Pracę wykonały
Agnieszka Kraska
Martyna Zielińska
Rok akademicki 2012 /2013
Alexander Fredro
Jak kominiarza,
Tak dziennikarza
Zawód diablo trudny:
Czyści- a sam brudny.
Zgodnie z najważniejszym dokumentem dotyczącym etyki mediów
czyli Kartą Etyczna Mediów Dziennikarze, wydawcy, producenci i
nadawcy szanując niezbywalne prawo człowieka do prawdy,
kierując się zasadą dobra wspólnego, świadomi roli mediów w życiu
człowieka i społeczeństwa obywatelskiego (..) deklarują, że w
swojej pracy kierować się będą następującymi zasadami:
1. Zasadą prawdy
2. Zasadą obiektywizmu
3. Zasadą oddzielania informacji od komentarza
4. Zasadą uczciwości
5. Zasadą szacunku i tolerancji
6. Zasadą pierwszeństwa dobra odbiorcy
7. Zasadą wolności i odpowiedzialności
Można zatem najprościej powiedzieć iż jest to zbiór zasad
moralnych , których muszą przestrzegać osoby tworzące przekaz w
mas mediach , chroniące odbiorców tego przekazu.
Jest to dokument opracowany z inicjatywy Stowarzyszenia
Dziennikarzy Polskich i podpisany 29marca 1995 roku przez
prezesów największych polskich mediów i organizacji dziennikarskich
m.in.
TVP S.A,
Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy
Telewizji Polsat
Syndykatu Dziennikarzy Polskich
Związku Zawodowego Dziennikarzy
Unii Wydawców Prasy
Stowarzyszenie Niezależnych Producentów Filmowych i
Telewizyjnych
Polskie Radio S.A
i innych
Oznacza że dziennikarze, wydawcy, producenci i
nadawcy
dokładają wszelkich starań, aby przekazywane
informacje
były zgodne z prawdą, sumiennie i bez
zniekształceń relacjonują fakty w ich właściwym
kontekście, a w razie rozpowszechnienia błędnej
informacji niezwłocznie dokonują sprostowania
Oznacza ,że
autor przedstawia rzeczywistość
autor przedstawia rzeczywistość
niezależnie od swoich poglądów, rzetelnie
niezależnie od swoich poglądów, rzetelnie
relacjonuje różne punkty widzenia.
relacjonuje różne punkty widzenia.
Zasada ta oznacza iż wypowiedź ma umożliwiać odbiorcy
odróżnianie faktów od opinii i poglądów.
Oznacza to ,iż wypowiedź prezentowana w środkach
masowego przekazu ma być przedstawiana w taki sposób aby
wyraźnie odróżnić to co jest faktem od tego co jest wyłącznie
subiektywną opinią, tak by odbiorca nie mylił tych dwóch sfer
co wyklucza np. cytowanie wypowiedzi wyrwanych z
kontekstu a w przypadku gdy cytowany jest np. fragment
wypowiedzi powinien być opatrzony odpowiednia informacją.
Jest to bardzo ważne zwłaszcza w przypadku wypowiedzi
ekspertów dotyczących wiedzy specjalistycznej, które bardzo
silnie oddziaływają na odbiorcę gdyż nie ma on możliwości jej
bieżącego weryfikowania, często przyjmuje ją „na wiarę”
Zasada ta oznacza
1.działanie w zgodzie z własnym sumieniem
1.działanie w zgodzie z własnym sumieniem
i dobrem odbiorcy
i dobrem odbiorcy
2.nieuleganie wpływom,
2.nieuleganie wpływom,
3.nieprzekupność
3.nieprzekupność
4.odmowę działania niezgodnego z
4.odmowę działania niezgodnego z
przekonaniami
przekonaniami
Te 4 wymienione wyżej kryteria są kryteriami
podstawowymi, tworzą pewne minimum dla tego
aby nazwać działania związane z działalnością
masmediów uznać za uczciwe
Tolerancja
Tolerancja ( z łac. tolerantia
–
„cierpliwa
wytrwałość”; od łac. czasownika tolerare –
„wytrzymywać”, „znosić”, „przecierpieć”)
Według niej w środkach masowego przekazu
istnieje obowiązek przestrzegania :
1.
