7 cudów świata
starożytnego
Autorzy:
Paweł Jabłoński
I
Maciek Burzyński
Piramida Cheopsa
Data: 2560
p.n.e.
Budownic
zy:
Egipcjanie
Zniszczone:
Ciągle
Istnieje
Piramida Cheopsa. Zdjęcie z XIX wieku.Piramida Cheopsa
znajdująca się w Egipcie, w mieście Giza nieopodal Kairu,
wzniesiona ok. 2560 r. p.n.e. prawdopodobnie wg projektu Hemona.
Wymiary po wybudowaniu:
wysokość do wierzchołka- 146,64m
długości boków:
zachodni- 230,357m
wschodni- 230,391m
północny-230,251m
południowy- 230,454m
Kąt nachylenia ściany bocznej do podłoża- 51°52'
Położenie - 29°58'51'' N 31°9'00'' E
Wiszące Ogrody Semiramidy
Data: 600
p.n.e.
Budowniczy
:
Grecka
tradycja
głosi, że
zbudowane
zostały
przez
babilońskie
go króla
Nabuchodo
nozora II
Zniszczone: pół I
wieku p.n.e.
Przyczyna:
trzęsienie
ziemie
Nie ma pewności co do rzeczywistego
pochodzenia Wiszących Ogrodów. W źródłach
starożytnych pojawia się duża rozbieżność
chronologiczna i geograficzna. Naukowcy
próbowali dowieść jednak, że wiszące ogrody nie
mogły znajdować się tam, gdzie wskazał
Koldewey Przytaczano różne teorie, ale nie
pewności, która jest prawdziwa
Kolos Rodyjski
Jeden z
siedmiu cudów
świata.
Olbrzymich
rozmiarów
posąg Heliosa
wybudowany
na wyspie
Rodos przez
Charesa z
Lindos.
Monument
wykonano z
brązu i
ustawiono u
wejścia do
portu. Posąg
miał ponad 30
m wysokości i
upamiętniał
zwycięstwo
Rodyjczyków
nad
Demetriuszem
Poliorketesem.
Niektóre
wyobrażenia
posągu
Heliosa na
Rodos
ukazują go
w rozkroku
nad
wejściem do
portu -
statki
miałyby
wtedy
przepływać
pod
posągiem.
Uważa się,
że nie jest
to własciwy
obraz -
według
niektórych
taka
konstrukcja
nie była
możliwa ze
względów
technicznyc
h.
Posąg uległ zniszczeniu ok. 225
roku p.n.e., w czasie trzęsienia
ziemi. Leżał w wodzie aż do VII
wieku, kiedy to został przez
Arabów podzielony na części i
wywieziony, według tradycji, na
kilkuset wielbłądach.
Świątynia Artemidy
Była to olbrzymia (110 m na 55 m) świątynia, zbudowana przez
króla Lidii Krezusa w VI wieku p.n.e. Ukończenie budowli zajęło
120 lat. W roku 356 p.n.e. świątynię spalił szewc Herostrates, by
zyskać rozgłos i sławę. Została odbudowana w IV wieku p.n.e., ale
uległa ponownie zniszczeniu w czasie najazdu Gotów w III wieku
p.n.e
Można się jedynie domyślać, jak wyglądał, na podstawie opisów
i zachowanej kopii. Warto zwrócić uwagę na niezwykły sposób
przedstawienia bogini, przypominający bardziej rzeźby egipskie
niż greckie.
Latarnia Morska Na
Faros
Prawdopodo
bnie
pierwszą
latarnię
morską
wybudował
Sostratos na
wyspie Faros
koło
Aleksandrii
(około 280 -
260 rok
p.n.e.).
Budowla
składała się w
pionie z trzech
części:
pierwsza,
najniższa
miała
wysokość 55,9
metra i
prostopadłości
enny kształt,
druga 27,45
metra i była
zbudowana na
podstawie
ośmiokąta,
trzecia była
wysoka na 7,3
metra i
okrągła.
Łączna
wysokość
budowli
sięgała 117
metrów (tj.
tyle co 40-
piętrowy
wieżowiec).
W 956 roku trzęsienie ziemi zniszczyło Aleksandrię, lecz sama
latarnia mało ucierpiała. Dopiero dwa silniejsze trzęsienia - w 1303
i 1323 roku - znacznie ją uszkodziły. Ostatecznie latarnię zburzył w
1480 egipski sułtan Kwetbaj, a kamienie i marmur, z których była
zbudowana użył do budowy fortu na wyspie Faros.
Posąg Zeusa
Ten posąg
przedstawiał
siedzącego na
tronie Zeusa.
W lewej dłoni
trzymał berło,
na którego
głowicy
siedział orzeł.
Na jego prawej
dłoni stała
bogini
zwycięstwa
Nike. Głowa
Zeusa była
przyozdobiona
wieńcem z
gałązek
oliwnych.
Mierzył 12 m
wysokości. Był
zdobiony
złotem i kością
słoniową. Tron
również
wykonano z
kości
słoniowej.
Posąg Zeusa był największym i najbardziej znanym
wizerunkiem Zeusa. Na obrazach, rzeźbach i
statuach Zeus przedstawiany był jako mściwy,
okrutny i złośliwy bóg. Zeus przedstawiony przez
Fidiasza jest mądrym i dobrotliwym mężczyzną,
który nie wzbudza lęku. Atleci uważali tę statuę za
patrona i sędziego zawodów.
Mauzoleum w
Halikarnasie
Halikarnas było
miastem leżącym
na wybrzeżu
Morza Egejskiego
w Karii (obecnie
należącej do
Turcji). W
starożytności
zasłynęło z
monumentalnego
grobowca,
powstałego w
drugiej połowie IV
w.p.n.e. Władca
Karii, Mauzolos,
chcąc uwieńczyć
swą potęgę,
postanowił
wybudować
grobowiec dla
siebie i swojej
żony, który miał
się stać kolejnym
cudem świata.Za
rządów tego
ambitnego władcy
i satrapy Karia już
prawie całkowicie
uległa wpływom
cywilizacji
greckiej.
Koniec
istnienia tego
wspaniałego
pomnika
nastąpi
dopiero w XV
wieku, kiedy
to władający
Halikarnase
m joannici z
wyspy Rodos,
późniejsi
rycerze
maltańscy,
rozbili
grobowiec,
aby uzyskany
z niego
materiał
budowlany
zużyć na
postawienie
fortyfikacji
http://www.terroryzator.ja
wnet.pl/cuda/