Immunohematolog
Immunohematolog
ia
ia
Anna Kaleta
Anna Kaleta
Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa w
Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa w
Katowicach
Katowicach
Immunologia
Immunologia
Rok akademicki 2008/2009
Rok akademicki 2008/2009
Pojęcie
Pojęcie
immunohematologii
immunohematologii
Immunohematologia zajmuje się
Immunohematologia zajmuje się
badaniem odpowiedzi immunologicznej
badaniem odpowiedzi immunologicznej
na antygeny znajdujące się na
na antygeny znajdujące się na
komórkach i białkach krwi.
komórkach i białkach krwi.
Zastosowanie:
Zastosowanie:
Leczenie krwią i jej składnikami
Leczenie krwią i jej składnikami
Rozpoznawanie, leczenie i zapobieganie
Rozpoznawanie, leczenie i zapobieganie
immunizacji antygenami krwi
immunizacji antygenami krwi
Profilaktyka konfliktu serologicznego
Profilaktyka konfliktu serologicznego
Antygeny grupowe KRWI ZNAJDUJA
Antygeny grupowe KRWI ZNAJDUJA
SIĘ NA POWIERZCHNI KRWINEK.
SIĘ NA POWIERZCHNI KRWINEK.
ANTYGEN GRUPOWY
Wykrycie na
Wykrycie na
powierzchni krwinek
powierzchni krwinek
odpowiedniego
odpowiedniego
antygenu pozwala na
antygenu pozwala na
zaliczenie badanego
zaliczenie badanego
do grupy osobników
do grupy osobników
mających identyczny
mających identyczny
antygen.
antygen.
UKŁAD GRUPOWY
UKŁAD GRUPOWY
KRWI
KRWI
to zespół
to zespół
antygenów
antygenów
grupowych
grupowych
występujących w
występujących w
populacji.
populacji.
Przeciwciała
Przeciwciała
grupowe
grupowe
znajdują się
znajdują się
w osoczu
w osoczu
krwi.
krwi.
ALLOPRZECIWCIAŁA
ALLOPRZECIWCIAŁA
- przeciwciała skierowane
- przeciwciała skierowane
przeciw antygenom innego osobnika tego samego
przeciw antygenom innego osobnika tego samego
gatunku:
gatunku:
Odpornościowe- klasy IgG; powstałe na skutek kontaktu z
Odpornościowe- klasy IgG; powstałe na skutek kontaktu z
krwinkami obcej grupy krwi (transfuzja, ciąża)
krwinkami obcej grupy krwi (transfuzja, ciąża)
Naturalne- klasy IgM; występują w osoczu pomimo braku
Naturalne- klasy IgM; występują w osoczu pomimo braku
wcześniejszej immunizacji antygenem (antygeny
wcześniejszej immunizacji antygenem (antygeny
powszechnie występujące w otoczeniu (AB 0)
powszechnie występujące w otoczeniu (AB 0)
AUTOPRZECIWCIAŁA
AUTOPRZECIWCIAŁA
- przeciwciała skierowane
- przeciwciała skierowane
przeciw antygenom tego samego osobnika (choroby
przeciw antygenom tego samego osobnika (choroby
autoimmunizacyjne np. stwardnienie rozsiane)
autoimmunizacyjne np. stwardnienie rozsiane)
Występują trzy podstawowe allele:
A
(istnieją podtypy różniące się stopniem ekspresji i
antygenowości A
1
- najsilniejszy i A
2
oraz : A
3
, A
x
, A
m
)
B
(istnieją podtypy B
x
i B
m
jednak nie mają znaczenia
diagnostycznego)
0
- allel niemy (brak antygenów A oraz B na
powierzchni krwinek)
Fenotypową grupę krwi kodują odpowiednio:
Grupę
A
1
posiadają osoby o genotypie: A
1
0, A
1
A
1
,
A
1
A
2
Grupę
A
2
posiadają osoby o genotypie: A
2
A
2
lub A
2
0
Grupę
B
posiadają osoby o genotypie: BB lub B0
Grupę
A
1
B
posiadają osoby o genotypie: A
1
B
Grupę
A
2
B
posiadają osoby o genotypie: A
2
B
Grupę
0
posiadają osoby o genotypie: 00
Układ AB 0
Układ AB 0
Przeciwciała układu AB 0
Przeciwciała układu AB 0
Poza antygenami każda grupa krwi
charakteryzuje się odpowiednim zestawem
naturalnych przeciwciał należących do
klasy IgM:
Grupa
A
1
: anty-B
Grupa
A
2
: anty-B i czasem anty-A
1
Grupa
B
: anty-A
Grupa
0
: anty-A i anty-B
Grupa
A
1
B
: brak naturalnych przeciwciał
Grupa
A
2
B
: mogą wystąpić anty-A
1
Powstanie antygenu z
Powstanie antygenu z
grupy
grupy
AB 0 na powierzchni
AB 0 na powierzchni
krwinki.
krwinki.
