Dbałość o kondycję psychiczną i własny rozwój
jako postulat etyczny
Przyczyny pojawiania się wypalenia
zawodowego
1. Cechy zawodu:
intensywne, codzienne zaangażowanie w
problemy innych ludzi;
niski prestiż zawodu;
anonimowość;
wysokie wymagania wobec roli zawodowej;
niskie gratyfikacje, w stosunku do wymagań i
obciążeń.
Przewlekły stres związany z
wykonywana pracą
Warunki obiektywne:
- wysokie normy zawodowe;
- obiektywne warunki wykonywania zawodu;
- kłopoty z podziałem na funkcjonowanie w
roli i w życiu poza zawodowym.
Warunki subiektywne, związane z
zagrożeniem JA:
- praca jako wyzwanie, sprawdzanie się;
- praca jako zagrożenie dla samooceny;
- poczucie straty w przypadku niepowodzenia;
Determinanty skuteczności
radzenia sobie ze stresem
zawodowym
1. Odporność związana ze skutecznością
radzenia sobie ze stresem;
2. Poziom kompetencji zawodowych;
3. Poczucie własnej skuteczności
Fazy wypalenia
zawodowego
FAZA PIERWSZA
Nadmierne i długie poczucie przeciążenia
pracą, w efekcie – permanentne zmęczenie,
irytacja, wyczerpanie emocjonalne - obniżenie
skuteczności, jako skutek
FAZA DRUGA
Negatywne, zdehumanizowane zachowania
wobec klientów i współpracowników – cynizm,
apatia, sztywność działania – emocjonalne
dystansowanie się wobec problemów
zawodowych – w efekcie dalszy spadek
skuteczności
FAZA TRZECIA
Trwałe zmiany w postawach i motywacji –
emocjonalne i psychofizyczne wyczerpanie,
depersonalizacja, poczucie bezsensu
wykonywanej pracy – rezygnacja.
Symptomy wypalenia są jednocześnie
przyczyną i skutkiem – błędne koło
Metody zapobiegania powstawaniu
syndromu wypalenia zawodowego
1. Systematyczne podnoszenie kompetencji
2. Stała superwizja
3. Dobry i stały kontakt ze środowiskiem poza
zawodowym
4. Dbałość o własne funkcjonowanie
psychiczne
5. Własna terapia ?