BADANIE KLATKI PIERSIOWEJ i BRZUCHA
• OGLĄDANIE • OBMACYWANIE • OPUKIWANIE • OSŁUCHIWANIE
OCENA KLATKI PIERSIOWEJ
• Płuca (opukiwanie, osłuchiwanie)
• gruczoły sutkowe (oglądanie i obmacywanie)
• okolice pachowe i zagięcia łokciowe (oglądanie i obmacywanie)
• serce
Gruczoły sutkowe asymetryczne, guzek gruczołu sutkowego
• kształt • blizny po operacjach (np. torakotomii, torakoplastyce) lub radioterapii (tj. poszerzenie naczyń włosowatych) • przepełnione żyły • guzki podskórne (np. przerzuty)
Klatka piersiowa beczkowata, lejkowata, kyfoza, skolioza.
• częstość oddechów (prawidłowa 14-18 oddechów/min)
• napięcie dodatkowych mięśni oddechowych
• symetria ruchów i rozszerzalność klatki piersiowej (normalna rozszerzalność wynosi co najmniej 3 cm).
Obmacywanie
Należy:
• określić położenie tchawicy (górne śródpiersie)
• określić uderzenie koniuszkowe (dolne śródpiersie)
• ocenić symetrię ruchu klatki piersiowej
• zbadać drżenie piersiowe ( głosowe)
• zbadać węzły chłonne szyjne i pachowe
Opukiwanie
• Należy porównać odgłos opukowy w symetrycznych miejscach po obu stronach klatki piersiowej (prawidłowy odgłos opukowy nad polami płucnymi to odgłos jawny)
• Uwzględniając anatomię płuc i opłucnej należy określić miejsca zmian odgłosu opukowego
Osłuchiwanie
Należy zwrócić uwagę na:
• charakter szmerów oddechowych (oskrzelowy lub pęcherzykowy)
• nasilenie szmerów oddechowych (prawidłowe, osłabione, wzmożone)
• szmery oddechowe dodatkowe (świsty lub trzeszczenia) i ich umiejscowienie (odgłos drapania podczas cyklu oddechowego wskazuje na tarcie opłucnej związane np. z suchym zapaleniem opłucnej)
• rodzaj i nasilenie przenoszenia dźwięków
Badanie jamy brzusznej
BADANIE BRZUCHA
• oglądanie okolic topograficznych
• osłuchiwanie kolejnych okolic
• obmacywanie (powierzchowne i szczegółowe)
Segmenty przedniej ściany brzucha
Oglądanie
Poszukuje się rozciągnięcia powłok brzusznych, patologicznych oporów, widocznej perystaltyki, rozstępów i blizn.
Rozstępy na skórze brzucha. Brzuch chorego z marskością wątroby i poszerzoną siatką żylną tworzącą caput medusae.
Nadciśnienie wrotne. Rozszerzone żyły u chorego z zamknięciem dolnej żyły czczej.
Wodobrzusze. Ciastowate obrzęki powłok brzusznych.
Rozciągnięcie powłok brzusznych wskazuje na obecność tkanki tłuszczowej, płynu (wodobrzusze, duża torbiel jajnika, pęcherz moczowy), płodu, gazów w przewodzie pokarmowym (zaparcie lub niedrożność) bądź mas kałowych. Uwypuklenie pępka obserwuje się w wodobrzuszu (pofałdowanie poprzeczne) i w ciąży (pofałdowanie podłużne). Pogłębienie lordozy lędźwiowej można błędnie rozpoznać jako rozciągnięcie powłok brzusznych dość powszechne w zespole jelita drażliwego.
Opory patologiczne. Czasami spostrzegane są duże guzy patologiczne w obrębie jamy brzusznej.
Rozstępy skórne przemawiają za świeżymi zmianami w objętości brzucha, wywołanymi ciążą, wodobrzuszem lub wyniszczeniem. Rozstępy purpurowe są typowe dla zespołu Cushinga.
Blizny świadczą z reguły o przebytej operacji.
Obmacywanie
Należy się upewnić, czy ręce badającego są ciepłe, celem uniknięcia napinania powłok brzusznych przez pacjenta, co powoduje zamazanie objawów. Podczas badania powinno się usiąść lub przyklęknąć z boku chorego, tak aby przedramię badającego było położone poziomo. Ułatwia to palpację, którą należy wykonywać dłonią położoną płasko na brzuchu i zginającą się w stawach śródręczno-paliczkowych. Nie należy mocno naciskać bez upewnienia się, obserwując twarz chorego, czy badanie palpacyjne nie jest bolesne.