INFLACJA
POJĘCIA, SPOSOBY
POMIARU
Katedra Ekonomii i Zarządzania
Gospodarką
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Rodzaje inflacji
INFLACJA – trwały wzrost przeciętnego
lub ogólnego poziomu cen, któremu nie
odpowiada
równoważny
wzrost
przeciętnej jakości konsumowanych dóbr
i usług
INFLACJA JAWNA – przejawia się we
wzroście ogólnego poziomu cen, który
jest widoczny, np. inflacja popytowa
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Rodzaje inflacji
INFLACJA UKRYTA – przejawia się w
trudnościach przy zakupie towarów i usług
bez zmian ich cen (ceny utrzymywane są
sztucznie na danym poziomie).
LUKA INFLACYJNA – nadwyżka popytu nad
podażą nierozładowana przez wzrost cen,
powoduje
przymusowe
oszczędności
(obywatele posiadają pieniądze, za które nie
mają co kupić).
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
INFLACJA
INFLACJA -
jest to wzrost przeciętnego
poziomu cen
i dóbr w określonym okresie.
CZYSTA INFLACJA -
jest to szczególny
przypadek inflacji, gdy wszystkie ceny
dóbr i czynników produkcji wzrastają w
tym samym tempie.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
INFLACJA
POPYTOWA
(NABYWCÓW,
CIAGNIONA PRZEZ POPYT) – występuje, gdy
całkowita
wielkość
planowanych
wydatków
wzrasta szybciej niż całkowita wielkość produkcji
ŹRÓDŁA INFLACJI POPYTOWEJ:
nadmierne wydatki państwa nie znajdujące
pokrycia
w dochodach (INFLACJA BUDŻETOWA)
nadmierna
kreacja
pieniądza
kredytowego
(INFLACJA KREDYTOWA)
nadmierny, w stosunku do wzrostu produkcji,
wzrost płac (INFLACJA PŁACOWA)
Rodzaje inflacji
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
INFLACJA
KOSZTOWA
(DOSTAWCÓW,
PCHANA PRZEZ KOSZTY) – jest wywołana
przez wzrost kosztów produkcji, występuje,
gdy nałożone są ograniczenia na podaż
jednego lub kilku zasobów lub też, gdy cena
jednego lub kilku zasobów zostaje zwiększona.
INFLACJA STRUKTURALNA – ogólny wzrost
poziomu cen pojawiający się, gdy producenci
nie
mogą
sprawnie
zmienić
struktury
produkcji
w odpowiedzi na zmiany struktury gospodarki.
Rodzaje inflacji
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Rodzaje inflacji
W zależności od natężenia skutków działania
czynników inflacjogennych:
INFLACJA PEŁZAJĄCA – ceny wzrastają
o kilka procent rocznie
INFLACJA GALOPUJĄCA – dwucyfrowa
HIPERINFLACJA – wielocyfrowa
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Skutki inflacji
niewłaściwa alokacja zasobów
wzrost cen
spadek względnej wartości oszczędności
gotówkowych
wzrost kosztów działalności
gospodarczej
redystrybucja dochodów
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
KTO TRACI NA
INFLACJI
posiadacze gotówki
wierzyciele
instytucjonalni
nabywcy obligacji
przedsiębiorcy
i pracownicy
podatnicy
emeryci i renciści
KTO ZYSKUJE
NA INFLACJI
dłużnicy
przedsiębiorcy
i pracownicy
rząd
Koszty / Zyski
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
INFLACJA BAZOWA – miara inflacji, która odwołuje się
do jej teoretycznej definicji, a więc do procesu stałego
i utrzymującego się wzrostu ogólnego poziomu cen;
jest optymalną dostępną miarą inflacji w ogóle.
Powszechnie utożsamiany z inflacją wzrost wskaźnika
cen konsumpcyjnych informuje nas co najwyżej o
spadku siły nabywczej pieniądza z perspektywy
reprezentatywnego gospodarstwa domowego. Inflacja
bazowa to o wiele szersze pojęcie, mierzące wzrost
ogólnego poziomu cen.
Inflacja bazowa
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Miary inflacji bazowej w Polsce
1.
Inflacja bazowa po wyłączeniu cen kontrolowanych
2.
Inflacja bazowa po wyłączeniu cen o największej
zmienności
3.