Obecność antygenów tego układu stwierdza się nie tylko
w erytrocytach ale we wszystkich komórkach poza
neuronami oraz w płynach ustrojowych (poza płynem
mózgowo-rdzeniowym) u ponad 80% populacji.
Występowanie antygenu A i B (jednego lub drugiego albo
obu na raz) albo ich braku (grupa zero) zależy od dwóch
genów.
Pierwszy odpowiada za
syntezę enzymu dołączającego
substancję podstawową, czyli antygen H (cukier).
Występują dwa allele tego genu:
H - kodujący enzym
h - allell niemy (brak produktu białkowego)
Osoby z genotypem hh pomimo posiadania genów
kodujących grupę krwi A lub B nie posiadają tych
antygenów na erytrocytach, choć w ich surowicy
występują odpowiednie naturalne przeciwciała dla danej
grupy AB0.
Jest to tzw. grupa krwi "Bombay„.
Drugi enzym dołącza
kolejną cząstkę cukru tworząc
antygen A lub B.
Na błonach erytrocytów znajdują się
Na błonach erytrocytów znajdują się
specjalne białka lub cukry, zwane
specjalne białka lub cukry, zwane
antygenami grupowymi.
antygenami grupowymi.
Układ ABO:
Charakterystyka grup
Charakterystyka grup
krwi.
krwi.
Zestawienie grup krwi oraz
Zestawienie grup krwi oraz
dawców i biorców
dawców i biorców
grup
grup
a
a
krwi
krwi
antyge
antyge
n
n
przeciwciała
przeciwciała
w osoczu
w osoczu
dawca
dawca
biorca
biorca
A
A
38 %
38 %
A
A
anty B-(
anty B-(
β
β
)
)
A, AB
A, AB
A. 0
A. 0
B
B
18 %
18 %
B
B
anty-A (
anty-A (
α
α
)
)
B, AB
B, AB
B, 0
B, 0
AB
AB
8 %
8 %
A ; B
A ; B
brak
brak
AB
AB
AB, A, B,
AB, A, B,
0
0
0
0
36 %
36 %
BRAK
BRAK
anty-A (
anty-A (
α
α
)
)
anty B-(
anty B-(
β
β
)
)
AB, A, B,
AB, A, B,
0
0
0
0
Podstawowa zasada !
Podstawowa zasada !
Na błonach erytrocytów znajdują się specjalne białka
Na błonach erytrocytów znajdują się specjalne białka
lub cukry, zwane antygenami.
lub cukry, zwane antygenami.
AB0- w obrębie tego układu na powierzchni erytrocytów
AB0- w obrębie tego układu na powierzchni erytrocytów
mogą występować antygeny A, B, A i B lub może w
mogą występować antygeny A, B, A i B lub może w
ogóle ich nie być. Jednocześnie obecność określonego
ogóle ich nie być. Jednocześnie obecność określonego
antygenu wiąże się z obecnością odpowiednich
antygenu wiąże się z obecnością odpowiednich
przeciwciał w osoczu (mających za zadanie
przeciwciał w osoczu (mających za zadanie
unieszkodliwić antygen, w tym miejscu przeciwciała
unieszkodliwić antygen, w tym miejscu przeciwciała
zlepiają krwinki). Stąd u osób o określonej grupie
zlepiają krwinki). Stąd u osób o określonej grupie
krwi występują tylko takie przeciwciała, które nie
krwi występują tylko takie przeciwciała, które nie
zlepiają własnych krwinek.
zlepiają własnych krwinek.
Obecność przeciwciał we krwi jest przyczyną dla której
Obecność przeciwciał we krwi jest przyczyną dla której
bezwzględnie należy przestrzegać określonych zasad
bezwzględnie należy przestrzegać określonych zasad
podczas jej przetaczania (transfuzji). Podanie
podczas jej przetaczania (transfuzji). Podanie
pacjentowi nieodpowiedniej krwi wywołuje reakcję
pacjentowi nieodpowiedniej krwi wywołuje reakcję
serologiczna prowadzącą do śmierci.
serologiczna prowadzącą do śmierci.
KONFLIKT SEROLOGICZNY
KONFLIKT SEROLOGICZNY
Na powierzchni erytrocytów mogą się
Na powierzchni erytrocytów mogą się
znajdować antygeny zwane antygenami D.
znajdować antygeny zwane antygenami D.
