Ostre zatrucia

alkoholem etylowym i

alkoholami

niekonsumpcyjnymi

Ostre zatrucia

alkoholem etylowym i

alkoholami

niekonsumpcyjnymi

Alkohole i glikole

Alkohole i glikole

• Alkohole – związki organiczne

zawierające w łańcuchu alifatycznym

lub cykloalifatycznym grupę

wodorotlenową (hydroksylową) –OH

• Glikole – alkohole

dwuwodorotlenowe; związki

organiczne zawierające dwie grupy –

OH przy różnych atomach węgla

• Alkohole

– związki organiczne

zawierające w łańcuchu alifatycznym

lub cykloalifatycznym grupę

wodorotlenową (hydroksylową) –OH

• Glikole

– alkohole

dwuwodorotlenowe; związki

organiczne zawierające dwie grupy –

OH przy różnych atomach węgla

Alkohole i glikole

najczęściej powodujące

ostre zatrucia

Alkohole i glikole

najczęściej powodujące

ostre zatrucia

• Alkohol etylowy

• Alkohol metylowy

• Glikol etylenowy

• Alkohol izopropylowy

• Alkohol etylowy

• Alkohol metylowy

• Glikol etylenowy

• Alkohol izopropylowy

Działanie toksyczne

alkoholi

Działanie toksyczne

alkoholi

• Miejscowe na skórę i błony śluzowe –

drażniące

• Centralny i obwodowy układ nerwowy –

działanie narkotyczne, możliwość

nieodwracalnego uszkodzenia cun oraz

neuropatii n. czaszkowych i obwodowych

• Serce i układ krążenia – tachykardia,

możliwość zaburzeń rytmu, możliwość

spadku ciśnienia tętniczego i wstrząsu

• Układ oddechowy – możliwość obrzęku płuc

• Miejscowe na skórę i błony śluzowe

–

drażniące

• Centralny i obwodowy układ nerwowy

–

działanie narkotyczne, możliwość

nieodwracalnego uszkodzenia cun oraz

neuropatii n. czaszkowych i obwodowych

• Serce i układ krążenia

– tachykardia,

możliwość zaburzeń rytmu, możliwość

spadku ciśnienia tętniczego i wstrząsu

• Układ oddechowy

– możliwość obrzęku płuc

Działanie toksyczne

alkoholi

Działanie toksyczne

alkoholi

• Krew – możliwość hemolizy i depresji

szpiku

• Wątroba i nerki – możliwość

uszkodzenia lub przejściowego

zaburzenia funkcji

• Trzustka – możliwość zapalenia
• Wzrok – możliwość trwałego

uszkodzenia

• Metabolizm – możliwość hipoglikemii i

kwasicy metabolicznej

• Krew

– możliwość hemolizy i depresji

szpiku

• Wątroba i nerki

– możliwość

uszkodzenia lub przejściowego

zaburzenia funkcji

• Trzustka

– możliwość zapalenia

• Wzrok

– możliwość trwałego

uszkodzenia

• Metabolizm

– możliwość hipoglikemii i

kwasicy metabolicznej

Alkohol etylowy

Alkohol etylowy

• postać – płyn bezbarwny dobrze rozp. w wodzie
• gęstość wzgl. 0,789 g/mL
• obj. dystrybucji 0,6 L/kg
• dawka toks. 1 g/kg m.c., śmiertelna 5-8 (3) g/kg m.c
• metabolizowany w ilości 0,1 g/kg m.c., tj. 15-20

mg/dL/godz. (u alkoholików do 2x szybciej) -

do aldehydu octowego, kwasu octowego, ditlenku

węgla i wody

• wydalany przez płuca 2-5%, nerki 1-4%

niezmieniony

• objawy zatrucia: pobudzenie, depresja cun,

śpiączka, drgawki, hipotermia, zmniejszenie oporu

naczyń obwodowych, depresja mięśnia serca,

zaburzenia rytmu, zab. oddechu, hipoglikemia,

niewielka kwasica metaboliczna i mieszana

• postać – płyn bezbarwny dobrze rozp. w wodzie
• gęstość wzgl. 0,789 g/mL

• obj. dystrybucji 0,6 L/kg

• dawka toks. 1 g/kg m.c., śmiertelna 5-8 (3) g/kg m.c
• metabolizowany w ilości 0,1 g/kg m.c., tj. 15-20

