Wypalenie zawodowe i
jego konsekwencje
Wykład 10
Dbałość o kondycję psychiczną i
własny rozwój jako postulat
etyczny
KODEKS ETYCZNY
1. ART..2 Psycholog …. dokłada wszelkich
starań, aby zapewnić jak najwyższy poziom
swej pracy
2. art.. 8 Psycholog powstrzymuje się od
wykonywania czynności zawodowych, jeżeli
okoliczności zewnętrzne lub jego aktualny
stan fizyczny czy psychiczny mogą istotnie
obniżyć poziom wykonywanej pracy lub
zakłócić bezstronność osądu zawodowego
WYPALENIE ZAWODOWE
model Christiny Maslach
Trzy zjawiska psychologiczne
1.WYCZERPANIE EMOCJONALNE
Poczucie psychofizycznego, emocjonalnego
wyczerpania, zasoby zostały uszczuplone
2. DEPERSONALIZACJA
Negatywny, bezduszny, zbyt obojętny
sposób reagowania na innych ludzi
3. OBNIŻONE POCZUCIE DOKONAŃ
OSOBISTYCH
Dynamika procesu
wypalania
Stresująca praca powoduje wyczerpanie
emocjonalne
Ochrona przed wyczerpaniem prowadzi
do depersonalizacji
Charakter pracy na skutek
depersonalizacji i informacji zwrotnych
obniża się poczucie sukcesów osobistych
Przyczyny pojawiania się
wypalenia zawodowego
• 1. Cechy zawodu:
– intensywne, codzienne zaangażowanie
w problemy innych ludzi;
– niski prestiż zawodu;
– anonimowość;
– wysokie wymagania wobec roli
zawodowej;
– niskie gratyfikacje, w stosunku do
wymagań i obciążeń.
Przewlekły stres związany z
wykonywana pracą
WARUNKI OBIEKTYWNE
• wysokie normy
zawodowe;
• obiektywne warunki
wykonywania
zawodu
• kłopoty z podziałem
na funkcjonowanie
w roli i życiu poza
zawodowym
WARUNKI
SUBIEKTYWNE
• praca jako wyzwanie,
sprawdzanie się
• praca jako
zagrożenie dla
samooceny
• poczucie straty w
przypadku
niepowodzenia;
Cechy sprzyjające
wypaleniu
• Niska samoocena
• Niepewność,
• Zależność od innych
• Poczucie kontroli zewnętrznej
• Niskie poczucie skuteczności
• Unikanie sytuacji trudnych
• Perfekcjonizm
• Zawód jako misja
niedopasowanie na
płaszczyźnie
OSOBA – PRACA ZAWODOWA
1. Wymagania przekraczają możliwości
jednostki (nadmierne obciążenie)
2. Brak kontroli i współdecydowania
3. Niedostateczne wynagrodzenie
4. Rozpad wspólnoty zawodowej
5. Brak reguł ,zasad, obowiązków (brak
sprawiedliwości)
6. Konflikt wartości
Determinanty skuteczności
radzenia sobie ze stresem
zawodowym
• 1. Odporność związana ze
skutecznością radzenia sobie ze
stresem;
• 2. Poziom kompetencji zawodowych;
• 3. Poczucie własnej skuteczności
Zasoby osobiste a radzenie sobie ze
stresem
1.Poczucie koherencji ( Antonowski )- globalna
orientacja wyrażająca stopień pewności , że:
a) świat jest zrozumiały;
b) ja potrafię sobie poradzić z wymogami otoczenia i
mam umiejętności radzenia sobie ze stresem;
c) życie jest sensowne i warto się angażować i je
kreować.
Wysokie poczucie koherencji powoduje, że
• częściej zaliczamy bodźce do niestresujących,
• ocena stresujących jako mniej zagrażających
• większa gotowość do zangażowanie się w wiele
sytuacji
• postrzeganie stresorodności pracy mniejsze
Zasoby jako sposób na stres
2. Poczucie własnej wartości
-
Rozwiązywanie problemów utrudnia
a) brak wiary we własne możliwości,
b) brak pewności siebie,
c) rezygnacja z działania pod wpływem niepowodzeń
-
Obniżana poprzez doświadczanie stresu
3. Optymizm życiowy
Optymiści wybierają
a) aktywne strategie,
b) podejmują więcej wysiłku, by pokonać
trudności,
c) są aktywni.
