakotwórcze, mutagenne albo reprotoksyczne,
- jest niebezpieczny dla środowiska;
lub
- nie jest sklasyfikowany jako niebezpieczny, ale "zawiera co najmniej jedną
określoną w odpowiednich przepisach substancję stwarzającą zagrożenie dla
zdrowia człowieka lub dla środowiska obecną w stężeniach wynoszących, co
najmniej 1% wagowy w przypadku preparatów nie będących gazami lub co
najmniej 0,2% objętościowy w przypadku preparatów występujących w postaci
gazu".
- musisz opracować kartę charakterystyki tego produktu.
Dyrektywy Komisji 91/155/EWG z dnia 5 marca 1991 roku w
sprawie szczegółowych ustaleń dotyczących systemu
specyficznych informacji odnoszących się do niebezpiecznych
preparatów przy wprowadzaniu w życie artykułu 10 Dyrektywy
88/379/EWG;
Dyrektywy Komisji 93/112/WE z dnia 10 grudnia 1993 roku,
nowelizującej Dyrektywę 91/155/EWG
Artykuł 1
1.
Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą we Wspólnocie, odpowiedzialna za wprowadzanie
do obrotu niebezpiecznej substancji lub preparatu, niezależnie od tego czy jest producentem, importerem czy
też dystrybutorem, zobowiązana jest dostarczyć odbiorcy, który jest przemysłowym użytkownikiem substancji
lub preparatu, kartę charakterystyki bezpieczeństwa zawierającą informacje określone w art.
W Polsce aktualnie obowiązującym aktem prawnym w tej dziedzinie
jest
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w
sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu
niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171)
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 sierpnia 2002 r. w
sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych
preparatów niezaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142,
poz. 1194).
Metody neutralizacji i
zagospodarowania
chemikaliów
NEUTRALIZACJA
W ramach neutralizacji wstępnej stosowane są następujące
techniki:
- rozcieńczanie
-
chemiczna neutralizacja
Neutralizacja poprzez rozcieńczanie polega na zmniejszaniu
stężenia substancji niebezpiecznej poprzez jej rozproszenie
w rozcieńczalniku.
Rozcieńczanie w praktyce wykonane jest przy użyciu
rozproszonego strumienia wody podawanego z prądownicy
wodnej. Zaletą tej metody jest szybkość i ekonomiczność
wykonania. Woda jest powszechnie dostępna, nie wymaga
stosowania specjalistycznego sprzętu.
Pamiętajmy, że zastosowanie wody obniża stężenie związku
chemicznego, lecz nie zmienia go pod względem jego składu.
Neutralizacja chemiczna to najogólniej rzecz biorąc proces
zobojętniania. Najczęściej w układzie chemicznym spotykamy
neutralizacje w postaci reakcji wzajemnego oddziaływania zasady i
kwasu, w wyniku której powstaje obojętna sól i woda.
Roztwory neutralizujące są wodnymi roztworami związków
chemicznych wchodzącymi w reakcję ze skażeniami, w wyniku
której następuje ich neutralizacja. Poziom neutralizacji może być
różny tzn. że agresywność związku chemicznego może być
sprowadzona do zera lub znacznie ograniczona. Zależy to między
innymi od ilości podanego neutralizatora w stosunku do ilości
związku chemicznego, temperatury i czasu reakcji zachodzącej
między obydwoma związkami.
Roztwory neutralizujące:
5% roztwór Na2CO3 (węglan sodowy) + 5% Na3PO4 (fosforan sodu)
- kwasy nieorganiczne
- odpady procesu przeróbki metali
- rozpuszczalniki i związki organiczne takie jak: trójchloroetylen,
chloroform, trójchloroetan i toluen
- dwufenyle polichlorowane i polibromowane
- materiały chorobotwórcze
10% roztwór Ca(ClO)2 (podchloryn wapnia)
- metale cięzkie: rtęć, ołów, kadm, itp.
- pestycydy, chlorowane fenole, środki chwastobójcze,
dwufenole polichlorowane
- cyjanki, amoniak i inne niekwaśne i nieorganiczne odpady
- materiały chorobotwórcze
5% roztwór Na3PO4 (fosforan sodu)
- rozpuszczalniki i związki organiczne takie jak:
trójchloroetylen, chloroform, trójchloroetan i toluen
- dwufenyle polichlorowane i polibromowane
-
oleje natłuszczone i inne odpady nie skażone pestycydami
1% roztwór HCl (kwas solny)
- nieorganiczne zasady (wodorotlenki)
- alkaliczne i żrące odpady
wodne roztwory detergentu (najlepiej domowego użytku takie
jak: mydła, płyny, proszki do prania, możemy także
wykożystać roztwór środka pianotwórczego)
- materiały radioaktywne
W celu neutralizacji możemy również zastosować
następujące związki chemiczne:
podchloryn sodu - jest to płyn o barwie żółtej do seledynowej. Stosuje
się go do neutralizacji cyjanków (organicznych i nieorganicznych). Jest
on silnym utleniaczem, który w normalnych warunkach rozkłada się z
wydzielaniem tlenu
kwaśny węglan sodu - stosuje się do neutralizacji kwasów. W
przypadku rozlania kwasu, miejsca skażone posypywać kwaśnym
węglanem sodu i polać obficie wodą.
