Alergiczny nieżyt

nosa

– leczenie

Prof. dr hab. n. med.

Mieczysława Czerwionka – Szaflarska

Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii

Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w

Bydgoszczy

Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

2

2

Założenia
terapii

możliwość odstawienia leków objawowych
dzięki skutecznemu unikaniu kontaktu z
alergenem i immunoterapii swoistej,

zminimalizowanie uciążliwości unikania
kontaktu z alergenem

3

3

Zasady
terapii

unikanie kontaktu z
alergenem,
leczenie objawowe,
edukacja rodziny na temat:
– alergii,
– chorób alergicznych,
– sposobów leczenia,
– sposobów unikania kontaktu

z alergenem

4

4

Leczeni
e

Podstawowe metody terapeutyczne to:
unikanie ekspozycji na alergen,
leczenie farmakologiczne,
immunoterapia,
edukacja,
ew. zabieg chirurgiczny, jeżeli istnieją
wskazania

5

5

Unikanie ekspozycji

na alergen

1. Roztocza kurzu domowego:
usunięcie rezerwuarów kurzu:

dywanów, wykładzin, mebli

tapicerowanych, otwartych półek na książki itp.,
jak najczęstsze wietrzenie pomieszczeń,
stosowanie odkurzaczy z filtrami wodnymi,
pranie pościeli w wysokich temperaturach,
wymrażanie materacy i zabawek pluszowych,
stosowanie specjalnych, nieprzepuszczalnych

powłoczek pościelowych,
okresowa zmiana środowiska – pobyty w górach,
kwas taninowy, benzoesan benzylu, kofeina,

6

6

Unikanie

ekspozycji

na alergen

2.

2. Grzyby pleśniowe

wewnątrzdomowe
częste wietrzenie mieszkań w celu

zmniejszenia stężenia alergenu

oraz zmniejszenia wilgotności

powietrza,
osuszanie wilgotnych ścian,
stosowanie środków

chemicznych zmniejszających

rozwój pleśni,

7

7

Unikanie

ekspozycji na

alergen

3.

3.

Pyłki roślin

monitorowanie komunikatów na temat

stężeń pyłków,

w okresie szczytów pylenia

unikanie wychodzenia z domu,

okresowe przemieszczanie się

do obszarów o mniejszym stężeniu

pyłków,

przebywanie w pobliżu

zbiorników wodnych,

zastosowanie filtrów powietrza

w pomieszczeniach

i samochodach,

stosowanie okularów i masek,

spacery po obfitym deszczu,

8

8

Unikanie

ekspozycji na

alergen

4. Alergeny zwierząt domowych
najbardziej optymalne byłoby

usunięcie zwierzęcia z domu,
usunięcie rezerwuarów

alergenu, tj. dywanów,

wykładzin dywanowych,

kap, mebli tapicerowanych,

zasłon, itp.,
regularne kąpiele zwierząt

9

9

Niewskazane jest

palenie tytoniu

zarówno przez

samego chorego,

jak i osób z

jego otoczenia

10

10

Leczenie
farmakologiczne

11

11

Doustne leki

przeciwhistamin

owe

histamina stanowi najważniejszy mediator reakcji

alergicznych, odpowiada za ponad połowę objawów ANN,
leki przeciwhistaminowe blokują receptor histaminowy

H1,
leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji

(chlorfeniramina, difenhydramina i inne) wykazują silne

działanie sedatywne i przeciwcholinergiczne ze względu

na jednoczesne działanie na receptory cholinergiczne,

serotoninergiczne, dopaminergiczne i adrenergiczne,
w leczeniu ANN powinno się zatem stosować leki

przeciwhistaminowe drugiej generacji mające mniejsze

działanie sedatywne,
większość z tych leków ma szybki początek działania,

które trwa do 24 h, stąd można je stosować raz dziennie

12

12

zmniejszenie świądu, kichania, wycieku z nosa,
ograniczenie zapalenia spojówek,
mniejszy wpływ na przywrócenie drożności nosa,
leki tej grupy są metabolizowane w wątrobie (z

