JAK POWSTAWAŁY MIASTA ?

 

 

Pierwsi ludzie żyli wędrując

   Od zarania dziejów człowiek 

prowadził 

koczowniczy

 

( wędrujący) tryb życia. Ludzie 

przemieszczali się z miejsca na 

miejsce w poszukiwaniu 

pożywienia i dogodnego 

(bezpiecznego) miejsca do 

noclegów. Z czasem ludzie nauczyli 

się hodowli zwierząt, uprawy zbóż i 

innych roślin. Ich sposób życia 

stawał się coraz bardziej osiadły.

 

 

Najstarsze Miasta powstały w 

Starożytności.

   Miasta mogły powstać dopiero, gdy ludzie nauczyli się, 

jak osiedlać się i żyć w jednym miejscu. Proces ten 

zaczął się w dalekiej przeszłości, w Starożytności na 

dużym obszarze Bliskiego Wschodu, rozciągającym się 

od dzisiejszej Turcji po Iran.  Ludzie zamieszkujący ten 

region byli wcześniej łowcami i zbieraczami. 

Stopniowo zaczęli zajmować się rolnictwem i skupiać 

w małych społecznościach, hodując zwierzęta i 

uprawiając zboże. Tworzyli pierwsze osady. Dość duże 

osiedla pojawiły się zadziwiająco wcześnie. Miasto 

znane z Biblii pod nazwą Jerycho było stale 

zamieszkane na długo przed rokiem 8000 przed naszą 

erą, a Çatal Hüyük (czyt. czatal hjujuk), starożytna 

osada odkryta w Turcji, rozkwitała od około 6500 roku 

p.n.e. do roku 5500 p.n.e. 

 

 

Çatal 

Hüyük

Jedna z prehistorycznych osad, 
dzięki której możemy poznać życie 
codzienne ludzi żyjących w 
tamtych czasach. 
Wykopaliska archeologiczne są 
najbardziej znanym stanowiskiem 
neolitu ceramicznego na obszarze  
Turcji.Wszystkie budynki 
(mieszkalne 12 i sanktuaria) 
razem ze sobą połączone, do 
których wchodziło się od strony 
dachu, zaś na dach trzeba było 
przejść przy pomocy drabiny. 
Bogata kultura religijna, ciekawe 
rytuały grzebalne. Bardzo 
profesjonalnie wykonane 
przedmioty codziennego użytku.

 

 

Wykopaliska archeologiczne w Çatal Hüyük

Rekonstrukcja miasta: 

Tancerz z Catal Huyuk:

 

 

Średniowieczne grody –  początki 

miast

•  Ogromną rolę, w organizacji 

obronnej państwa, odgrywały 

grody. Lokowano je w 

miejscach trudno dostępnych- 

zwykle na naturaych 

wzniesieniach, cyplach 

otoczonych jeziorami, 

mokradłami, w międzyrzeczach. 

We wczesnym średniowieczu 

były centrami plemiennymi i 

ośrodkami kultu pogańskiego.

• Oprócz samej lokalizacji 

dodatkowymi założeniami 

obronnymi były fosy, wały 

ziemne, wały o konstrukcji 

drewniano-ziemnej lub 

kamiennej i palisady. Na terenie 

wokół grodu pojawiały się 

podgrodzia.

• Grody z jednej strony były 

ośrodkami władzy księcia 

(króla), a także były to obronne 

osady graniczne. W XII i XIII 

wieku grody przekształcały się 

w miasta.

MAKIETA ŚREDNIOWIECZNEGO GNIEZNA

 

 

Biskupin

• Gród zamieszkany - 

zwykle położony w miejscu 

obronnym z natury, trudno 

dostępnym, otoczony 

wałami obronnymi, 

naturalną lub sztuczną fosą, 

palisadą, zasiekami. 

• Stale zamieszkany przez 

rzemieślników pracujących 

w grodzie oraz rolników 

pracujących na okolicznych 

polach. 

• Obie kategorie mieszkańców 

stanowiły pełnoprawnych 

obywateli grodu. 

• Przykładem grodu 

zamieszkanego jest Biskupin

 

 

Gród schronieniowy (refugium) - położony w 
trudnodostępnym terenie, dający w razie agresji 
schronienie całej miejscowej ludności normalnie żyjącej 
w rozproszeniu oraz silny punkt oparcia zbrojnego

GRÓD W OGRODZIEŃCU

 

 

Układ średniowiecznego 

miasta

 

 

Ludność miasta

• Miasto nie tylko jest 

większe od wsi,  o 

wiele więcej ludzi 

zamieszkujących je 

nie zajmuje się 

rolnictwem: 

rzemieślnicy, kupcy, 

kapłani, urzędnicy, 

żołnierze.

• W średniowiecznym 

mieście społeczeństwo 

dzieliło się na:

• Patrycjat
• Pospólstwo
• Plebs

 

 

Średniowieczne miasto we 

Francji - Carcassonne

 

 

Gubbio – średniowieczne 

miasto we Włoszech

 

 

NOTHINGAM W ANGLII

 

 

Stare ryciny i obrazy miast, 

które powstały w 

średniowieczu

WROCŁAWSKI RYNEK

PANORAMA ŚWIDNICY

PANORAMA LUBLINA

ŚWIDNICA