FORMY POMOCY I

WSPARCIA OSÓB

POTRZEBUJĄCYCH

OSOBY
NIEPEŁNOSPRAWNE
JEŻDZĄCE NA

WÓZKU

INWALIDZKIM

PREZENTACJA WYKONANA PRZEZ:

MAŁGORZATA KOŚĆ

OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNE

• Termin niepełnosprawności „(…)

obejmuje różne ograniczenia

funkcjonalne jednostek ludzkich

w każdym społeczeństwie,

wynikające z uszkodzenia

zdolności wykonywania jakiejś

czynności w sposób uważany za

normalny, typowy dla życia

ludzkiego. Ograniczenia te mogą

mieć charakter stały lub

przejściowy, całkowity lub

częściowy, mogą dotyczyć sfery

sensorycznej, fizycznej i

psychicznej”.[1]

• Należy z przykrością stwierdzić, że

„(…) niepełnosprawność jest

tradycyjnie wymieniana - obok

przestępczości, degradacji

ekonomicznej czy kulturowej - jako

najczęstsza przyczyna marginalizacji

społecznej. Niezależnie od rodzaju i

stopnia powodowanych przez nią

ograniczeń, jest ona w tym ujęciu

cechą jednostek lub zbiorowości

odpowiedzialną za ich

niedostosowanie do wymogów

systemu społecznego i wytrącanie

ich z rozmaitych wymiarów porządku

społecznego”.[2]

CO Z TĄ PRACĄ?

Każdy z nas pragnie odnosić sukcesy zarówno

w życiu osobistym jak i w zawodowym .

Czy taką szansę mają osoby

niepełnosprawne?

Jak wygląda poszukiwanie pracy u osób

niepełnosprawnych?

Dlaczego pracodawcy boją się zatrudniać

osoby niepełnosprawne?

Prawdopodobnie obawiają się, że osoby

niepełnosprawne, ze względu na swój stan

zdrowia, mogą być nieefektywnymi

pracownikami. A jak jest w

rzeczywistości ?

Większość niepełnosprawnych ma za sobą

lata poszukiwań porządnej pracy i

świetnie

zdaje sobie sprawę, jak o nią ciężko.

Doceniają podarowaną im szansę i starają

się, by

pracować jak najlepiej. Natomiast osoby z

grupą inwalidzką często nie mają odwagi

wyjść

do ludzi i podjąć się stałej pracy. Kontakty z

innymi, aktywność zawodowa mogą

pomóc

w rehabilitacji i pozwolą przezwyciężyć

uczucie odrzucenia czy bezradności.

A tak niewiele trzeba! Wystarczy tylko

dostosować miejsca pracy dla tych osób.

1.Dostosowanie miejsc pracy

dla ludzi poruszających się na

wózku inwalidzkim

-Odpowiednia szerokość pomieszczeń by osoba

niepełnosprawna mogła normalnie
funkcjonować

-Podajniki/ możliwość sięgnięcia po wybrany

produkt/.[3]

2. WOLONTARIUSZ W FORMIE

ASYSTENTA

Pomoc oferowana osobom jeżdżącym na wózku
inwalidzkim w formie : wspólnych zakupów,

spacerów,

towarzystwo w kinie czy też pomoc w załatwieniu

spraw

urzędowych. Przykładem podobnego pomysłu jest
Program Asystent opisany na kolejnym slajdzie

2.PROGRAM ASYSTENT W

WARSZAWIE

• Program Asystent Osoby

Niepełnosprawnej to miejski program

aktywizujący osoby niepełnosprawne,

którego realizacja odbywa się na

terenie całego miasta stołecznego

Warszawy. Punkt dowodzenia

programem znajduje się w Centrum

Usług Socjalnych i Szkolenia Kadr

Pomocy Społecznej „ Ośrodek

Nowolipie”.przy ulicy Nowolipie 25b

w Warszawie.

• Celem przedsięwzięcia jest

aktywizacja społeczna osób

niepełnosprawnych. Nasi asystenci

pomogą wyjść na zakupy, na spacer,

zwiedzić Warszawę, dojechać do

pracy lub na rehabilitację, załatwić

sprawy w urzędzie itp. Program

przeznaczony jest dla osób

pełnoletnich, przebywających na

terenie miasta stołecznego Warszawy.

• Usługa świadczona jest przez 7 dni w

tygodniu w godzinach od 8:00 do

22:00.

Asystenta można zamówić od

poniedziałku do piątku w godzinach

od 8:00 do 18:00.

Koszt realizacji usługi to 4,00 zł za 3,5

godziny.

3. Specjalne windy w sklepach

i instytucjach, podjazdy dla

osób niepełnosprawnych

Czy zdarzyło ci się „zasapać” podczas wejścia schodami na 4piętro?
Jak się czułeś ?
Podobnie może nawet gorzej czują się ludzie z wejściem czy zjazdem po
schodach!
Osobom niepełnosprawnym trzeba ułatwiać życie, a nie utrudniać.