wyjątkiem cetyryzyny i feksofenadyny) przez układ

cytochromu P450 do aktywnych metabolitów,
alkohol nie nasila działania niepożądanego na OUN

w przypadku leków przeciwhistaminowych drugiej

generacji, w odróżnieniu od leków pierwszej

generacji,
największą skuteczność tych leków uzyskuje się

stosując je profilaktycznie – związane jest to z

konkurowaniem o wiązanie się z histaminą i

uniemożliwieniem jej dostępu do receptorów

Działanie leków

przeciwhistaminowyc

h drugiej generacji:

13

13

Astemizol
(Astemizol)

stosowana dawka to 10 mg dziennie,
jest mniej skuteczny w leczeniu ostrych
objawów alergicznych ze względu na opóźniony
początek działania,
nie wykazuje działania przeciwcholinergicznego,
nie powoduje sedacji,
może powodować zwiększenie masy ciała przez
nasilenie łaknienia,
może wywoływać zaburzenia rytmu serca

14

14

Azelastyna
(Allergodil)

jest skuteczna w dawce do 4 mg dziennie,
stosowana jest donosowo lub do worka
spojówkowego,
jest dobrze tolerowana, przy podaniu
doustnym może powodować zaburzenia
smaku i senność,
podawana donosowo nie powoduje sedacji

15

15

Cetyryzyna (Zyrtec,
Amertil)

jest aktywnym metabolitem hydroksyzyny,
stosowana jest w dawce 10 mg dziennie,
poprawia jakość życia chorych na całoroczny ANN,
jest skuteczna u dzieci,
korzystniejsze jest podawanie regularne, ponieważ

w większym stopniu zmniejsza stan zapalny,
cetyryzyna jest bezpieczna w stosowaniu

u małych dzieci,
nie wykazuje działania przeciwcholinergicznego,
nie jest metabolizowana w wątrobie

16

16

Ebastyna
(Kestine)

stosowana jest w dawce 10 mg na dobę,
skuteczniejsza jest w dawce 20 mg na dobę,

stąd proponowany schemat leczenia to 10 mg

u chorych z łagodnym ANN i 20 mg u chorych

z ANN o dużym nasileniu,
jest skuteczna i bezpieczna dla dzieci,
nie powoduje sedacji, nie wchodzi w interakcje

z alkoholem,
metabolizowana jest przez układ cytochormu

P450,
nie wykazuje działania przeciwcholinergicznego

17

17

Feksofenadyna
(Telfast)

jest aktywnym metabolitem terfenadyny,
feksofenadyna jest stosowana u chorych na

sezonowy ANN w dawce od 120 do 180 mg

raz dziennie – jej skuteczność jest podobna

w tych dawkach do cetyryzyny,
nie powoduje sedacji, nie nasila działania

alkoholu,
nie jest metabolizowana w wątrobie,
nie wykazuje działania

przeciwcholinergicznego

18

18

Loratadyna
(Claritine,
Flonidan,
Loratine)

jest skuteczna w dawce 10 mg raz dziennie,
stosowana w profilaktyce skutecznie zmniejsza

nasilenie objawów sezonowego ANN,
stosowana w zalecanych dawkach nie powoduje

sedacji ani upośledzenia funkcji poznawczych,
jest bezpieczna dla dzieci nawet w wieku

około 2 lat,
nie wykazuje działania przeciwcholinergicznego

ani działań niepożądanych na serce

19

19

Mizolastyna
(Mizollen)

stosowana jest w dawce 10 mg na 24 h,
nie powoduje sedacji,
jest metabolizowana przez układ cytochromu

