Wartości etyczne ważne
w praktyce medycznej
Romuald Krajewski
Etyka
2
Po co mówimy o
„wartościach etycznych”?
Etyka
3
Niepotrzebnie
• Pielęgniarstwo i ogólniej
medycyna są w rzeczywistości
takimi samymi zawodami jak
każdy inny, a szczególne
wymagania etyczne służą
tylko temu, aby tanio
zapewnić jak najlepszą
opiekę.
Etyka
4
Niepotrzebnie
•
Postępująca etycznie pielęgniarka, to
po prostu dobra pielęgniarka i wcale
nie musi ona się zastanawiać nad
filozofią.
•
Wartości etyczne każdy poznaje w
domu i w szkole, mówienie o nich
dorosłym nie ma celu.
•
Wystarczy mieć dobry charakter i
czyste sumienie aby właściwie postąpić
w każdej sytuacji. Jeżeli tak nie jest,
mówienie o wartościach etycznych nic
nie da.
•
Etyka jest bardzo subiektywna, trudno
w niej się zorientować, nie ma w niej
zgody co do zasad i co do rozwiązań.
Zamiast pomagać, szkodzi.
Etyka
5
Potrzebnie
• Dobry charakter, prawość i słuchanie
sumienia oraz prostolinijne
postępowanie nie wystarczają do
rozwiązania skomplikowanych
problemów.
• Postępowanie według nakazów
sumienia nie jest wystarczającą
gwarancją, że będzie ono dobre.
• Sumienie i wyuczone nakazy/zakazy
każą różnym ludziom różnie postąpić w
takiej samej sytuacji.
• W wielu realnych sytuacjach możliwe
postępowanie nie jest ani jednoznacznie
dobre ani złe i powstaje pytanie czy jest
do przyjęcia z moralnego punktu
widzenia, a to jest bardzo różne dla
różnych osób.
Etyka
6
Jaka jest różnica między
nauką a etyką normatywną?
Etyka
7
• W nauce i w etyce istnieje niezgoda i
możliwe są różne rozwiązania
problemów.
• W nauce co do kwestii podstawowych
zasadniczo panuje zgoda, w etyce jest
podobnie – co do podstawowych
wartości takich jak to, że zadawanie
bólu i cierpień, zabijanie, pozbawianie
wolności jest złe zgadzają się prawie
wszyscy, ale zakres zgody co do
twierdzeń etycznych jest znacznie
mniejszy niż co do twierdzeń nauki.
Etyka
8
Spory co do wartości
etycznych
•
Większość sporów o zasady
etyczne można przezwyciężyć nie
na zasadzie autorytetu lecz na
zasadzie dyskusji.
•
Bardzo często spór ma charakter
pozorny i po wyjaśnieniu okazuje
się, ze „przeciwne” stanowiska
różnią się tylko w szczegółach – na
przykład problem biernej
eutanazji może się okazać
problemem dawkowania leków nie
zaś problemem etycznym.
Etyka
9
• Jak można podzielić wartości
istotne w praktyce
pielęgniarskiej (i ogólnie
medycznej)?
Etyka
10
• Wartości wynikające z praw i
„natury” pacjenta >
• Wartości charakteryzujące
pielęgniarkę (i innych
fachowych pracowników
ochrony zdrowia) >
Etyka
11
• Dobro pacjenta – dobro
konkretnego, właśnie leczonego
pacjenta jest najważniejsze.
• Nieczynienie zła – nie wolno
szkodzić pacjentowi
• Autonomia – pacjent jest
suwerenną osobą i sam decyduje o
wszystkim, co jego dotyczy
• Sprawiedliwość – należy jednakowo
traktować pacjentów znajdujących
się w takiej samej sytuacji.
Etyka
12
Czy zasada czynienia dobra
zawsze obowiązuje i jest
„najważniejsza”?
Etyka
13
• „Przede wszystkim interesy
pacjenta” – co to oznacza?
• Każdy człowiek ma wiele
interesów i zwykle są one
częściowo sprzeczne – dotyczy to i
leczącego i pacjenta.
• Od leczących oczekuje się, że
będą przynajmniej w większości
sytuacji przedkładać interes
pacjenta nad swój – w odróżnieniu
na przykład od handlowców.
