BÓLE KRĘGOSŁUPA wg McKENZIE’GO

Segment ruchowy

Składa się z dwóch trzonów

kręgowych, łuków kręgów, wyrostków

kręgów, powierzchni stawowych

wyrostków kręgów, tarczy

międzykręgowej, więzadeł, mięśni

krótkich, rdzenia i korzeni

nerwowych, naczyń krwionośnych

Tarcza międzykręgowa

Składa się z jądra galaretowatego (70-

90% wody)

Pierścienia włóknistego (12-20 warstw

włókien kolagenowych)

Płytek granicznych ( 1mm chrząstka

szklista od strony trzonu, włóknista

od strony tarczy międzykręgowej)

Rodzaje bólu

Somatyczny – powstaje w skutek aktywacji

receptorów bólowych w unerwionych

strukturach kręgosłupa, tępy i

zlokalizowany

Somatyczny podzielony – wyczuwalny w

innych topograficznie obszarach niż

lokalizacja właściwego źródła bólu,

projekcja bólu w pachwinę, pośladki lub

kończynę dolną

nie segmentarna

, nie ma

ubytków neurologicznych

Korzonkowy – spowodowany przez

ucisk na korzenie nerwowe, ma

charakter bólów ostrych zawsze w

odpowiadającym dermatomie,

najczęściej występują ubytki

neurologiczne

Zespoły zaburzeń wg

McKenzie

ZESPÓŁ ZABURZEŃ POSTURALNYCH

bóle mogą być spowodowane przez

wszystkie struktury wrażliwe na ból,

występują przy rozciąganiu zdrowych

struktur anatomicznych

Ból jest miejscowy, tępy, bez

promieniowania, narasta powoli, jest

nie stały, zawsze przerywany

Pogorszenie występuje przy

długotrwałym nieprawidłowym

siedzeniu, staniu, pochylaniu, leżeniu

Nie powstaje w czasie lub w wyniku

ruchu

Poprawa następuje przy ruchach,

przybraniu prawidłowej postawy

ZESPÓŁ ZABURZEŃ FUNKCJONALNYCH

ograniczenie ruchu spowodowane

przez przykurczone mięśnie,

mechanizm jest taki sam jak w

zespole zaburzeń posturalnych z tą

różnicą że bóle są wynikiem

rozciągnięcia tkanek przykurczonych

lub zmienionych w wyniku procesów

starzenia się, chorobowych lub blizn

Ból jest zlokalizowany w pobliżu osi

kręgosłupa, nie promieniujący, z

wyjątkiem sytuacji gdy proces

dotyczy sąsiadującego nerwu,

promieniuje wtedy do pośladka, uda,

podudzia,

Przyczyną mogą być urazy lub

zaburzenia kiedy podczas leczenia

dochodzi do powstania przykurczy a

także przewlekły zespół

nieprawidłowej postawy

Ból zawsze przerywany

Pogorszenie następuje przy

przyjmowaniu pozycji lub ruchu w

maksymalnym zakresie, nie

występuje w czasie lecz pod koniec

ruchu

Poprawa przy pozycjach i ruchu w

niepełnym zakresie

ZROSTY KORZENI NERWOWYCH

są szczególną postacią dysfunkcji,

mechanizm jest podobny jak w

zaburzeniach funkcjonalnych z tą

różnicą że zrosty i blizny dotyczą

struktur nerwowo oponowych

Ból przerywany, promieniujący do

pośladków, ud, podudzi i stóp,

występują także inne objawy jak

parestezje lub osłabienie czucia a

stopień nasilenia bólu jest

proporcjonalny do siły z jaką ulegają

rozciągnięciu zrosty

Pogorszenie następuje przy ułożeniu

lub ruchach zgięcia przy

wyprostowanych kończynach dolnych

a także przy końcu ruchu

Poprawa następuje przy ułożeniu i

ruchach nie wymagających

maksymalnego zakresu ruchu

ZESPÓŁ ZABURZEŃ STRUKTURALNYCH

W tym zespole ból związany jest ze

zmianami anatomicznymi w

strukturach kręgosłupa, powoduje to

zmiany w ustawieniu powierzchni

stawowych wobec siebie oraz

zaburzenia kierunków ruchów i

wadliwą postawę, McKenzie uważa że

istotą rzeczy są zmiany w tarczy

międzykręgowej, rozróżnia w tym

wypadku dwa rodzaje tych zaburzeń:

