Wybrane zagadnienia
chorób zakaźnych
Elżbieta Poniewierka
Diagnostyka
mikrobiologiczna
• Cele diagnostyki mikrobiologicznej
- Aspekt mikrobiologiczny: identyfikacja drobnoustroju,
oznaczenie wrażliwości na antybiotyki, poszukiwanie
związku miedzy drobnoustrojem a chorobą
- Aspekt kliniczny: określenie właściwości
drobnoustroju, antybiotykoterapia, rokowanie
- Aspekt epidemiologiczny monitorowanie
występowania i właściwości drobnoustroju w
określonym czasie i na określonej przestrzeni
Etapy badania mikrobiologicznego: określenie
optymalnej próbki do badania, ustalenie optymalnych
metod badania materiału w laboratorium, prawidłowe
dobranie leków do oznaczenia wrażliwości i oporności,
badanie laboratoryjne, interpretacja wyniku badania
Diagnostyka
mikrobiologiczna
Pobieranie i rodzaj materiału:
- Czas pobrania, w ostrym okresie zakażenia,
przed antybiotykoterapią
- Materiał, krew, mocz, inny płyn ustrojowy itp.
- Rodzaj i sposób pobierania: wymaz z błon
śluzowych i miejsc zmienionych zapalnie,
płyny ustrojowe, wycinek tkanek np. Hp
- Odpowiednie przechowywanie i przesyłanie
materiału, oznaczenie próbki
Diagnostyka
mikrobiologiczna
• Badanie mikroskopowe: 2-8h
• Hodowla, posiew i oporność. Bakterie szybko
rosnące 24-72 h, wolno rosnące 4-14 dni
• Wykrywanie antygenów bakteryjnych, metody
serologiczne: immunofluorescencja, met.
immunoenzymatyczne ( borelia, chlamydia)
• Metody molekularne: wykrywanie kwasów
nukleinowych drobnoustrojów np. metoda PCR
• Lekowrażliwość i mechanizmy oporności
Zasady leczenia
przeciwdrobnoustrojowego
Metody leczenia
1.
Leczenie empiryczne: podanie leku w założeniu
skutecznego wobec najbardziej prawdopodobnego
czynnika rozwoju choroby, przed uzyskaniem wyniku
badania mikrobilogicznego lub gdy zaniechano wykonania
tego badania
2.
Leczenie celowane: dobór leku na podstawie
wyizolowanego czynnika etiologicznego zakażenia i oceny
lekowrażliwości
3.
Leczenie deeskalacyjne: zastosowanie empiryczne
antybiotyku o najszerszym zakresie działania lub leczenia
skojarzonego a po otrzymaniu wyniku zastosowanie
antybiotyku o najwęższym zakresie działania
4.
Leczenie sekwencyjne: zastosowanie w początkowym
okresie leczenia preparatu drogą pozajelitową a po
uzyskaniu wstępnej poprawy preparatu doustnego ( po 48-
72h), czynnik ekonomiczny
Sepsa i wstrząs septyczny
• Zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej powstały
w wyniku zakażenia
• Zespół uogólnionej reakcji zapalnej, SIRS- nagłe
wystąpienie wysokiej temperatury, tachykardii,
przyspieszonego oddechu, leukocytozy lub
leukopenii lub neutropenii
• Zapalenie: proces patologiczny charakteryzujący
się reakcją zapalną na obecność drobnoustrojów
w tkankach, płynach lub jamach ciała
• Ciężka sepsa i wstrząs septyczny
• Zespół niewydolności wielonarządowej, MODS
• Ostra niewydolność oddechowa ARDS, ostre
uszkodzenie płuc ALI
Immunoprofilaktyka chorób
infekcyjnych
• Czynna, szczepienia- wprowadzenie do
ustroju antygenu drobnoustroju w celu
stymulacji odpowiedzi immunologicznej
humoralnej i komórkowej, chroniące
przed zakażeniem lub chorobą
• Bierna- podanie gotowych przeciwciała
• Czynno-bierna
Immunoprofilaktyka przedekspozycyjna i
poekspozycyjna
Zakażenia ośrodkowego ukłądu
nerwowego
• Objawy oponowe: sztywność karku, objaw
Brudzińskiego, Kerniga itp.
