1
Procesy zachodzące w
Procesy zachodzące w
atmosferze
atmosferze
Wzrastająca liczebność populacji ludzkiej,
postępująca rewolucja naukowo –
techniczna i wymagania wyższego
standardu życia sprawiły, że problemy
środowiskowe
o charakterze lokalnym ulegają
przekształceniu
w problemy o szerszym znaczeniu, często
już nawet globalnym.
Obecnie przejawia się to występowaniem
wielu negatywnych zjawisk, do których
należy zaliczyć:
•
Kwaśne deszcze
Kwaśne deszcze
•
Smog kwaśny i fotochemiczny
Smog kwaśny i fotochemiczny
•
Niszczenie warstwy ozonowej
Niszczenie warstwy ozonowej
•
Inwersję temperatury
Inwersję temperatury
•
Efekt cieplarniany
Efekt cieplarniany
2
Kwaśne deszcze
Kwaśny strumień oznacza sumę związków
zakwaszających,
głównie siarkowych i azotowych
głównie siarkowych i azotowych
, opadających na
powierzchnię Ziemi jako efekt depozycji suchej lub
mokrej.
Pojęcie to dotyczy opadu atmosferycznego, w którym
pH jest niższe od 5,6
pH jest niższe od 5,6.
Dominującą formą opadu atmosferycznego jest
deszcz
i stąd
tego typu opad nazywa się potocznie
kwaśnym
kwaśnym
deszczem
deszczem
.
Całkowity strumień opadającej siarki i azotu
wyrażany jest w kg/m
2
/rok.
3
Zakresy odczynu
Stężenie jonów wodorowych w roztworze jest miarą je
Stężenie jonów wodorowych w roztworze jest miarą je
go
go
kwasowości (
kwasowości (
pH)
pH)
4
Historia powstania terminu
„kwaśne deszcze”
1727: Stwierdzono wypłukiwanie kwasu z
zanieczyszczonego powietrza
1852: w Manchester, Anglia, podczas „rewolucji
przemysłowej” raportowano występowanie dziwnych
zjawisk związanych
z opadem atmosferycznym.
1872: Robert Smith, angielski chemik, użył określenia "acid
rain” Jako pierwszy określał zależności między
zanieczyszczeniem atmosfery a występowaniem
kwaśnych deszczy
1950: Zakwaszenie jezior opisane po raz pierwszy w
Kanadzie
1972:” Międzynarodowa Konferencja w Sprawie Środowiska
Człowieka, zorganizowana przez ONZ roku w Sztokholmie
- szkody wywołane przez kwaśne deszcze oceniono jako
wysoce niepokojące
1976: Rozpoczęcie monitorowania opadów Canadian
Network for Sampling Precipitation (CANSAP)
1978: "Acid Rain" jako modny temat w nagłówkach gazet
5
Kwaśny strumień
Tlenki azotu i siarki są gazami łatwo rozpuszczalnymi
w wodzie, dlatego też w atmosferze łączą się z kroplami
pary
wodnej
i
wspólnie
z
parami
kwasu
chlorowodorowego zakwaszając powietrze atmosferyczne
opadają w postaci kwaśnych deszczy na obszary lądów i
zbiorników wodnych -
60% związki siarki, 29% związki
azotu, kwas chlorowodorowy ma znaczenie trzeciorzędne.
Dowolna postać opadu atmosferycznego pochłania z atmosfery
Dowolna postać opadu atmosferycznego pochłania z atmosfery
gazowe składniki powietrza i wypłukuje zawieszone w niej
gazowe składniki powietrza i wypłukuje zawieszone w niej
cząstki materii (aerozole atmosferyczne).
cząstki materii (aerozole atmosferyczne).
Zanieczyszczenia te opadają na powierzchnię Ziemi w
formie:
• depozycji mokrej
depozycji mokrej
- wraz z opadami (deszcz, mżawka, mgła,
rosa,
śnieg, grad;
depozycji suchej
depozycji suchej
– bez udziału fazy ciekłe. Adsorbują się na
powierzchni wilgotnych gleb, roślin, wód (w kontakcie
z wodą również tworzą silne kwasy).
6
Kwaśny strumień: Depozycja
7
Kwaśny strumień
Zakwaszenie
opadów
atmosferycznych
powoduje, że do obiegu w systemach:
atmosfera – litosfera – hydrosfera,
wprowadzane są duże ilości jonów H
+
(oksoniowe H
3
O
+
).
Zakwaszanie więc oznacza, że do obiegu
wchodzą coraz większe ilości jonów
wodorowych.
Powoduje
to
wymierne
negatywne skutki w procesach chemicznych
i biologicznych zachodzących w tych
środowiskach.