P450,
jest przeciwwskazana u osób z chorobami

serca lub wątroby, leczonych erytromycyną,

ketokonazolem lub lekami

przeciwarytmicznymi klasy I lub III,
nie wykazuje działania

przeciwcholinergicznego

20

20

Ketotifen
(Ketotifen,
Pozitan, Zaditen)

jest skutecznym lekiem u chorych na ANN,
ma działanie sedatywne, poza tym może

prowadzić do zwiększenia masy ciała

21

21

Leki
przeciwhistaminowe
stosowane
miejscowo

należą do nich azelastyna
(Allergodil) i
lewokabastyna,
leki te działają
bezpośrednio w miejscu
podania osiągając tam duże
stężenie,
ogólnoustrojowe działania
niepożądane są
zminimalizowane

22

22

Preparaty
donosowe

stosowane w aerozolu zmniejszają świąd

i kichanie szybko, przy stosowaniu

regularnie dwa razy dziennie działają

również zapobiegawczo,
azelastyna jest skuteczna również u dzieci,
długotrwałe stosowanie tego leku jest

skuteczniejsze niż podawanie w dawkach

jednorazowych,
azelastyna działa szybciej niż dipropionian

beklometazonu, ale efekt długotrwałego

leczenia jest mniejszy

23

23

Glikokortykosteroi
dy stosowane
miejscowo

objawy ANN wywoływane są przez

nagromadzenie komórek zapalnych, które

uwalniają mediatory stanu zapalnego,
glikokortykosteroidy hamują proces zapalny

na wielu etapach,
miejscowe zastosowanie GKS zapewnia duże

stężenie miejscowe preparatów, ograniczając

przy tym ogólnoustrojowe działania niepożądane,
GKS donosowe są lekami pierwszego wyboru

w leczeniu sezonowego i całorocznego ANN

o umiarkowanym i ciężkim przebiegu u dorosłych

24

24

Glikokortykosteroi

dy stosowane

miejscowo

regularne stosowanie donosowych GKS

zmniejsza ilość wydzieliny, przywraca drożność

nosa, zmniejsza kichanie, świąd – działania te

występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci,
GKS donosowe są skuteczniejsze od leków

przeciwhistaminowych podawanych doustnie

lub donosowo oraz kromonów podawanych

donosowo,
leki te początek swego działania osiągają

do 12 h od podania, a pełny efekt jest widoczny

po kilku dniach lub tygodniach leczenia

25

25

Glikokortykosteroi

dy stosowane

miejscowo

przypadku znacznego obrzęku śluzówki nosa wskazane

jest podanie leku obkurczającego naczynia przed

podaniem sterydu w celu zapewnienia lepszej penetracji

GKS,
w ciężkich przypadkach skuteczne jest podawanie

zapobiegawcze donosowych GKS przed rozpoczęciem

okresu pylenia,
leki podaje się zwykle raz dziennie, w ciężkich

przypadkach i w czasie zaostrzeń dwa razy dziennie,
dostępne GKS są dobrze tolerowane i nie powodują zaniku

śluzówki nosa,
niekiedy mogą występować miejscowe działania

niepożądane w postaci tworzenia strupów, uczucia

suchości oraz niewielkie krwawienia, ale są one

przemijające,

do poważnych powikłań należy perforacja przegrody

nosowej, której ryzyko jest największe u młodych kobiet

w ciągu pierwszych 12 miesięcy stosowania leków

26

26

Dipropionian
beklometazonu
(Beclocort)

zalecane dawki początkowe to 200 μg u

dorosłych i 100 μg u dzieci,
na złagodzenie objawów sezonowego ANN

o umiarkowanej ciężkości dobrze wpływa

dołączenie do terapii loratadyny,
wykazano, że baklometazon stosowany

donosowo przez rok powoduje zmniejszenie

wzrostu dzieci w wieku 6 – 9 lat o 1 cm,
lek nie wykazuje innych ogólnoustrojowych

działań niepożądanych w standardowo

stosowanych dawkach leczniczych

27

27

Budezonid

Budezonid

(Budesonid)

