ELEKTROWNIE
WODNE
2013/2014
ENERGIA WYTWARZANA Z
ZASOBÓW ENERGII WÓD
Zasoby energii wodnej na świecie 40700 TWh/a
zasoby możliwe do eksploatacji 14400 TWh/a
Największe zasoby energii wodnej występują w:
Chinach, Rosji, Brazylii, Kanadzie, Kongo, Indiach,
USA oraz Indonezji.
Pierwsza piątka w produkcji energii z wody:
Brazylia 304 TWh/a
Kanada 303 TWh/a
Chiny 283 TWh/a
USA 269 TWh/a
Rosja 157 TWh/a
ENERGETYCZNE ZASOBY
WODNE UNII EUROPEJSKIEJ
Unia Europejska:
Francja 65,2 TWh/a
Szwecja 53,5 TWh/a
Włochy 44,2 TWh/a
Hiszpania 43,8 TWh/a
Niemcy 25,0 TWh/a
Produkcja energii elektrycznej w EW w Polsce
(w zależności od opadów): 2,1 – 2,5 TWh/a
Polskie elektrownie wodne wykorzystują 16%
technicznego i około 23% ekonomicznego
potencjału hydroenergetycznego kraju
WYKORZYSTANIE ZASOBÓW
ENERGII WODNEJ NA ŚWIECIE
POTENCJAŁ
HYDROENERGETYCZNY
POLSKI
KLASYFIKACJA POTENCJAŁU
ENERGETYCZNEGO WÓD
ELEKTROWNIE WODNE
ŚRÓDLĄDOWE
Rozróżnia się dwa podstawowe typy elektrowni
wodnych wykorzystujących wody śródlądowe:
Elektrownie przepływowe
, budowane na rzekach
nizinnych o małym spadku, nie mają możliwości
magazynowania wody i tym samym regulacji wytwarzanej
mocy elektrycznej.
Elektrownie regulacyjne
są zaopatrzone w zbiorniki
wodne, które pozwalają gromadzić i magazynować energię
wody i przetwarzać ją na energię elektryczną w dogodnym
czasie.
ELEKTROWNIE WODNE
ŚRÓDLĄDOWE
a – przepływowe,
b – regulacyjne z
dużym
zbiornikiem,
c - regulacyjne z
małym
zbiornikiem,
d - kaskadowe,
e - szczytowo-
pompowe
ELEKTROWNIE WODNE
PRZEPŁYWOWE
Instalacja mieści się w specjalnie skonstruowanym budynku,
będącym przedłużeniem przegradzającego rzekę jazu - jest
więc zlokalizowana w korycie rzeki, której energię
wykorzystuje.
Elektrownie tego typu mogą pracować prawie bez przerwy,
ilość produkowanej przez nie energii zależy jednak od ilości
wody, przepływającej akurat w rzece.
W Polsce największe znaczenie wśród tego typu
hydroelektrowni mają niskospadowe elektrownie z zaporami
ziemnymi, wyposażone w turbiny Kaplana, turbiny rurowe,
bądź też – w przypadku bardzo
małych mocy – w turbiny rurowe z generatorem zewnętrznym
lub turbiny Banki-Michella.
ELEKTROWNIE WODNE
REGULACYJNE
A - zbiornik
wodny,
B - elektrownia,
C - turbina,
D - generator,
E - pobór wody,
F - korytarz
wodny,
G - linie
wysokiego
napięcia,
H - rzeka
ELEKTROWNIE WODNE
REGULACYJNE
۩ Dzięki znajdującemu się przed nią zbiornikowi
wodnemu, elektrownia zbiornikowa może
produkować energię o większej mocy, niż moc
odpowiadająca chwilowemu dopływowi, może też
reagować na zmieniające się zapotrzebowanie na
energię i dostosowywać się do sezonowych wahań
ilości przepływającej wody.
۩ Ten typ hydroelektrowni reprezentowany jest
najczęściej przez duże elektrownie wodne.
۩ Powstały przed zaporą sztuczny zbiornik wodny
pełni także istotną funkcję przeciwpowodziową.
ELEKTROWNIA SZCZYTOWO
-POMPOWA
Elektrownia wodna
w Żarnowcu
z czterema
hydrozespołami
odwracalnymi oraz
sztucznym
zbiornikiem
górnym.
ELEKTROWNIE NIEDZICA –
SROMOWCE WYŻNE http://www.zzw-
niedzica.com.pl/
ELEKTROWNIE WODNE
KASKADOWE
Stosuje się w nich
wiele
zbiorników, które
umożliwiają regulację
napełniania i
opróżniania
indywidualnie jak
i zbiorowo – co
pozwala na
magazynowanie
nadmiaru
energii.
