Podstawowe problemy
zdrowotne społeczeństwa
na początku XXI wieku
Beata Jary
Monika Klatka
„Epidemie XXI wieku”
otyłość
cukrzyca typu II
choroby układu sercowo-naczyniowego
choroby nowotworowe
choroby alergiczne
schorzenia wynikające z zaburzeń
psychicznych
Co to jest otyłość?
Otyłość jest przewlekłą chorobą
spowodowaną nadmierną podażą
energii zawartej w
pokarmach w stosunku do
zapotrzebowania organizmu,
skutkiem czego jest magazynowanie
nadmiaru w postaci tkanki
tłuszczowej.
Otyłości towarzyszą liczne
powikłania ze strony układu
sercowo-naczyniowego i innych
narządów.
BMI (Body Mass Index)
czyli Wskaźnik Masy Ciała
Osoby o BMI przekraczającym 25 kg/m
2
mają
nadwagę, przy BMI od 30 kg/m
2
mówimy o
otyłości.
Obliczamy go według poniższego wzoru:
BMI=masa ciała [kg]/wzrost
2
[m
2
]
BMI nie jest wiarygodnym wskaźnikiem
zagrożenia
chorobami dla poniższych grup osób :
kobiety ciężarne
sportowcy
osoby o rozbudowanej tkance mięśniowej
rosnące dzieci
osoby w starszym wieku, u których trudno
dokonać dokładnych pomiarów wzrostu
Klasyfikacja
zaburzeń masy
ciała
BMI (kg/m
2
)
Ryzyko chorób towarzyszących
otyłości
Niedowaga
<18,5
Niskie (ale zwiększone ryzyko
innych problemów zdrowotnych)
Norma
18,5 - 24,9
Średnie
Nadwaga
>= 25
Okres przed
otyłością
25,0-29,9
Podwyższone
I° otyłości
30,0-34,9
Umiarkowanie podwyższone
II° otyłości
35,0-39,9
Wysokie
III° otyłości
>= 40,0
Bardzo wysokie
Obwód pasa
U mężczyzn z obwodem pasa powyżej 102 cm i u
kobiet z obwodem pasa powyżej 88 cm częściej
obserwuje się
wysokie ciśnienie tętnicze
zaburzenia oddychania
wysoki poziom cholesterolu
cukrzycę
w porównaniu do grupy osób szczupłych.
Typy otyłości
typu „gruszka”
udowo-pośladkowa
typu „jabłko"
brzuszna, wisceralna
głównie występuje u
kobiet
głównie występuje u
mężczyzn
WHR (waist to hip ratio)
WHR=obwód talii/obwód bioder
otyłość wisceralna
WHR równy lub wyższy od 0,8 u
kobiet
WHR równy lub wyższy od 1,0 u
mężczyzn
otyłość udowo-pośladkowa
WHR poniżej 0,8 kobiet
niższy od 1,0 u mężczyzn
Czynniki dziedziczne
Czynniki fizjologiczne
Czynniki psychologiczne
Styl życia
Czynniki wpływające na
wystąpienie otyłości
Alkohol spożywany w nadmiernych
ilościach prowadzi do zwiększonego
dostarczania energii tzw. "puste" kalorie,
chorób wątroby i pęcherzyka żółciowego
Palenie papierosów i otyłość są
pierwszymi możliwymi do uniknięcia
przyczynami zgonów z przyczyn sercowo-
naczyniowych
Otyłość powstaje głównie w
wyniku spożywania nadmiaru tłuszczu
oraz zbyt małej aktywności fizycznej
Otyłość jest związana z częstszym
występowaniem następujących schorzeń:
cukrzyca typu II, nadciśnienie tętnicze,
hiperlipidemia, udar mózgowy,
niewydolność serca, choroba wieńcowa,
kamica pęcherzyka żółciowego, zmiany
zwyrodnieniowe stawów, nowotwory,
zaburzenia oddychania w czasie snu,
żylaki kończyn dolnych, zaburzenia
hormonalne i powikłania ciąży, zespół X
(obecnie nazywany zespołem
polimetabolicznym)
Sposoby leczenia otyłości
dieta
ruch
leki
gdy BMI jest wyższe niż 30 kg/m2 lub
niższe, ale współistnieją choroby związane
z otyłością
leczenie chirurgiczne
wsparcie psychologiczne
Cukrzyca typu II
Szacuje się, że problem ten dotyczy około
100 milionów chorych w krajach
rozwiniętych, a w 2010 roku liczba ta
wzrośnie do około 220 milionów. Również
w Polsce cukrzyca stanowi poważny
problem zdrowotny .