żel krzemowy - netralizator czteroetylku ołowiu (UWAGA!!! niszczy
odzież gumową). W przypadku rozlania czteroetylku ołowiu lub płynu
etylowego należy zasypać ciecz żelem krzemowym i dokładnie zebrać
do hoboka.
tiosiarczan sodu (antychlor) - neutralizuje chlor i fluor. Roztwór
tiosiarczanu sodu może być stosowany jako neutralizator przy
wyciekach małych ilości chloru.
wapno gaszone - neutralizator kwasu fluorowodorowego, siarkowego,
dwutlenku siarki i siarczanu dwumetylu. W przypadku rozlania
wymienionych substancji, miejsca skażone polać mlekiem wapiennym
lub posypać wapnem gaszonym i polać obficie wodą.
siarczan sodu - neutralizuje związki baru. W przypadku rozsypania
związków baru należy teren skażony polać obficie roztworem
siarczanu sodu.
Utylizacja i unieszkodliwianie substancji
chemicznych
Odpadowe związki i substancje chemiczne w dużej mierze
klasyfikowane są w katalogu odpadów jako substancje
niebezpieczne.
Ze względu na swoje właściwości stanowią znaczne zagrożenie
dla środowiska i zdrowia człowieka. Dyrektywa Rady Europy
91 /689/EEC z 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów
niebezpiecznych wśród wielu cech tych odpadów wymienia
właściwości wybuchowe, utleniające, palne, rakotwórcze,
żrące, teratogenne, mutagenne itd. Cechy te powodują, że
samodzielne rozwiązywanie problemów związanych z
powstawaniem tego typu odpadów może sprawiać niemały
kłopot, a w pewnych warunkach być wręcz niemożliwe.
Wiąże się to z faktem iż przerób każdego związku
chemicznego praktycznie wymaga zastosowania innego
procesu technologicznego. Odpady niebezpieczne, powstają
w różnego typu przedsiębiorstwach przemysłu
chemicznego, w zakładach fotograficznych, poligraficznych,
garbarskich, placówkach służby zdrowia, ale także w
placówkach naukowych, gimnazjach i szkołach średnich.
Metody składowania i neutralizacji odpadów
niebezpiecznych.
Jak działają wyspecjalizowane, komercyjne firmy zajmują się
niebezpiecznymi odpadami?
Zależy to od bardzo wielu czynników. Przede wszystkim od
tego, czy jest to ciecz, gaz czy proszek.
Istotne też jest stężenie toksyn oraz docelowa ilość odpadów
przeznaczonych do zagospodarowania.
Jednym ze sposobów jest przechowywanie substancji w
szczelnie zamkniętych pojemnikach w zagłębieniu terenu.
Takie składowiska odgradza się, a następnie pokrywa
warstwa gliny, betonu albo tworzywa sztucznego.
Musza one być położone odpowiednio daleko od ludzkich
siedzib, pojemniki musza być tak skonstruowane, by
utrzymać szczelność przez wiele lat. Przepisy te
ustanowione są w nadziei, że
wieloletni okres przechowywania odpadów spowoduje
zmniejszenie stopnia toksyczności bądź ich całkowita
biodegradacje.
Inne, na pewno nie ulegające biodegradacji niebezpieczne
odpady przechowuje się tak długo, gdyż być może w
przyszłości postęp technologiczny pozwoli na ich
neutralizacje.
Innym problemem są wybuchowe gazy, na przykład metan,
które powstają w procesach rozpadów wielu odpadów. Aby
zapobiec eksplozji, w ziemi instaluje się systemy
specjalnych rur wychwytujących takie gazy i transportujące
je do spalarni.
Innym sposobem składowania niebezpiecznych chemikaliów
jest zatapianie ich w morzu.
Niestety, nieregularne zatapianie odpadów jest niezmiernie
trudne do
wykrycia, Władze nie są w stanie nadzorować całego ruchu
morskiego, niemożliwe jest nawet kontrolowanie, czy każdy
statek przewożący toksyczny ładunek dotarł z nim do portu
przeznaczenia, czy
te. "zgubił" go po drodze?.