ROLA STATYSTYKI
W SŁUŻBIE ZDROWIA
dr n. med..Marian
Jędrych
Motto:
"Dotychczasowa historia nauki
potwierdza jednoznacznie, że
prawdziwy postęp w
jakiejkolwiek dziedzinie wiedzy i
działalności nie jest możliwy bez
świadomego i celowego
odwoływania się do ściśle
określonych metod badawczych."
Celem uzyskiwania danych statystycznych w
ochronie zdrowia jest dostarczanie
informacji dla podejmowania decyzji, a więc
wyboru najlepszych kierunków działania w
celu zaspokojenia potrzeb zdrowotnych
społeczeństwa. Podejmowanie decyzji, a
więc dokonywanie nielosowego wyboru
odpowiedniego działania, jest istotą
zarządzania. Zarządzanie w ochronie
zdrowia nie stanowi pod tym względem
wyjątku. Decydent, czyli osoba podejmująca
decyzję, musi znać sytuację decyzyjną, aby
działać celowo, ponieważ od takiej wiedzy
zależy skuteczność i ekonomiczność działań
zdrowotnych. Wiedzę tę otrzymuje się przez
informację statystyczną.
Do metod roboczych, którymi
najczęściej posługuje się badacz
zaliczamy:
• metody obserwacji,
• metody eksperymentalne,
• metody testów,
• wywiady,
• ankiety - kwestionariusze,
• metodę analizy dokumentów,
• metody statystyczne
W celu podjęcia racjonalnych działań
zdrowotnych koniecznym etapem wstępnym
jest analiza sytuacji, która powinna
obejmować rozpoznanie stanu zdrowia
ludności, zasobów ludzkich i materialnych
bieżącej działalności służby zdrowia, a w tym
– natężenia działań zdrowotnych,
intensywności pracy personelu służby
zdrowia jakości udzielanych świadczeń.
Informacje te otrzymujemy ze
sprawozdawczości medycznej. Po analizie
sytuacji opracowuje się zbiór wszystkich
alternatywnych sposobów działania dla
osiągnięcia wyznaczonego celu
• Wynika z tego jednoznacznie, że uzyskanie pełnego
zbioru ścisłych informacji dotyczących sytuacji
zdrowotnej i organizacyjnej jest niezbędnym
warunkiem podejmowania racjonalnych decyzji
kierowniczych.
• Po opracowaniu wszystkich możliwych alternatyw
działania dokonuje się wyboru wariantu
optymalnego i przystępuje się do realizacji
wyznaczonych zadań. Z realizacją zadań jest
nieodłącznie związana ich ocena. Ocena działań
zdrowotnych obejmuje te same elementy, które
wymieniono w analizie sytuacji, a więc:
• zmianę stanu zdrowia ludności,
• zmiany w zasobach ludzkich i materialnych,
• zmiany w działalności służby zdrowia,
• natężeniu działań,
• intensywności pracy personelu i jakości udzielanych
świadczeń
• Mimo tak dużej różnorodności problematyki, jednolita
jest metoda wnioskowania statystycznego.
Konieczność stosowania metod statystycznych w
planowaniu badań oraz w analizie i interpretacji
wyników spowodowana jest w dużym stopniu coraz
szerszym wprowadzaniem ilościowych metod
pomiaru wyników badań.
• Podejmujący badania musi zrozumieć cel
zastosowania metod statystycznych, ich miejsce w
całokształcie prowadzonych badań, a także poznać
możliwe zastosowania i sposoby interpretacji
wyników.
• Doceniając w pełni rolę i znaczenie metod
statystycznych w badaniach naukowych, nie można
zapominać, że statystyka nie spełnia w nich roli
nadrzędnej, ale jest jednym z cennych narzędzi.
• Podstawowe znaczenie przy analizie statystycznej ma
plan badania. Składa się on z następujących,
scharakteryzowanych poniżej elementów.