8
Kwaśny strumień
Kwaśny strumień wpływa negatywnie na:
Kwaśny strumień wpływa negatywnie na:
glebę
glebę
•
Osłabienie aktywności enzymatycznej;
•
Wymywanie
makroelementów
(K,Ca,Mg);
• Przyswajanie przez rośliny metali
ciężkich.
zbiorniki
zbiorniki
wodne
wodne
•
Zmniejszanie się liczby gatunków
zwierząt i roślin.
• Szczególnie wrażliwe na kwaśne deszcze
okazały się ekosystemy wód śródlądowych.
• Zakwaszanie jezior i cieków wodnych
jest
związane
z zakwaszaniem gleby:
- 90% wód przedostało się po przejściu
przez warstwę
gleby;
- 10% pochodzi z opadów deszczu i śniegu
spadających bezpośrednio na jezioro.
9
Suma opadów, Polska, 2005
r.
10
Kwaśne deszcze i gleba
11
Góry Izerskie
12
Kwaśne deszcze i zbiorniki
1979 – pH 5.6
1982 – pH
5.1
13
Kwaśne deszcze i zabytki
1908
1969
14
Smog
Etymologia:
Smog = smoke + fog
Wyróżniamy dwa rodzaje smogu:
Wyróżniamy dwa rodzaje smogu:
smog kwaśny –
smog typu londyńskiego
smog fotochemiczny –
smog typu Los Angeles
Smog kwaśny
Smog kwaśny
Powstaje przy dużych stężeniach S
O
O
2
2
, CO
2
2
i pyłu węglowego
w wilgotnym powietrzu.
Długo zalegająca tuż nad ziemią mgła pochłania znaczne
ilości zanieczyszczeń zatrzymywanych tuż pod warstwą
inwersyjną. Ditlenek węgla i siarki dość dobrze rozpuszczają
się w wodzie skraplającej się na powierzchni cząsteczek
dymu.
Smog fotochemiczny
Smog fotochemiczny
Powstaje w atmosferze w wyniku obecności zanieczyszczeń
wtórnych, tworzących się w wyniku reakcji chemicznych
przebiegających pomiędzy zanieczyszczeniami pierwotnymi
- N
O
O
2
2
, N
O
O,
CO, związki organiczne (światło słoneczne).
15
16
Historia zagrożenia
Londyński incydent grudzień 1952
(>4,000 zgonów)
Także w Londynie:
– 1873 - 700 zgonów
– 1911 - 1,150 zgonów
– 1962 - 700 zgonów
• Dolina rzeki Mozy (Belgia), epizod z 1930 r. (63
ofiary)
• Donora (Pensylwania, USA), 1948 r. (20 ofiar).
Miasteczko 14 tys. mieszkańców. 20 zgonów i 6000
poszkodowanych przez smog z huty żelaza i cynku
i prod. kwasu siarkowego
1963 - Nowy York - 300 zgonów
17
London smog Vs LA smog
Los Angeles
London, 1952
18
Zanikanie ozonu w stratosferze
Ozon
w
warunkach
standardowych
jest
gazem
bezbarwnym o charakterystycznym zapachu. Posiada
własności bakteriobójcze i toksyczne a jego stężenie w
powietrzu atmosferycznym wynosi 150 m.
Gaz ten pełni ważną rolę w atmosferze, gdyż tworzy na
wysokości
20-40 km
20-40 km
nad powierzchnią Ziemi (stratosfera)
warstwę ozonową
warstwę ozonową
, która chroni powierzchnię Ziemi
przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym.
Ozon tworzy się w dolnych warstwach stratosfery
Ozon tworzy się w dolnych warstwach stratosfery
w wyniku reakcji fotochemicznej jakiej ulegają
w wyniku reakcji fotochemicznej jakiej ulegają
cząsteczki tlenu.
cząsteczki tlenu.
Foton promieniowania słonecznego o długości fali 242
nm powoduje fotowzbudzenie dwuatomowej cząsteczki
tlenu, która ulega następnie fotolizie i rozpada się na tlen
atomowy w stanie wzbudzonym (tzw. stan singletowy).
19
Zanikanie ozonu w stratosferze
Tworzenie się ozonu w atmosferze ziemskiej
*
*
Atomowy tlen w
formie wzbudzonej
ma wystarczająca
energię, aby z
cząsteczką O
2
2
utworzyć aktywny
kompleks O
3
3
*
*.
Jeżeli katalizator
odbierze nadmiar
energii z cząsteczki
O
3
3
*
*
przejdzie ona w
stan podstawowy ,
tworząc cząsteczkę
O
3
3
.
W innym przypadku
aktywny kompleks
O
3
3
*
*
rozpadnie się na
O
2
2
i na tlen atomowy,
który nie jest tak
aktywny, aby utworzyć
cząsteczkę ozonu.