mg/dL/godz. (u alkoholików do 2x szybciej) -

do aldehydu octowego, kwasu octowego, ditlenku

węgla i wody

• wydalany przez płuca 2-5%, nerki 1-4%

niezmieniony

• objawy zatrucia: pobudzenie, depresja cun,

śpiączka, drgawki, hipotermia, zmniejszenie oporu

naczyń obwodowych, depresja mięśnia serca,

zaburzenia rytmu, zab. oddechu, hipoglikemia,

niewielka kwasica metaboliczna i mieszana

Metabolizm alkoholu

etylowego

Metabolizm alkoholu

etylowego

etanol

etanol

aldehyd

octowy

aldehyd

octowy

kwas

octowy

kwas

octowy

CO

2

+ H

2

O

CO

2

+ H

2

O

dehydrogenaza

alkoholowa

układ MEOS

katalaza

dehydrogenaza

alkoholowa

układ MEOS

katalaza

Stężenie etanolu we krwi (mg/dL) =

dawka spożytego alkoholu ( mg)

obj. dystrybucji ( L/kg) x masa ciała ( kg) x 10

objętość dystrybucji = 0,7 L/kg mężczyźni

0,6 L/kg kobiety

10 – współczynnik przeliczenia z mg/L na mg/dL

Stężenie etanolu we krwi (mg/dL) =

dawka spożytego alkoholu ( mg)

obj. dystrybucji ( L/kg) x masa ciała ( kg) x 10

objętość dystrybucji = 0,7 L/kg mężczyźni

0,6 L/kg kobiety

10 – współczynnik przeliczenia z mg/L na mg/dL

dawka spożytego alkoholu (mg) =

objętość etanolu (ml) x stężenie etanolu (%)
x 800

800 – współczynnik przeliczenia z ml na mg

dawka spożytego alkoholu (mg) =

objętość etanolu (ml) x stężenie etanolu (%)
x 800

800 – współczynnik przeliczenia z ml na mg

Przykład: mężczyzna o masie 70 kg po wypiciu

500 ml wódki 40% osiąga stężenie etanolu

we krwi (500x0,4x800) : (0,7x70x10)

= 326 mg/dL

Przykład: mężczyzna o masie 70 kg po wypiciu

500 ml wódki 40% osiąga stężenie etanolu

we krwi (500x0,4x800) : (0,7x70x10)

= 326 mg/dL

Alkohol etylowy

niezbędne badania laboratoryjne

Alkohol etylowy

niezbędne badania laboratoryjne

•

stężenie etanolu i metanolu we krwi

•

równowaga kwasowo-zasadowa krwi
tętniczej lub włośniczkowej
arterializowanej

•

stężenie cukru we krwi

•

stężenie elektrolitów we krwi

•

aktywność amylazy we krwi i moczu

•

aktywność aminotransferaz i GGTP we krwi

•

stężenie etanolu i metanolu we krwi

•

równowaga kwasowo-zasadowa krwi
tętniczej lub włośniczkowej
arterializowanej

•

stężenie cukru we krwi

•

stężenie elektrolitów we krwi

•

aktywność amylazy we krwi i moczu

•

aktywność aminotransferaz i GGTP we krwi

Alkohol etylowy

zaburzenia mogące towarzyszyć

zatruciu

Alkohol etylowy

zaburzenia mogące towarzyszyć

zatruciu

• zatrucie inną substancją (najczęściej innymi alkoholami

lub lekami)

•

hipoglikemia

• urazy i ich skutki, w tym krwawienie wewnątrzczaszkowe

• zespoły abstynencyjne, majaczenie drżenne (delirium)

i psychozy poalkoholowe

•

ostre zapalenie trzustki

•

ostry poalkoholowy nieżyt żołądkowy

•

zachłystowe zapalenie płuc

•

głębokie zaburzenia elektrolitowe

•

hipotermia

•

choroby skóry (w tym pasożytnicze)

•

zaniedbanie i wyniszczenie

• zatrucie inną substancją (najczęściej innymi alkoholami

lub lekami)

