POCZĄTKI

POCZĄTKI

KAPITALIZMU

KAPITALIZMU

-Thomas Hobbes

-John Lock

-Św. Wincenty de Paulo

POCZĄTKI KAPITALIZMU

POCZĄTKI KAPITALIZMU

Wiek XVII był ważnym okresem

w rozwoju

gospodarki europejskiej. Zaowocowały

wtedy idee protestantyzmu, rozwinęła

się manufaktura jako nowa forma

produkcji przemysłowej i wreszcie

pojawiła się dążność do przejścia od

gospodarki miejskiej do narodowej. W

tym stuleciu myślano już w pełni

ekonomicznie. Własność w tych czasach

stała się nienaruszalna.

Epoce baroku brakło dążności do

powszechnej zmiany stosunków
społecznych ; zastępowała ją tendencja do
zapewniania przywilejów politycznych
odpowiednich do stanów posiadania.

Uświęcenie własności oznaczało sakralizację

pieniądza. Nie było to zatem kwestią
przypadku, że był to czas rozwinięcia się
pierwszej teorii ekonomicznej, której
centrum zainteresowania stanowił skarb
państwa. Teorię tę zwano merkantylizmem
lub colbertyzmem od nazwiska ministra
Ludwika XIV, wprowadzającego ją w życie.

MERKANTYLIZM

MERKANTYLIZM

• Opierał się na zasadzie, że należy dążyć do

gromadzenia zapasów szlachetnych kruszców. Dla

jego działania konieczne stało się stworzenie zbioru

regulacji handlowych, takich jak cła przywozowe,

premie wywozowe, monopole czy przywileje.

• Merkantyliści uważali że:
-źródłem bogactwa państwa jest rozwinięty eksport

przewyższający import;

-kraje europejskie bezpośrednio ze sobą konkurują;
-kraj, który ma najwięcej bogactwa wygrywa tę

konkurencję;

-kruszec złoty i srebrny jest synonimem bogactwa

Thomas Hobbes

Thomas Hobbes

Thomas Hobbes (ur. 5.04.1588r

w Anglii pochodził z religijnej

rodziny angielskiej. Jego

ojciec, protestancki

duchowny o gwałtownym

usposobieniu, opuścił

rodzinę, gdy Thomas był

jeszcze w wieku szkolnym.

T.Hobbes - angielski filozof,

autor dzieła Lewiatan (1651),

traktatu, w którym dowodzi,

że jedynym sposobem

uniknięcia zła, jakie spotyka

ludzi żyjących w tzw. stanie

natury, jest zawarcie umowy

przekazującej

nieograniczoną, absolutną

władzę w ręce suwerena.

Thomas Hobbes

Thomas Hobbes

-państwo opiekuńcze-

-państwo opiekuńcze-

„człowiek człowiekowi wilkiem”

„człowiek człowiekowi wilkiem”

T. Hobbes zasłynął jako ten, który w sposób

najpełniejszy odrodził w swej koncepcji
starorzymskie przysłowie „człowiek
człowiekowi wilkiem”. Sam myśliciel
stwierdzał, że człowiek ze swej istoty nie
jest ani dobry, ani zły, jednakże zgodnie z
naturą ma prawo do wszystkiego. Jeżeli
wszyscy ludzie mają prawo do wszystkiego,
stanem pierwotnym człowieka musi być
świat walki wszystkich przeciwko wszystkim.

Spośród wszelkich form rządu Hobbes dawał

pierwszeństwo monarchii nieograniczonej,

która, jak argumentował, jest najbardziej

oddalona od stanu natury, gdyż wola

państwa utożsamia się z wolą jednostki. Tylko

takie skupienie władzy zezwala na

harmonijność życia społecznego jako

decydującego o wszystkim, w tym o

własności, z wyjątkiem życia obywatela.

Skrajność poglądów Hobbesa, pozwalająca na

maksymalną ingerencję w życie społeczne w

połączeniu z obowiązkiem chronienia

wszystkich obywateli, każe widzieć w tym

myślicielu jednego z prekursorów idei

globalnej polityki opiekuńczej państwa czy

też ogólnopaństwowej polityki socjalnej.

