Budowa ucha

Fala
dźwięko
wa

Ucho
zewnętrzn
e

Ucho
środkowe

Ucho
wewnętr
zne

Część
ośrodkowa
narządu
słuchu

Dźwięk jest to fala akustyczna, która rozchodzi się w

danym ośrodku ( takim jak; ciało stałe, płyn i gaz)

zdolna wytworzyć wrażenie słuchowe, które dla

człowieka zawarte jest w paśmie między

częstotliwościami granicznymi od ok. 16 Hz do 20 kHz.

Drgania cząsteczek (jako dźwięk), mogą rozchodzić się

tylko w ośrodku sprężystym. Wynika z tego, że mamy do

czynienia z ruchem falowym, charakteryzuje się tym, iż

cząsteczka pobudzona przekazuje energię cząstce

sąsiedniej, a sama drga wokół własnej osi. Mamy trzy

ośrodki sprężystości: gazowy, ciekły oraz stały

W potocznym znaczeniu dźwięk to każde rozpoznawalne

przez człowieka pojedyncze wrażenie słuchowe

Skala decybelowa:

Głośne dźwięki to dźwięki mające dużą energię,

wzbudzające duże fale; ciche dźwięki mają dużo
mniej energii i wzbudzają mniejsze fale. Ilość
energii w dźwięku można zmierzyć, ale głośność
mierzy się zwykle w belach lub raczej w dziesiątych
częściach bela zwanych decybelami (dB).

Skala decybelowa jest logarytmiczna, to znaczy

dźwięk 2 dB jest dziesięć razy głośniejszy niż
dźwięk 1dB, a dźwięk 20dB jest sto razy
głośniejszy.

0- szept ledwie słyszalny
10- szelest liści
20- szept
40- normalna rozmowa
50- 60 głosy zwierząt
60- 70 głośna rozmowa
70- froterka elektryczna
80- rozpędzony pociąg
90- ruch uliczny o dużym natężeniu
100- młot pneumatyczny
110- wielka orkiestra symfoniczna
120- grzmot nad głową, koncert muzyki rockowej
130- startujący odrzutowiec
140- start samolotu ponaddźwiękowego
180- startująca rakieta

próg
bólu

próg słyszalności

Hałas – dźwięki zazwyczaj o nadmiernym

natężeniu (zbyt głośne) w danym miejscu i

czasie, odbierane jako: "bezcelowe, następnie

uciążliwe, przykre, dokuczliwe, wreszcie

szkodliwe”. Reakcja na hałas w dużym stopniu

zdeterminowana jest nastawieniem psychicznym.

Na ochronę przed hałasem, organizm zużywa

ogromne ilości energii. Do hałasu nie można się

przyzwyczaić i jeśli nawet nie odbieramy go

świadomie, to "zawsze przeżywamy go

najgłębiej", a zamiast przyzwyczajenia co

najwyżej następuje "adaptacja patologiczna".

Przyczyną hałasu mogą być dźwięki zarówno

intensywne, jak również to wszelkiego rodzaju

niepożądane dźwięki wpływające na tło

akustyczne, uciążliwe z powodu długotrwałości.

Przyczyny uszkodzenia słuchu:

 Dziedziczne przekazywanie wady słuchu,
 Przyczyny wrodzone, np.:

- Choroby przebyte przez matkę w czasie ciąży (różyczka, grypa,),
- Bardzo silne dźwięki oddziałujące na kobietę ciężarną.
- Niedotlenienie okołoporodowe.

 Przyczyny pourodzeniowe, np.:

- Choroby infekcyjne okresu noworodkowego i wczesnego wieku

niemowlęcego,
- Stany zapalne narządu słuchu prowadzące do uszkodzenia błony

bębenkowej, zesztywnienia łańcucha kosteczek słuchowych.

 Inne:

- przebywanie w intensywnym hałasie,
- naturalne procesy starzenia, urazy, nowotwory i inne.