20
Zanikanie ozonu w stratosferze
Spadek stężenia ozonu w atmosferze oraz
pojawienie się
„dziury” ozonowej
„dziury” ozonowej
doprowadził
do zintensyfikowania badań nad wyjaśnieniem
tego zjawiska.
CFCl
CFCl
3
3
CF
CF
2
2
Cl
Cl
2
2
destrukcja
destrukcja
ozonu
ozonu
Efekt zaniku
warstwy
ozonowej jest
szczególnie
widoczny w
rejonach
okołobiegunowy
ch, gdzie
warstwa ta jest
szczególnie
cienka.
21
Zanikanie ozonu w stratosferze
Zubożenie lub całkowite
zniszczenie warstwy ozonowej
prowadzi
do
zwiększenia
intensywności
światła
ultrafioletowego docierającego do Ziemi.
Na tym obszarze promieniowanie słoneczne nie jest tak
intensywne, jak na równiku lub w rejonie zwrotników, ale
zwiększenie promieniowania UV-B
zwiększenie promieniowania UV-B i
UV-C
UV-C docierającego do
powierzchni Ziemi może wywoływać:
zwiększenie zapadalności na choroby skóry (rak skóry);
rośnie ryzyko pojawiania się chorób oczu (katarakta,
zapalenie spojówek);
następuje osłabienie układu odpornościowego organizmu.
Obniżenie stężenia
Obniżenie stężenia
ozonu w atmosferze powoduje
ozonu w atmosferze powoduje
zmniejszenie pochłaniania fal elektromagnetycznych o
zmniejszenie pochłaniania fal elektromagnetycznych o
długości z zakresu 280 – 320 nm (jest to tzw. zakres UV-
długości z zakresu 280 – 320 nm (jest to tzw. zakres UV-
B promieniowania nadfioletowego) przede wszystkim w
B promieniowania nadfioletowego) przede wszystkim w
rejonach o szerokości geograficznej powyżej 45
rejonach o szerokości geograficznej powyżej 45
0
0
szerokości północnej i/lub południowej.
szerokości północnej i/lub południowej.
22
Biegun Południowy
23
Zanikanie ozonu w stratosferze
Alarmujące doniesienia o zmniejszaniu się grubości
warstwy ozonowej i o potencjalnych skutkach tego
procesu spowodowały, że:
w 1987 r. - w ramach ONZ wystosowano do wielu
krajów apel o zakaz stosowania freonów w przemyśle;
w 1987 r. - podpisano
Protokół Montrealski,
Protokół Montrealski,
w
którym
większość
krajów
uprzemysłowionych
zobowiązała się do obniżenia zużycia freonów o 50% do
1998r.;
w 1990 r. - podpisano
Układ Londyński
Układ Londyński
sygnatariusze zobowiązali się do całkowitego wycofania
freonów w terminie do 2000r.;
w 1992 r. –
Porozumienie Kopenhaskie
Porozumienie Kopenhaskie
skróciło
termin wycofania freonów do 1996r.
24
Inwersja temperatury
Inwersja temperatury (inwersja termiczna) ma ścisły związek
z występowaniem silnego zanieczyszczania powietrza
atmosferycznego.
Jest to zjawisko polegające na odwróceniu
normalnego rozkładu temperatur powietrza
atmosferycznego,
w wyniku czego powietrze cieplejsze utrzymuje się
nad chłodniejszym.
Wyróżnia się:
inwersję temperatury przyziemną
inwersję temperatury przyziemną
- zjawisko to jest wynikiem
wypromieniowania energii cieplnej przez podłoże;
inwersję temperatury w swobodnej atmosferze
inwersję temperatury w swobodnej atmosferze
- zjawisko
występujące na skutek występowania zstępujących prądów
powietrza.
25
Zanieczyszczenia
wprowadzane
do niskich warstw
atmosfery są w nich
zatrzymywane.
Ciepłe powietrze
unosi się do góry,
przenika przez
warstwy powietrza
chłodnego, które
opada na dół, ogrzewa
się, rozpręża
i unosi w górę.
Inwersja temperatury
26
Inwersja temperatury
Warstwa inwersyjna jest ciepła, sucha i bezchmurna,
Warstwa inwersyjna jest ciepła, sucha i bezchmurna,
przepuszczalna dla promieniowania słonecznego.
przepuszczalna dla promieniowania słonecznego.
Stwarza korzystne warunki do reakcji fotochemicznych, w
Stwarza korzystne warunki do reakcji fotochemicznych, w
wyniku
których
z
zanieczyszczeń
pierwotnych,
wyniku
których
z
zanieczyszczeń
pierwotnych,
zatrzymanych przez warstwę inwersyjną, powstają
zatrzymanych przez warstwę inwersyjną, powstają
zanieczyszczenia wtórne - smog utleniający.
zanieczyszczenia wtórne - smog utleniający.
