DIPHYLLOBOTHRIUM
DIPHYLLOBOTHRIUM
LATUM
LATUM
BRUZDOGŁOWIEC SZEROKI
BRUZDOGŁOWIEC SZEROKI
Po raz pierwszy został
Po raz pierwszy został
opisany przez
opisany przez
Linnaeusa w 1758
Linnaeusa w 1758
roku.
roku.
Jest to gatunek z
Jest to gatunek z
podgromady
podgromady
tasiemców właściwych
tasiemców właściwych
(Eucestoda).
(Eucestoda).
Nazwę zawdzięcza
Nazwę zawdzięcza
dwóm szerokim
dwóm szerokim
bruzdom
bruzdom
przyssawkowym na
przyssawkowym na
skoleksie (główce).
skoleksie (główce).
WYSTĘPOWANIE
WYSTĘPOWANIE
Diphyllobothrium latum
Diphyllobothrium latum
pasożytuje w jelicie
pasożytuje w jelicie
cienkim człowieka i ponad 30 gatunków ssaków
cienkim człowieka i ponad 30 gatunków ssaków
(niedźwiedź, foka, lis), które mogą odżywiać się
(niedźwiedź, foka, lis), które mogą odżywiać się
surowymi rybami, głównie w regionach
surowymi rybami, głównie w regionach
podbiegunowych oraz krajach klimatu
podbiegunowych oraz krajach klimatu
umiarkowanego.
umiarkowanego.
Występowanie ma charakter ogniskowy-
Występowanie ma charakter ogniskowy-
koncentruje się wokół niektórych większych
koncentruje się wokół niektórych większych
zbiorników wodnych Islandii, delty Dunaju, Włoch,
zbiorników wodnych Islandii, delty Dunaju, Włoch,
Szwajcarii, Florydy, Chin i Japonii. Nieliczne są
Szwajcarii, Florydy, Chin i Japonii. Nieliczne są
doniesienia o występowaniu bruzdogłowca w
doniesienia o występowaniu bruzdogłowca w
Australii, Chile, Polsce oraz na Madagaskarze.
Australii, Chile, Polsce oraz na Madagaskarze.
BUDOWA
BUDOWA
Bruzdogłowiec szeroki jest jednym z największych
Bruzdogłowiec szeroki jest jednym z największych
tasiemców pasożytujących u człowieka, sięgającym
tasiemców pasożytujących u człowieka, sięgającym
kilkunastu, a nawet 20 m długości. U zwierząt osiąga
kilkunastu, a nawet 20 m długości. U zwierząt osiąga
2-9 m.
2-9 m.
W gatunku tym wykazano doświadczalnie
W gatunku tym wykazano doświadczalnie
bezprecedensową zmienność długości ciała, nie
bezprecedensową zmienność długości ciała, nie
występującą u innych tasiemców; wpływa na nią
występującą u innych tasiemców; wpływa na nią
wielkość żywiciela oraz intensywność inwazji.
wielkość żywiciela oraz intensywność inwazji.
Skoleks tego pasożyta jest kształtu łopatkowego,
Skoleks tego pasożyta jest kształtu łopatkowego,
spłaszczony grzbietowo- brzusznie, długości 2-3
spłaszczony grzbietowo- brzusznie, długości 2-3
mm, grubości 1mm. Na obu bokach główki znajdują
mm, grubości 1mm. Na obu bokach główki znajdują
się charakterystyczne narządy czepne- bruzdy
się charakterystyczne narządy czepne- bruzdy
przyssawkowe (bothria), mające kształt podłużnej
przyssawkowe (bothria), mające kształt podłużnej
szczeliny.
szczeliny.
