Przygotował Mariusz Zieliński

Gr. 2bw



zadawanie paszy oraz umożliwienie swobodnego

dostępu do niej,



kontrola stanu korytarzy, poideł i stacji paszowej,



regularne czyszczenie stref wypoczynku oraz

korytarzy komunikacyjnych,



nadzór i rejestracja stanu zdrowia i wydajności,



zabiegi rutynowe (przemieszczanie w grupach,

pielęgnacja racic, ważenie, badania krwi, stanu

zdrowia wymion i in.),



izolowanie i leczenie zwierząt chorych,



obserwacja stada i rozpoznanie sygnałów alarmowych

(pobranie paszy i wody, jakość mleka, aktywność

ruchowa, odpoczynek i przeżuwanie).



Przygotowywanie aparatów udojowych



Wejście krów na stanowiska



Czyszczenie natryskowe



Dezynfekcja przedudojowa



Przeddój - polega na zdojeniu pierwszych trzech strug

mleka z każdej ćwiartki do przedzdajacza, tzn. kubka albo

innego naczynia, które jest wyposażone w czarną, a zatem

kontrastującą z kolorem mleka płytkę. W pierwszych strugach

mleka najłatwiej dostrzec zmiany, które świadczą o stanie

zapalnym wymienia, tj. krew, ropa, strzępki ściętego mleka

czy nadmierna wodnistość. Przy negatywnym wyniku oceny

mleka podczas przeddoju, należy zaniechać doju

mechanicznego.  Taką krowę należy wydoić ręcznie i poddać

leczeniu. W trakcie przeddoju następuje usunięcie pierwszych,

zawierających największą liczbą drobnoustrojów, partii mleka.



Mycie wymienia -  mocno zabrudzone wymię trzeba umyć
ciepłą wodą z dodatkiem środka dezynfekcyjnego, po umyciu
starannie wytrzeć. Przeznaczone do tego ściereczki należy
codziennie prać i gotować. Najlepiej jednak używać
papierowe ręczniki jednorazowego użytku. Jeśli wymię nie
jest zabrudzone, wystarczy oczyścić je na sucho z kurzu.
Mycie wymion przed dojem pozwala zmniejszyć początkową
liczbę bakterii nawet o 75%.



Masaż wymienia i strzyków - wykonywany jest okrężnymi
ruchami, w celu uruchomienia mechanizmu, który powoduje
wzrost poziomu oksytocyny i ciśnienia wewnętrznego w
wymieniu. Przeważnie łączny czas stymulacji powinien
wynosić ok. 1 minuty.



Dój ręczny. Dojarz przystępuje do niego po zakończeniu

masażu. W większości małych gospodarstw dój jest

wykonywany ręcznie. Taki dój należy wykonywać przez

piąstkowanie - obejmowanie kciukiem i palcem wskazującym

nasady strzyka i zaciskanie kolejnych palców na strzyku, co

wywołuje wyciskanie mleka. Przy bardzo krótkich strzykach

dozwolone jest osmykiwanie - dój polegający na przesuwaniu

kciuka i palca wszkazującego od nasady ku końcowi strzyka.



Dój mechaniczny zaczyna się od założenia kubków

udojowych na strzyki. Po uruchomieniu podciśnienia, kubki

udojowe zakłada się od najdalszego strzyka zaczynając.

Należy uważać, by kubek nie zassał powietrza i żeby nie

dotknąć nim ściółki. Podczas doju należy śledzić przepływ

mleka przez przezroczysty przewód albo kolektor, by nie

zezwolić na pustodój - dojenie opróżnionego wymienia.

Pustodój skutkować może uszkodzeniem tkanek i naczyń

krwionośnych w wymieniu, co sprawia ból krowie i może być

powodem schorzeń wymienia.



Podój mechaniczny - sygnałem do jego rozpoczęcia jest

zmniejszenie się ilości przepływającego mleka. Jego zadanie to

całkowite wydojenie krowy. Polega na obciągnięciu jedną ręką

kolektora w dół; przeciwdziała to wspinaniu się kubków

udojowych na prawie opróżnione wymię oraz blokowaniu spływu

mleka. Drugą ręką przeprowadza się masaż poudojowy

dodajanych ćwiartek.  Kończąc podój trzeba zamknąć zawór,

odcinając połączenie kubków z przewodami podciśnienia i po

chwili zdjąć je delikatnie z wymienia krowy. Gwałtowne zrywanie

kubków z wymienia jest niedopuszczalne.



Dezynfekcja poudojowa



Wyjście krów ze stanowisk



Przeganianie zwierząt

Wymię zaraz po doju jest najbardziej narażone na zakażenie,

bowiem przewód strzykowy jest otwarty, a w wymieniu jest

nieduże podciśnienie. Sprzyja to wnikaniu bakterii do wnętrza

wymienia. Dlatego bezpośrednio po zdjęciu kubków udojowych

należy zanurzyć strzyki w roztworze płynu dezynfekcyjnego i

zapobiec kładzeniu się krów przez ok. 30 minut (np. przez

podanie smakowitej paszy). Należy również zapewnić im dostęp

do wody.

 



Zasuszenie krowy na okres min 50 dni przed
spodziewana datą porodu jest niezbędne. Nie chodzi tu
tylko o sama krowę, ale przede wszystkim o uzyskanie
zdrowego i silnego cielaka. Potrzeby krowy zasuszonej są
zbliżone do potrzeb krowy produkującej około 7-10 litrów. W
8 miesiącu ciąży cielak przyrasta 16 % masy ciała a w 9
miesiącu 60 % masy końcowej ciała. Potrzeby rosnącego
płodu są duże i dotyczą głównie przyrostu masy mięśniowej.
Kluczem do dobrego rozwoju cielaka jest zatem dobrze
zbilansowane żywienie matki podczas okresu zasuszenia.
Tak więc prace przy krowach zasuszonych będą w dużej
mierze ograniczały się do własciwego sposobu żywienia.



W okresie zasuszenia podajemy praktycznie tylko pasze
objętościowe 11-12 kg dziennie



W nocy krowa powinna dostawać słomę i powinna jej zjeść
około 3-4 kg.



Maksymalnie możemy podać 0,5 - 0,8 kg pasz białkowych
(soja, rzepak, otręby). Jeśli siano lub kiszonka są złej jakości



Podajemy składniki mineralne



Nie stosujemy lizawek



W okresie zasuszenia ważne jest określenie kondycji krów w
5 punktowej skali BCS- body condition score (krowy
powinny chodzić w okres zasuszenia w kondycji 3,0-3,5 pkt)



Zabezpieczenie strzyków antybiotykiem przy zasuszaniu

Normy

Pobranie

suchej

masy, kg

Energia

Białko

Ca P

g

DLG

 

MJ

nBO

 

 

6-4 tyg. przed

wycieleniem

10,0

49,5

1070

40

2
5

3 tyg. do wycielenia

56,0

1165

INRA

 

JPM

BTJ

 

 

8 miesiąc ciąży

11-15

6,6

530

52

3
2

9 miesiąc ciąży

7,6

600

61

3
5

NRC

 

Mcal

Białko

metaboliczne

 

 

240 dzień ciąży

12,7

12,3

766,5

55

2
8

270 dzień ciąży

12,1

12,7

792,9

55

2
8

279 dzień ciąży

 8,9

12,8

712,8

43

2
3



www.vademecum-hodowcy.pl



www.wipasz.com.pl



www.bydlo.net.pl