John Lock

John Lock

•

John Lock (ur. 29 sierpnia

1632r. w, zm. 28

października 1704r. –

angielski filozof, lekarz,

polityk, politolog i

ekonomista. Twórca

klasycznej postaci

empiryzmu oraz podstaw

teoretycznych rządów

demokratycznych. W

ekonomii stworzył teorię

wartości pieniądza, która

stała się początkiem

kierunku ekonomicznego

zwanego monetaryzmem.

John Lock

John Lock

-państwo chroniące

-państwo chroniące

własność-

własność-

Według Locke’a człowiek żyjący w zgodzie z

naturą był łagodny i bezbronny, kierował się

rozumem i ulegał hamulcom płynącym z

poczucia sprawiedliwości. Każda jednostka

posiadała wolność osobistą i mogła korzystać

z owoców swej pracy, tj. posiadać własność

prywatną.

Naturalna wolność, ograniczona świadomym

zrzeczeniem się części praw na rzecz

państwa, miała się urzeczywistniać przede

wszystkim w sferze ekonomicznej i stąd

liberalizm stał się jednym z

charakterystycznych doktryn tego myśliciela.

W ramach szerokich zainteresowań

Locke’a nie zabrakło miejsca dla

psychologii i pedagogiki. Wychodząc z

założeń sensualistycznych,

stwierdzając, że cała wiedza pochodzi

od zmysłów, człowiek zaś rodzi się bez

idei wrodzonych i jest „czystą

tabliczką”, doceniał wagę wychowania.

Jemu też poświęcił obszerną pracę,

pełną nowoczesnych ustaleń.

Myśliciel bowiem przyjął założenie, że

edukacja jest potrzebna tylko

warstwom wyższym. Gdy te będą

wykształcone, wszystkie problemy

społeczne same się rozwiążą.

Św. Wincenty de Paulo

• Wincenty à Paulo

właściwie Vincent de
Paul (ur. 24 kwietnia
1581r. zm. 27 września
1660r. w Paryżu) –
francuski ksiądz
katolicki, założyciel
zgromadzeń Szarytek i
lazarystów, święty
Kościoła katolickiego,
pionier misji, opiekun
ubogich i więźniów.

Św. Wincenty de Paulo

-zorganizowana pomoc

społeczna-

Za cel życia postawił sobie ratowanie dusz

wieśniaków i niesienie potrzebującym pomocy

materialnej. Swą działalność rozpoczął jako

wędrowny kaznodzieja, którego żarliwe misje

zakończyły się złożeniem BRACTWA MIŁOSIERDZIA

z ustalonym ogólnym regulaminem.

Rozwinięcie się ruchu doprowadziło do momentu, w

którym przestała wystarczać okazjonalna, choć

systematyczna działalność pań miłosierdzia. Przede

wszystkim chodziło tutaj o opiekę nad chorymi, czy

to hospitalizowanymi czy też pozostającymi w

domu. To zadanie podjęły dziewczęta z ludu, które

ostatecznie wyodrębniły się jako Stowarzyszenie

Sióstr Miłosierdzia, zwane w Polsce szarytkami.

W czasie swego życia św. Wincenty a

Paulo stworzył katolicki system opieki

społecznej oparty na placówkach misji,

stowarzyszeniach pań miłosierdzia i

sióstr miłosierdzia, które działały w

całej Francji, by następnie rozszerzyć

się na inne kraje Europy. Po raz

pierwszy charytatywność możnych

wiązała się z niesieniem pomocy przez

tych, którzy sami jej potrzebowali. W

warsztatach bractw nauczali ci, którzy

wcześniej zdobywali w nich zawód, a

szpitale, sierocińce i przytułki były tymi

miejscami, gdzie łatwo można było

dostrzec szare habity sióstr

miłosierdzia.

KONIEC

KONIEC

WYKONAŁY:

Małgorzata Błachut

Żaneta Fedak