Cukrzycą można nazwać
grupę chorób metabolicznych,
charakteryzująca się hiperglikemią,
wynikającą z defektu dotyczącego
wydzielania insuliny bądź jej działania
lub z istnienia obu defektów
jednocześnie. Przewlekle utrzymujący
się podwyższony poziom cukru we
krwi prowadzi do uszkodzenia oraz
nieprawidłowej funkcji wielu narządów -
zwłaszcza serca, naczyń krwionośnych,
nerek, nerwów i narządu wzroku.
Przyczyny cukrzycy typu II
Produkujące insulinę komórki trzustki
nieprawidłowo reagują na glukozę, co wyraża
się podwyższonym jej poziomem na czczo.W
miarę trwania stanu przed cukrzycowego
nasila się oporność na insulinę i rośnie jej
poziom a po wyczerpaniu możliwości
sekrecyjnych trzustki, poziom insuliny
zaczyna spadać i rozwija się cukrzyca typu II.
Chory z cukrzycą typu 2 to najczęściej
pacjent otyły, z nadciśnieniem tętniczym,
zaburzeniami gospodarki lipidowej, objawami
choroby niedokrwiennej serca czy dną
moczanową. Mówimy o tzw. zespole
metabolicznym, gdzie obserwujemy
współistnienie zaburzeń gospodarki
węglowodanowej (cukrzyca lub upośledzona
tolerancja glukozy) z nadciśnieniem tętniczym,
chorobami serca, zaburzeniami lipidowymi.
Częstość występowania objawów w cukrzycy
typu 2
Objaw
Wystę
powa
nie
Objaw
Wystę
powa
nie
Nadmierne
pragnienie i
wielomocz
40%
Choroba
niedokrwienna
serca
21%
Parodontoza
40%
Retinopatia
18%
Świąd sromu
34%
Brak tętna na tt
grzbietowych stóp
16%
Zmiany skórne
25%
Nefropatia
12%
Neuropatia
24%
Udar mózgu
2%
Rolę modyfikującą lub sprawczą w
rozwoju cukrzycy typu 2 mogą odgrywać:
otyłość
ciąża
choroby wątroby
wzrost stężenia hormonów- antagonistów
insuliny
choroby endokrynologiczne np.
akromegalia
sytuacje stresogenne np.zakażenia, urazy,
zabiegi
leki np.doustne środki antykoncepcyjne
CCukrzyca typu II:
nie jest łagodną postacią cukrzycy
jest ciężką, nieuleczalną i przewlekłą
chorobą
charakterystycznymi cechami chorych na
cukrzycę typu II jest przekarmianie i
otyłość
częstość występowania choroby
niedokrwiennej serca i powikłań
mózgowych u chorych na cukrzycę typu II
jest 2-4 razy większa niż w populacji
naczelną zasadą w leczeniu tego typu
cukrzycy jest dieta redukująca masę ciała
Choroby układu sercowo-
naczyniowego „skryty zabójca”
Najczęstszą przyczyną zgonów w Polsce są
choroby układu krążenia
(ponad 48% wszystkich zgonów).
Ogromny wpływ na ten stan rzeczy ma
niewłaściwy styl życia i bardzo niska
wykrywalność czynników ryzyka takich jak:
nadciśnienie tętnicze, cukrzyca,
hypercholesterolemia.
Prowadzi to do nieodwracalnych zmian w
naczyniach krwionośnych, prowadzących
do zawału serca, udaru mózgu czy
niewydolności nerek.
Podstawą jest modyfikacja stylu
życia:
regularny wysiłek fizyczny
unikanie używek (alkohol, papierosy)
przestrzeganie właściwej diety
(spożywanie większej ilości warzyw i
owoców, zamiast mięsa i tłuszczów
zwierzęcych)
ograniczenie ilości spożywanej soli
kuchennej
Prewencja pierwotna zapobiega
wystąpieniu chorób układu sercowo-
naczyniowego poprzez
• redukcję ciężaru ciała
• kontrolowanie ciśnienia tętniczego
Prewencja wtórna z kolei nie dopuszcza do
rozwoju powikłań i nowych chorób u
pacjentów, którzy już doświadczyli
niepożądanych zdarzeń, takich jak zawał lub
udar poprzez przyjmowanie leków (statyny)
stabilizujących blaszkę miażdżycową i
obniżające poziom cholesterolu.
