CHOROBY ROPNE SKÓRY

CZĘŚĆ 2

ROPNIE MNOGIE PACH

( HIDRADENITIS SUPPURATIVA)

• Głębokie guzy zapalne ze skłonnością

do rozmiękania i bliznowacenia,
umiejscowione w
pachach( najczęściej obustronnie),
rzadko w okolicach narządów
płciowych, odbytu

ETIOPATOGENEZA

• Zakażenie dotyczy gr. apokrynowych,

nie występuje przed okresem
pokwitania

• Nadmierne pocenie się sprzyja

powstawaniu zmian

• Początkowo czynnikiem wywołującym

jest gronkowiec złocisty, później
także G(-) bakterie np. Proteus, E.coli

Objawy

• Wykwitem pierwotnym jest guz lub

guz podskórny ulegający rozmiękaniu
(chełbotanie) i przebiciu

• Mogą wytwarzać się przetoki i

dochodzić do bliznowacenia( nasilone
zmiany bliznowate z głębokimi
przetokami są niekiedy określane
jako trądzik odwrócony- acne inversa)

leczenie

• Okres wczesny: maść ichtiolowa
• Antybiotykoterapia zgodna z

posiewem

Ropnie mnogie niemowląt

• Rzadkie schorzenie polegające na

występowaniu rozmiękających guzów
u niemowląt

Etiopatogeneza i objawy

• Przy zaniedbaniach higienicznych
• Niedożywienie, niska odporność
• Objawy: guzy głównie na tułowiu,

rzadziej kończynach, u dzieci
wyniszczonych tworzą się przetoki,
brak czopów martwiczych

Leczenie

• Nacinanie, pielęgnacja
• Oczyszczanie, kąpiele odkażające
• Antybiotykoterapia zgodnie z

antybiotykogramem

Liszajec pęcherzowy

• Zakażenie gronkowcowe ze zmianami

pęcherzowymi i pęcherzowo-ropnymi
występującymi w pierwszych
tygodniach życia bez objawów
ogólnych

• Wykwit pierwotny pęcherz o średnicy do

3 cm mający wiotką pokrywę i
wypełniony przeźroczystym płynem

• Bez leczenia pęcherze pękają w ciągu 1-

2 dni pozostawiając nadżerki,
pokrywające się strupem
przypominającym glazurę

• Umiejscowienie :twarz, pośladki, tułów,

krocze

• Leczenie: aerozole, kremy z

antybiotykiem, lub substancjami
odkażającymi

Zapalenie pęcherzowe i

złuszczające skóry noworodków

• Uogólnione zapalenie skóry o ciężkim

przebiegu charakteryzujące się
pozornymi pęcherzami i spełzaniem
naskórka

• Występuje w pierwszych 3

miesiącach życia

• Etiopatogeneza: S.aureus-

eksfoliatyna gronkowcowa

Objawy i przebieg

• Pęcherze płaskie, b. wiotkie, szybko

pękają, pozostawiając obszary bez
naskórka

• Często zmiany dotyczą całej skóry,

przebieg kilkudniowy

Leczenie

• Antybiotyki: głównie penicyliny

półsyntetyczne i cefalosporyny

• Kortykosteroidy przeciwskazane
• Płyny wieloelektrolitowe

Róża (erisypelas)

• Ostry stan zapalny skóry i tk.

Podskórnej z towarzyszącą wysoką
temperatura ciała, i szybkim
przebiegiem

• Etiopatogenza: Streptococcus

pyogenes- paciorkowce gr.A b-
hemolizyjące, rzadziej grup B,C,G
rzadko inne bakterie

Przyczyna powstania

• Defekt funkcji skóry jko bariery

ochronnej, dlatego często związana z
infekcją wir.opryszczki
zwykłej,międzypalcową grzybicą stóp,
owrzodzenimi podudzi, noworodki
pępek,

• Równolegle do niewielkiego urazu-drugi

czynnik=zamknięcie naczyń
limfatycznych, same paciorkowce
pobydzają dalsze uszkodzenie dróg
limfatycznych=błędne cykle nawrotowe

Objawy kliniczne

• Ciepły, bolesny rumień poszerzający się

gwałtownie obwodowo, ostro
odgraniczony od otaczających zdrowych
tkanek(wypustki mogą mieć
nieregularny kształt).Skóra ma wygląd
skórki pomarańczy

• Najczęściej na podudziach, na

policzkach

• Na twarzy zaczyna się od grzbietu nosa i

szerzy na policzki z obrzękiem powiek

• Na podudziach obrzęk mniejszy,

szerzenie rumienia wolniejsze, ale
częściej dochodzi do zap. naczyń chł.