(Budesonid)

zalecana początkowa dawka dobowa u

dorosłych wynosi 64 – 256 μg oraz 64 – 128

μg u dzieci powyżej 6 r.ż.,
przed rozpoczęciem okresu pylenia działa

zapobiegawczo,
wykazuje skuteczność u pacjentów z polipami

nosa – zmniejsza nasilenie objawów, poprawia

drożność nosa oraz węch,
w dobowej dawce 200 μg nie wpływa na oś

podwzgórzowo – przysadkowo – nadnerczową,
nie wpływa na wzrost pacjentów,
nie ma innych działań ogólnoustrojowych

28

28

Flunizolid
(Syntaris)

u dorosłych stosowany jest w dawce

dobowej 200 μg,
jest skuteczny u dzieci powyżej 4 r.ż.,
wykazano porównywalną skuteczność tego leku

z dipropionianem beklometazonu i

budezonidem,
nie wpływa na oś podwzgórzowo – przysadkową

– nadnerczową ani na wzrost,
nie wykazuje ogólnoustrojowych działań

niepożądanych,
glikol polietylenowy i polipropylenowy mogą

powodować miejscowe i przemijające

podrażnienie

29

29

Propionian

flutikazonu

(Flixonase)

zalecana dawka początkowa wynosi 200 μg u

dorosłych i 100 μg u dzieci (w obu przypadkach raz

dziennie),
wykazuje skuteczność w leczeniu sezonowego ANN

u dzieci powyżej 4 r.ż. oraz całorocznego ANN u

dzieci powyżej 5 r.ż.,
wykazuje podobną skuteczność jak dipropionian

beklometazonu, budezonid, mometazon i actonid

triamcynolonu,
jest skuteczny u pacjentów z polipami nosa,
w dawce 200 μg na dobę nie wpływa na oś

podwzgórzowo – przysadkowo – nadnerczową,
długotrwałe stosowanie flutikazonu jest bezpieczne,
ponadto zapobiega nadreaktywności oskrzeli

w okresie pylenia

30

30

Pirośluzan
mometazonu

zalecana początkowa dawka leku wynosi 200 μg

dziennie dla dorosłych i dzieci powyżej 12 r.ż.,

u dzieci powyżej 3 r.ż. dawka wynosi 100 μg,
w dawkach podanych powyżej nie wpływa na oś

podwzgórzowo – przysadkowo – nadnerczową,
nie opóźnia wzrastania,
nie ma miejscowych działań niepożądanych

nawet przy długotrwałym stosowaniu

31

31

Glikokortykosteroidy

stosowane

ogólnoustrojowo

istnieje niewiele danych naukowych

uzasadniających systemowe stosowanie GKS,
u dorosłych dawka początkowa

metylprednizolonu wynosi 20 – 40 mg dziennie,
nie są to leki pierwszego rzutu w ANN,
GKS doustne są korzystniejsze niż preparaty

depot, ponieważ ich dawkę można modyfikować

w zależności od nasilenia objawów,
należy unikać systemowego podawania GKS

u dzieci, kobiet w ciąży i w przypadku istnienia

innych przeciwwskazań

.

32

32

Kromony

(preparaty

donosowe)

(Cromohexal, Cropoz

N)

leki te wpływają na błonę komórkową

mastocytów oraz na następstwa wiązania

alergenu z przeciwciałami IgE

rozgrywające się wewnątrzkomórkowo,
kromoglikan disodowy i nedokromil sodu nie

są wchłaniane z błony śluzowej nosa, a

połknięta część leku wydalana jest w

większości ze stolcem,
kromony można stosować u kobiet w ciąży

i u dzieci

33

33

Kromony

(preparaty

donosowe)

nie wszystkie badania przeprowadzone

metodą podwójnie ślepej próby z placebo

wykazują skuteczność kromonów w leczeniu

ANN,
kromony są skuteczniejsze w zmniejszaniu

nasilenia kichania, wycieku wydzieliny i

świądu nosa niż zatkania nosa,
leki tej grupy nie są tak skuteczne jak leki

przeciwhistaminowe czy GKS,
kromony są lekami bezpiecznymi i prawie

zupełnie pozbawionymi działań niepożądanych

34

34

Leki obkurczające

naczynia błony

śluzowej (Tyzine,

Nasivin,

Xylometazolin)

