JAK POWSTAWAŁY MIASTA ?

Pierwsi ludzie żyli wędrując

Od zarania dziejów człowiek

prowadził

koczowniczy

( wędrujący) tryb życia. Ludzie

przemieszczali się z miejsca na

miejsce w poszukiwaniu

pożywienia i dogodnego

(bezpiecznego) miejsca do

noclegów. Z czasem ludzie nauczyli

się hodowli zwierząt, uprawy zbóż i

innych roślin. Ich sposób życia

stawał się coraz bardziej osiadły.

Najstarsze Miasta powstały w

Starożytności.

Miasta mogły powstać dopiero, gdy ludzie nauczyli się,

jak osiedlać się i żyć w jednym miejscu. Proces ten

zaczął się w dalekiej przeszłości, w Starożytności na

dużym obszarze Bliskiego Wschodu, rozciągającym się

od dzisiejszej Turcji po Iran. Ludzie zamieszkujący ten

region byli wcześniej łowcami i zbieraczami.

Stopniowo zaczęli zajmować się rolnictwem i skupiać

w małych społecznościach, hodując zwierzęta i

uprawiając zboże. Tworzyli pierwsze osady. Dość duże

osiedla pojawiły się zadziwiająco wcześnie. Miasto

znane z Biblii pod nazwą Jerycho było stale

zamieszkane na długo przed rokiem 8000 przed naszą

erą, a Çatal Hüyük (czyt. czatal hjujuk), starożytna

osada odkryta w Turcji, rozkwitała od około 6500 roku

p.n.e. do roku 5500 p.n.e.

Çatal

Hüyük

Jedna z prehistorycznych osad,
dzięki której możemy poznać życie
codzienne ludzi żyjących w
tamtych czasach.
Wykopaliska archeologiczne są
najbardziej znanym stanowiskiem
neolitu ceramicznego na obszarze
Turcji.Wszystkie budynki
(mieszkalne 12 i sanktuaria)
razem ze sobą połączone, do
których wchodziło się od strony
dachu, zaś na dach trzeba było
przejść przy pomocy drabiny.
Bogata kultura religijna, ciekawe
rytuały grzebalne. Bardzo
profesjonalnie wykonane
przedmioty codziennego użytku.

Wykopaliska archeologiczne w Çatal Hüyük

Rekonstrukcja miasta:

Tancerz z Catal Huyuk:

Średniowieczne grody – początki

miast

• Ogromną rolę, w organizacji

obronnej państwa, odgrywały

grody. Lokowano je w

miejscach trudno dostępnych-

zwykle na naturaych

wzniesieniach, cyplach

otoczonych jeziorami,

mokradłami, w międzyrzeczach.

We wczesnym średniowieczu

były centrami plemiennymi i

ośrodkami kultu pogańskiego.

• Oprócz samej lokalizacji

dodatkowymi założeniami

obronnymi były fosy, wały

ziemne, wały o konstrukcji

drewniano-ziemnej lub

kamiennej i palisady. Na terenie

wokół grodu pojawiały się

podgrodzia.

• Grody z jednej strony były

ośrodkami władzy księcia

(króla), a także były to obronne

osady graniczne. W XII i XIII

wieku grody przekształcały się

w miasta.

MAKIETA ŚREDNIOWIECZNEGO GNIEZNA

Biskupin

• Gród zamieszkany -

zwykle położony w miejscu

obronnym z natury, trudno

dostępnym, otoczony

wałami obronnymi,

naturalną lub sztuczną fosą,

palisadą, zasiekami.

• Stale zamieszkany przez

rzemieślników pracujących

w grodzie oraz rolników

pracujących na okolicznych

polach.

• Obie kategorie mieszkańców

stanowiły pełnoprawnych

obywateli grodu.

• Przykładem grodu

zamieszkanego jest Biskupin

Gród schronieniowy (refugium) - położony w
trudnodostępnym terenie, dający w razie agresji
schronienie całej miejscowej ludności normalnie żyjącej
w rozproszeniu oraz silny punkt oparcia zbrojnego

GRÓD W OGRODZIEŃCU