Zasoby jako sposób na stres
zawodowy
4. Inteligencja emocjonalna
Zdolność do śledzenia własnych i cudzych
uczuć i emocji, różnicowania ich oraz
wykorzystywania tych informacji w myśleniu
i działaniu.
Wysoki poziom sprzyja
• zaangażowaniu w działania z innymi
ludźmi,
• odpowiedzialności
• otwartości ,
• zmniejsza poczucie stresorodności pracy.
Proces wypalania się
V etapów
1. Miesiąc miodowy – zauroczenie pracą,
pełna satysfakcja z osiągnięć zawodowych.
2. Przebudzenie – praca nie jest idealna,
pracuje się coraz więcej, by idealistyczny
obraz nie uległ zburzeniu
3. Szorstkość – realizowanie zadań wymaga
coraz więcej wysiłku, kłopoty w kontaktach
społecznych z kolegami i klientami
4. Wypalenie pełnoobjawowe
5. zdrowienie
Fazy wypalenia
zawodowego
FAZA PIERWSZA - Nadmierne i długie
poczucie przeciążenia pracą,
• w efekcie permanentne zmęczenie,
• irytacja,
• wyczerpanie emocjonalne –
• obniżenie skuteczności, jako skutek
Fazy wypalenia
zawodowego
FAZA DRUGA - Negatywne,
zdehumanizowane zachowania
wobec klientów i współpracowników –
• cynizm,
• apatia,
• sztywność działania – emocjonalne
dystansowanie się wobec problemów
zawodowych
• w efekcie dalszy spadek skuteczności
Fazy wypalenia
zawodowego
FAZA TRZECIA - Trwałe zmiany w postawach i
motywacji –
• emocjonalne i psychofizyczne wyczerpanie,
• depersonalizacja,
• poczucie bezsensu wykonywanej pracy –
rezygnacja.
Symptomy wypalenia są jednocześnie
przyczyną i skutkiem – błędne koło
Sprawność psychiczna
udzielającego pomocy
SPRAWNOŚĆ DO PRAKTYKI
ZAWODOWEJ W ZAKRESIE POMOCY
PSYCHOLOGICZNEJ OZNACZA
ODPORNOŚĆ EMOCJONALNĄ I
ZDOLNOŚĆ DO PRACY W
OBCIĄŻAJĄCYCH EMOCJONALNIE I
POZNAWCZO SYTUACJACH.
Obszary podlegające
kontroli
1. Alkohol – kontrola wpływu alkoholu
na percepcję i uczucia ( problem
dyspozycyjności terapeuty)
2. Lekarstwa – kontrola lekarska i
nadzór
3. Zdrowie fizyczne i psychiczne – nie
rodzaj choroby, ale jej wpływ na
wykonywanie konkretnych zadań
( np.. Cierpienie związane z chorobami
nowotworowymi, demencja itp.)
Obszary podlegające
kontroli
4. Sytuacje stresowe
Zmęczenie, zła koncentracja, problemy
ze snem, apetytem, uporczywe bóle
głowy, nałogowe zachowania itp..
5. Problemy osobiste
Choroba w rodzinie, coś
nieoczekiwanego np.. Rozwód , itp..
Zapobieganie wypaleniu
Równowaga w 6 obszarach życia zawodowego
( Leiter i Maslach) :
1. Właściwe obciążenie pracą
2. Poczucie kontroli i możliwość wyboru
3. Doświadczanie uznania i odpowiedniego
systemu nagród
4. Poczucie łączności z kręgiem zawodowym
5. System wartości wiążący się z miejscem
pracy( uczciwość, sprawiedliwość, szacunek)
6. Wartość i sens wykonywanej pracy
Poszerzenie umiejętności
Efektywnej komunikacji
Planowania czasu
Asertywności
relaksu
Metody zapobiegania
powstawaniu syndromu
wypalenia zawodowego
1. Systematyczne podnoszenie
kompetencji
2. Stała superwizja
3. Dobry i stały kontakt ze
środowiskiem poza zawodowym
4. Dbałość o własne funkcjonowanie
psychiczne
5. Własna terapia ?