•

hipoglikemia

• urazy i ich skutki, w tym krwawienie wewnątrzczaszkowe

• zespoły abstynencyjne, majaczenie drżenne (delirium)

i psychozy poalkoholowe

•

ostre zapalenie trzustki

•

ostry poalkoholowy nieżyt żołądkowy

•

zachłystowe zapalenie płuc

•

głębokie zaburzenia elektrolitowe

•

hipotermia

•

choroby skóry (w tym pasożytnicze)

•

zaniedbanie i wyniszczenie

Alkohol etylowy

postępowanie lecznicze

Alkohol etylowy

postępowanie lecznicze

• wstępna wnikliwa diagnostyka różnicowa
• u pacjentów nieprzytomnych i głęboko

zamroczonych obowiązek założenia drogi dożylnej

• do czasu nawiązania pełnego kontaktu wzmożony

nadzór pielęgniarski

• podawanie płynów dożylnie wg. doraźnych

wskazań

• postępowanie objawowe i leczenie powikłań

narządowych wg. ogólnie przyjętych zasad

• brak odtrutek, hemodializa zalecana jedynie w

skrajnie ciężkich przypadkach, przy bardzo
wysokich stężeniach

• wstępna wnikliwa diagnostyka różnicowa

• u pacjentów nieprzytomnych i głęboko

zamroczonych obowiązek założenia drogi dożylnej

• do czasu nawiązania pełnego kontaktu wzmożony

nadzór pielęgniarski

• podawanie płynów dożylnie wg. doraźnych

wskazań

• postępowanie objawowe i leczenie powikłań

narządowych wg. ogólnie przyjętych zasad

• brak odtrutek, hemodializa zalecana jedynie w

skrajnie ciężkich przypadkach, przy bardzo
wysokich stężeniach

Zespół antabusowy

objawy kliniczne

Zespół antabusowy

objawy kliniczne

• zaczerwienienie skóry, szczególnie twarzy
• obfite pocenie
• ból i zawroty głowy
• niepokój, pobudzenie, lęk przed śmiercią
• nudności i wymioty
• hiperwentylacja i duszność
• tachykardia, zaburzenia rytmu, ból w

klatce piersiowej, spadek ciśnienia krwi,

możliwość wystąpienia zawału m. serca

• możliwość omdlenia, śpiączki i drgawek

• zaczerwienienie skóry, szczególnie twarzy
• obfite pocenie

• ból i zawroty głowy

• niepokój, pobudzenie, lęk przed śmiercią
• nudności i wymioty

• hiperwentylacja i duszność

• tachykardia, zaburzenia rytmu, ból w

klatce piersiowej, spadek ciśnienia krwi,

możliwość wystąpienia zawału m. serca

• możliwość omdlenia, śpiączki i drgawek

Zespół antabusowy

substancje wywołujące

Zespół antabusowy

substancje wywołujące

• antikol
• cefalosporyny
• chloramfenikol
• chlorpropamid
• fenformina
• fenylbutazon
• metronidazol
• nitrofurantoina
• sulfonamidy
• wodzian chloralu

• antikol
• cefalosporyny
• chloramfenikol
• chlorpropamid
• fenformina
• fenylbutazon
• metronidazol
• nitrofurantoina
• sulfonamidy
• wodzian chloralu

• dwusiarczek węgla
• karbaminiany (grzybo i

chwastobójcze)

• siarkowodór
• tiuram
• tetrachlorek węgla
• trój- i tetrachloroetylen
• niektóre grzyby,

np.czernidlak pospolity

• dwusiarczek węgla
• karbaminiany (grzybo i

chwastobójcze)

• siarkowodór
• tiuram
• tetrachlorek węgla
• trój- i tetrachloroetylen
• niektóre grzyby,

np.czernidlak pospolity

Zespół antabusowy

leczenie

Zespół antabusowy

leczenie

• postępowanie objawowe:
- leki uspokajające (benzodiazepiny)
- leki działające na układ krążenia

(beta - blokery)

• odtrutki:
- dożylny preparat żelaza
- dożylnie podana wit. C (500-1000

mg)

• postępowanie objawowe:

- leki uspokajające (benzodiazepiny)
- leki działające na układ krążenia

(beta - blokery)

• odtrutki:

- dożylny preparat żelaza
- dożylnie podana wit. C (500-1000

mg)