leki te działają przez pobudzenie

receptorów α – adrenergicznych,
skutecznie poprawiają drożność nosa,
nie zmniejszają jednak świądu, kichania ani

wycieku z nosa,
oprócz preparatów donosowych stosowane

są leki doustne – pseudoefedryna, efedryna,

fenylefryna i inne, najczęściej stosowane

są przez krótki okres w celu złagodzenia

objawów choroby

35

35

Leki obkurczające
naczynia błony
śluzowej

zastosowanie leków obkurczających

naczynia niesie ze sobą ryzyko pojawienia

się wielu działań niepożądanych w postaci

pieczenia i kłucia w nosie,

wysychania i powstawania owrzodzeń

śluzówki, a nawet perforacji przegrody nosa,
z powyższych względów leków tych nie

należy stosować dłużej niż kilka dni

36

36

Leki

Leki

Świąd

Świąd

Kichani

Kichani

e

e

Katar

Katar

Blokada

Blokada

nosa

nosa

Brak

Brak

węchu

węchu

Przeciwhistaminowe

Przeciwhistaminowe

++

++

++

++

(+)

(+)

-

-

Doustne leki

Doustne leki

pobudzające receptory

pobudzające receptory

α

α

-

-

-

-

+++

+++

(+)

(+)

Donosowe leki

Donosowe leki

pobudzające receptory

pobudzające receptory

α

α

-

-

-

-

+++

+++

(+)

(+)

Kromony

Kromony

+

+

+

+

+/-

+/-

-

-

GKS donosowe

GKS donosowe

+++

+++

+++

+++

++

++

+

+

GKS systemowe

GKS systemowe

+++

+++

+++

+++

+++

+++

++

++

Bromek ipratropium

Bromek ipratropium

-

-

++

++

-

-

-

-

Za Lund i
wsp.

Efficacy and safety of levocetirizine on symptoms
and health – related quality of life of children with
perennial allergic rhinitis: a double – blind
placebo controlled randomized clinical trial

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

37

37

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u
dzieci z PAR

Główny: ocena skuteczności lewocetyryzyny w redukcji
objawów całorocznego nieżytu nosa (PAR) w w ciągu
pierwszych 2 tygodni leczenia terapii trwającej 4
tygodnie za pomocą Total 4 Symptoms Score (T4SS)

Pozostałe:

– Ocena średniej wartości T4SS po 4 tygodniach

leczenia

– Wpływ leczenia na QoL (assessed by PRQLQ)
– Ocena stanu pacjenta przez badacza po

zakończeniu leczenia

Cele badania

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

38

38

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u dzieci z
PAR

Badanie wieloośrodkowe, randomizowane, podwójnie
zaślepione, kontrolowane placebo trwające 4 tygodnie
306 dzieci z całorocznym nieżytem nosa w wieku 6 –
12 lat (uczulonych na roztocza kurzu domowego)

Leczenie:

– lewocetyryzyna 5mg (n = 154)
– Placebo (n = 152)

Metoda

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80\

39

39

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u dzieci z
PAR

Total 4 symptoms score (T4SS) po 2 i 4 tygodniach
leczenia

– Zsumowana ocena ciężkości świądu nosa, oczu,

kichania, wycieku z nosa (4 stopniowa skala od
0 do 3 (brak, łagodne, umiarkowane, ciężkie)

Kwalifikacja pacjentów z wartością 5
Codzienna ocena objawów

Ocena

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

40

40

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u dzieci z
PAR

Lewocetyryzyna wykazała istotną redukcję objawów

w skali T4SS po 2 tygodniach leczenia

(p=0.001) i po 4 tygodniach leczenia (p=0.008)

w porównaniu do placebo
Tzw 50 % responder rate po 2 pierwszych tygodniach

(przynajmniej 50% redukcja objawów T4SS):

– 12.3 % dla lewocetyryzyny (p=0.011)

– 3.9 % dla placebo

Ocena dokonana przez badacza dla lewocetyryzyny:

57.1 % była istotnie lepsza w porównaniu do 44.7

% dla placebo.