przednie i tylne

Ból zlokalizowany jest centralnie lub po

jednej ze stron może być

symetryczny, promieniuje do

pośladka, uda, podudzia, stopy,

umiejscowienie i promieniowanie

bólu może ulegać szybkim zmianom,

bóle mogą mieć charakter głęboki,

tępy lub nagły i ostry, towarzyszyć

mogą parestezje i osłabienie czucia

Często ból nagły, w krótkim czasie

może się nasilić i rozszerzyć na

kończyny

Ból stały o zmiennej intensywności

Pogorszenie (zespół tylny) przy

schylaniu, siedzeniu, wstawaniu,

Przy transpozycji tułowia (shift)

chodzenie i stanie także powoduje

ból

(zespół przedni) przy chodzeniu i

staniu, chorzy często cierpią na

zaburzenia snu, rano odczuwają silne

bóle

Poprawa (zespół tylny) przy chodzeniu

i staniu

(zespół przedni) przy siedzeniu i

różnych pozycjach w zgięciu tułowia

Transpozycja (shift) nie ma prawie

żadnej pozycji w której dochodziłoby

do zmniejszenia dolegliwości

bólowych

Lędźwiowa transpozycja tułowia – shift

(translacja, boczne przesunięcie,

postawa skoliotyczna) charakteryzuje

się przemieszczeniem tułowia w

stosunku do miednicy w kierunku

bocznym, spowodowane może być

przez zespół zaburzeń

funkcjonalnych lub strukturalnych

Fenomen centralizacji bólu: objaw ten

polega na przemieszczeniu się bólu

pierwotnie promieniującego do

kończyny do linii środkowej

kręgosłupa

Ruchy i pozycje wywołujące ten objaw

mogą być stosowane w leczeniu i

profilaktyce

Objaw ten występuje tylko w zespole

zaburzeń strukturalnych więc ma

także wartość diagnostyczną

McKenzie dzieli zespół zaburzeń

strukturalnych na siedem zespołów:

1. Ból zcentralizowany lub symetryczny,

rzadko promieniuje do pośladków

2. Ból j.w. i zniesienie lordozy lędźwiowej

3. Ból asymetryczny występują bóle do

pośladka uda i kolana

4. Ból j.w. + shift

5. Ból asymetryczny promieniujący do

podudzia

6. Ból j.w. + shift

7. Ból symetryczny lub nie występują bóle

pośladków i ud, pogłębiona lordoza

lędźwiowa, zespół ten występuje przy

przednim przemieszczeniu tarczy

międzykręgowej

TERAPIA

Postępowanie terapeutyczne powinno

rozpocząć się od zbadania i

zróżnicowania rodzaju zaburzeń

Po zdiagnozowaniu zaleca się

wykonywanie ruchów przeprostu lub

maksymalnego zgięcia tułowia (w

zależności od kierunku przesunięcia

tarczy międzykręgowej)

Pacjent powinien powtarzać ćwiczenia

co 2 godziny po około 10 powtórzeń

dlatego ważna jest współpraca

pacjenta z terapeutą aby nauczył się

poprawnego wykonywania ćwiczeń i

uświadomił sobie dysfunkcje

Ważnym elementem terapii jest także

uświadomienie pacjentowi

prawidłowych stereotypów

ruchowych i przestrzeganie ich w

życiu codziennym

Pacjent nie powinien wykonywać

ruchów zwiększających wypadanie

krążka (ograniczyć pochylanie się,

podnoszenie ciężarów)

Podczas odpoczynku należy pamiętać o

wałku pod lędźwia celem zachowania

właściwego wygięcia kręgosłupa

Po zakończeniu sesji leczenia pacjent

powinien wykonywać ćwiczenia

samodzielnie 2 razy dziennie

PRZECIWWSKAZANIA



Brak współpracy z pacjentem



Zaburzenia stawowe



RZS



Niestabilość kręgosłupa



Zapalenia kości



Zaburzenia krążenia



Hemofilia



Złamania kości



Uszkodzenia tarczy międzykręgowej



Wyraźne ubytki neurologiczne



Ekstremalnie zła postawa



Schorzenia neurologiczne



Ciąża



Choroby infekcyjne



Zaawansowana cukrzyca



Osteoporoza

Document Outline