CHLORAMFENIKOL
STREPTOGRAMINY
OKSAZOLIDYNONY
MUPIROCYNA I INNE
CHLORAMFENIKOL
CHLOROMYCETYNA, DETREOMYCYNA
CHLORAMFENIKOL
• łączy się z podjednostką 50S
rybosomu
• uniemożliwia przyłączenie
aminoacylo-tRNA, co powoduje
zablokowanie wydłużania łańcucha
polipeptydowego.
AKTYWNOŚĆ
PRZECIWBAKTERYJNA
• wobec bakterii Gram(+)
• krętki, riteksje, chlamydie i mykoplazymy
• Enterobacteriaceae w tym (E.Coli,
Enterobacter, Klebsiella, Proteus, Serratia,
Hafnia, Edwardsiella, Arizona spp.)
• wobec Gram (-) bakterii beztlenowych
(B.fragils)
• gronkowców, paciorkowców tlenowych
Oporność
• produkcja enzymu inaktywującego antybiotyk
• obecność układu czynnie wypompowującego
choramfenikol z komórki
• oba mechanizmy przekazywane za
pośrednictwem plazmidów
• duży udział w szerzeniu oporności mają kraje
rozwijające się, gdzie chloramfeikol
stosowano masowo (niska cena produkcji)
FARMAKOKINETYKA
• wchłaniany z przewodu pokarmowego z
biodostępnością 90-100%, po podaniu
domięśniowym ok. 50%
• metabolizowany głównie w wątrobie
• maksymalne stężenie po 2-4 h (zarówno
po podaniu ustnym jak i domięśniowym)
• wiąże się z białkami surowicy w 40-80%
• dobrze przenika do PMR oraz mleka
matki
WSKAZANIA
Terapia chloramfenikolem powinna być ograniczona
tylko do tych zakażeń, w których korzyści
przewyższają ryzyko ciężkich działań
niepożądanych.
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i ropień mózgu
spowodowane przez H.Influenzae;
• jako lek alternatywny w leczeniu zapalenia opon
mózgowo-rdzeniowych spowodowanego przez
N.meningitidis i Strep.pneumoniae u osób z alergią na
antybiotyki beta-laktamowe;
• leczenie zakażeń riketsjowych, gdy są przeciwwskazania
do podawania tetracyklin (upośledzona czynność nerek,
okres ciąży, dzieci do 12 rż.) lub chory znajduje się w
ciężkim stanie klinicznym i wymaga terapii parenteralnej;
• brucelloza jeżeli nie można zastosować tetracyklin
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:
• "gray baby syndrome" ("zespół szary")
u noworodków po 2-9 dniach stosowania
chloramfenikolu pojawiają się: wymioty, brak
łaknienia, wzdęcie brzucha, zwiotczenie,
szaroniebieski kolor powłok skórnych, hipotermia,
kwasica metaboliczna, zapaść krążeniowa, w 40%
zgon; "zespół szary" może wystąpić też u dorosłych,
u których przedawkowano chloramfenikol,
mechanizm powstawania:
- niedostateczne sprzęganie chloramfenikolu z
kwasem glukuronowym z powodu fizjologicznej
niedoczynności układów sprzęgających w ciągu 3-4
pierwszych tygodni życia,
- niewystarczające wydzielanie niesprzężonego leku
przez nerki
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:
• zaburzenia hematologiczne (większość ciężkich
działań niepożądanych wynika z hamowania przez
chloramfenikol syntezy białek mitochondrialnych):
typ pierwszy – dawkozależne uszkodzenie szpiku,
retikulocytopenia, niedokrwistość, leukopenia,
trombocytopenia
typ drugi – idiosynkratyczna niedokrwistość
aplastyczna
• nnudności, wymioty, nieprzyjemny smak w ustach,
biegunki, bóle brzucha, zaburzenia flory jelitowej:
rzekomobłoniaste zapalenie jelit,
• jest inhibitorem izoenzymów CYP – liczne interakcje
lekowe
STREPTOGRAMINY
STREPTOGRAMINY
Wytwarzane przez bakterie z rodzaju Streptomyces.
•
(streptograminy A) -cząsteczki makrolaktonów (wzór 2)
zawierających wiele nienasyconych wiązań, zaliczamy tu:
Pristinamycyna IIA
Pristinamycyna IIB
Dalfopristyna (półsyntetyczna pochodna pristinamycyny IIB)
•
druga grupa (streptograminy B) stanowią cykliczne
heksadepsipeptydy (wzór 1) i należą do niej:
Pristinamycyna IA
Wirginamycyna S1
Chinupristyna (półsyntetyczna pochodna pristinamycyny IA)
Wszystkie streptograminy są bakteriostatyczne, jednak
połączenie chinupristyna/dalfopristyna, ma działanie
bakteriobójcze.
