Peryferyjne

Peryferyjne

urządzenia

urządzenia

wskazujące

wskazujące

Myszka

Myszka

komputerowa

komputerowa



Myszka to urządzenie wskazujące służące do obsługi

komputera, które możemy używać przy pomocy ręki.



Jest to najczęściej małe pudełko dopasowane do kształtu

dłoni, na którym znajduje się jeden lub więcej przycisków,

które przypisane są do wykonywania odpowiednich poleceń.



Na spodniej stronie myszki znajduje się mechanizm

przetwarzający ruch myszki po powierzchni (np. stołu)

na sygnał cyfrowy, który jest interpretowany chociażby

jako ruch kursora na ekranie.

Myszka

Myszka

komputerowa

komputerowa



Urządzenie to nazwane zostało

myszką najprawdopodobniej dlatego,

że przypomina tego gryzonia, i pod

względem kształtu - małego

wygiętego ciała z czujnikiem

(odpowiednik nosa) na jednym końcu i

ogonem na drugim, i również dlatego,

że ruch kursora na ekranie jest

podobny do ruchu uciekającej myszy.

Historia Myszki

Historia Myszki



We wczesnych latach 60' ubiegłego wieku,
Biuro Badań Naukowych Sił Powietrznych*
przyznało kontrakt dr Doug'owi Engelbart'owi z
instytutu badawczego w Stanford na jego
badania nad możliwością powiększania
ludzkiego intelektu oraz potencjału
komputerów, które mogłyby pomagać ludziom
w podejmowaniu złożonych decyzji.

dr Doug Engelbart

Budowa myszki



Choć z zewnątrz większość myszy wygląda podobnie,

to w rzeczywistości każde urządzenie może w inny

sposób odczytywać swoje aktualne położenie,

analizować ewentualne poruszenia i przesyłać

informacje do komputera.



Ze względu na sposób, w jaki myszy odczytują swoją

pozycję, urządzenia te dzielimy na trzy grupy:

mechaniczne, optomechaniczne i optyczne. Modele

mechaniczne i optomechaniczne działają według

podobnych zasad. Wewnątrz myszy znajduje się kulka

wykonana ze specjalnego materiału o niewielkim poślizgu.

W trakcie przesuwania myszy po płaskiej powierzchni

obroty kulki zamieniane są na składowe.



W trakcie

przesuwania

myszy po

płaskiej

powierzchni

obroty kulki

zamieniane są

na składowe

ruchu oddzielnie

dla każdej osi

dwuwymiaroweg

o układu

współrzędnych.



Różnica

pomiędzy

oboma typami

myszy polega

na tym, że ruch

kulki w jednym

przypadku

odczytywany

jest przez

sensory

mechaniczne, a

w drugim za

pomocą

czujników

optycznych.



Najczęściej za proces ten odpowiada para małych,

umieszczonych prostopadle do siebie, przetworników

(zestawu rolek z przesłoną, diody i fotodetektora), które

stykają się bezpośrednio z kulką.



Ciekawym i oryginalnym rozwiązaniem jest

zaproponowana przez firmę Logitech prototypowa

technologia "marmurkowej" kulki. Jak wiadomo, najszybciej

zużywającym się elementem każdego urządzenia są

układy mechaniczne.



Aby uniknąć potrzeby instalowania narażonych na

pokrycie brudem rolek, kulka pokryta zostaje specjalnie

opracowanym deseniem, a laserowe czujniki na bieżąco

śledzą przemieszczanie się charakterystycznych punktów

wzoru w trakcie poruszania myszą.



Przeznaczone do profesjonalnych zastosowań myszy

optyczne charakteryzują się z reguły najlepszą

dokładnością. Nie mają one żadnych mechanicznych,

ruchomych elementów, dzięki czemu w najmniejszym

stopniu ze wszystkich "gryzoni" narażone są na

zabrudzenia i uszkodzenia.

Wnętrze myszy
optycznej

Zasada działania



Większość dzisiejszych myszek

opto - mechanicznych wykorzystuje

pięć elementów do działania:
* kulkę

 * dwie rolki

 * dyski z nacięciami

 * czujniki

 * przetwornik



Cały układ pozwalający na

przetworzenie ruchu ręki na ruch

np. kursora na ekranie monitora.



Kulka jest jedną z najważniejszych części myszki
mechanicznej (optomechanicznej, lecz teraz obydwie
nazwy używane są wymiennie), ponieważ to właśnie ona
dotyka podłoża, i kręci się gdy ruszamy myszką,
przekazując w ten sposób informację o ruchu na rolki.



Dwie rolki wewnątrz myszki, które dotykają kulki.

Jedna z nich umieszczona jest tak, że wykrywa ruch w

kierunku X, a druga, położona do pierwszej pod kątem 90

stopni wykrywa ruchy w osi Y. Kiedy kulka się kręci, jedna

lub dwie rolki kręcą się razem z nią.



Każda z rolek połączona jest z trzonkiem, do którego

przymocowany jest dysk z naciętymi otworkami. Kiedy

rolki się kręcą, kręci się również dysk.



Po jednej stronie dysku znajduje się podczerwona dioda

LED, po drugiej zaś czujnik podczerwieni. Dziurki w dysku,

który się kręci przepuszczają światło, natomiast pełna

powierzchnia dysku nie przepuszcza promieniowania

podczerwonego. Szybkość pulsowania światła odbieranego

przez czujnik odpowiada prędkości przesuwania myszki po

pewnej powierzchni, a co za tym idzie również i kursora.