• Ogólne: bóle mm., złe samopoczucie

wysokie OB., bóle głowy

• Inne miejsca: ramie obrzęknięte po

mastektomii i usunięciu węzłów chł.

• Większość pacjentów gorączkuje,

mogą wyst. dreszcze

• Wiele odmian róży np. pęcherzowa,

krwotoczna, martwicza

Przebieg i rokowanie

• Dawniej:
- z.m.

sercowego,osierdzia,kł.zap.nerek

• Niewielkie ryzyko zakrzepicy zatoki

jamistej.

• Uwaga zstępująca inf.d.odd. W tym

zajęcie krtani

• Duże ryzyko nawrotów w związku z

zaczopowaniem nacz. chł

RÓŻNICOWANIE

• Ostre kontakt. Zap. Skóry
• Wczesna faza półpaśca
• Rumień wędrujący

Leczenie

• Ogólne: penicylina i.v. przez 24-48 h,

następnie po 8-9 dni- gdy uczulenie
erytromycyna lub klindamycyna

• Uzupełnienie antybiotykoterapii:
-odpoczynek w łóżku
-uniesienie kończyny
-chłodne, wilgotne okłady na miejsce

chorobowo zmienione

Zakażenia mieszane

LISZAJEC ZAKAŹNY
-powierzchowna infekcja skóry

charakteryzująca się występowaniem
małych pęcherzyków śr. poniżej 2
cm, które gwałtownie pękają i tworzą
strupy koloru plastra miodu.

Etiologia i epidemiologia

• Infekcja wywołana przez gronkowca

złocistego i grupę A paciorkowców

• Najczęściej u dzieci-dosyć zakaźny
• Dorośli, przy braku higieny
• Może być jako rozprzestrzeniona

infekcja z nozdrzy

Objawy

• Początkowo małe czerwone plamki

wielkości główki od szpilki,
przeistaczają się w pęcherzyki napięte,
przejrzyste na rumieniowym podłożu

• Trudno je zobaczyć bo łatwo pękają

tworząc charakterystyczne grube
strupy w kolorze plastra miodu

• Zmiany mogą się zlewać
• Gł lokalizacja wokół nosa i ust

• Rzadziej kark i dłonie
• Zwykle ustępują bez blizn
• Różnicowanie: opryszczka zwykła-

może ona też ulegać zliszajcowaceniu,
ale częściej zajmuje ona bł. Śluzowe

• Leczenie: ogólne-penicylinaG

(S.pyogenes), oporne na penicylinazę
penicyliny

-miejscowe: Bactroban
(maść z mupirocyną); mycie

dezynfekujące

Niesztowica

• Piodermia z owrzodzeniem
• Etiopatogeneza: paciorkowce gr.A b-

hem,

-gronkowiec złocisty
-gł.u dzieci, mikroorganizmy wnikają

przez obszary mikrourazów dlatego
do wystąpienia predysponują:
świerzb, zakaż. pasożytniczymi
stawonogami, atopowe zap. skóry

Objawy kliniczne

• Wielka krosta na rumieniowym

podłożu, infekcja penetruje głębiej
uszkadzając skórę właściwą i
powodując powstanie brudnego osadu,
zwykle wyst. gruby żółtoszary strup

• Najczęściej w dolnych cz. kończyn
• Często z zap. węzłów chł.
• w odróżnieniu od liszajca goi się powoli

i zawsze pozostaje blizna,

Leczenie

• Miejscowe: ciepłe okłady z roztworem

dezynfekującym (0,5 % roztwór
azotanu srebra)

• Ogólne: antybiotykoterapia