• Badanie płynu mózgowo rdzeniowego, nakłucie
lędźwiowe
• Badanie dna oka, obrzęk tarcz nerwu wzrokowego
u chorych ze zwiększonym ciśnieniem
wewnątrzczaszkowym
• Badania obrazowe: TK, MR
• Ostre ropne zapalenie opon mózgowych, wirusowe
zapalenia ośrodkowego układu nerwowego,
zakażenia ograniczone ( ropniak, ropień)
Zespół nabytego niedoboru
odporności - AIDS
• Choroba spowodowana przewlekłym zakażeniem
wirusem niedoboru odporności człowieka (HIV),
polegająca na znacznym zmniejszeniu liczby
limfocytów CD4 i upośledzeniu czynności układu
immunologicznego z następczym występowaniem
zakażeń i nowotworów oportunistycznych
• Zakażenia i nowotwory oportunistyczne to choroby
występujące niemal wyłącznie u chorych z
upośledzeniem odporności wywołane przez
drobnoustroje zwykle niegroźne dla osób zdrowych
• Epidemiologia: w 2004 roku ponad 39 mln ludzi
zakażonych HIV, rocznie przybywa ok. 5 mln
zakażonych, ponad 3 mln umiera na AIDS.
Zapadalność największa w podzwrotnikowych
rejonach Afryki
AIDS
• Czynniki ryzyka
1.
Ryzykowne kontakty seksualne ( wielu
partnerów, kontakty przygodne, brak
zabezpieczeń, stosunki analne )
2.
Partnerzy seksualni osób z grup ryzyka lub
nosicieli
3.
Dożylne stosowanie narkotyków
4.
Przypadkowe lub zamierzone zakłucie,
skaleczenie zanieczyszczonym przedmiotem
5.
Matka zakażona HIV
AIDS
• Czynnik etiologiczny- retrowirus, 2 typy
HIV1, HIV2 (Afryka)
• Przebieg naturalny
1. Ostra choroba retrowirusowa po 1-8
tygodni od zakażenia
2. Faza przewlekła bezobjawowa 1,5-15 lat
3. Pełnoobjawowe AIDS
4. Bez leczenia chory umiera po upływie 2-3
lat z powodu zakażeń lub nowotworów
oportunistycznych
AIDS
• Badania serologiczne
1. Testy przesiewowe,
immunoenzymatyczne, wykrywają w
surowicy przeciw ciała anty HIV w klasie
IgG, skierowane przeciwko białkom
strukturalnym HIV
2. Testy potwierdzenia, metody
elektroforetyczne
3. Badania wirusologiczne: RNA HIV, DNA
HIV, metody PCR i RT-PCR
AIDS
Leczenie przeciw retrowirusowe:
- Blokada działania enzymów niezbędnych do
replikacji, hamują fuzje HIV z komórkami
- Zastosowanie kombinacji leków o
synergistycznym działaniu powoduje głębokie i
długotrwałe namnażanie wirusa HIV, wysoce
aktywna terapia przeciwretrowirusowa HAART
- Dostępne leki nie są w stanie doprowadzić do
całkowitego wyleczenia zakażenia
- Zminimalizowanie ryzyka chorób związanych z
progresja zakażenia, wydłużenie życia, poprawa
komfortu życia
AIDS
Choroby wskazujące na AIDS
1.
Gruźlica
2.
Mykobakteriozy
3.
Grzybica, kandydoza ( przełyk, tchawica, oskrzela, płuca)
4.
Zapalenia płuc, pneumocystoza
5.
Histoplazmoza
6.
Cytomegalia
7.
Postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia
8.
Mięsak Kaposiego- nowotwór wywołany przez nabyte droga
płciowa zakażenie herpeswirusem ( mnogie naczyniowe guzki na
skórze, błonach śluzowych i w narządach wewnętrznych
9.
Chłoniaki, pow 100 razy częściej u chorych na AIDS
10.
Rak szyjki macicy
11.
Zespół wyniszczenia
Zmniejszenie śmiertelności o kilkadziesiąt procent i wydłużenie czasu
od
zakażenia do rozwoju AIDS
Choroby odkleszczowe
• Kleszcz pospolity, żywi się krwią we
wszystkich fazach rozwoju
• Metody ochrony
- Szczelne osłonięcie skóry
- Środki odstraszające
- Kontrolowanie skóry
- Jak najwcześniejsze mechaniczne usuwanie
kleszczy, obserwacja miejsca prze 30 dni
- Ochrona zwierząt domowych
Choroby odkleszczowe
• Borelioza z Lyme: zajęcie skóry, stawów,
układu nerwowego, serca. Rumień pełzający,
zapalenie stawów mięśnia sercowego, ukałdu
nerwowego, trwałe uszkodzenie zajętych
narządów
• Przeciwciała IgM met ELISA, wynik dodatni bez
objawów nie ma znaczenia
• Odkleszczowe zapalenie mózgu
• Szczepienia u osób dorosłych mieszkających
na terenie zwiększonego występowania tej
choroby lub wyjeżdżających w celach
turystycznych lub zarobkowych a zwłaszcza
przebywających w lasach