1. Cel badania
• Powinien być określony w sposób
zwięzły i precyzyjny, np. ustalenie
wpływu określonego leku na
skuteczność leczenia określonej
choroby.
• Przy planowaniu analizy
statystycznej należy sformułować
hipotezę badawczą, np. lek zwiększa
skuteczność leczenia.
2. Badane obiekty
• Aby badana próba dobrze reprezentowała całą
populację, każdy element populacji powinien mieć
szanse trafienia do próby zgodnie z
prawdopodobieństwem występowania. Oczywiste jest,
że zwykle im większa jest wybrana do badań próba
(losowanie próby było zgodne z rozkładem cechy), tym
bardziej jest ona reprezentatywna dla całej populacji.
• Istnieją 4 sposoby pobierania próby: dobór losowy -
polega na wybieraniu obiektów do analizy drogą
losowania z określonymi rozkładami; dobór konieczny -
ma miejsce wtedy, gdy warunki prowadzenia badania
ograniczają a priori analizowane jednostki; dobór
celowy - badacz sam wybiera jednostki do analizy,
uwzględniając własny pogląd na najlepszy dobór próby
do reprezentacji populacji; dobór dobrowolny -
jednostki do badania zgłaszają się dobrowolnie.
• Przy pobieraniu próby w badaniach biologicznych i
medycznych należy w maksymalnie możliwym stopniu
stosować dobór losowy.
3. Badane cechy
• Po dokonaniu wyboru cech do badania należy
je podzielić na jakościowe i ilościowe. Ma to
istotne znaczenie, ponieważ dla każdego w
podanych rodzajów cech stosuje się do
analizy inne metody statystyczne.
4. Metody pomiaru cech badanych
• Przy określaniu metod pomiaru należy
uwzględnić, że dla cech ilościowych
otrzymuje się wartości w określonych
jednostkach, natomiast dla cech
jakościowych prowadzona jest klasyfikacja do
jednej z kategorii.
5. Analiza statystyczna
• W najprostszym przypadku analizowane są
oddzielnie poszczególne próby. Takie
podejście nazywane jest analizą
jednowymiarową. Obejmuje ona
wyznaczanie parametrów rozkładu (m.in.
wartość średnia, mediana, moda, błąd
wartości średniej, odchylenie standardowe,
wariancja, współczynnik zmienności,
element maksymalny, element minimalny,
rozstęp, ocena normalności rozkładu,
ocena losowości pobrania próby)
6. Opracowywanie wyników
• Podczas opracowywania wyników powinno
się zwracać uwagę m.in.: czy materiał i
metody są jasno opisane, czy materiał jest
ujednolicony, czy zastosowane do analizy
narzędzia spełniały warunki ich
stosowalności, czy wyniki są poprawnie
zinterpretowane, czy wyniki są
uzasadnione w świetle znajomości
przedmiotu, czy wnioski znajdują
zastosowanie w odniesieniu do całej
populacji, czy wnioski uzasadniono
wynikami analizy statystycznej.
Statystyka
- nauka zajmująca się metodami badania
przedmiotów i zjawisk w ich masowych przejawach
oraz ich ilościową lub jakościową analizą z punktu
widzenia dyscypliny naukowej, w której zakres
wchodzą:
• -statystyka opisowa
• -statystyka matematyczna.
• Dwa rodzaje zmiennych i stałych wykorzystywanych
w opisie przedmiotów i zjawisk:
• -liczba przedmiotów lub zjawisk (klasyfikacja –
zliczenie )
• -nasilenie właściwości (cechy), którą wykazuje
przedmiot lub zjawisko (porównanie z wzorcem
-porządkowanie lub przypisanie nasileniu
właściwości / cechy liczby)
• -mierzenie.
• Dwa zasadnicze rodzaje właściwości
(rodzaje cech):
• -właściwości (cechy) jakościowe
• n p. płeć miejsce pobytu
(województwo, powiat lub gmina),
wykonywany zawód, kierunek
wykształcenia, obywatelstwo,
narażenie na zakażenie.