Etyka
14
Ograniczenia zasady
czynienia dobra
• Potrzeba szanowania
autonomii pacjenta (o tym
oddzielny wykład) – poczucie
leczącego o potrzebie działania
dla dobra pacjenta nie musi
być zgodne z potrzebami
samego pacjenta.
• Tylko w wyjątkowych
sytuacjach zasada autonomii
może być nieprzestrzegana.
Etyka
15
Co tak naprawdę oznacza
zasada nieczynienia zła?
Etyka
16
• W aspekcie medycznym raczej
nie chodzi o to by leczący nie
był złoczyńcą – nie powinien
nim być żaden człowiek.
• Skąd się wzięło „primum non
nocere” – po pierwsze nie
szkodzić?
Etyka
17
Primum non nocere
• NIE pochodzi od Hipokratesa:
• „... Będę stosował zabiegi lecznicze
wedle mych możności i rozeznania ku
pożytkowi chorych, broniąc ich od
uszczerbku i krzywdy. ..... Do
jakiegokolwiek wejdę domu, wejdę doń
dla pożytku chorych, nie po to, żeby
świadomie wyrządzać krzywdę lub
szkodzić w inny sposób, wolny od
pożądań zmysłowych tak wobec
niewiast jak i mężczyzn, wobec wolnych
i niewolników. ....”
• Nie wiadomo, kto sformułował tę
zasadę.
Etyka
18
Jak można tłumaczyć zasadę
nieszkodzenia?
Etyka
19
• Unikanie nadmiernego ryzyka – jeżeli
ryzyko związane z czynieniem dobra
jest bardzo duże, być może lepiej
wstrzymać się od działania.
• Nie należy stosować metod
nieskutecznych ale powodujących
skutki uboczne.
• Należy minimalizować szkodliwe
efekty działań leczniczych
• Należy unikać wszelkich metod, które
wiążą się z możliwością zaszkodzenia
pacjentowi.
Etyka
20
Jak można rozumieć zasadę
sprawiedliwości?
Etyka
21
• Sprawiedliwie = jednakowo dla
wszystkich.
• Sprawiedliwie = jednakowo dla
wszystkich znajdujących się w
takiej samej sytuacji.
• Sprawiedliwie = najwięcej dla
najbardziej potrzebujących i
pozbawionych przywilejów.
• Sprawiedliwie = tak, aby użyte
środki dały najlepszy efekt w skali
społeczeństwa.
Etyka
22
• Czy pielęgniarka powinna
ograniczyć środki dla
pacjenta, którym aktualnie się
opiekuje, aby mieć dla
innych?
Etyka
23
• NIE – ten pacjent JUŻ
potrzebuje leczenia oraz opieki i
zasada czynienia dobra wymaga,
aby otrzymał najlepszą dostępną
w danej chwili pomoc.
• TAK – wiadomo, że w przyszłości
zgłoszą się inni pacjenci i jeżeli
teraz zużyjemy środki,
następnym już nie da się
udzielić dobrej opieki.
Etyka
24
Kto powinien decydować o
sprawiedliwym podziale
środków?
Etyka
25
• Zasadę sprawiedliwości stosuje się na
co dzień w praktyce – przede wszystkim
w zakresie przeznaczanego dla
poszczególnych pacjentów czasu.
• Problemy z zasadą sprawiedliwości
pojawiają się najczęściej w publicznych
systemach ochrony zdrowia.
• Podział środków w systemie publicznym
powinien być przedmiotem jawnej
publicznej debaty z udziałem wszystkich
zainteresowanych. W przeciwnym razie
decyzje „podejmują się same”.
Etyka
26
Jakie wartości powinny
cechować pielęgniarkę?
Etyka
27
• Ogólnie chodzi o sprawności:
moralne, intelektualne, techniczne
• W aspekcie etycznym/moralnym
można je określić jako:
– cnotę roztropności, która wymaga:
• pamięci i zdolności do trafnego ujęcia
sytuacji
• otwartości
• domyślności i zdrowego osądu
• zdolności i przewidywania
• ostrożności
– cnotę sprawiedliwości
– cnotę męstwa/prawości
– cnotę umiarkowania