STREPTOGRAMINY
• Chinupristyna (grupa B) i dalfopristyna
(grupa A) – preparat złożony (proporcje
wagowe 70:30)
• Łączą się z podjednostką 50S rybosomu,
tworząc kompleks (chinupristyna – zmiana
konformacji rybosomu i zwiększenie jego
powinowactwa do dalfoprystyny)
• Inhibitor P-450
OPORNOŚĆ
• Oporność typu MLSB (tylko chinupristyna)
• Aktywne wypompowywanie antybiotyku z komórki
• Inaktywacja enzymatyczna za pomocą:
acetylotransferazy inaktywującej streptograminy A
laktonazy rozkładającej streptograminy B
• Oporność na jeden ze składników
chiunpristyna/dalfopristyna jest przyczyną
działania bakteriostatycznego, a nie
bakteriobójczego
AKTYWNOŚĆ
PRZECIWBAKTERYJNA
• Bakterie Gram (+), w tym
gronkowiec złocisty także MRSA, a
także oporne na erytromycynę,
chinolony i wankomycynę
• Niektóre Clostridium,
Peptostreptococcus. Moraxella,
Mycoplasma pneumoniae, Legionella
pneumophila, Chlamydia pneumoniae i
Neisseria meningitidis i gonorrhoeae.
Wskazania:
• szpitalne zapalenie płuc
• zapalenie skóry i tkanek miękkich
• poważne zakażenia spowodowane
przez Enterobacter faecium oporny
na wankomycynę VRE
FARMAKOKINETYKA
• Maksymalne stężenie w surowicy
pojawia się bezpośrednio po
zakończeniu wlewu.
• Chinupristyna wiąże się z białkami
surowiy w 23-32 %, dalfopristyna w 50-
56%
• Metabolizowane w wątrobie. Wydalane
w 20% z moczem, 75% z kałem
• T1/2 chinupristyny 0,6-1 h,
dalfopristyny 0,4-1h.
DZIAŁANIA
NIEPOŻĄDANE
• odczyn w miejscu podania: stan zapalny,
ból, zapalenie żył, obrzęk, krwawienie i
pieczenie
• nudności, biegunka, wymioty, czasem
rzekomobłoniaste zapalenie jelit
• wysypka
• bóle stawów, mięśni po zakończeniu
leczenia
• hamuje biotransformację leków
metabolizowanych przez cytochrom P-450
OKSAZOLIDYNONY
(LINEZOLID)
MECHANIZM DZIAŁANIA
• Hamowanie wczesnej syntezy białka
• Wiążą się z podjednostką 50S rybosomu
(kompetycyjnie z chloramfeniolem i
linkosamidami)
• Przypuszczalnie uniemożliwiają jej połączenie
z podjednostką 30S w kompleks 70S
• Bakteriostatycznie
• Nie hamują transpeptydazy
• Nie dają krzyżowej oporności MLS
AKTYWNOŚĆ
PRZECIWBAKTERYJNA
• bakterie Gram(+), w tym
gronkowców opornych na meticylinę
(MRSA) i wankomycynę (MRSE)
• Clostridium spp., Peptostreptococcus
spp., prevotella spp., Mycobacterium
tuberculosis, S.aureus
• Mniej aktywne wobec Gram(-)
FARMAKOKINETYKA
• Linezolid w całości wchłaniany z
przewodu pokarmowego
• maksymalne stęzenie w surowicy po 1-
1,5h
• w 50-70% metabolizowany w wątrobie
• w ok. 30% wydalany z moczem w
postaci niezmienionej (przy
niewydolności nerek modyfikacja dawki).
WSKAZANIA
• Tylko w ciężkich i groźnych dla życia
zakażeniach, gdy stosowane dotychczas leki
nie są skuteczne.
• zapalenie płuc
• zakażenia skóry i tkanek miękkich
• zakażenia powodowane przez oporne na
wankomycynę szczepy Enterococcus faecium
VRE
• gronkowcowe zapalenie jamy nosowej
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
DZIAŁANIA
NIEPOŻĄDANE
• przewód pokarmowy: przebarwienie języka
• zapalenie mieszków włosowych
Słaby inhibitor MAO:
• nie podawać adreno- lub
sympatykomimetyków, np. efedryna,
pseudoefedryna
• zaleca się ograniczenie pokarmów i
napojów zawierających tyraminę
MUPIROCYNA
MUPIROCYNA
• Wytwarzana z Pseudomonas fluorescens
• Zaburza syntezę białka
Hamowanie wbudowywanie izoleucyny do
łańcucha peptydowego (podobieństwo
budowy)
• Działa na bakterie Gram(+)
• Wrażliwe są Streptococcus pneumonia oraz
paciorkowce.
• Umiarkowanie wrażliwe są Listeria
monocytogenes.
OPORNOŚĆ
• Oporność trwała o charakterze
chromosomalnym (odmienna budowa
syntetazy). Bakterie dysponują
dwiema syntetazami (jedna kodowana
przez geny zlokalizowane na
chromosomie, druga – na plazmidzie).
