UPROSZCZONE ZASADY
OPRACOWANIA KOSZTORYSU
Dla prawidłowego opracowania
kosztorysu wymagane jest :
- posiadanie przedmiaru robót,
- posiadanie informacji (cenników) o
cenach materiałów przewidzianych
do realizacji budowy,
- znajomość niezbędnych kosztów
pośre-dnich (koszty przygotowania i
uporządko-wania terenu oraz koszty
opracowania
dokumentacji
geodezyjnej i projektowej wraz z
kosztami nadzoru budowlanego).
W przypadku opracowania kosztorysu na
podstawie katalogów nakładów rzeczowych
(KNR) oblicza się wartości poszczególnych
jednostek robót podsta-wowych oraz ich sumę:
W
bud.n.ob
= ∑[IR
i – elementu
∙ C
i – elementu
∙ (1 + W
koszty
Dodatkowe – i
)]
gdzie :
W
bud.n.ob
- wartość wybudowania obiektu
(budynku, budowli, urządzeń)
i - wyodrębniony element obiektu,
IR
i
- wymagana do zrealizowania ilość
robót :
- jednostkowych,
- scalonych,
- wskaźnikowych.
C
i-tego elementu
- w zależności od techniki
szacowania:
- szczegółowej: - ceny i-tych
robót
jednostkowych,
- elementów scalonych: -
ceny
elementów scalonych wraz
z materiałami, sprzętem,
kosztami
pośrednimi i zyskami,
- wskaźnikowej: - ceny
jednostek
wskaźnikowych (np. zł/m
3
kubatury,
zł/mb odcinka),
W
KosztyDodatkowe - i
- wartość kosztów
opracowania
dokumentacji i nadzoru
budowlanego
w formie wskaźnika kosztów
odtworzenia obliczanego
elementu
roboty (prace projektowe,
geodezyjne,
notarialne, koszty inwestora
zastępczego, kierowania
robotami,
itp.).
Technikę
szczegółową,
która
polega na sporządzeniu przedmiaru
robót
zawierającego
wszystkie
najdrobniejsze elementy obiektu i
przewidywane do wykonania roboty.
Podstawą do sporządzenia
kosztorysu
są
przede
wszystkim
Katalogi Nakładów Rzeczowych (KNR).
Wyznaczone wg KNR ceny robocizny,
materiałów i sprzętu oraz koszty
zakupu, a także koszty pośrednie i
zysk koryguje się dodatkowo do
wartości przeciętnych dla danego
regionu.
„Przedmiar robót jest
opracowaniem zawierającym
zestawienie przewidywanych do
wykonania robót w kolejności
technologicznej ich wykonania wraz
z ich szczegółowym opisem,
miejscem wykonania z wyliczeniem
i zestawieniem ilości jednostek miar
robót podstawowych oraz
wskazaniem podstaw do ustalenia
cen jednostkowych lub
jednostkowych nakładów
rzeczowych”.
Technika elementów
scalonych
polega na posługiwaniu
się
nakładami
kosztów
dla
określonych
jednostek
jednorodnych
elementów
robót.
Koszt poszczególnych elementów
robót jest wówczas iloczynem ilości
jednostek
tych
robót
(np.
zbudowania 1 m
3
muru, wykonania
1 m
3
wykopu, ułożenia 1 m.b.
przewodu) oraz ich cen. Ceny te
powinny zawierać lokalne wartości
materiałów, sprzętu oraz koszty
pośrednie z zyskami.
Technika wskaźnikowa
operuje
cenami wskaźnikowymi ustalonymi
dla
określonej
jednostki
odniesienia danego obiektu, np. 1
m
3
kubatury budynku, 1 m
2
powierzchni
placu,
czy
metra
bieżącego trasy. Ceny te powinny
zawierać
lokalne
wartości
materiałów, sprzętu oraz koszty
pośrednie z zyskami.