•
Niezależne czynniki ryzyka chorób
układu sercowo-naczyniowego
obciążenie rodzinne chorobami
serca
płeć męska
zaawansowany wiek
Czynniki ryzyka, które można
skutecznie zwalczać
nadwaga
otyłość brzuszna
nadciśnienie tętnicze
wysoki poziom cholesterolu
cukrzyca typu 2
palenie tytoniu
brak regularnego wysiłku fizycznego
nadużywanie alkoholu
długotrwały stres
Najczęstsze choroby układu sercowo-
naczyniowego:
nadciśnienie tętnicze
miażdżyca naczyń
zakrzepice naczyń
żylnych
zawał serca
choroba wieńcowa
choroby naczyniowe
mózgu np. udary mózgu
Nadciśnienie tętnicze jest najczęściej
występującą chorobą układu krążenia,
jest zarazem najczęstszą przyczyną
rozwoju choroby niedokrwiennej serca i
udarów mózgu.
Optymalnie wartości ciśnienia nie
powinny przekraczać granicy 120/80
mmHg.
Najczęstszą formą nadciśnienia jest
nadciśnienie tętnicze pierwotne.
Miażdżyca tętnic jest wspólną przyczyną:
• choroby wieńcowej
• zawału serca z nagłym zgonem
• zaburzeń przepływu krwi w tętnicach
mózgowych z udarem mózgowym
• chromania przestankowego kończyn
dolnych
Miażdżyca tętnic to przewlekły,
postępujący proces chorobowy.
Najczęstsze choroby nowotworowe
społeczeństwa XXI wieku
rak piersi
rak szyjki macicy
rak prostaty
rak jelita grubego
rak płuca
białaczki
czerniak złośliwy skóry
Czynniki rakotwórcze
Dzielimy je na :
chemiczne
fizyczne
biologiczne (wirusy)
Czynniki chemiczne
węglowodory aromatyczne, arsen, azbest,
sadza, smoły, oleje mineralne, pył drzewny
i skórzany itd.
Czynniki fizyczne
promieniowanie jonizujące (Roentgena,
radu itp.) oraz nadfioletowe. Te rodzaje
promieniowania wywołują uszkodzenia
DNA
Czynniki biologiczne
wirusy onkogenne, ich udział w rozwoju
nowotworów u zwierząt jest udowodniony
•palenie tytoniu
białaczki, nowotwory płuc, okolicy głowy i szyi, pęcherza
moczowego, nerek, żołądka, szyjki macicy, trzustki
•nadmierna ekspozycja na światło słoneczne
nowotwory skóry
•dieta
nowotwory przewodu pokarmowego,
piersi ,prostaty
Istnieją jednak trzy główne czynniki
ryzyka, na które mamy niewątpliwie
wpływ. Są to :
• leczenie chirurgiczne
• radioterapia (promienie X, gamma,
radu i inne)
• chemioterapia
• immunoterapia
• hormonoterapia
Leczenie nowotworów
Choroby alergiczne to problem około 30%
populacji XXI wieku
Typy reakcji alergicznej
•natychmiastowa z udziałem IgE (choroby
atopowe)
•cytotoksyczna
•kompleksów immunologicznych z udziałem
immunoglobulin klasy IgG i IgM
•opóźniona (komórkowa) z udziałem
limfocytów T
występująca w kontaktowym zapaleniu skóry
(egzema).
Choroby atopowe
Wyróżnia się następujące jednostki
chorobowe dotyczące:
• nosa (alergiczny sezonowy i całoroczny
nieżyt nosa)
• oskrzeli (astma oskrzelowa atopowa)
• skóry (atopowe zapalenie skóry)
• oczu (alergiczne zapalenie spojówek)
• przewodu pokarmowego (alergia
pokarmowa)
Choroby atopowe należą do jednych z
najczęściej występujących schorzeń
współczesnej cywilizacji.
Występują one u 5-20% populacji, w
zależności od postaci choroby:
pyłkowica (alergia na pyłki roślin) ok. 20%
populacji
astma oskrzelowa ok. 5-8% populacji
atopowe zapalenie skóry kilka procent
ogólnej populacji dziecięcej, a w populacji
ludzi dorosłych poniżej 1%
Diagnostyka alergologiczna
badania serologiczne
testy ekspozycyjne
testy skórne z
alergenami
Alergia na pyłki roślin tzw. pyłkowica
• objawia się napadami kichania i katarem, z
wydzielającym się wodnistym śluzem
• towarzyszą mu często nieprawidłowe
objawy ze strony spojówek w
postaci świądu , światłowstrętu i
uporczywego łzawienia.