Inflacja bazowa po wyłączeniu cen o największej
zmienności i cen paliw (miara ta jest wskaźnikiem
pomocniczym, pozwalającym stwierdzić, jak duży wpływ
na wzrost ogólnego wskaźnika cen mają ceny paliw),
4.
Inflacja „netto”, tj. po wyłączeniu cen żywności i paliw
5.
15% średnia obcięta (symetrycznie obcinająca po 15%
z leweji prawej strony rozkładu wskaźniki cen
o największej i najmniejszej dynamice w porównaniu
z poprzednim okresem)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Rodzaje inflacji
ŹRÓDŁA INFLACJI POPYTOWEJ:
nadmierne wydatki państwa nie znajdujące
pokrycia
w dochodach (INFLACJA BUDŻETOWA)
nadmierna kreacja pieniądza kredytowego
(INFLACJA KREDYTOWA)
nadmierny, w stosunku do wzrostu produkcji,
wzrost płac (INFLACJA PŁACOWA)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Wskaźniki cen
Wskaźnik cen dóbr konsumpcyjnych, CPI
(consumer price index)
Wskaźnik cen zbytu, PPI (producer price index)
Korektor PNB ze względu na inflację (deflator)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Kosztowa teoria inflacji
Akcentuje
znaczenie
rosnących
kosztów
produkcji,
wymuszających
wzrost
ogólnego
poziomu cen. Wzrost kosztów produkcji wynika z:
wzrostu płac związanych z działalnością
związków zawodowych,
wzrostu cen narzucanych przez organizacje
monopolistyczne,
dewaluacji walut krajowych,
powodujących podwyższenie cen importowych
surowców i materiałów,
wzrostu stawek podatku obrotowego.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Kosztowa teoria inflacji
Inflacja jest wywołana różnymi zjawiskami po
„stronie podaży”.
SPIRALA INFLACJI:
Wzrost płac powoduje wzrost kosztów,
Wzrost kosztów powoduje wzrost cen,
Wzrost cen zwiększa koszty utrzymania
i nasila żądania płacowe.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Monetarystyczna teoria inflacji
Inflacja monetarna wywołana jest wzrostem
podaży pieniądza. Równanie wymiany:
M*V=P*Y
gdzie:
M - ilość pieniądza w obiegu,
V - szybkość obiegu pieniądza,
P - przeciętny poziom cen,
Y - poziom dochodu narodowego
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Krzywa Phillipsa
Profesor A.W. Phillips z London School of Economics
wykazał w 1958 r., że w Wielkiej Brytanii istnieje
silna statystyczna zależność między poziomem
inflacji w danym roku a bezrobociem. Podobne
związki zostały zidentyfikowane również w innych
krajach. Wkrótce zależność ta stała się znana jako
krzywa Phillipsa.
KRZYWA PHILLIPSA dowodzi, że wyższej stopie
inflacji towarzyszy niższa stopa bezrobocia i
odwrotnie. Sugeruje to, że można dokonać wyboru
między niższym bezrobociem za cenę wyższej
inflacji lub odwrotnie.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Krzywa Phillipsa
Na podstawie analizy danych
statystycznych dla Wielkiej
Brytanii A.W. Phillips
zaobserwował istnienie
odwrotnej zależności pomiędzy
stopą wzrostu płac nominalnych
a stopą bezrobocia. Wyższym
poziomom stopy bezrobocia
odpowiada niższe tempo
wzrostu płac nominalnych.
Poprawa koniunktury, spadek
bezrobocia przyczyniają się do
podniesienia tempa wzrostu
płac nominalnych.
Stopa bezrobocia
[%]
Tempo
wzrostu
płac
nominaln
ych [%]
0
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Długookresowa i
krótkookresowa
krzywa Phillipsa
Pionowa długookresowa krzywa Phillipsa
wskazuje, że gospodarka powróci ostatecznie do
naturalnej stopy bezrobocia U*, niezależnie od
tempa inflacji. W długim okresie nie jest możliwe
dokonywanie wyboru między inflacją i bezrobociem.
Krótkookresowa krzywa Phillipsa PC
1
obrazuje
proces dostosowawczy w krótkim okresie. Wysokość
jej położenia zależy od tempa inflacji i wzrostu ilości
pieniądza w ujęciu nominalnym w sytuacji
równowagi długookresowej, co ilustruje punkt E na
długookresowej krzywej Phillipsa.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Krzywa Phillipsa
W punkcie wyjścia gospodarka znajduje się w stanie równowagi
długookresowej (punkt E). Rząd obniża stopę wzrostu podaży pieniądza z I
1
do
I
2.