4. Likwidacja krawężnika przy

przejściach

Większość osób na wózkach samodzielnie nie przejedzie na drugą stronę, bo skuteczną

barierą

jest jakieś pięć centymetrów krawężnika, na którym zatrzyma się małe przednie kółko

każdego

wózka inwalidzkiego. Bez pomocy nie da rady, bo samodzielnie można zrobić orzełka i - co
gorsza – dostać się pod koła zbyt szybko ruszającego samochodu. Problem zbyt wysokich
krawężników poza osobami niepełnosprawnymi zatruwa też życie matkom i ojcom

wożącym w

wózkach małe dzieci.
Zlikwidowanie tego drobiazgu nie jest ani zbyt kosztowne a na pewno umili życie nie
tylko osobom niepełnosprawnym.

5. PROBLEM PARKINGÓW

Na świecie zdarza się, że człowiek poruszający się

na

wózku jeździ również autem. jednak ci którzy

planują

miejsca parkingowe nie bardzo zdają sobie sprawę z
potrzeby zapewnienia im większej przestrzeni, aby

po

zaparkowaniu móc wydostać z auta wózek,

przesiąść

się na niego, swobodnie zamknąć drzwi auta i

wjechać na

chodnik przy parkingu.
Miejsce do parkowania dla osoby niepełnosprawnej
powinno być o ok. 120 cm szersze niż obecnie.

Kolejnym mankamentem osób niepełnosprawnych

jest

sam problem parkingu dla osoby niepełnosprawnej.
Należy podwyższyć mandatów za zajmowanie

miejsc

osobom niepełnosprawnym, a zarazem zwracania

na ten

problem i upominania gdy widzimy osoby w pełni
sprawne na miejscu parkingowym dla osoby
niepełnosprawnej.

6. HAPENINGI ULICZNE

Celem tej działalności byłaby możliwość

„

spróbowania” w jaki sposób osoby

jeżdżące

na wózku inwalidzkim borykają się z
problemem np. wjazdu na wyższe

wzniesienia

czy też zjazdu ze schodów czy też

innych sytuacji

i zdarzeń z życia codziennego.
Efektem byłoby uwrażliwienie innych

na

Zwracanie tego, że wśród nas żyją takie

osoby i

być może czekają na naszą pomoc.

7. Wprowadzanie w programy

nauczania od najmłodszych lat

problemu niepełnosprawności

8. Konferencje, sympozja i

wykłady

Celem tych spotkań byłoby
przede wszystkim uwrażliwienie na
problem niepełnosprawności.
Świadectwa osób, które są
osobami niepełnosprawnymi.
Wypowiedzi dotyczące
problemów z jakimi borykają się
w życiu codziennym, co można
byłoby ulepszyć, co zlikwidować
a co zbudować.

9. Organizacja wycieczek dla

osób niepełnosprawnych

10. Niepełnosprawny nie musi

oznaczać nieestetyczny i

niemodny!

•

Są firmy, np.: niemieckie: Rolli-Moden, Inpetto

(producent odzieży dla niepełnosprawnych dzieci),

Konrad Stautz GmbH&CoKG, włoska Clomet

 posiadają bogatą ofertę odzieży dla osób

poruszających się na wózkach inwalidzkich. Nie są

to małe kolekcje, ponieważ nie tylko krój ma w nich

znaczenie. Jest to istotny problem zarówno z punktu

widzenia konstrukcji jak samych tkanin. Z uwagi na

zróżnicowanie niepełnosprawności odzież powinna

być dostosowana do specyfiki danej dysfunkcji tak,

aby w możliwie maksymalnym stopniu zapewniała

komfort, higienę, wygodę oraz łatwość konserwacji.

Komfort przede wszystkim

•

Z punktu widzenia konstrukcji stosuje się: przednie

lub boczne zapięcia, rękawy raglanowe, duże

otwory na

ramiona

, duże otwory na szyję, sznurek

do pociągania na linii szyi, wypełnienia na kolana i

łokcie, elastyczny pasek w talii, spodnie z

podwyższonym stanem z tyłu ( w celu lepszego

dopasowania w pozycji siedzącej), duże kieszenie,

umiejscowione tuż pod kolanami w spodniach lub w

oparciach wózka inwalidzkiego, spodnie rozpinane

na całej długości z boku przy szwie (przy schorzeniu

nóg lub stóp), przymocowane (wbudowane) szelki

do podtrzymywania (przy sparaliżowanych lub

osłabionych ramionach), szew odpinający bieliznę,

przedłużenie tylnego odcinka krocza przy talii w

spodniach.

•

Szkoda, że polskie firmy traktują "po macoszemu"

niepełnosprawnych odbiorców. A nie jest to taka

mała grupa, skoro według Narodowego Spisu

Powszechnego 2002 liczba osób niepełnosprawnych

w Polsce wynosiła blisko 5,5 mln.

SUKCES W ZYCIU MOŻE

ODNIEŚC KAŻDY Z NAS

To, że ktoś jeździ na wózku nie oznacza, że jest nieporadny
życiowo!

•

[1]

W. Dykcik: Pedagogika specjalna.

Poznań 1997, s. 15

• [2] A. Ostrowska, J. Sikorska: Syndrom

niepełnosprawności w Polsce. Bariery
integracji. Warszawa 1996, s. 17

• [3]

http://www.nazdrowie.pl/artykul/wygral
-ale-to-nie-zwyciestwo

Jedna z aptek w Rybniku, która
posiada podajniki