Wyniki

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

41

41

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u dzieci z
PAR

Lewocetyryzyna istotnie poprawiła jakość życia po

Lewocetyryzyna istotnie poprawiła jakość życia po

2

2

tygodniach leczenia

tygodniach leczenia

(p=0.014)

(p=0.014)

(po 4 tygodniach brak

(po 4 tygodniach brak

istotności ze względu na zużycie leków doraźnych w grupie placebo)

istotności ze względu na zużycie leków doraźnych w grupie placebo)

Lewocetyryzyna poprawiła

Lewocetyryzyna poprawiła

5

5

domen

domen

jakości życia

jakości życia

PRQLQ :

PRQLQ :

objawy nosowe, oczne, pozostałe objawy,

objawy nosowe, oczne, pozostałe objawy,

zmniejszenie aktywności, praktyczne aspekty.

zmniejszenie aktywności, praktyczne aspekty.

Wyniki

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

42

42

Potter 2005 –
lewocetyryzyna u dzieci z
PAR

Lewocetyryzyna dawała znaczącą poprawę objawów
podczas całego okresu trwania badania

Największa różnicę pomiędzy grupą lewocetyryzyny a
grupą placebo odnotowano w drugim tygodniu badania

Badanie potwierdziło skuteczność i bezpieczeństwo
lewocetyryzyny w zminiejszeni9u objawów PAR w grupie
dzieci pomiędzy 6 -12 rokiem życia oraz pozytywny wpływ
na związaną ze stanem zdrowia jakość życia pacjentów

Podsumowanie

Potter PC. Ann Allergy Asthma Immunol 2005; 95: 175-80

43

43

Badanie obserwacyjne z udziałem dzieci z

Badanie obserwacyjne z udziałem dzieci z

objawami alergicznego nieżytu nosa

objawami alergicznego nieżytu nosa

Observational Survey in Children

with Allergic Rhinitis (OSCAR)

Badanie obserwacyjne z udziałem dzieci z

Badanie obserwacyjne z udziałem dzieci z

objawami alergicznego nieżytu nosa

objawami alergicznego nieżytu nosa

Observational Survey in Children

with Allergic Rhinitis (OSCAR)

Ferrer M at al.

Ferrer M at al.

Clin Drug Investig 2010; 30 (1): 15-34

Clin Drug Investig 2010; 30 (1): 15-34

44

44

Ocena satysfakcji z leczenia
lekami antyhistaminowymi
dzieci z
chorobami alergicznymi
(OSKAR)

424 lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej
i specjalistów alergologów z 7 krajów.
4581 pacjentów w wieku 2 – 12 lat

3048 ( 66,5%)

3048 ( 66,5%)

z alergicznym nieżytem nosa

z alergicznym nieżytem nosa

(

(

55,9% - PER, 44,1% -IAR ).

55,9% - PER, 44,1% -IAR ).

663 (14,5%)z pokrzywką.

663 (14,5%)z pokrzywką.

Dodatkowo 2465 (53,8%) pacjentów cierpiało

Dodatkowo 2465 (53,8%) pacjentów cierpiało

na inne choroby alergiczne (astma, atopowe

na inne choroby alergiczne (astma, atopowe

zapalenie skóry, alergie pokarmowe, inne).

zapalenie skóry, alergie pokarmowe, inne).

Obserwacja w okresie: 06.2006 – 03.2008

Ferrer M at al. Clin Drug Investig 2010; 30 (1):
15-34

45

45

Ocena satysfakcji z leczenia
lekami antyhistaminowymi dzieci
z chorobami alergicznymi
(OSKAR)

1.

1.