Za skoleksem znajduje się rozciągliwa, cienka
Za skoleksem znajduje się rozciągliwa, cienka
szyjka wytwarzająca proglotydy, których w dobrze
szyjka wytwarzająca proglotydy, których w dobrze
wykształconej strobili może być 3-4 tys. Około 20%
wykształconej strobili może być 3-4 tys. Około 20%
pierwszych proglotydów zalicza się do jałowych,
pierwszych proglotydów zalicza się do jałowych,
męskich i hermafrodycznych, młodych; w
męskich i hermafrodycznych, młodych; w
pozostałych (szerokie i krótkie) rozwinięta jest
pozostałych (szerokie i krótkie) rozwinięta jest
macica zawierająca jaja.
macica zawierająca jaja.
W każdym członie tasiemca znajdują się dobrze
W każdym członie tasiemca znajdują się dobrze
widoczne, podłużne przewody wydalnicze. Układ
widoczne, podłużne przewody wydalnicze. Układ
wydalniczy typu protonefrydialnego z komórkami
wydalniczy typu protonefrydialnego z komórkami
płomykowymi.
płomykowymi.
Układ nerwowy typu
Układ nerwowy typu
ortogonalnego (para
ortogonalnego (para
zwojów głowowych i
zwojów głowowych i
parzyste pnie nerwowe),
parzyste pnie nerwowe),
słabo rozwinięty, brak
słabo rozwinięty, brak
narządów zmysłów.
narządów zmysłów.
Liczba członów strobili
Liczba członów strobili
przekraczać może 4000 i
przekraczać może 4000 i
są one szersze niż grubsze.
są one szersze niż grubsze.
Barwa całej strobili zależy
Barwa całej strobili zależy
od składu miazgi
od składu miazgi
pokarmowej, która otacza
pokarmowej, która otacza
tasiemca; najczęściej bywa
tasiemca; najczęściej bywa
szarożółtawa lub kremowa.
szarożółtawa lub kremowa.
Bardzo dobrze rozwinięty
Bardzo dobrze rozwinięty
układ rozrodczy zapewnia
układ rozrodczy zapewnia
dużą płodność tasiemca.
dużą płodność tasiemca.
Zdolność do
Zdolność do
samozapłodnienia.
samozapłodnienia.
UKŁAD PŁCIOWY MĘSKI
UKŁAD PŁCIOWY MĘSKI
Układ rozrodczy męski składa się z licznych
Układ rozrodczy męski składa się z licznych
pęcherzykowatych jąder umieszczonych po
pęcherzykowatych jąder umieszczonych po
bokach proglotydu pomiędzy jej krawędzią
bokach proglotydu pomiędzy jej krawędzią
boczną a podłużnymi przewodami wydalniczymi .
boczną a podłużnymi przewodami wydalniczymi .
Od każdego pęcherzyka jądrowego odchodzi
Od każdego pęcherzyka jądrowego odchodzi
kanalik nasienny, który łączy się z innymi w
kanalik nasienny, który łączy się z innymi w
kanaliki większe, wpadające do grubszego
kanaliki większe, wpadające do grubszego
cewkowatego nasieniowodu. Biegnie on w
cewkowatego nasieniowodu. Biegnie on w
licznych skrętach w kierunku krawędzi przedniej
licznych skrętach w kierunku krawędzi przedniej
proglotydu, przed którą rozszerza się w pęcherzyk
proglotydu, przed którą rozszerza się w pęcherzyk
nasienny, a następnie przechodzi w część
nasienny, a następnie przechodzi w część
kroczową i wytryskową biegnącą w mięsistym i
kroczową i wytryskową biegnącą w mięsistym i
wysuwalnym narządzie kopulacyjnym (cirrus).
wysuwalnym narządzie kopulacyjnym (cirrus).
Ostatnie dwa odcinki tego przewodu otoczone są
Ostatnie dwa odcinki tego przewodu otoczone są
torebką.
torebką.
UKŁAD PŁCIOWY ŻEŃSKI
UKŁAD PŁCIOWY ŻEŃSKI
Układ płciowy żeński składa się z dwupłatowego
Układ płciowy żeński składa się z dwupłatowego
jajnika, leżącego w tylnej części środkowego pola
jajnika, leżącego w tylnej części środkowego pola
członu po stronie brzusznej, podobnie jak
członu po stronie brzusznej, podobnie jak
pozostałe narządy żeńskie.
pozostałe narządy żeńskie.