Możliwości są dwie:
Możliwości są dwie:
Antygen D obecny- grupa krwi Rh
Antygen D obecny- grupa krwi Rh
+
+
Brak antygenu D- grupa krwi Rh
Brak antygenu D- grupa krwi Rh
–
–
Czynnik Rh jest przyczyna konfliktu
Czynnik Rh jest przyczyna konfliktu
serologicznego pomiędzy matką a płodem,
serologicznego pomiędzy matką a płodem,
gdy:
gdy:
Matka Rh
Matka Rh
–
–
Płód Rh
Płód Rh
+
+
!!!!
!!!!
Brak antygenu
Brak antygenu
Obecny antygen
Obecny antygen
Przyczyny konfliktu
Przyczyny konfliktu
serologicznego między
serologicznego między
matka a płodem.
matka a płodem.
W wyniku uszkodzenia łożyska lub podczas porodu
W wyniku uszkodzenia łożyska lub podczas porodu
(przy silnych skurczach macicy) krew dziecka
(przy silnych skurczach macicy) krew dziecka
dostaje się do krwiobiegu matki.
dostaje się do krwiobiegu matki.
Obecność antygenu D pochodzącego z erytrocytów
Obecność antygenu D pochodzącego z erytrocytów
dziecka wywołuje reakcję immunologiczną w
dziecka wywołuje reakcję immunologiczną w
organizmie matki i produkcję przeciwciał anty-D.
organizmie matki i produkcję przeciwciał anty-D.
Podczas następnej ciąży, jeśli drugie dziecko też ma
Podczas następnej ciąży, jeśli drugie dziecko też ma
grupę krwi Rh
grupę krwi Rh
+
+
, przeciwciała anty-D przenikają z
, przeciwciała anty-D przenikają z
krwiobiegu matki do krwi płodu (przeciwciała
krwiobiegu matki do krwi płodu (przeciwciała
odpornościowe pokonują barierę łożyskową) i
odpornościowe pokonują barierę łożyskową) i
rozpoczynają hemolizę jego krwinek (choroba
rozpoczynają hemolizę jego krwinek (choroba
hemolityczna noworodka).
hemolityczna noworodka).
Powstawanie przeciwciał
Powstawanie przeciwciał
odpornościowych w
odpornościowych w
konflikcie Rh
konflikcie Rh
A- pierwsza ciąża (matka nie ma
A- pierwsza ciąża (matka nie ma
we krwi przeciwciał przeciwko
we krwi przeciwciał przeciwko
krwinkom dziecka z antygenem
krwinkom dziecka z antygenem
Rh (+))
Rh (+))
B- pierwszy poród (krwinki dziecka
B- pierwszy poród (krwinki dziecka
z antygenem Rh(+) przedostają
z antygenem Rh(+) przedostają
się do krążenia matki)
się do krążenia matki)
C- po porodzie (organizm matki
C- po porodzie (organizm matki
wytwarza przeciwciała
wytwarza przeciwciała
odpornościowe przeciwko
odpornościowe przeciwko
krwinkom dziecka)
krwinkom dziecka)
D- konflikt Rh w następnej ciąży
D- konflikt Rh w następnej ciąży
(istniejące we krwi matki
(istniejące we krwi matki
przeciwciała odpornościowe
przeciwciała odpornościowe
przechodzą przez łożysko i
przechodzą przez łożysko i
niszczą krwinki dziecka z
niszczą krwinki dziecka z
antygenem Rh (+)).
antygenem Rh (+)).
Oznaczanie grup krwi
Oznaczanie grup krwi
Reguła Landsteinera- na erytrocytach
Reguła Landsteinera- na erytrocytach
występują charakterystyczne dla
występują charakterystyczne dla
każdej grupy krwi antygeny. Natomiast
każdej grupy krwi antygeny. Natomiast
w surowicy występują przeciwciała dla
w surowicy występują przeciwciała dla
antygenów nieobecnych we krwinkach.
antygenów nieobecnych we krwinkach.
Aby w pełni sprawdzić zgodność
Aby w pełni sprawdzić zgodność
grupową krwi, przeprowadza się próbę
grupową krwi, przeprowadza się próbę
krzyżową, która polega na:
krzyżową, która polega na:
zmieszaniu krwinek dawcy z
zmieszaniu krwinek dawcy z
surowicą biorcy oraz krwinek
surowicą biorcy oraz krwinek
biorcy z surowicą dawcy w celu
biorcy z surowicą dawcy w celu
wykluczenia ich aglutynacji
wykluczenia ich aglutynacji