–

Ocena satysfakcji rodziców/opiekunów,

Ocena satysfakcji rodziców/opiekunów,

co do

co do

zastosowanego leku antyhistaminowego (w zakresie

zastosowanego leku antyhistaminowego (w zakresie

skuteczności i tolerancji)

skuteczności i tolerancji)

2

2

.

.

–

Ocena satysfakcji lekarzy,

Ocena satysfakcji lekarzy,

co do zastosowanego

co do zastosowanego

leku antyhistaminowego ( w zakresie skuteczności i

leku antyhistaminowego ( w zakresie skuteczności i

tolerancji).

tolerancji).

–

Ocena rodziców/opiekunów

Ocena rodziców/opiekunów

wpływu

wpływu

zastosowanego leczenia na jakość snu i wyniki osiągane w

zastosowanego leczenia na jakość snu i wyniki osiągane w

szkole.

szkole.

–

Gotowość rodziców i lekarzy

Gotowość rodziców i lekarzy

do zastosowania /

do zastosowania /

rekomendacji danego leku antyhistaminowego w przyszłości.

rekomendacji danego leku antyhistaminowego w przyszłości.

Ferrer M at al. Clin Drug Investig 2010; 30 (1):
15 – 34

Cele badania:

46

46

Ocena satysfakcji z leczenia
lekami antyhistaminowymi dzieci
z chorobami alergicznymi
(OSKAR)

Wyniki:



Ocena satysfakcji rodziców i lekarzy z zastosowanego leczenia była zgodna.

Ocena satysfakcji rodziców i lekarzy z zastosowanego leczenia była zgodna.



Ogólna satysfakcja z leczenia lekami AH1 drugiej generacji była znacząco większa niż lekami AH1

Ogólna satysfakcja z leczenia lekami AH1 drugiej generacji była znacząco większa niż lekami AH1

pierwszej generacji.

pierwszej generacji.



Leki antyhistaminowe drugiej generacji wykazały lepszy wskaźnik korzyści do ryzyka niż leki

Leki antyhistaminowe drugiej generacji wykazały lepszy wskaźnik korzyści do ryzyka niż leki

pierwszej generacji, w związku z tym używanie tych ostatnich u dzieci powinno być ograniczone.

pierwszej generacji, w związku z tym używanie tych ostatnich u dzieci powinno być ograniczone.

Ferrer M at al. Clin Drug Investig 2010; 30 (1): 15
– 34

47

47

Ocena satysfakcji z leczenia
lekami antyhistaminowymi dzieci
z chorobami alergicznymi
(OSKAR)

Wyniki cd.

Wyniki cd.

Lewocetyryzyna (n=2339) i Feksofenadyna (n=42) zostały ocenione

Lewocetyryzyna (n=2339) i Feksofenadyna (n=42) zostały ocenione

najwyżej pod względem:

najwyżej pod względem:

skuteczności,

skuteczności,

tolerancji,

tolerancji,

ogólnej satysfakcji z zastosowanego leczenia,

ogólnej satysfakcji z zastosowanego leczenia,

umiejętności funkcjonowania dzieci w środowisku szkolnym

umiejętności funkcjonowania dzieci w środowisku szkolnym

poprawy jakości aktywności szkolnych

poprawy jakości aktywności szkolnych

poprawy jakości snu

poprawy jakości snu

> 97% rodziców i lekarzy wyraziło chęć

> 97% rodziców i lekarzy wyraziło chęć

kontynuowania/rekomendacji leczenia lewocetyryzyną

kontynuowania/rekomendacji leczenia lewocetyryzyną

w przyszłości

w przyszłości

Ferrer M at al. Clin Drug Investig 2010; 30 (1): 15 –
34

48

48

49

49

Inne metody

terapeutyczne

50

50

Płukanie
nosa

objawy nieżytu nosa można łagodzić
przez rozpylanie w nosie np. roztworów
wody morskiej (Sterimar)

