Jest procesem złożonym,
zmierza do ubogacenia rozwoju
fizycznego, społecznego i moralnego
dzieci i młodzieży.
Wychowanie moralne powiązane jest
z wychowaniem religijnym, ideowym,
obywatelskim.
Główny cel wychowania moralnego.
- Rozwój moralny dzieci i młodzieży,
- przekazywanie im wiedzy o
problemach moralnych.
1.W znaczeniu opisowym.
- zmierza do zapoznania młodzieży z
różnymi sposobami postępowania
moralnego, bez sugerowania
jednoznacznej ich oceny,
- dużą uwagę przywiązuje się do
rozwijania w nich świadomości
moralnej,
- od nauczycieli wymaga się nie
ujawniania własnego stanowiska,
2. W znaczeniu oceniającym.
- za cel stawia przyswajanie przez dzieci i
młodzieży norm, zasad, wartości, których
realizacja ma zapewnić im bycie moralnie
dobrymi,
- dorośli wiedzą najlepiej,
- zadaniem dorosłych jest utwierdzić w
swych podopiecznych w przekonaniu , że
jedynie słuszna jest moralność, którą się
im wpaja.
Wychowanie moralne zależy od umiejętnego
korzystania z tradycyjnych metod
wychowania.
Należą do nich:
- dawanie wychowankom dobrego przykładu
i umożliwianie im wykonywania działań
zgodnie z obowiązującymi zasadami i
normami moralnymi.
- metoda perswazji, czyli oddziaływanie na
świadomość moralną dzieci i młodzieży
łącznie z rozmową i dyskusją.
Nowsze sposoby wychowania
moralnego.
Metoda „ klasyfikowania wartości”.
* uświadomienie własnych uczuć
przeżywanych w związku z
rozpoznawanymi wartościami.
Metoda „rozumowania moralnego”
* uczniowie zapoznają się z
określonym dylematem moralnym i
podejmują próbę jego rozwiązania.
Wychowanie estetyczne występuje w
dwojakim znaczeniu:
- węższym
• oznacza kształcenie do sztuki,
• zajmuje się rozwijaniem wrażliwości
dzieci i młodzieży na zjawiska estetyczne.
-szerszym
•odnosi się do kształcenia osobowości
człowieka,
• obejmuje oddziaływanie na sfery:
intelektualną i moralno-społeczną.
Wymagania stawiane wychowaniu
estetycznemu:
- kształtowanie postawy „otwartego
umysłu”,
- umożliwianie aktywności twórczej
wzbogacanie wiedzy o dorobku
kulturowym,
- rola nauczyciela w wychowaniu
estetycznym,
- korzyści ze środków masowego
przekazu.
Wychowanie seksualne to
ogół oddziaływań
zmierzających do
kształtowania u dzieci i
młodzieży postawy
szacunku i zrozumienia
wobec przedstawicieli płci
odmiennej.
- zajęcia odbywają się pod nazwą
„Wychowanie do życia w rodzinie”,
- odbywają się w szkołach
podstawowych, gimnazjalnych i
ponadgimnazjalnych,
-udział nie jest obowiązkowy
Zalety
- Stopniowe
przyswajanie
wiedzy o
sprawach płci,
-może zapobiec
zdobywaniu
przez dzieci i
młodzież
informacji z
niewłaściwych
źródeł.
Wady
- Brak
wypróbowanyc
h programów
wychowania
seksualnego,
- brak należycie
przygotowanyc
h do tego
przedmiotu
nauczycieli.
Wychowanie patriotyczne związane jest
z przyuczaniem do umiłowania własnej
ojczyzny.
Cele wychowania patriotycznego:
- rozwijanie gotowości do obrony
własnej ojczyzny,
- pogłębianie świadomości
ekologicznej,
- przyswajanie dzieciom i młodzieży
wiedzy o ojczyźnie.
Pojęcia bliskie wychowaniu
patriotycznemu:
„naród”
„ojczyzna”
„kultura”
„patriotyzm”
Wskaźniki postawy patriotycznej:
miłość ojczyzny,
świadczenia na rzecz kraju,
poszanowanie rodaków i
współobywateli,
zainteresowanie sprawami swojego
kraju,
gotowość do obrony własnego kraju,
oddawanie szacunku symbolice
narodowej.
Sposoby wychowania
patriotycznego
w szkole.
Wskaźniki
postawy
patriotycznej są
jednocześnie
wyznacznikami
określonych
sposobów
wychowania
patriotycznego.
Wychowanie umysłowe dotyczy
wzbogacania kultury umysłowej dzieci i
młodzieży.
Ma ono na celu wyposażenie chłopców i
dziewcząt w wiadomości przyczyniające
się do wzbogacania ich kultury
narodowej.
Koncepcja nauczania.
W pedagogice są 2 koncepcja
nauczania pozostające w bliskiej
łączności z wychowaniem umysłowym:
wychowanie zgodnie z założeniami
„szkoły tradycyjnej”,
wychowanie zgodnie z założeniami
„szkoły aktywnej”.
Uatrakcyjnianie wychowania
umysłowego na lekcjach.
Według zaleceń „szkoły aktywnej”
polega na:
tworzeniu sytuacji problemowej,
aranżowaniu dyskusji.
Wychowanie religijne jest systemem
opartym na podporządkowaniu
działalności edukacyjnej założeniom,
jakiegoś wyznania.
Celem
wychowania
religijnego
jest
utrwalenie w
świadomości
dzieci i
młodzieży
obrazu Boga
kochającego
ich.
Wychowanie
religijne ma
pozytywny
wpływ na
człowieka.
Wiara w Boga
pozwala
człowiekowi
łatwiej
przetrwać w
sytuacjach
kryzysu
życiowego.
Wychowanie religijne w rodzinie.
W wychowaniu
religijnym swoją
rolę ma również
rodzina. Z
wychowaniem
religijnym w
rodzinie związane
jest pielęgnowanie
obyczajowości
rodzinnej,
zakorzenionej w
tradycji danego
wyznania.
Wychowanie religijne w szkole.
Wychowani
e religijne w
szkole
odbywa się
głównie na
lekcjach
religii.
Wychowanie
zdrowotne jest
systemem
działalności
wychowawców
i
wychowanków.
Celem tej
działalności
jest
opanowanie
przez
wychowanków
wiedzy o
organizmie
ludzkim.
Celem wychowania zdrowotnego jest
dostarczenie dzieciom i młodzieży
odpowiedniej wiedzy o zdrowiu.
Kształtowanie poprawnych postaw
zdrowotnych to przede wszystkim
wyrabianie nawyków czy
przyzwyczajeń sprzyjających zdrowiu.
Wychowanie fizyczne częścią
wychowanie zdrowotnego.
Wychowanie fizyczne to -
całokształt zabiegów
zmierzających do
zapewnienia prawidłowego
rozwoju fizycznego
organizmu, doskonalenia
sprawności ruchowej.
Mieczysław Łobocki „Teoria
wychowania w zarysie”, Wyd.
„Impuls”, Kraków 2006.