Młodszy wiek szkolny

Koniec okresu przedszkolnego, pierwsze lata pobytu w

szkole są dla dziecka okresem szczególnie istotnym

dla dalszego rozwoju.

• Następuje przejście z aktywności spontanicznej,

zdominowanej przez zabawę w działania opierające

się na obowiązkach i normach społecznych.

• Dziecko wkracza w nowe środowisko, jakim jest

szkoła i musi sprostać zadaniom, które ono mu

stawia.

• Dziecko podejmuje nową rolę społeczną – rolę ucznia.

Funkcjonowanie w nowym

środowisku

• U dziecka wchodzącego w wiek szkolny rozwija

się świadomość działania.

• Dziecko zaczyna internalizować standardy

typowe dla szkoły i innych miejsc, w których
funkcjonuje.

• Dziecko nabywa stałe nawyki związane z pracą

i obowiązkowością.

• Jest to okres identyfikacji z przyszłymi rolami

zawodowymi – źródło tego zjawiska
odnajdujemy w zabawach tematycznych
charakterystycznych dla okresu
przedszkolnego.

Rozwój kompetencji

związanych ze

skutecznym działaniem

• Dziecko spotyka się z zadaniami i

problemami, które

są

charakterystyczne

dla ludzi w każdym wieku.

• Dziecko zaczyna spostrzegać siebie jako

sprawcę działań.

• Działanie może być skierowane zarówno

na sam jego przebieg, jak i określony
wytwór.

• Wytwory działań dzieci staja się

narzędziem komunikacji, służą
zapewnieniu sobie akceptacji ze strony
otoczenia, np.: dzieci dostosowują
rysunki do ogólnie przyjętych norm.

• Większa wyobraźnia umożliwia dziecku

zaplanowanie wykonania danej
czynności, z uwzględnieniem zmian
mogących wystąpić w procesie kolejnych
przekształceń sytuacji.

Rozwój umiejętności

komunikacyjnych

• Dzieci są w stanie włączać

się w dwustronną
aktywność o charakterze
dialogu – podstawą do
wykształcenia tej
umiejętności.

• Mowa odzwierciedla wzrost

zainteresowania działaniem.

Czytanie i pisanie jako

nowa forma aktywności

• Dziecko nabywa umiejętności

płynnego czytania i pisania.

• Dziecko zaczyna rozróżniać język

mówiony i pisany.

• Uczy się pojęcia metajęzyka i poznaje

gramatykę.

• Pojawiają się nowe zjawiska - własna

twórczość literacka i

czytelnictwo(źródłem jest rozwój

kompetencji narracyjnej).

• Powyższe zjawiska sprzyjają

rozwojowi zainteresowań i

identyfikacji z kultura narodową, np.

poznawanie języka ojczystego.

Zakochanie

w cyferkach

• Badania nad ARYTMETYKĄ pokazują,

że u dzieci rozwijają się liczne
różnorodne strategie rozwiązywania
zadań arytmetycznych i że przeważnie
dzieci stosują raczej kilka strategii niż
jedną. W miarę upływu lat zwiększa
się dominacja skuteczniejszych
strategii nad mniej skutecznymi.

Pojęcie „Ja” w roli

ucznia

• Oceny własnych kompetencji do

nauki wpływają na poziom osiągnięć

szkolnych. Pozytywny obraz siebie

wzmacnia motywację i sprzyja

odnoszeniu sukcesów, niska ocena

swoich kompetencji szkolnych obniża

motywację i szansę osiągnięcia

powodzenia nawet w przypadku tych

dzieci, które nieprawidłowo oceniają

swoje wysokie uzdolnienia.

Rola przyjaźni w

młodszym wieku szkolnym

• Relacje z rówieśnikami podczas uczenia się,

czy rozwiązywania problemów, pełnią funkcję
stymulatora rozwoju emocjonalnego,
poznawczego, społecznego, moralnego, a
nawet związanego ze sferą wykonawczą,
pozwalając na ukształtowanie się tzw. „strefy
najbliższego rozwoju”.

• brak przyjaciółki lub przyjaciela tej samej

płci w wieku szkolnym jest przyczyną
poczucia osamotnienia i niskiej samooceny.