Praca z dzieckiem z

dysfunkcją słuchu

• Brak odbioru wrażeń słuchowych wpływa

demobilizująco na koncentrację uwagi, co
nie sprzyja poznawaniu.Sprzyja natomiast
stereotypowym zachowaniom, często
śmiesznym i nieodpowiednim. Nieelastyczna
osobowość, ubogość świata uczuć skazuje
niesłyszących na egocentryzm i brak
empatii. Zawężenie stosunków
interpersonalnych ogranicza dopływ
informacji z otoczenia i ma negatywny
wpływ na kształtowanie się samooceny.

Charakterystyczne dla procesu

rewalidacji działania

-

usprawnianie pedagogiczne – dotyczy

nieuszkodzonych organów i ich funkcji,
oznacza także maksymalne usprawnianie
funkcji uszkodzonego słuchu;

- kompensacja pedagogiczna- to zastępowanie,

wyrównywanie obniżonych możliwości
analizatora słuchu przez sprawne analizatory;

- korektura pedagogiczna – polega na

poprawianiu błędów w postrzeganiu, myśleniu,
zapamiętywaniu, rozumieniu rzeczy, zjawisk,
faktów i zdarzeń, modyfikowaniu postaw.

Diagnoza osoby z

uszkodzeniem słuchu

• Diagnoza medyczna: określa

przyczynę, stopień i miejsce uszkodzenia

słuchu oraz wiek występowania wady,

jeśli nie jest to wada wrodzona.

Klasyfikacja uszkodzeń słuchu:

lekki- poniżej 20 dB do 40 dB;

umiarkowany- powyżej 40 dB do 70 dB;
znaczny – powyżej 70 dB do 90 dB;
głęboki – powyżej 90 dB

Diagnoza psychologiczno -

pedagogiczna

• Ułatwia określenie poziomu rozwoju

zdolności poznawczych i ocenę
przystosowania emocjonalno –
społecznego dziecka.

Najważniejsze aspekty diagnozy

psychologiczno - pedagogicznej

• Ocena rozwoju- psychoruchowego,

umysłowego, percepcji wzrokowej,
percepcji słuchowej, motoryki;

• Ocena procesów asocjacyjnych:

wzrokowo- ruchowo- manualnych;
wzrokowo- ruchowo- oralnych;

• Ocena procesów integracyjnych:pamięci

wzrokowej; pamięci słuchowej; myślenia
abstrakcyjnego; koncentracji uwagi

Diagnoza środowiska

rodzinnego

• Warunki środowiska rodzinnego w

jakich wzrasta dziecko z
uszkodzonym słuchem;
postępowanie wychowawcze
rodziców, które w istotny sposób
wpływa na proces rewalidacji
dziecka

Struktura zajęć

rewalidacyjnych

• Etap pierwszy- zapoznanie dziecka z

określoną cechą
dźwięku( natężenie, częstotliwość).
Dziecko powinno słuchać i
obserwować czynności
prowadzącego

• Etap drugi –sprawdzenie zrozumienia

instrukcji przez dziecko, które nadal słuch i

obserwuje czynności prowadzącego, jednak

używając wskazanych pomocy- samodzielnie

obrazuje słyszaną cechę dźwięku;

• Etap trzeci- dziecko bazując na percepcji

słuchowej, wykonuje czynności ilustrując

słyszaną cechę dźwięku

Pokonywanie trudności w

odbiorze wrażeń słuchowych

• Ćwiczenia w zakresie:lokalizacji

źródła dźwięku; różnicowania
częstotliwości dźwięku; różnicowania
natężenia dźwięku; różnicowania
ilości sygnałów
akustycznych;różnicowania tempa
sygnałów akustycznych; różnicowania
rytmu sygnałów akustycznych;
różnicowania czasu trwania sygnału
akustycznego