Płaty jajnika okalają z obu stron ootyp, od którego
Płaty jajnika okalają z obu stron ootyp, od którego
uchodzi krótki jajowód, przewód żółtnikowy
uchodzi krótki jajowód, przewód żółtnikowy
wspólny i prosta cewkowata, czasem o lekko
wspólny i prosta cewkowata, czasem o lekko
falistym przebiegu, pochwa.
falistym przebiegu, pochwa.
Od ootypu odchodzi tworząc liczne skręty,
Od ootypu odchodzi tworząc liczne skręty,
cewkowata macica wypełniona jajami (kształt
cewkowata macica wypełniona jajami (kształt
rozety), które składane są przez specjalny otwór
rozety), które składane są przez specjalny otwór
(tokostom).
(tokostom).
Jeden tasiemiec składa dziennie ponad milion jaj o
Jeden tasiemiec składa dziennie ponad milion jaj o
kształcie owalnym.
kształcie owalnym.
CYKL ŻYCIOWY
CYKL ŻYCIOWY
Jaja wydostają się z członu na zewnątrz do
Jaja wydostają się z członu na zewnątrz do
światła jelita, następnie wydalane są z kałem. W
światła jelita, następnie wydalane są z kałem. W
wodzie, będącej warunkiem dalszego rozwoju
wodzie, będącej warunkiem dalszego rozwoju
bruzdogłowca szerokiego, z jaja wykluwa się
bruzdogłowca szerokiego, z jaja wykluwa się
larwa koracidium, która musi zostać połknięta
larwa koracidium, która musi zostać połknięta
przez planktonicznego skorupiaka (np.
przez planktonicznego skorupiaka (np.
),
),
aby w jego jelicie powstało kolejne stadium
aby w jego jelicie powstało kolejne stadium
larwalne: oswobodzona z otoczek
larwalne: oswobodzona z otoczek
,
,
przekształcająca się w
przekształcająca się w
. Jeśli oczlika
. Jeśli oczlika
połknie ryba jednego z określonych gatunków,
połknie ryba jednego z określonych gatunków,
larwa wewnątrz niej przekształca się w
larwa wewnątrz niej przekształca się w
. Teraz, gdy rybę zje z kolei jakiś
. Teraz, gdy rybę zje z kolei jakiś
drapieżny ssak (kot, foka, niedźwiedź, pies) lub
drapieżny ssak (kot, foka, niedźwiedź, pies) lub
też człowiek, w jego jelitach larwa przeobraża się
też człowiek, w jego jelitach larwa przeobraża się
w dorosłego tasiemca.
w dorosłego tasiemca.
CHOROBOTWÓRCZOŚĆ
CHOROBOTWÓRCZOŚĆ
DIFYLOBOTRIOZA
DIFYLOBOTRIOZA
(diphyllobothriosis)
(diphyllobothriosis)
może
może
przebiegać z okresową niedrożnością jelit,
przebiegać z okresową niedrożnością jelit,
biegunkami, bólami brzucha, obrzękiem
biegunkami, bólami brzucha, obrzękiem
nóg, przekrwieniem języka oraz
nóg, przekrwieniem języka oraz
niedokrwisotścią megaloblastyczną
niedokrwisotścią megaloblastyczną
(złośliwą), wywoływaną niedoborem
(złośliwą), wywoływaną niedoborem
witaminy B-12, zwłaszcza przy osiedlaniu
witaminy B-12, zwłaszcza przy osiedlaniu
się tasiemców w pobliżu żołądka, który
się tasiemców w pobliżu żołądka, który
wytwarza czynnik wewnątrzpochodny
wytwarza czynnik wewnątrzpochodny
ułatwiający wchłanianie tej witaminy,
ułatwiający wchłanianie tej witaminy,
także pobieranej przez tasiemca.
także pobieranej przez tasiemca.