Alkohol metylowy

Alkohol metylowy

• postać – płyn bezbarwny dobrze rozpuszczalny w wodzie
• gęstość wzgl. 0,79 g/mL
• obj. dystrybucji 0,6 L/kg, okres półtrwania 14-30 godz.
• dawka toksyczna 10 mL, śmiertelna 60-120 mL
• metabolizowany w wątrobie 7x wolniej od etanolu,

do formaldehydu i mrówczanów, a następnie

dwutlenku węgla i wody

• wydalany do 12% z moczem i 3-5% z powietrzem

wydychanym niezmieniony

• objawy zatrucia: początkowo obj. upojenia

alkoholowego, później pogłębiająca się śpiączka (okres

utajenia 6-30 godz.), zaburzenia widzenia (do ślepoty

włącznie), głęboka kwasica metaboliczna, oddech

Kussmaula, depresja oddechu i ukł. krążenia, zaburzenia

rytmu serca, drgawki, zapalenie trzustki

• postać – płyn bezbarwny dobrze rozpuszczalny w wodzie
• gęstość wzgl. 0,79 g/mL
• obj. dystrybucji 0,6 L/kg, okres półtrwania 14-30 godz.

• dawka toksyczna 10 mL, śmiertelna 60-120 mL

• metabolizowany w wątrobie 7x wolniej od etanolu,

do formaldehydu i mrówczanów, a następnie

dwutlenku węgla i wody

• wydalany do 12% z moczem i 3-5% z powietrzem

wydychanym niezmieniony

• objawy zatrucia: początkowo obj. upojenia

alkoholowego, później pogłębiająca się śpiączka (okres

utajenia 6-30 godz.), zaburzenia widzenia (do ślepoty

włącznie),

głęboka kwasica metaboliczna

, oddech

Kussmaula, depresja oddechu i ukł. krążenia, zaburzenia

rytmu serca, drgawki, zapalenie trzustki

Metabolizm alkoholu

metylowego

Metabolizm alkoholu

metylowego

metanol

metanol

formaldehy
d

formaldehy
d

kwas

mrówkow

y

kwas

mrówkow

y

CO

2

+

H

2

O

CO

2

+

H

2

O

dehydrogena

za alkoholowa

dehydrogena

za alkoholowa

kwas

foliowy

kwas

foliowy

(kofaktor
)

Alkohol metylowy

uszkodzenie wzroku

Alkohol metylowy

uszkodzenie wzroku

• Objawy: zaburzenia widzenia, od zaburzeń

ostrości (widzenia przez mgłę, widzenia

konturów) do postrzegania jedynie

światła, lub zupełnej ślepoty

• Badanie przedmiotowe: brak reakcji źrenic

na światło, obrzęk i zatarcie granic tarczy

nerwu wzrokowego, cechy zapalenia

i zaniku n.wzrokowego

• Przyczyna: toksyczne działanie

mrówczanów oraz miejscowy metabolizm

metanolu do formaldehydu

• Objawy: zaburzenia widzenia, od zaburzeń

ostrości (widzenia przez mgłę, widzenia

konturów) do postrzegania jedynie

światła, lub zupełnej ślepoty

• Badanie przedmiotowe: brak reakcji źrenic

na światło, obrzęk i zatarcie granic tarczy

nerwu wzrokowego, cechy zapalenia

i zaniku n.wzrokowego

• Przyczyna: toksyczne działanie

mrówczanów oraz miejscowy metabolizm

metanolu do formaldehydu

Glikol etylenowy

Glikol etylenowy

• postać – oleisty bezbarwny słodkawy płyn,

rozpuszczalny w wodzie

• gęstość wzgl. 1,1 g/mL
• obj. dystrybucji 0,83 L/kg, okres półtrwania 3-5 godz.
• dawka toksyczna 30-50 ml, śmiert. 100 ml (1,4 ml/kg)
• metabolizowany w wątrobie do aldehydu glikolowego,

glikolanów. glioksalanów, szczawianów (oraz glicyny,
mrówczanów, adypinianów, glutaranów, a następnie
dwutlenku węgla i wody)

• wydalany do 22% przez nerki niezmieniony
• objawy zatrucia: początkowo objawy upojenia

alkoholowego, później śpiączka, głęboka kwasica
metaboliczna, oddech Kussmaula, depresja oddechu i
ukł. krążenia, ostra niewydolność nerek, hipokalcemia

• postać – oleisty bezbarwny słodkawy płyn,

rozpuszczalny w wodzie

• gęstość wzgl. 1,1 g/mL
• obj. dystrybucji 0,83 L/kg, okres półtrwania 3-5 godz.