Pod
warstwą
inwersyjną
kumulowane
są
Pod
warstwą
inwersyjną
kumulowane
są
zanieczyszczenia, których stężenia mogą być kilkaset razy
zanieczyszczenia, których stężenia mogą być kilkaset razy
wyższe od stężeń zazwyczaj tam panujących.
wyższe od stężeń zazwyczaj tam panujących.
Występowanie szczególnie uciążliwych zanieczyszczeń
Występowanie szczególnie uciążliwych zanieczyszczeń
powietrza jest związane z inwersją temperatury.
powietrza jest związane z inwersją temperatury.
27
Efekt cieplarniany
(efekt szklarniowy)
Jedną
z
przyczyn
zmian
warunków
klimatycznych jest
zmiana składu chemicznego
zmiana składu chemicznego
atmosfery.
atmosfery. Wraz z ewolucją Ziemi, także jej
atmosfera ulegała zmianom.
Jest to zjawisko naturalne, wynikające z
Jest to zjawisko naturalne, wynikające z
oddziaływania niektórych śladowych
oddziaływania niektórych śladowych
składników atmosfery na bilans
składników atmosfery na bilans
energetyczny Ziemi.
energetyczny Ziemi.
Ważną rolę wśród gazów śladowych zajmują gazy
Ważną rolę wśród gazów śladowych zajmują gazy
określane jako
określane jako
cieplarniane
cieplarniane
lub
lub
szklarniowe.
szklarniowe.
28
29
Efekt cieplarniany
Wyższe stężenie H
2
O i CO
2
zwiększa ilość
absorbowanego promieniowania podczerwonego i
wówczas następuje raczej odbijanie promieniowania
przez powietrze do Ziemi niż w przestrzeń kosmiczną,
do momentu aż ustali się nowy stan równowagi
termicznej.
30
Efekt cieplarniany
Dzięki obecności w atmosferze
Dzięki obecności w atmosferze
temperatura powietrza przy
temperatura powietrza przy
powierzchni ziemi wynosi średnio ~ 288K.
powierzchni ziemi wynosi średnio ~ 288K.
Brak w atmosferze wywołuje temp.
Brak w atmosferze wywołuje temp.
o
o
ok
ok
. 33
. 33
0
0
niższą (255K
niższą (255K
).
).
Gazy
szklarniowe
para wodna,
ditlenek węgla,
ozon, metan,
halogenopochod
ne
węglowodorów
(freony, halony),
ditlenek diazotu
Cechy charakterystyczne gazów szklarniowych
Cechy charakterystyczne gazów szklarniowych
(cieplarnianych)
(cieplarnianych)
przepuszczają w całości słoneczne promieniowanie
krótkofalowe, które ogrzewa Ziemię;
długofalowe promieniowanie emitowane z powierzchni
Ziemi, zatrzymywane jest przez te gazy, które częściowo
reemitują je ku powierzchni dodatkowo ją ogrzewając;
reszta promieniowania uchodzi w kosmos.
31
Efekt cieplarniany
Średnia temperatura na całym globie podniosła się
w ciągu ostatniego stulecia o 0,5
o
C.
Trwają dyskusje nad przyczyną tego zjawiska:
• wzrost uprzemysłowienie świata,
• ziemię mocniej ogrzewają promienie słoneczne.
Spór ma nie tylko aspekt akademicki ale również polityczny
i ekonomiczny.
32
Efekt cieplarniany
Ponad 100 krajów podpisało w 1999r. w Kioto
porozumienie,
w którym zobowiązuje się do 2012r. znacznie
zmniejszyć
(do 94,8% światowego poziomu z 1999r.)
emisję gazów
cieplarnianych, zwłaszcza CO
2
.
Administracja prez.
Administracja prez.
Busha
Busha
tego
tego
postanowienia nie chciala
postanowienia nie chciala
ratyfikować nie mając pewności, że
ratyfikować nie mając pewności, że
przyczyną zmian globalnego klimatu jest
przyczyną zmian globalnego klimatu jest
emisja CO
emisja CO
2
2
związana z rozwojem cywilizacji.
związana z rozwojem cywilizacji.
Na konferencji klimatycznej w Bonn, która
Na konferencji klimatycznej w Bonn, która
odbyła się 16-27 lipca 2001r. przedstawiciele
odbyła się 16-27 lipca 2001r. przedstawiciele
rządów 180 krajów negocjowali warunki
rządów 180 krajów negocjowali warunki
realizacji protokołu z
realizacji protokołu z
Kioto.
Kioto.
33
Efekt cieplarniany
34