• –właściwości (cechy) ilościowe
• n p. wiek, okres wylęgania choroby,
czas trwania choroby, temperatura
ciała, poziom przeciwciał i t d.
Mierniki epidemiologiczne
miary częstości występowania chorób
najczęściej stosowane w
epidemiologii to:
• współczynnik zapadalności
• współczynnik chorobowości.
Ważne mierniki, chociaż rzadziej
stosowane to:
• współczynnik umieralności
• współczynnik śmiertelności.
Zapadalność
Współczynnik zapadalności skumulowanej (zbiorczej):
określa liczbę nowych zachorowań, które wystąpiły w
określonym czasie (w liczniku) w stosunku do liczby
osób w populacji (w mianowniku)
• z reguły jest standaryzowany, tj. przeliczany na
zapadalność w populacji o określonej wielkości (100
tys. ludności, 10 tys.,1 tysiąc)
• W praktyce współczynnik zapadalności określa
zapadalność-na chorobę ogółem lub (przypadek)
-osób na chorobę (osoba).
• Współczynnik zapadalności zwany gęstością
zachorowań określa rzeczywiste
prawdopodobieństwo zachorowania odnosząc liczbę
nowych zachorowań (w liczniku) do sumarycznego
osobo-czasu (w mianowniku).
• –Jednostkami osobo-czasu mogą być osobo-lata,
osobo-miesiące, osobo-dni.
Specyficzną formą zapadalności jest zapadalność
epidemiczna będąca:
• -kumulacyjną zapadalnością,
• - w specyficznej grupie ryzyka,
• -obserwowaną w określonym czasie,
• -(często) spowodowaną specyficzną przyczyną.
Przykład.
• W mieście liczącym 80 000 mieszkańców w ciągu
roku zarejestrowano 72 nowych przypadków
gruźlicy.
• Współczynnik zachorowalności wynosi, więc:
Wz = 72 / 80000 * 10 000 = 9,0 / 10 000
• Oznacza to, że przeciętnie na każdych 10 000
mieszkańców przypadało 9 zachorowań na
gruźlicę.
W liczbach
bezwzględny
ch
Na 10000 ludności
Lp.
1 grypa
3 768 054
11 075,5
2 biegunka u dzieci do lat 2
32 953
2 714,4
3 odra
146 664
431,1
4 zapalenie przyusznic
nagminne
138 118
406
5 wirusowe zapalenie
wątroby
74 559
219,2
6 rzeżączka
37 134
109,2
7 czerwonka
9 220
27,1
8 kiła
8 149
24
9 dur brzuszny
276
0,8
10 porażenie dziecięce
nagminne
9
0
11 błonica
-
-
Zachorowania na niektóre choroby zakaźne w Polsce 1975
Nowo zarejestrowane zachorowania na niektóre choroby w Polsce
Choroby
1995
2000
2002
2003
Gruźlica
15959
11477
10475
10124
W tym gruźlica płuc
15311
10960
9438
9207
Choroby weneryczne
3135
1713
1759
1630
W tym kiła
1576
975
1165
984
Choroby zakaźne i zatrucia
Odra
752
77
34
48
Różyczka
57351
46181
40518
10588
Krztusiec
549
2269
1788
2034
Wirusowe zapalenie wątroby
30276
5360
4449
4228
AIDS
115
120
116
130
Salmonellozy
30093
22799
20689
16612
Czerwonka bakteryjna
815
121
220
75
Inne bakteryjne zatrucia pokarmowe
3868
3990
6159
3725
Biegunki u dzieci do lat 2
19525
17538
17769
16470
Nowo zarejestrowane zachorowania na niektóre choroby w Polsce cd.