• dawka toksyczna 30-50 ml, śmiert. 100 ml (1,4 ml/kg)

• metabolizowany w wątrobie do aldehydu glikolowego,

glikolanów. glioksalanów, szczawianów (oraz glicyny,
mrówczanów, adypinianów, glutaranów, a następnie
dwutlenku węgla i wody)

• wydalany do 22% przez nerki niezmieniony

• objawy zatrucia: początkowo objawy upojenia

alkoholowego, później śpiączka,

głęboka kwasica

metaboliczna

, oddech Kussmaula, depresja oddechu i

ukł. krążenia, ostra niewydolność nerek, hipokalcemia

glikol

glikol

aldehyd

glikolowy

aldehyd

glikolowy

kwas

glikolowy

kwas

glikolowy

kwas

glioksalo

wy

kwas

glioksalo

wy

glicyn

a

glicyn

a

kwas

mrówko

wy

kwas

mrówko

wy

kwas

szczawiow

y

kwas

szczawiow

y

-OH--

ketoadypinian -

OH--glutaran

-OH--

ketoadypinian -

OH--glutaran

CO

2

+

H

2

O

CO

2

+

H

2

O

dehydrogenaz

a alkoholowa

dehydrogenaz

a alkoholowa

tiamina

(kofakt

or)

tiamina

(kofakt

or)

pirydoksyna

(kofaktor)

pirydoksyna

(kofaktor)

Metaboliz

m glikolu

etylenowe

go

Metaboliz

m glikolu

etylenowe

go

Glikol etylenowy

ostra niezapalna niewydolność

nerek

Glikol etylenowy

ostra niezapalna niewydolność

nerek

•

początek – około 3 doby zatrucia

•

przyczyna

- odkładanie kryształów szczawianu wapnia w

kanalikach nerkowych (światło, komórki, podścielisko)

- bezpośrednie toksyczne działanie metabolitów

glikolu na przepuszczalność błony kłębków nerkowych

i transport czynny i bierny w kanalikach nerkowych

- zaburzenia krążenia – upośledzenie przepływu

nerkowego i hipoksja

- destrukcyjny wpływ kwasicy na komórki o dużej

aktywności metabolicznej

•

początek – około 3 doby zatrucia

•

przyczyna

- odkładanie kryształów szczawianu wapnia w

kanalikach nerkowych (światło, komórki, podścielisko)

- bezpośrednie toksyczne działanie metabolitów

glikolu na przepuszczalność błony kłębków nerkowych

i transport czynny i bierny w kanalikach nerkowych

- zaburzenia krążenia – upośledzenie przepływu

nerkowego i hipoksja

- destrukcyjny wpływ kwasicy na komórki o dużej

aktywności metabolicznej

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

przyczyny kwasicy

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

przyczyny kwasicy

•

kumulacja kwaśnych metabolitów metanolu

(mrówczanów) i glikolu (glikolanów i szczawianów)

•

wzrost stosunku NADH/NAD w cytoplaźmie

hepatocytów w wyniku utleniania metanolu, glikolu

i etanolu (podawanego jako odtrutka)

•

toksyczny wpływ metabolitów metanolu i glikolu na

metabolizm komórkowy

•

zaburzenia krążenia i perfuzji tkankowej

•

drgawki

•

depresja ośrodka oddechowego

•

narastająca niewydolność nerek (w zatruciu

glikolem)

•

kumulacja kwaśnych metabolitów metanolu

(mrówczanów)

i glikolu

(glikolanów

i szczawianów)

•

wzrost stosunku NADH/NAD w cytoplaźmie

hepatocytów w wyniku utleniania metanolu, glikolu

i etanolu (podawanego jako odtrutka)

•

toksyczny wpływ metabolitów metanolu i glikolu na

metabolizm komórkowy

•

zaburzenia krążenia i perfuzji tkankowej

•

drgawki

•

depresja ośrodka oddechowego

•

narastająca niewydolność nerek (w zatruciu

glikolem)