Początkowo powoduje to spadek realnej podaży pieniądza i przesunięcie
gospodarki z punktu E do A. Bezrobocie wzrasta do U
1.
Jeżeli ludzie uwierzą, że
tempo wzrostu ilości pieniądza I
2
nie zmieni się, to zdadzą sobie również
sprawę, iż nowym punktem równowagi długookresowej będzie punkt F.
Krótkookresowa krzywa Phillipsa przesuwa się z położenia PC
1
do
PC
2,
a
gospodarka przechodzi z punktu A do B. Następuje gwałtowny spadek tempa
wzrostu płac nominalnych, ponieważ ludzie uświadamiają sobie, że inflacja
zmniejszy się, i roszczenia płacowe mogą zostać złagodzone. Następnie
gospodarka przesuwa się ku górze wzdłuż krzywej PC
2
z punktu B do F. Jeżeli
jednak pracownicy spodziewają się, że tempo wzrostu podaży pieniądza
powróci do poziomu I
1
, to nie nastąpi złagodzenie żądań płacowych
wyprzedzających spadek inflacji. Krzywą krótkookresową pozostanie PC
1
. W
krótkim okresie nominalna podaż pieniądza rośnie w tempie I
2
, lecz inflacja
jest wyższa. Realna podaż pieniądza jest ciągle zmniejszana.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Krzywa Phillipsa
Stopa
inflac
ji [%]
Stopa bezrobocia [%]
E
PC
1
PC
2
F
U
1
U*
I
1
I
2
A
B
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Stopa inflacji na tle stopy
bezrobocia w latach 1998 -
2006
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Wskaźniki cen towarów i usług
konsumpcyjnych w Polsce
w latach 1999-2006
199
8 =
100
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
199
9
103,
5
104,
1
105,
1
106,
0
106,
7
106,
9
106,
5
107,
1
108,
7
109,
9
110,
9
111,
9
200
0
113,
9
114,
9
115,
9
116,
4
117,
2
118,
1
118,
9
118,
5
119,
7
120,
7
121,
2
121,
4
200
1
122,
4
122,
5
123,
1
124,
1
125,
5
125,
4
125,
0
124,
6
125,
0
125,
5
125,
6
125,
9
200
2
126,
9
127,
0
127,
3
127,
9
127,
6
127,
1
126,
5
126,
0
126,
4
126,
8
126,
7
126,
8
200
3
127,
3
127,
4
127,
8
128,
1
128,
1
128,
0
127,
5
127,
0
127,
6
128,
4
128,
8
129,
1
200
4
129,
6
129,
7
130,
1
131,
1
132,
4
133,
6
133,
5
133.
0
133,
4
134,
2
134,
6
134,
7
200
5
134,
8
134,
7
134,
8
135,
3
135,
7
135,
4
135.
1
135,
0
135,
5
136,
0
135,
7
135,
4
200
6
135,
7
135,
7
135,
6
136,
5
137,
2
136,
8
136,
8
137,
2
137,
5
137,
6
Źródło: Główny Urząd Statystyczny w Warszawie,
Wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych w Polsce,
(1998=100)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Nagrodę Nobla w dziedzinie
ekonomii
za rok 2006 otrzymał
Amerykanin Edmund S. Phelps
Phelps znany jest m.in. z badań nad relacjami między poziomem
płac a bezrobociem w gospodarce, które prowadził już w latach 60.
W swoich pracach tłumaczył, że bezrobocia nie da się do końca
regulować przez zmiany poziomu płac, a przymusowe bezrobocie
występuje nawet w okresach gospodarczej prosperity.
Badania Phelpsa udowodniły, że bezrobocie zależy od czynników
strukturalnych - m.in. wysokości zasiłków, siły związków
zawodowych, klina podatkowego; nie zależy natomiast od polityki
pieniężnej lub budżetowej, która może obniżyć bezrobocie tylko w
krótkim terminie.
Edmund Phelps opracował jeden z istotnych (obok modelu
Miltona Friedmana, również noblisty) modeli zależności między
inflacją a bezrobociem. Model uwzględnia oczekiwania inflacyjne i
ich wpływ na skuteczność polityki makroekonomicznej, która ma
prowadzić do obniżenia bezrobocia. Noblista pokazał, że nie
można w sposób trwały za pomocą polityki makroekonomicznej,
monetarnej lub fiskalnej, obniżyć poziomu bezrobocia.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Nagrodę Nobla w dziedzinie
ekonomii
za rok 2006 otrzymał
Amerykanin Edmund S. Phelps.