Okres występowania pyłkowica:
wczesna wiosna - wierzba, leszczyna, brzoza,
olcha, topola
maj, czerwiec, lipiec - pyłki traw
sierpień, wrzesień - bylica , babka, szczaw,
pokrzywa
Astma oskrzelowa jest przewlekłym
procesem zapalnym dróg oddechowych, w
którym bierze udział wiele komórek i
mediatorów. Proces zapalny prowadzi do
nadreaktywności dróg oddechowych,
czego wynikiem są nawracające epizody
świszczącego oddechu, duszności, ucisku
w klatce piersiowej i kaszlu, występujące
zwłaszcza w nocy lub we wczesnych
godzinach rannych. Objawom tym
towarzyszy uogólnione, ale zmienne
ograniczenie przepływu powietrza przez
drogi oddechowe, które zwykle jest
odwracalne spontanicznie lub pod
wpływem leczenia.
Czynniki ryzyka rozwoju astmy
osobnicze
środowiskowe
Osobnicze
Środowiskowe
Geny
Aeroalergeny
Atopia
Alergeny zawodowe
Nadreaktywność
oskrzeli
Dym tytoniowy
Płeć
Zanieczyszczenie
środowiska
Rasa
Infekcje układu
oddechowego
Infekcje pasożytnicze
Czynniki socjalne
Dieta i leki
alergeny (roztocze, pyłki, zarodniki
grzybów)
wirusowe zakażenia dróg oddechowych
czynniki drażniące (dym tytoniowy)
czynniki fizyczne (zimne powietrze,
wysiłek, hiperwentylacja)
leki (beta-adrenolityki, NLPZ)
zmiany pogody
czynniki emocjonalne
czynniki hormonalne (ciąża, choroby
tarczycy)
Czynniki wyzwalające napady duszności:
Problemy zdrowotne
wynikające z zaburzeń
psychicznych dotyczą głównie:
jadłowstrętu psychicznego
bulimii
depresji
schizofrenii
Pierwszy opis "uporczywego braku
łaknienia" pochodzi z roku 1689 , a
dokładny opis zespołu anoreksji nerwowej
podany został w drugiej połowie XIX wieku.
Opis bulimii pojawił się w roku 1979.
Rozwój cywilizacji, oprócz bardzo
wielu korzyści niesie z sobą również
niebezpieczeństwo niekorzystnych
zmian zachowań żywieniowych,
zwłaszcza w krajach zamożnych.
Do zaburzeń przyjmowania pożywienia
należą: jadłowstręt psychiczny (anorexia
nervosa) oraz bulimia.
W obu zespołach dominuje brak
akceptacji własnego ciała, przy czym:
w anoreksji lęk przed otyłością prowadzi
do zdecydowanej odmowy przyjmowania
pożywienia
w bulimii występuje nieodparte
pragnienie jedzenia a próby zapobiegania
otyłości prowadzone są przez
prowokowanie wymiotów, przyjmowanie
leków przeczyszczających, moczopędnych
lub hamujących łaknienie
Co to jest depresja?
Jest stanem psychicznym, w którym
chory ma głębokie poczucie braku
sensu życia i postrzega świat w
szarych barwach.
Objawy choroby:
zaburzenia snu (zwykle budzenie się w
środku nocy)
utrata energii, uczucie zmęczenia, ospałość,
smutek lub „uczucie pustki”, brak nadziei
zaburzenia apetytu (zwykle brak apetytu)
trudności z jasnym myśleniem, skupieniem
uwagi, podejmowaniem decyzji
lęk i/lub ataki paniki,poczucie winy i
bezradności, obniżone poczucie własnej
wartości
niepokój i/lub drażliwość, myśli o śmierci
Większość bo aż 50-60% ludzi
chorych na depresję nie idzie do
lekarza, 20-30% chorych z depresją
zostaje pod opieką lekarzy ogólnych,
a tylko 8-12%(!!!) poddaje się
leczeniu.
Schizofrenia
Choroba psychiczna
przebiegająca z
zaburzeniami:
myślenia
afektu (emocji)
zachowania.
Objawami schizofrenii mogą być:
kłopoty z odróżnianiem fantazji od
rzeczywistości
widzenie i słyszenie rzeczy nie istniejących
nielogiczne myślenie
bardzo obrazowe i udziwnione myśli i
pojęcia
skrajne nastroje
zachowywanie nieadekwatne do wieku
nasilone leki, napady strachu