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

przyczyny uszkodzenia układu

nerwowego

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

przyczyny uszkodzenia układu

nerwowego

• bezpośrednie działanie toksyczne

metabolitów obu związków

• głęboka kwasica metaboliczna

• zaburzenia elektrolitowe

• wzrost osmolalności osocza

• hipoksja

• bezpośrednie działanie toksyczne

metabolitów obu związków

• głęboka

kwasica

metaboliczna

• zaburzenia elektrolitowe

• wzrost osmolalności osocza

• hipoksja

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

badania laboratoryjne

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

badania laboratoryjne

•

stężenie we krwi etanolu, metanolu i glikolu

etylenowego

•

stężenie w moczu glikolu etylenowego

•

równowaga kwasowo-zasadowa

•

stężenie elektrolitów oraz wapnia (glikol) we

krwi

•

osmolalność osocza

•

stężenie glukozy we krwi

•

stężenie mocznika i kreatyniny we krwi (glikol)

•

badanie ogólne moczu – badanie kryształów

szczawianu wapnia w moczu (glikol)

•

stężenie we krwi etanolu, metanolu i glikolu

etylenowego

•

stężenie w moczu glikolu etylenowego

•

równowaga kwasowo-zasadowa

•

stężenie elektrolitów oraz wapnia (glikol) we

krwi

•

osmolalność osocza

•

stężenie glukozy we krwi

•

stężenie mocznika i kreatyniny we krwi (glikol)

•

badanie ogólne moczu – badanie kryształów

szczawianu wapnia w moczu (glikol)

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze

•

prowokowanie wymiotów lub/i płukanie

żołądka do 1 godz. od zatrucia

•

intensywna terapia zachowawcza

•

stałe monitorowanie i korekcja:

- równowagi kwasowo – zasadowej
- zaburzeń wodno - elektrolitowych

•

podawanie odtrutek w celu zahamowania

metabolizmu glikolu i metanolu:

- etanolu
- 4-metylopirazolu (Fomepizol)

•

prowokowanie wymiotów lub/i płukanie

żołądka do 1 godz. od zatrucia

•

intensywna terapia zachowawcza

•

stałe monitorowanie i korekcja:

- równowagi kwasowo – zasadowej
- zaburzeń wodno - elektrolitowych

•

podawanie odtrutek w celu zahamowania

metabolizmu glikolu i metanolu:

- etanolu
- 4-metylopirazolu (Fomepizol)

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze cd.

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze cd.

• hemodializa w celu :
- usunięcia glikolu i metanolu oraz

ich toksycznych metabolitów

- wyrównania zaburzeń RKZ i wodno -

elektrolitowych

- leczenia skutków niewydolności

nerek

( zatrucie glikolem)

• hemodializa w celu :

- usunięcia glikolu i metanolu oraz

ich toksycznych metabolitów

- wyrównania zaburzeń RKZ i wodno -

elektrolitowych

- leczenia skutków niewydolności

nerek

( zatrucie glikolem)

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze cd.

Glikol etylenowy i alkohol

metylowy

postępowanie lecznicze cd.

• podawanie kofaktorów metabolizmu:
- kwasu foliowego ( zatrucie metanolem)
- tiaminy i pirydoksyny ( zatrucie glikolem)
• forsowana diureza, leki moczopędne
i poprawiające nerkowy przepływ krwi,
w zatruciu glikolem do czasu wystąpienia

cech ostrej niewydolności nerek

• leczenie uszkodzeń narządowych wg

ogólnie przyjętych zasad

• podawanie kofaktorów metabolizmu:

- kwasu foliowego ( zatrucie metanolem)
- tiaminy i pirydoksyny ( zatrucie glikolem)

• forsowana diureza, leki moczopędne
i poprawiające nerkowy przepływ krwi,
w zatruciu glikolem do czasu wystąpienia

cech ostrej niewydolności nerek

• leczenie uszkodzeń narządowych wg

ogólnie przyjętych zasad

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

postępowanie lecznicze cd.

Alkohol metylowy i glikol

etylenowy

postępowanie lecznicze cd.