Dużą część swego dorobku naukowego Phelps poświęcił wyjaśnianiu
zjawiska trwałego bezrobocia w gospodarce. Podobnie jak wcześniej
Milton Friedman, negował możliwość stymulowania zatrudnienia przez
politykę proinflacyjną. Uznał, że tak zwana krzywa Phillipsa (opisująca
zależność między bezrobociem, a inflacją) dotyczy wyłącznie zjawisk
krótkoterminowych. Na dłuższą metę spadek inflacji przyczynia się do
wzrostu zatrudnienia.
Zwracał też uwagę na niekorzystne skutki źle zaprojektowanych
systemów opieki społecznej, na przykład gwarantowanych płac
minimalnych, które zniechęcają do podejmowania pracy, zwłaszcza osoby
o niskich kwalifikacjach. Komentując niepokoje społeczne we Francji i
USA, pisał: "Zarówno Europa, jak i Stany Zjednoczone muszą robić
więcej dla włączenia w rynek pracy osób o niskich kwalifikacjach. Dobrze
działająca gospodarka nie tylko pozwala utrzymać wzrost produktu i
dochodów, ale zapewnia podmiotom pełne wykorzystanie ich
potencjałów". Według Phelpsa znacznie lepszym sposobem na redukcję
bezrobocia jest zwiększenie elastyczności rynku pracy oraz
subsydiowanie najniższych płac pobieranych przez pracowników o
niskich kwalifikacjach.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Inflacja [%], w latach 2002 -
2006
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych z Głównego Urzędu Statystycznego w
Warszawie
Wskaźniki cen towarów i usług konsumpcyjnych w Polsce, (1998=100)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Ceny towarów i usług
konsumpcyjnych w grudniu 2005
r.
(XII 2004 = 100)
93,0
94,0
95,0
96,0
97,0
98,0
99,0
100,0
101,0
102,0
103,0
104,0
ogółem
żywność i
napoje
bezalkoholowe
napoje
alkoholowe i
wyroby
tytoniowe
odzież i obuwie mieszkanie
transport
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Ceny towarów i usług
konsumpcyjnych w 2005
(poprzedni miesiąc = 100)
97,5
98,0
98,5
99,0
99,5
100,0
ogółem
żywność i napoje
bezalkoholowe
napoje alkoholowe
i wyroby
tytoniowe
odzież i obuwie
mieszkanie
transport
listopad
grudzień
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Wskaźniki cen towarów i usług
konsumpcyjnych według
województw w II kwartale 2006
r.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS,
(kwartał poprzedni=100)
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Roczna stopa inflacji
XII 2005 / XII 2004 w Europie
0
1
2
3
4
5
6
7
8
A
us
tr
ia
B
el
gi
a
C
yp
r
C
ze
ch
y
D
an
ia
E
st
on
ia
F
in
la
nd
ia
F
ra
nc
ja
G
re
cj
a
H
is
zp
an
ia
H
ol
an
di
a
Ir
la
nd
ia
Li
tw
a
Lu
ks
em
bu
rg
Ło
tw
a
M
al
ta
N
ie
m
cy
P
ol
sk
a
P
or
tu
ga
lia
S
ło
w
en
ia
S
ło
w
ac
ja
S
zw
ec
ja
W
ęg
ry
W
lk
.
B
ry
ta
ni
a
W
ło
ch
y
S
tr
ef
a
E
ur
o
U
E
Źródło: Eurostat
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Inflacja w Polsce w latach
2002-2005
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Inflacja w Unii Europejskiej
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Inflacja w Polsce
na tle UE i USA w 2003 r.
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Poziom cen w Polsce
wyrażony jako % średniej
unijnej
Katedra Ekonomii i Zarządzania Gospodarką
Wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w
Polsce w latach 1980-2005
109,4 121,2
200,8
122,1 115 115,1 117,7 125,2
160,2
351,1
685,8
170,3
143 135,3 132,2 127,8 119,9 114,9 111,8 107,3 110,1 105,5
101,9 100,8 103,5 102,1
0
100
200
300
400
500
600
700
800
Lata
W
zr
o
st
c
en
(w
%
)