• Oporność naturalna występuje u
Enterobacteriaceae
FARMAKOKINETYKA
• Podawana w 2 postaciach jako kremy i maści
• Po podaniu doustnym biodostępność – 3,3 %
• Wiąże się z białkami surowicy w 95%
• Metabolizowana głownie w wątrobie
• W 56-90% wydalana z moczem
• T1/2 (po podaniu dożylnym) 19-35 minut
POCHODNE
NITROFURANU
POCHODNE
NITROFURANU
Nitrofurantoina, furazolidon,
nitrofural (nitrofurazon),
furazydyna, nifuroksazyd
• Mechanizm działania niejasny
w postaci zredukowanej łączą się z
rybosomem, hamują syntezę
niektórych enzymów, zaburzają
przemianę kwasu pirogronowego
mogą uszkadzać DNA.
ZAKAŻENIA DRÓG
MOCZOWYCH
• Ok. 90% szczepów E.Coli wrażliwe na
nitrofurantoinę, Citrobacter, Staphylococcus
saprophyticus i paciorkowce grupy B.
• Biodostępność 80-90%
• Szybko rozkładana w tkankach
• Wydalana głównie przez nerki.
• Działania niepożądane: nudności, wymioty,
odczyny płucne, uszkodzenie wątroby, neuropatie
obwodowe, zaburzenia hematologiczne
• Furazydyna ~ nitrofurantoina.
ZAKAŻENIA PRZEWODU
POKARMOWEGO
• Furazolidon działa na gronkowce, E. Coli,
Enterobacter, Vibrio, Salmonella, shigella,
Clostridium, Bacteroides, rzęsistek pochwowy i
Giardia Lamblia, również H. Pylori.
• Wchłania się z przewodu pokarmowego,
metabolizowany, stężenia w tkankach nie są duże.
• Działania niepożądane: nudności, wymioty, bóle
brzucha, biegunka, reakcje hematologiczne,
zaburzenia ośrodkowe
• Lamblioza, biegunka bakteryjna.
• Nifuroksazyd ~ furazolidon
POCHODNE
NITROIMIDAZOLU
POCHODNE
NITROIMIDAZOLU
• Mechanizm działania nie do końca jasny.
Wnikają do wnętrza komórki bakteryjnej, gdzie
ulegają redukcji przez nitroreduktazy do
reaktywnych, cytotoksycznych związków
pośrednich.
Uszkadzają DNA.
• Aktywność: beztlenowce Bacteroides i Clostridium,
Niektóre Gram- (E. Coli i P. aeruginosa), H.pylori,
Gardnerella vaginalis, Trichomonas, Entamoeba
hystolitica, Giardia Lamblia, Enterocytozoon
bieneusi, Septata intestinalis, Encephalitozoon
helleri.
WSKAZANIA
• infekcje beztlenowcami (zakażenia pooperacyjne,
posocznica, bakteriemia, zapalenie otrzewnej, ropień
mózgu, zapalenie płuc, zapalenie szpiku kostnego,
zakażenie połogowe, zakażenie narządów miednicy
mniejszej, rzekomobłoniaste zapalenie jelit)
• choroba wrzodowa żołądka – H.pylori
• rzęsistkowica
• zapalenie pochwy Gardnerella
• Pełzakowica
• Lamblioza
• Ostre wrzodziejące zapalenie dziąseł
• Zakażenie owrzodzeń podudzi lub odleżyn
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
• metaliczny smak i suchość w ustach,
obłożony język, zapalenie języka lub
jamy ustnej
• nudności, wymioty
• wysypki
• zapalenie nerwów obwodowych,
parestezje, ataksja
• rakotwórcze? (neuroblastoma)
INTERAKCJE
• reakcja disulfiramowa z alkoholem
(łagodny przebieg)
• hamuje metabolizm doustnych leków
przeciwkrzepliwych, karbamazepiny,
fluorouracylu
FOSFOMYCYNA
FOSFOMYCYNA
Nie do końca zbadany
Hamowanie syntezy ściany
bakteryjnej
• Dezaktywuje enzym
przekształcający N-
acetyloglukozaminę w kwas
N-acetylomuraminowy
• Bakteriobójczo
Oporność niewielka
FOSFOMYCYNA
• Wydalana głównie z moczem
• Nie metabolizowana
• Działa na Gram(+) i Gram(-)
• Niepowikłane zakażenia układu
moczowego u kobiet
• 3g jednorazowo
KWAS FUSYDOWY
KWAS FUSYDOWY
• Hamowanie syntezy białka – nie do
końca jasny mechanizm działania
• Budowa zbliżona do cefalosporyn
• Penicyliny antagonizują działanie
• Bakterie Gram(-) są oporne
• Wchłaniany z przewodu pokarmowego
• Metabolizowany w wątrobie i wydalany
z żółcią
DZIAŁANIA
NIEPOŻĄDANE
• Hepatotoksyczność głównie po podaniu
i.v.
• Nudności, wymioty, brak łaknienia
• Leukopenia, trombocytopenia
• Wysypki
• Zapalenie żyły po podaniu i.v.
• Interakcje:
Z atorwastatyną – zwiększenie
stężenia obu leków
• Wskazania:
Infekcje gronkowcowe o różnej
lokalizacji