Choroby
1995
2000
2002
2003
Szkarlatyna (płonica)
26466
8345
4053
3872
Zapalenie opon mózgowych
6688
2110
1974
1904
Zapalenie mózgu
575
570
503
761
Świnka (zapalenie przyusznicy nagminne)
82337
17548
39978
87336
Świerzb
22880
16914
15831
13741
Grypa
1122916
1596920
228055
1216285
Nowotwory złośliwe
105186
114432
114440
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia
zachowania
176065
232975
304233
318000
Podczas gdy zachorowalność mierzy natężenie
nowych zachorowań w populacji, to miarą
rozpowszechnienia zarówno nowych, jak uprzednio
istniejących przypadków choroby, jest chorobowość.
Wyróżniamy chorobowość:
• - punktową,
• - okresową,
Chorobowość punktowa określa rozpowszechnienie
choroby w populacji w danym momencie
Chorobowość okresowa przedstawia ogólną liczbę
przypadków choroby, które stwierdzono w
analizowanym okresie na danym terenie, w
populacji podlegającej ryzyku choroby. Jest to suma
chorobowości punktowej stwierdzonej na początku
danego okresu i zachorowalności osób w
analizowanym okresie.
UMIERALNOŚĆ
• Jedną z tradycyjnych metod w badaniach
stanu zdrowia jest analiza umieralności.
Obliczamy następujące współczynniki
umieralności:
• - współczynnik umieralności ogólnej,
• - współczynnik specyficzny umieralności.
• Współczynnik umieralności ogólnej należy
interpretować z zachowaniem ostrożności,
ponieważ na ich wartość wpływa struktura
badanej zbiorowości. Dlatego obliczamy
specyficzne współczynniki umieralności, które
najczęściej uwzględniają strukturę populacji
wg płci, wieku, przyczyny zgonu itp.
• Tak, więc, obliczając współczynnik umieralności z
powodu określonej przyczyny bierzemy pod
uwagę wyłącznie zgony z powodu tej przyczyny.
Szczególny aspekt w analizie zgonów stanowi
umieralność niemowląt. Współczynnik
umieralności niemowląt jest to stosunek liczby
zgonów niemowląt ( dzieci przed ukończeniem
pierwszego roku życia) do liczby urodzeń żywych.
W obliczeniu tego współczynnika należy
uwzględnić fakt, że część zmarłych w danym roku
niemowląt urodziła się w roku poprzednim. Stąd
też w mianowniku sumujemy ¼ liczby urodzeń z
roku poprzedniego i ¾ liczby urodzeń z roku
bieżącego.
• Wśród przyczyn umieralności niemowląt wyróżnia
się tzw. przyczyny endogeniczne i egzogeniczne.
• Różna umieralność niemowląt jest spowodowana
głównie tzw. przyczynami egzogenicznymi, czyli
takimi, które są wynikiem niekorzystnego
oddziaływania środowiska zewnętrznego. Należą
tu głównie choroby infekcyjne ( zapalenia płuc,
biegunki), których niekorzystnym skutkom można
łatwiej zapobiec niż zaburzeniom zdrowia
spowodowanym czynnikami dziedzicznymi lub
wrodzonymi ( przyczyny endogeniczne).
• Pojęcie "wnioskowania statystycznego w
medycynie" często jest traktowane w sposób
zróżnicowany. Dla klinicysty jest to narzędzie do
oceny stosowanych metod diagnostycznych i
terapeutycznych. Epidemiolog oczekuje zasad
uzyskiwania wyników dotyczących m.in.
rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych oraz
skuteczności szczepień ochronnych.
