TRÓJTOROWOŚĆ

METOD

WYRÓWNYWANI

A ODCHYLEŃ

TRÓJTOROWOŚĆ

METOD

WYRÓWNYWANI

A ODCHYLEŃ

Postawa ciała to jego spionizowana pozycja,

uwarunkowana nawykiem ruchowym, kształtującym się na
określonym podłożu morfologicznym i funkcjonalnym oraz
związanym z codzienną działalnością danego osobnika.

Wady postawy mają więc źródło w sferze

fizjologicznej, morfologicznej lub środowiskowej.

Istotą zaburzeń w

sferze fizjologicznej

jest

nawyk nieprawidłowej postawy.

Równolegle do zmian nawyku nieprawidłowej postawy

występują zaburzenia w

sferze morfologicznej

.

Najczęściej polegają one na występowaniu dystonii
mięśni zespołów współdziałających lub
symetrycznych, rozciągnięciu i nadmiernemu napięciu
grup więzadeł
i części torebek stawowych oraz nierównomiernym
rozkładzie sił nacisku
i pociągania w zakresie układu kostnego kręgosłupa
(

prawo Delpecha – Wolfa

: kość rośnie prawidłowo pod

wpływem równomiernie rozłożonych sił nacisku –
statycznego i dynamicznego – oraz pociągania. Nadmierny
nacisk powoduje zahamowanie wzrostu kości, nadmierne
pociąganie – pobudzenie wzrostu kostnego).

Warunki środowiska

zewnętrznego, w

jakich dziecko przebywa, mają również
znaczny wpływ na jego postawę. Organizacja
właściwych warunków środowiska zależy od
świadomości i aktywności jego organizatorów
– rodziców i nauczycieli.

Czynnik morfologiczny, fizjologiczny

i środowiskowy muszą być równolegle
uwzględniane
w doborze metod postępowania
wyrównawczego.

TOR FIZJOLOGICZNY

TOR FIZJOLOGICZNY

KSZTAŁTOWANIE NAWYKU PRAWIDŁOWEJ

POSTAWY – REEDUKACJA POSTURALNA

Fazy reedukacji posturalnej:

• Pierwsza faza – uświadomienie dziecku jego defektu.
• Druga faza – umiejętność skorygowania wady poprzez

przyswojenie korekcji lokalnych, a następnie globalnych.

• Trzecia faza – wyrabianie wytrzymałości posturalnej

(zdolność do długotrwałego utrzymywania

skorygowanej postawy).

• Czwarta faza – utrwalenie nawyku prawidłowej

postawy
w różnych warunkach zbliżonych do życia codziennego

automatycznie (bez udziału ciągłej kontroli

świadomości).

WIEDZIEĆ - CHCIEĆ - CZUĆ - UMIEĆ