WYKORZYSTANIE ELEKTROWNI
WODNYCH W SYSTEMIE
ELEKTROENERGETYCZNYM
Elektrownie podstawowe
pracujące w okresie całej doby
w sposób ciągł
Elektrownie podszczytowe
oddające swą energię z
przerwami w ciągu doby w okresach, gdy
zapotrzebowanie systemu spada
Elektrownie szczytowe
, których produkcja energii
ograniczona jest do okresów maksymalnego
zapotrzebowania występującego w systemie
Elektrownie szczytowo-pompowe
lub z członem
pompowym, których współpraca z systemem nie
ogranicza się tylko do wytwarzania energii
WYKORZYSTANIE ELEKTROWNI
WODNYCH W SYSTEMIE
ELEKTROENERGETYCZNYM
PODZIAŁ TURBIN
WODNYCH
Podział ze względu na wysokość
spadu:
- niskospadowe
- średniospadowe
- wysokospadowe
Ze względu na szybkobieżność:
- wolnobieżne
- średniobieżne
- szybkobieżne
PODZIAŁ TURBIN
WODNYCH
Budowa turbiny - podstawy
Podstawowym elementem każdej turbiny jest łopatka, która
jest przymocowana dotarczy lub bębna
Łopatki
są przymocowane na całym obwodzie bębna lub tarczy
tworząc tak zwany wieniec łopatkowy lub palisadę łopatkową
Bęben
bądź tarcza jest osadzona na wale; czasem są one
wykonane jako jeden element. Wał razem z tarczą bębnem i
wieńcem łopatkowym stanowią wirnik turbiny, który się obraca
w łopatkowym stanowią wirnik turbiny, który się obraca w
wyniku przepływu gazu bądź cieczy. Palisada na wirniku
nazywa się palisadą wirnikową albo wieńcem wirnikowym. W
turbinach osiowych (zwłaszcza w turbinach
wielostopniowych)często wieniec wirnikowy musi mieć przed
sobą nieruchomy wieniec kierowniczy zwany też kierownicą,
który ma za zadanie odpowiednio ukierunkować czynnik
padający na łopatki wirnika.
Budowa turbiny - podstawy
Kierownica także składa się z łopatek i jest ona
nieruchomo przymocowana do korpusu turbiny.
Wieniec kierowniczy wraz z wieńcem wirnikowym
stanowi jeden stopień turbiny. Ich liczba może być
różna, najczęściej od kilkunastu do jednego. Liczba
łopatek palisady wirnikowej jest na ogół inna niż w
palisadzie palisady wirnikowej jest na ogół inna niż
w palisadzie kierowniczej.
Całość jest zamknięta w korpusie pojedynczym lub
podwójnym. Wirnik jest osadzony na łożyskach
Przejścia wału przez korpus są uszczelniane.
PARAMETRY ENERGETYCZNE
TURBINY WODNEJ
Stan ruchu turbiny wyznaczają
następujące
parametry energetyczne:
Spad H [m],
przełyk Q [m3/s],
Moc P [kW],
Prędkość obrotowa nt [obr/min]
PARAMETRY ENERGETYCZNE
TURBINY WODNEJ
TURBINY AKCYJNE
Energia potencjalna jest przetwarzana w
aparacie kierującym na energię prędkości.
Ciśnienie wody przed wejściem na łopatkę
jest równe ciśnieniu atmosferycznemu.
Wirnik turbiny akcyjnej jest zasilany na
części obwodu i powierzchnie tylne łopatek
nie stykają się z wodą.
Wirnik umieszczony jest nad zwierciadłem
wody dolnej, co powoduje straty spadu.
TURBINY REAKCYJNE
Ciśnienie wody przy wejściu na łopatkę wirnika jest
większe od atmosferycznego i maleje w czasie przepływu
przez przestrzenie międzyłopatkowe wirnika.
Podczas przepływu wody przez wirnik jej energia ciśnienia
przemienia się w dodatkową energię kinetyczną.
Woda przepływa między łopatkami wirnika, wskutek czego
doznaje przyśpieszenia i prędkość jej zwiększa się, a
krzywizna łopatek wirnika powoduje zmianę kierunku
ruchu wody.
Wirnik turbiny reakcyjnej jest na całym obwodzie zasilany
wodą, która przepływa przez niego strugą ciągłą i za
pomocą rury ssącej jest doprowadzona do dolnego
poziomu.
TURBINY REAKCYJNE
Zastosowanie rury ssącej w turbinach
reakcyjnych umożliwia wykorzystanie spadu
między wirnikiem, a poziomem wody dolnej.
W turbinie reakcyjnej woda wywiera na
łopatkę dwojakie działanie:
1. reakcyjne, wywołane ciśnieniem, pod
którym woda przepływa przez wirnik z
przyspieszeniem względem wirnika;
2. akcyjne, wywołane krzywizną łopatki i
zmianą kierunku ruchu wody
.