1.
ludzkiej godności
ludzkiej godności
2. praw i dóbr osobistych, a szczególnie
2. praw i dóbr osobistych, a szczególnie
prywatności i dobrego imienia
prywatności i dobrego imienia
Ta zasada stanowi, iż
podstawowe prawa
podstawowe prawa
czytelników, widzów, słuchaczy są nadrzędne wobec
czytelników, widzów, słuchaczy są nadrzędne wobec
interesów redakcji, dziennikarzy, wydawców,
interesów redakcji, dziennikarzy, wydawców,
producentów i nadawców.
producentów i nadawców.
Inaczej tę zasadę określiłybyśmy jako zasadę, iż
człowiek jest celem a nie środkiem do realizacji
celów co oznacza zakaz przedmiotowego
traktowania odbiorcy – odbiorca jest
najważniejszym podmiotem
Stosownie do tej zasady
wolność mediów nakłada na
wolność mediów nakłada na
dziennikarzy, wydawców, producentów, nadawców
dziennikarzy, wydawców, producentów, nadawców
odpowiedzialność za treść i formę przekazu oraz
odpowiedzialność za treść i formę przekazu oraz
wynikające z nich konsekwencje.
wynikające z nich konsekwencje.
Inaczej mówiąc istnieją pewne gwarancje
niezależności mediów jak np. wolność słowa
,swoboda wyznania etc. gwarantowane już na
poziomie Konstytucji RP. Z tymi wolnościami wiąże się
jednak również odpowiedzialność autorów za własne
wypowiedzi. Każda osoba wypowiadająca się
publicznie, która chce korzystać z wolności
wypowiedzi musi szanować dobra osobiste innych
ludzi oraz liczyć się z konsekwencjami dokonanych
przez siebie naruszeń
•
Rada Etyki Mediów ( REM ) powstała 29 marca
1995 r.z inicjatywy Stowarzyszenia Dziennikarzy
Polskich na mocy wcześniej już wspomnianej Karty
Etyki Mediów
• Zajmuje się ona opiniowaniem zachowań
dziennikarzy oraz innych istotnych dla mediów i
ludzi związanych zawodowo z mediami np. w
formie zajęcia stanowiska
W skład REM od 11 kwietnia 2011 r.
1. Prezydium w którego skład wchodzą
Przewodniczący: Ryszard Bańkowicz
Wiceprzewodniczące: Helena Kowalik-
Ciemińska,
Irena Piłatowska-Mądry ( do 17 lutego 2012 r.)
Sekretarz: Barbara Markowska-Wójcik
2.Pozostali członkowie (wybrani przez Konferencję
Mediów Polskich) w dniu 6 kwietnia 2011 r.
• Ludwik Arendt
• Magdalena Bajer (w dniu nominacji złożyła
rezygnację)
• Maciej Iłowiecki (do 11 października 2011 r.)
• Helena Kowalik-Ciemińska
• Marek Łochwicki
• Nina Nowakowska
• Marek Nowicki
• Anna Pawłowska
• Stanisław Pieniak
• IrenMarta Pionkowska
Ciekawostka !
Pierwszym przewodniczącym REM była pani
Magdalena Bajer
Magdalena Bajer z Polskiego Radia
ŹRÓDŁA
Dokumenty rangi międzynarodowej
1.Deklaracja Paryska z 1983 r.
2.Europejski Kodeks Deontologii Dziennikarskiej z 1993 r.
Dokumenty rangi krajowej
1.Dziennikarski Kodeks Obyczajowy z 1991 r.
2. Karta Etyczna Mediów
1. Niezależność
2. Rzetelność
3. Uczciwość
4. Wrażliwość
1. Ludzkie słabości i ułomności
2. Obniżenie prestiżu zawodowego dziennikarzy
3. Przeciążenie pracą w redakcjach
4. Słabość środowiska dziennikarskiego
5. Przenoszenie do dziennikarstwa najgorszych praktyk z
internetu