ŹRÓDŁO ZARAŻENIA
ŹRÓDŁO ZARAŻENIA
Główne źródło zakażenia stanowią zakażeni ludzie,
Główne źródło zakażenia stanowią zakażeni ludzie,
wydalający jaja z kałem, ponadto- psy, koty, lisy,
wydalający jaja z kałem, ponadto- psy, koty, lisy,
niedźwiedzie oraz inne
niedźwiedzie oraz inne
zwierzęta żywiące się rybami. W
zwierzęta żywiące się rybami. W
organizmie człowieka bruzdogłowiec może żyć ok.. 20 lat.
organizmie człowieka bruzdogłowiec może żyć ok.. 20 lat.
Źródło
Źródło
inwazji dla człowieka stanowi surowe lub
inwazji dla człowieka stanowi surowe lub
wędzone mięso zakażonych ryb.
wędzone mięso zakażonych ryb.
Do zarażenia dochodzi w następstwie spożycia przez
Do zarażenia dochodzi w następstwie spożycia przez
człowieka lub zwierzęta surowego mięsa lub ikry i
człowieka lub zwierzęta surowego mięsa lub ikry i
mleczu ryb słodkowodnych, zawierających żywe larwy
mleczu ryb słodkowodnych, zawierających żywe larwy
(plerocerkoidy).
(plerocerkoidy).
WYKRYWANIE
WYKRYWANIE
Diagnoza opiera się na wykryciu w kale
Diagnoza opiera się na wykryciu w kale
charakterystycznych jaj (owalne,
charakterystycznych jaj (owalne,
zaopatrzone w wieczka) lub proglotydów.
zaopatrzone w wieczka) lub proglotydów.
W przypadkach wątpliwych zaleca się
W przypadkach wątpliwych zaleca się
przetrzymywanie jaj w hodowli wodnej do
przetrzymywanie jaj w hodowli wodnej do
czasu uformowania się charakterystycznej
czasu uformowania się charakterystycznej
onkosfery we wnętrzu koracydium.
onkosfery we wnętrzu koracydium.
Poza niedokrwistością we krwi obwodowej
Poza niedokrwistością we krwi obwodowej
stwierdza się zwiększenie liczby krwinek
stwierdza się zwiększenie liczby krwinek
białych i odsetka komórek
białych i odsetka komórek
kwasochłonnych.
kwasochłonnych.
ZAPOBIEGANIE
ZAPOBIEGANIE
Przed zachorowaniem
Przed zachorowaniem
zabezpiecza spożywanie ryb
zabezpiecza spożywanie ryb
gotowanych, smażonych,
gotowanych, smażonych,
solonych lub marynowanych.
solonych lub marynowanych.
Plerocerkoidy giną w
Plerocerkoidy giną w
temperaturze- 10
temperaturze- 10
0
0
C po 24h, w
C po 24h, w
czystej wodzie w temperaturze
czystej wodzie w temperaturze
50
50
0
0
C.
C.
Gotowanie (w ciągu 10 minut) i
Gotowanie (w ciągu 10 minut) i
mrożenie ryb zabija larwy.
mrożenie ryb zabija larwy.
Wędzenie ryb nie niszczy
Wędzenie ryb nie niszczy
plerocerkoidów.
plerocerkoidów.
Należy unikać
Należy unikać
zanieczyszczenia zbiorników
zanieczyszczenia zbiorników
kałem ludzkim.
kałem ludzkim.
LECZENIE
LECZENIE
PRAZYKWANTEL (wysoko skuteczny),
PRAZYKWANTEL (wysoko skuteczny),
NIKLOZAMID (umiarkowanie
NIKLOZAMID (umiarkowanie
skuteczny),
skuteczny),
U pacjentów, u których stwierdza się
U pacjentów, u których stwierdza się
niedokrwistość , wskazane jest
niedokrwistość , wskazane jest
podawanie witaminy B
podawanie witaminy B
12
12
,
,
Skuteczność leczenia ocenia się w 1 i
Skuteczność leczenia ocenia się w 1 i
3 miesiącu po zakończonej terapii.
3 miesiącu po zakończonej terapii.