Echinococcus granulosus

Tasiemiec bąblowcowy

Tasiemiec pasożytujący w postaci dojrzałej w

jelicie cienkim psa, wilka, lisa, szakala, dingo,

kojota, hieny i jenota nieomal na całym świecie.

Występuje tak także u kotowatych, nie osiągając

dojrzałości płciowej

Liczba żywicieli pośrednich znaczna, obok

człowieka wiele gatunków i podgatunków (owca,

koza, bydło, żyrafa, wielbłąd, świnia, koń, muł,

osioł, królik, zając, lemur, małpiatka)

Strobila ma 2-7

mm długości,

składa się

najczęściej ze

skoleksa oraz 3

proglotydów:

jałowy,

hermafrodytyczny

i trzeci maciczny z

jajami jest dłuższy

od reszty ciała

tasiemca.

Skoleks z
ryjkiem
uzbrojonym w
w dwa wieńce
haków

Proglotyd
maciczny odrywa
się od reszty i
samodzielnie
wydostaje się
przez odbyt na
powierzchnię
żywiciela
ostatecznego
Macica zawiera
400-800 jaj
inwazyjnych

Jajo
Echinococcus
granulossus
nie różni się
niczym
od jaj innych
przedstawicieli
rodziny
Taenidae.

Echinococcus granulosus

• Tasiemiec bąblowcowy krąży

wśród określonej grupy
żywicieli np. wśród zwierząt
gospodarskich – pies, domowe
kopytne – owce, bydło,świnie,
kozy, konie, wielbłąd, , znanych
wiele cyklów wśród zwierząt
dzikich.

Z połkniętych jaj, w żołądku lub jelicie

żywiciela pośredniego, wydostaje się

onkosfera, która przenika czynnie do naczyń

krwionośnych lub chłonnych jelita

cienkiego, trafiając układem żyły wrotnej

przede wszystkim do wątroby
Larwy wędrując dużym krwiobiegiem

trafiają do narządów i tam przekształcają się

w cerkoida typu bąblowiec (66% w wątrobie,

22% w płucach, pozostałe do nerek,

śledziony, mięśni, mózgu, gałki ocznej,

tkanki podskórnej, jamy brzusznej i kości)

Cykl
życiowy
Echinococc
s
granulosus

Echinococcus granulosus

u żywiciela pośredniego miesiąc po

zarażeniu powstają drobne guzki pod

torebką wątroby
po 5-6 mies. młody bąblowiec osiąga 10

mm średnicy rośnie i wytwarza płyn
torebki lęgowe pierwszego pokolenia z

których powstają protoskoleksy zwane sa

córczanymi
torebki te pękają i uwalniają torebki

lęgowe drugiego pokolenia (wnuczane)
protoskoleksy inwazyjne wytwarzane są

po upływie 12-24 mies.

Echinococcus granulosus

Protoskoleks jest to forma rozwojowa
całkowicie, zarówno morfologicznie, jak i
fizjologicznie, przygotowana do osiedlania
się w jelicie cienkim żywiciela ostatecznego
W protoskoleksie można wyróżnić – cały
skoleks
Z chwilą przedostania się ich do miąższu
wątroby lub do jamy brzusznej zamiast do
jelita wszystkie struktury ulegają
odróżnicowaniu (w procesie wezykulacji)

Echinococcus granulosus

Protoskoleksy zjedzone przez psa lub
innego żywiciela ostatecznego
wynicowują się w jelicie cienkim i
przytwierdzają do błony śluzowej jelita
przyssawkami oraz hakami.
Forma ostateczna tasiemca powstaje po
około 6-9 tygodniach.

larwa E. granulosus
rozwija się w formie
wolno
powiększającego
się pęcherza, który
wypełnia się
płynem
zawierającym liczne
protoskoleksy
(piasek
bąblowcowy)

Chorobotwórczość

Echinokokoza=Bąblowica
60% wątroba, 20% płuca, sporadycznie
w innych narządach,
Żółtaczka, zastoinowe zapalenie dróg
żółciowych, nadciśnienie wrotne,
wstrząs anafilaktyczny, wtórny rozsiew
kaszel, skrócenie oddechu, bóle w
klatce piersiowej, niedodma
objawy guza mózgu

Pęknięcie pęcherza,
np. na skutek urazu
mechanicznego,
może prowadzić do
wstrząsu
anafilaktycznego lub
na skutek wylania się
piasku bąblowcowego
do wtórnej
echinokokozy. Z
każdego
protoskoleksa
rozwinie się nowy
pęcherz. Takie
przypadki kończą się
śmiercią zarażonego
człowieka.

Wykrywanie

Protoskoleksy w

badaniu biopsyjnym
Badanie radiologiczne

(zwapniałe pęcherze

bąblowca)
USG (ujawnia obecność

torbieli)
CT (tomografia

komputerowa)
NMR (rezonans

magnetyczny)
Odczyny serologiczne
We krwi obwodowej

zwiększona ilość

krwinek

kwasochłonnych

Zwalczanie

Oświata sanitarna,

odrobaczanie psów

zaniechanie
karmienia psów i
lisów odpadkami
poubojowymi

Echinokokoza - leczenie

Operacyjne
Albendazol
(Zentel)
Mebendazol
(Vermox)

Torbiele bąblowca usunięte
chirurgicznie z płuca
pacjenta chorego na
echinokokozę.

Bibliografia

Zarys Parazytologii Lekarskiej, Rościsław
Kadłubowski, Alicja Kurnatowska
Zarys Helmintologii Lekarskiej, Alina
Woźniak
veterynaria.pl/uploads/galery/bablowica/1.jp
g&imgrefurl
gronkowiec.pl/tasiemiec_bomblowiec.html

grafika

pathmicro.med.sc.edu/parasitology/EchinococcusLifeCycle…
odrobaczanie.pl/images/robaki/
larwa_echinococcus_granulosus.jpg&imgrefurl
scielo.cl/fbpe/img/bres/v35n3-4/23.jpg
aapredbook.aappublications.org/content/images/large
/2006/1/130_01.jpeg
umanitoba.ca/faculties/science/zoology/faculty/dick/z346/images/
echinococ2.jpg
ufrgs.br/depbiot/206/novo-7.jpg
gsaygi.4t.com/echino52.jpg
wikipedia.org/w/index.php?
title=Grafika:Hydatid.jpg&filetimestamp=20071018181935

Systematyka

• Domena: eukarioty
• Królestwo: zwierzęta
• Typ: płazińce
• Gromada: tasiemce
• Rząd: Cyclophyllidea
• Rodzina: Taeniidae
• Rodzaj: Echinococcus
• Gatunek: Echinococcus granulosus