51

51

Wskazania do
leczenia
chirurgicznego

przerost małżowiny nosowej dolnej oporny na

leczenie zachowawcze,
nieprawidłowości anatomiczne przegrody

nosowej wpływające na czynność nosa,
odmiany anatomiczne struktury kostnej, które

mają znaczenie czynnościowe lub estetyczne,
przewlekłe zmiany zapalne zatok przynosowych,
polipy jedno- lub obustronne,
zmiany grzybicze w zatokach lub inne zmiany

niezwiązane z alergią

52

52

Immunoterapia
swoista

metoda ta jest skuteczna u chorych z ANN
z alergią na:
– pyłki brzozy i roślin z rodziny Betulaceae,
– pyłki traw,
– pyłki Parietaria,
– roztocza kurzu domowego,
– alergeny kota,
– pleśnie z rodziny Alternaria

53

53

Wskazania

do

immunoterapii

swoistej

ANN, zapalenie spojówek i/lub astma

spowodowane uczuleniem na pyłki, roztocza

kurzu domowego lub alergeny kota,
nieskuteczność terapii lekami

przeciwhistaminowymi i stosowanymi

donosowo,
z wyboru pacjenta,
w przypadku wystąpienia działań

niepożądanych leczenia farmakologicznego,
niechęć do długotrwałego stosowania leków

przez chorych

54

54

Przeciwwskazania

do immunoterapii

swoistej

ciężkie choroby lub niedobory immunologiczne,
choroby nowotworowe,
ciężkie choroby psychiczne,
leczenie β – blokerami,
słaba współpraca za strony chorego,
ciężka astma oporna na leczenie farmakologiczne

i/lub nieodwracalna obturacja oskrzeli,
ciężkie choroby układu sercowo – naczyniowego,

która niosą ryzyko działań niepożądanych

w przypadku konieczności zastosowania adrenaliny,
wiek do 5 r.ż.

55

55

Immunoterapia
swoista

immunoterapia swoista może opóźniać
postęp marszu alergicznego,
w przypadku ANN jest ona wysoce
uzasadniona ze względu na ryzyko
rozwinięcia się astmy atopowej,
modyfikuje odpowiedź biologiczną
organizmu na alergeny oraz zapobiega
uczulaniu się na kolejne alergeny

56

56

Homeopatia jako

komplementarna

metoda terapeutyczna

BADANIA BIOLOGICZNE: Wpływ rozcieńczeń

BADANIA BIOLOGICZNE: Wpływ rozcieńczeń

hahnemanowskich histaminy na degranulację

hahnemanowskich histaminy na degranulację

granulocytów zasadochłonnych – uzyskane

granulocytów zasadochłonnych – uzyskane

wyniki wskazują na istotną statystycznie

wyniki wskazują na istotną statystycznie

aktywność wysokich rozcieńczeń histaminy

aktywność wysokich rozcieńczeń histaminy

Sainte – Laudy J., Belon P. Inhibition of human basophil activation by high

dilutions of histamine. Allergie et Immunologie, 1994; 88; 3: 328 – 38
Sainte – Laudy J., Belon P. Analysis of immunosuppresive activity of serial

dilutions of histamine on human basophil activation by flow cytometry.

Inflammation Research,1996;45: S33 – S34
Belon P. Cumps J. Ennis M. Mannaioni PF. Roberfroid M. Histamine dilutions

modulate basophil activation. Inflammation Research,2004; 53: 001 – 08

57

57

Leczenie
wspomagające

POUMON HISTAMINE 15CH – preparat zawiera
w swoim składzie histaminę oraz inne
mediatory reakcji alergicznej w rozcieńczeniu
homeopatycznym

Zalecany w alergiach dróg oddechowych o

niewielkim nasileniu, przy alergicznym
nieżycie nosa oraz wspomagająco w alergiach
skórnych

58

58

Alternatywne

metody

terapeutyczne

akupunktura,
zioła,
zastosowanie tych metod

budzi coraz większe

zainteresowanie, ale ich

skuteczność nie jest

poparta wiarygodnymi

danymi naukowymi

59

59

Dziękuję za

uwagę

00715