Zachorowania na grypę w Polsce
Rok
Liczba zachorowań w ciągu
roku
Zapadalność na 100
000 ludności
Odsetek osób
hospitalizowanych
1985
2 309 875
6 208,80
0,04%
1986
1 578 975
4 215,60
0,06%
1987
1 218 292
3 234,70
0,03%
1988
628 690
1 660,50
0,03%
1989
1 642 126
4 325,60
0,02%
1990
80 161
210,3
0,07%
1991
1 968 463
5 147,00
0,02%
1992
256 692
669,1
0,06%
1993
2 717 585
7 066,20
0,01%
1994
471 524
1 223,40
0,02%
1995
1 122 916
2 910,00
0,03%
1996
2 711 174
7 020,50
0,12%
1997
1 578 494
4 084,10
0,11%
1998
825 345
2 134,50
0,06%
1999
2 344 773
6 066,10
0,17%
2000
1 596 920
4 132,20
0,44%
2001
576 449
1 491,80
0,12%
2002
228 055
590,3
0,10%
Rok
Liczba
zachorowań
Liczba zgonów
Umieralność na 100
000
Śmiertelność
(%)
1988
628 690
35
0,09
0,006
1989
1 642 126
65
0,17
0,004
1990
80 161
43
0,11
0,053
1991
1 968 463
43
0,11
0,053
1992
256 692
43
0,11
0,002
1993
2 717 585
88
0,23
0,016
1994
471 524
30
0,08
0,006
1995
1 115 237
66
0,17
0,006
1996
2 711 174
212
0,54
0,007
1997
1 573 046
207
0,53
0,013
1998
825 345
63
0,16
0,007
1999
2 341 924
402
1,04
0,017
2000
1 596 920
358
0,92
0,022
2001
576 449
26
0,067
0,0045
Grypa w Polsce w latach 1988-2001
Rok
Liczba osób zaszczepionych przeciwko
grypie
Odsetek zaszczepionej
populacji
1992
20 000
0,05%
1993
70 000
0,17%
1994
80 000
0,20%
1995
115 000
0,28%
1996
180 000
0,45%
1997
360 000
0,90%
1998
1 160 000
3%
1999
1 932 000
5%
2000
3 478 000
7%
2001
3 900 000
10%
2002
4 200 000
10,50%
.
liczba osób zaszczepionych przeciw grypie w latach 1992-2002 w Polsce
Grupy
wiekow
e
1997
1998
1999
2000
2001
1-19
4
2
1
2
20-39
4
1
10
4
40-64
25
10
34
37
1
65 +
174
52
356
316
23
Razem
207
63
402
358
26
.
Liczba zgonów w Polsce z powodu grypy, uwzględniająca podział na
grupy wiekowe.
Zapadalność na grypę w Polsce w poszczególnych sezonach
grypowych
• Dla organizatora służby zdrowia ważne
jest ocenienie jej organizacji i skuteczności
działania.
Najbardziej typowe miary:
• -średnia arytmetyczna
• -średnia geometryczna
• -mediana
• -modalna.
W trakcie opisu danych oprócz opisania
wartości przeciętnej istnieje również
potrzeba opisania rozrzutu wyników:
• -wariancja
• -odchylenie standardowe.
• Statystyka stanowi nie tylko
podstawę funkcjonowania opieki
zdrowotnej w każdym rozwiniętym
państwie. Znajomość jej
podstawowych prawideł i zasad jest
również niezbędna w pracy każdego
z lekarzy i to niezależnie od rodzaju
wykonywanej specjalizacji. Ma ona
również bardzo duże znaczenie w
ekonomicznej ocenie funkcjonowania
placówek opieki zdrowotnej.
• W XXI wieku możemy bardzo dokładnie
przeanalizować dane statystyczne niemal z
każdej dziedzinie życia. W medycynie
odgrywają one bardzo ważną rolę. Statystyka
pomaga decydować o otwieraniu nowych
oddziałów szpitalnych tam, gdzie wskazują na
to między innymi wyniki jej badań.
• Malejący przyrost naturalny sprawia, że
oddziały położnictwa i patologii ciąży nie są w
pełni wykorzystane w istniejących już
placówkach. Z danych statystycznych
wynika, że zarówno obecnie jak i w
najbliższym czasie potrzebne będą łóżka na
oddziałach np: onkologicznych,
kardiologicznych, ratownictwa medycznego i
geriatrii.