• dawkowanie alkoholu etylowego:

alkohol podajemy doustnie (przez sondę) lub

(najczęściej) dożylnie w stałym wlewie 10% roztworu,

aby utrzymać stężenie we krwi w granicach 100-150

mg/dL – zalecana dawka początkowo 0,6-1,0 g/kg m.c.,

następnie średnio

110 mg/kg m.c./godz. (zwiększamy u osób uzależnionych
i podczas hemodializy)

• dawkowanie 4-metylopirazolu (Fomepizol):

dożylnie w postaci wolnych (30min.) wlewów

kroplowych- początkowo jednorazowo 15 mg/kg m.c.,

następnie po 10 mg/kg m.c co 12 godz. (4x), ostatecznie

po 15 mg/kg m.c. co 12 godz., do całkowitej eliminacji

toksycznych alkoholi

• dawkowanie alkoholu etylowego:

alkohol podajemy doustnie (przez sondę) lub

(najczęściej) dożylnie w stałym wlewie 10% roztworu,

aby utrzymać stężenie we krwi w granicach 100-150

mg/dL – zalecana dawka początkowo 0,6-1,0 g/kg m.c.,

następnie średnio

110 mg/kg m.c./godz. (zwiększamy u osób uzależnionych
i podczas hemodializy)

• dawkowanie 4-metylopirazolu (Fomepizol):

dożylnie w postaci wolnych (30min.) wlewów

kroplowych- początkowo jednorazowo 15 mg/kg m.c.,

następnie po 10 mg/kg m.c co 12 godz. (4x), ostatecznie

po 15 mg/kg m.c. co 12 godz., do całkowitej eliminacji

toksycznych alkoholi

Alkohol izopropylowy

Alkohol izopropylowy

• postać – płyn bezbarwny, rozpuszczalny w wodzie
• gęstość wzgl. 0,8 g/mL
• obj. dystrybucji 0,5-0,7 L/kg, okres półtrw. 2,9-16,2

godz. (aceton 7,6-26,2 godz.)

• dawka śmiert. 100-250 ml (2-4 mL/kg m.c.)
• metabolizowany głównie do acetonu oraz octanów,

mrówczanów i ditlenku węgla (2-4x wolniej od

etanolu)

• wydalany do 20% przez nerki niezmieniony
• objawy: zapach acetonu, depresja cun (śpiączka przy

st. 150 mg/dL), możliwa hipotermia, drgawki,

depresja oddechu, układu krążenia, zaburzenia

rytmu serca, możliwa kwasica metaboliczna,

ketonuria, hipoglikemia

• postać – płyn bezbarwny, rozpuszczalny w wodzie
• gęstość wzgl. 0,8 g/mL
• obj. dystrybucji 0,5-0,7 L/kg, okres półtrw. 2,9-16,2

godz. (aceton 7,6-26,2 godz.)

• dawka śmiert. 100-250 ml (2-4 mL/kg m.c.)

• metabolizowany głównie do acetonu oraz octanów,

mrówczanów i ditlenku węgla (2-4x wolniej od

etanolu)

• wydalany do 20% przez nerki niezmieniony

• objawy: zapach acetonu, depresja cun (śpiączka przy

st. 150 mg/dL), możliwa hipotermia, drgawki,

depresja oddechu, układu krążenia, zaburzenia

rytmu serca,

możliwa kwasica metaboliczna

,

ketonuria, hipoglikemia

Alkohol izopropylowy

badania laboratoryjne i

postępowanie lecznicze

Alkohol izopropylowy

badania laboratoryjne i

postępowanie lecznicze

• konieczne badania: stężenie izopropanolu

we krwi, elektrolitów , gazometrii i glukozy
we krwi, stężenie acetonu w moczu

• leczenie objawowe w warunkach

intensywnej terapii zachowawczej

• brak odtrutek, hemodializa wskazana

jedynie w skrajnie ciężkich stanach, przy
wysokich stężeniach alkoholu (niektóre
źródła stężenie ponad 150 mg/dL uznają
za śmiertelne)

• konieczne badania: stężenie izopropanolu

we krwi, elektrolitów , gazometrii i glukozy
we krwi, stężenie acetonu w moczu

• leczenie objawowe w warunkach

intensywnej terapii zachowawczej

• brak odtrutek, hemodializa wskazana

jedynie w skrajnie ciężkich stanach, przy
wysokich stężeniach alkoholu (niektóre
źródła stężenie ponad 150 mg/dL uznają
za śmiertelne)