Przetwornik cyfrowy - czyli po prostu procesor, który

przetwarza impulsowe dane pochodzące z czujnika na dane

binarne.

Rozwój techniki



Komputerowa myszka mechaniczna, pomysł Douglasa

Engelbart'a z lat 60' ubiegłego wieku, zaczyna wyglądać jak

narażony na wyginięcie gatunek. Kiedy jedni użytkownicy

chwalą jej pomysłowość, wiele innych obraża się na jej

niepewnością i potrzebą częstego czyszczenia.



Rewolucja jest jednak w drodze. Dzięki postępom w naukach

optycznych, półprzewodnikowe optyczne myszki stają się

nowym standardem. Nowe myszki nigdy się nie opierają,

zawsze dokładnie odwzorowują ruch i pracują na prawie

wszystkich powierzchniach. Ich łatwość użycia przeczy ich

złożoności. Wewnątrz gładkiego plastycznego tworu kryje się

wyrafinowany design, łączący najlepszą elektronicznie i

optycznie technologię.

Wnętrze myszy
optycznej



Jeśli rozebrałbyś myszkę optyczną na części i spojrzał wewnątrz,

znalazłbyś kompletny system obrazujący. Myszka jest zasadniczo

małą, szybko reagującą kamerą wideo i procesorem informacji

wizyjnej. Jak pokazano na rys. 17, dioda elektroluminescencyjna

(LED) oświetla powierzchnię pod myszką. Światło od LED odbija

się od mikroskopijnych nierówności na powierzchni. Plastikowa

soczewka zbiera światło odbite i tworzy informację wizyjną na

sensorze optycznym .

Mysz optyczna -
działanie

Mysz optyczna -
działanie



Optyczny silnik poruszania się jest głównym komputerem
myszki. To on identyfikuje teksturę albo inne cechy
charakterystyczne podłoża i śledzi ruch myszki. Rys. 18.
ilustruje w jaki sposób jest to dokonywane. Dwie
informacje wizyjne zostały schwytane sekwencyjnie gdy
myszce został nadany ruch w prawo i w górę. Bardzo duża
część tego samego materiału może zostać rozpoznana w
obu ramkach.



Przez opatentowany algorytm przetwarzania

informacji wizyjnych, optyczny silnik poruszania się

identyfikuje wspólne cechy między tymi dwoma

ramkami i określa odległość między nimi. Ta

informacja jest następnie przetłumaczona na

współrzędne X i Y, aby wskazać ruch myszki.

Rozwój myszki



Trzeba nadmienić, że w roku 2004 firma Logitech wraz z

koncernem Agilent Technologies, produkującym układy

półprzewodnikowe stworzyli myszkę laserową. W odróżnieniu

od myszy optycznych, myszka laserowa wykorzystuje

wykorzystuje do oświetlania podłoża laser zamiast diody, co

znacznie wpływa na jakość informacji wizyjnych (rys. 19) i

prowadzi do 20-krotnego zwiększenia czułość takiego

systemu obrazującego.

Złącza myszek
komputerowych

Komunikacja



Aby mysz mogła prawidłowo funkcjonować w systemie, informacje
o jej aktualnym położeniu muszą zostać przesłane do komputera, w
którym specjalne oprogramowanie - sterownik - odpowiednio
interpretuje napływające sygnały. Proces komunikacji do niedawna
realizowany był za pomocą klasycznego złącza szeregowego.



Obecnie rozwiązanie to zaczyna powoli zanikać na korzyść

standardu PS/2 oraz USB (gniazda myszy PS/2 oraz porty USB

znajdują się na każdej płycie głównej zgodnej ze specyfikacją

ATX). Najbardziej zaawansowane technologicznie myszy USB

charakteryzuje duża efektywna rozdzielczość, większa niż w

przypadku standardowych modeli. O przewadze nowej

technologii mogą się przekonać graficy komputerowi oraz

gracze, którzy za pomocą myszy kierują krokami wirtualnych

postaci.



Ostatni element układanki - sterownik systemowy - pełni

funkcję zmyślnego pośrednika pomiędzy obsługiwanym

urządzeniem a systemem operacyjnym. Jego zadaniem jest

prawidłowe odczytywanie i interpretowanie wszystkich

podejmowanych przez użytkownika akcji związanych z myszą

(zmiana położenia, wciśnięcie klawiszy czy pokręcenia

kółkiem). To właśnie od jakości tego, dołączanego do

"gryzonia" oprogramowania zależy, czy potencjał tkwiący w

urządzeniu zostanie należycie wykorzystany.

Podsumowanie



Pecet od dawna nie jest już tylko narzędziem pracy i nauki.

Współczesne komputery idealnie nadają się do zastosowań

multimedialnych - np. oglądania filmów lub zabawy z najnowszymi

grami. Korzystając z tych rozrywek, dość często zdani jesteśmy na

przewodową klawiaturę i myszkę, które nie pozwalają nam sterować

pecetem z większej odległości niż dwa metry.



Jeśli jednak mamy bezprzewodowe urządzenie, a na dodatek

dysponujemy kartą graficzną z wyjściem wideo, to możemy się

pokusić o podłączenie PC do telewizora czy projektora. Dzięki

kilkumetrowemu zasięgowi pracy urządzeń radiowych nie

powinniśmy mieć problemów ze sterowaniem odtwarzaniem filmów

DivX, oglądaniem cyfrowych zdjęć lub graniem w Quake'a wprost z

kanapy.