Renesans

Renesans

Renesans lub odrodzenie - okres w historii

Europy obejmujący przede wszystkim wiek
XV i XVI, okres w historii kultury
europejskiej określany często jako
"odrodzenie sztuk i nauk" i koncepcja
historiozoficzna odnosząca się do historii
kultury włoskiej od Dantego do roku 1520
(La Rinascimento).

HASŁA RENESANSU:

"Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie nie

jest mi obce„

"Człowiek jest kowalem swojego losu„

"Do źródeł!"
(łac. Ad fontes!)

"Człowiek jest miarą wszechrzeczy"

Humanizm

Prąd filozoficzny,
etyczny i kulturowy,
uznający człowieka za
najwyższą wartość i
podkreślający jego
godność. Renesansowi
humaniści wierzyli, że
sztuki wyzwolone
(gramatyka, dialektyka
(logika), retoryka,
geometria, arytmetyka,
astronomia, muzyka)
powinny być uprawiane
niezależnie od stanu
majątkowego.

Człowiek renesansu

Powszechnie sądzono iż
człowiek powinien być
dobrze wykształcony,
mieć rozległą wiedzę w
wielu różnych, nie
związanych ze sobą
dziedzinach.
(Najlepszym przykładem
jest Leonardo da Vinci).

Architektura renesansu

Dla architektury
wzorem idealnych
proporcji i
podziałów były
liczne zabytki
rzymskie.
Nowością były
centralne
budowle
kopułowe.
Stosowano
antyczne
proporcje
architektoniczne
operując
kolumnami i
belkowaniem.

Rozpowszechnia się schemat łuku triumfalnego
Występują często ornamenty o rodowodzie
grecko-rzymskim.

Rzeźba renesansu

Najpowszechniejszym
materiałem stał się kamień
(głównie marmur). Rzeźba
oderwała się od tła i
stanowiła coraz częściej
samodzielną kreację wolno
stojącą. Tworzono popiersia
portretowe, posągi konne,
akty i przyścienne nagrobki
niszowe. Płaskorzeźby
pełniły rolę dekoracyjną i
ornamentalną.
Bardzo dbano o nadanie
rzeźbie jak największego
realizmu.

Malarstwo renesansu

Charakterystyczny dla
malarstwa był zwrot ku
naturze ugruntowany jej
obserwacją. Rozwijało się
też malarstwo portretowe
- najpierw w ujęciu
profilowym, a następnie
ukazujące półpostaci.
Pojawiająca się często
tematyka religijna i
mitologiczna stanowiła w
wielu przypadkach
pretekst do
przedstawiania życia
współczesnego. Czystym,
nasyconym
kontrastowym barwom
towarzyszyło rozproszone
światło.

Dama z łasiczką

Najsłynniejsi ludzie

renesansu

Mikołaj Kopernik -ur.
19 lutego 1473 w
Toruniu, zm. 24 maja
1543 we Fromborku) –
astronom, matematyk,
prawnik, ekonomista,
strateg, lekarz,
astrolog, tłumacz,
kanclerz kapituły
warmińskiej od 1511,
kanonik warmiński,
scholastyk wrocławski.
Zawdzięczamy mu
między innymi
heliocentryczną teorię
Układu Słonecznego.

Michelangelo
Buonarroti ur. 6 marca
1475 r. w Caprese,
prowincji Toskanii we
Włoszech, zm. 18
lutego 1564 r. w
Rzymie) – włoski
malarz, rzeźbiarz,
poeta i architekt epoki
Odrodzenia.
Największymi jego
dziełami są freski w
Kaplicy Sykstyńskiej i
kopuła Bazyliki Św.
Piotra.

Leonardo da Vinci (ur.
15 kwietnia 1452 r. w
Anchiano niedaleko Vinci
we Włoszech, zm. 2 maja
1519 r. w Clos Lucé we
Francji) – włoski
renesansowy malarz,
architekt, filozof, muzyk,
poeta, odkrywca,
matematyk, mechanik,
wynalazca, geolog.
prawdopodobnie
najbardziej wszechstronna
osoba w historii.

Projekty Leonarda wyprzedzały jego czas, koncepcja
helikoptera, czołgu, wykorzystania podstaw tektoniki płyt,
podwójnego kadłuba łodzi i wiele innych innowacji