TURBINA FRANCISA
Część przepływową
turbiny Francisa stanowią
w kolejności: kierownica,
wirnik, rura ssąca, a także
w wielu przypadkach
specjalnie ukształtowana
obudowa spełniająca rolę
elementu
doprowadzającego wodę
do kierownicy w postaci
spirali, leja lub kotła.
TUEBINA FRANCISA
Zasadniczą zaletą turbiny Francisa jest możliwość
produkowania jej w różnych rozwiązaniach
konstrukcyjnych.
Pozwala to na odpowiednie dobranie turbiny do
istniejących warunków lokalnych, budowli
hydrotechnicznych i wyposażenia mechanicznego.
W krajowych małych elektrowniach wodnych
najczęściej są stosowane pionowe turbiny Francisa
umieszczane w komorze otwartej, rzadziej
zamkniętej, lub też turbiny o wale pionowym, w
spirali, bliźniacze i wielowirnikowe.
TURBINA DERIAZA
Turbina Deriaza jest znacznie
bardziej skomplikowana niż turbina
Francisa, gdyż jej łopatki są
przestawialne.
• Turbiny Deriaza są odwracalne i
przy odpowiedniej konstrukcji mogą
pracować jako pompy co jest
wykorzystywane w elektrowniach
szczytowo pompowych
TURBINA KAPLANA
Turbina Kaplana posiada pionowy wał (może być
też poziomy) z wirnikiem wyposażonym w 2 do 8
łopatek w postaci śmigła.
Łopatki osadzone w piaście wirnika są
nastawialne podobnie jak łopatki kierownicy.
Doprowadzenie i ujście wody realizowane jest
podobnie jak w turbinie Francisa.
Regulacja mocy turbiny może się odbywać
dwustopniowo przez zmianę ustawienia kątów
łopatek kierownicy i kąta ustawienia łopatek
wirnika.
TURBINA KAPLANA
■
Turbiny Kaplana pracują w zakresie
spadów od 1÷50(70) m i uzyskują
najwyższe sprawności spośród
innych typów turbin, w znacznym
zakresie zmian obciążenia od 40 do
100 %.
■
Uzyskiwane sprawności są rzędu 90
%, a maksymalna sprawność to 93 %.
TURBINA KAPLANA
Turbina śmigłowa to uproszczona wersja
turbiny Kaplana z pojedynczą regulacją
(tylko łopatek wirnika lub tylko
kierownicy), stosowana w siłowniach
średniej i małej mocy w obszarze
niskich spadów (< 20 m).
TURBINA PELTONA
Turbiny systemu Peltona stosuje się dla spadków H>500 m, a w wyjątkowych
wypadkach uzasadnionych konstrukcyjnie zamiast turbin Francisa od H=100m.
W turbinie Peltona dla zwiększenia sprawności stosuje się zamiast prostych
łopatek specjalnie wyprofilowane łopatki na kształt dwóch połączonych czarek
(dwie półkoliste sfery), na których strumień wody dużo łagodniej zmienia
kierunek.
■
Turbiny Peltona buduje się z
wałami poziomymi i pionowymi.
■
Przy wałach poziomych stosuje
się max. dwie dysze wylotowe
(przy większej ilości ze względu
na zderzanie się strumieni z
poprzedzającej dyszy moc
maleje) a przy wałach pionowych
do 6 dysz.
TURBINA PELTONA
l
- wirnik,
2 - łopatki(czarki),
3 - dysza,
4 - iglica,
5 - regulator,
6 - napęd pompy oleju
regulatora,
7 - kółko do ręcznej
regulacji,
8 - napęd wahadła
regulatora
TURBINA BANKI MICHELLA
TURBINA BANKI-MICHELLA
PORÓWNANIE SPRAWNOŚCI
TURBIN WODNYCH
PORÓWNANIE TURBIN
WODNYCH
Lokalizacja elektrowni wodnych w
Polsce
Oddziaływanie elektrowni
wodnych
wydobycie i transport na dużą skalę materiałów
niezbędnych do wzniesienia zapory;
kilka lat intensywnych prac inżynieryjnych miejscu
lokalizacji elektrowni, w tym transport ciężkich elementów i
materiałów,
hałas, pył i inne zakłócenia;
znaczące zaburzenie drogi wodnej, zarówno powyżej jak i
poniżej zapory, w tym stanu lokalnego ekosystemu,
zasobów składników pokarmowych, łowisk, siedlisk ptactwa,
stanu osadów rzecznych;
zakłócenia lokalnych stosunków hydrologicznych, poziomu
wód gruntowych i spływu wód, zatopienie pewnej
powierzchni terenu;
potencjalne zaburzenia geofizyczne spowodowane ciężarem
wody spiętrzonej przez zaporę, w tym możliwe zwiększenie
aktywności sejsmicznej na danym terenie.
KONIEC