UKŁAD NACZYNIOWY
UKŁAD NACZYNIOWY
SKÓRY
SKÓRY
ZADANIA UKŁADU
NACZYNIOWEGO SKÓRY
• Układ naczyniowy skóry ma dwa
rodzaje zadań
1. MIEJSCOWE- odżywienie skóry i
naskórka
2. OGOLNE- termoregulacja
Układ naczyniowy
zbudowany z 4 części:
1. Sieć powięziowa= podskórna=
podskórna tkanka tłuszczowa.
2. Sieć skórna- na granicy tkanki
tłuszcowej i skóry właściwej
3. Sieć podbrodawkowa
4. Sieć włośniczek brodawkowych-
utworzona przez rozdzielajace się w
brodawkach male tętniczki.
Sieć powięziowa
• Naczynia mają dużą średnicę i są
luźno ułożone („tworzą duże oka”)
• Z tej sieci ku górze odchodzą
tętniczki, które na granicy tkanki
tłuszcowej i skóry właściwej
rozgałęziają się i tworzą SIEĆ
SKÓRNĄ TĘTNICZĄ
Sieć skórna
• Część tętniczek sieci skórnej rozgałęzia się tworząc sieć
naczyń włosowatych odżywiających cebulkę włosa i
gruczoły.
• Tętniczki te nazwane są GAŁĄZKAMI WSTĘPUJĄCYMI
TĘTNICZEK.
• Sieć naczyń włosowatych odżywiających zraziki tłuszczowe
warstwy podskórnej to GAŁĄZKI ZSTĘPUJĄCE
• Tętniczki sieci skórnej biegną prostopadle do powierzchni
skóry jako pojedyncze tętniczki lub tętniczki łączące się ze
sobą.
• W okolicach gdzie skóra jest przesówna tętniczki mają
przebieg wężowaty, co umożliwia zaopatrzenie skóry przy
dużych rozciągnięciach.
• Poniżej brodawek gałązki tętniczek łączą się ze sobą i
tworzą powierzchowna poziomo ułożona siec tętniczek
podbrodawkowych
Sieć podbrodawkowa i sieć
włośniczek brodawkowych
• Od sieci brodawkowej odchodzą tętniczki
najdrobniejszego kalibru, które wstępują
do brodawek skóry i przechodzą w nich w
pętle naczyń włosowatych.
• Każda tetniczka tworząca siec brodawkowa
odżywia od 0,04- 0,27 mm²skóry.
• Naskórek nie posiada własnych naczyń
odżywiany jest przez NACZYNIA
BRODAWEK skóry dzięki
półprzepuszczalnej błonie podstawowej
• Między stopniem rozwoju brodawek a
stopniem rozwoju naskórka istnieje dodatnia
zależność
•
Im grubszy naskórek tym większe są
Im grubszy naskórek tym większe są
brodawki skóry i tym obfitsze są pętle
brodawki skóry i tym obfitsze są pętle
tętnicze
tętnicze.
• Po zgięciu się na szczycie brodawki
włośniczki uchodzą w dół i u podstawy
brodawki przyjmują charakter żyłki.
• Żyłki uchodzą do splotu podbrodawkowego i
tam łączą się w większe naczynia żylne
tworząc SIEĆ ZYLNĄ PODBRODAWKOWĄ.
• ANALOGICZNIE DO SIECI TĘTNICZEJ
WYSTĘPUJE SIEC ŻYLNA
• Ze splotu bodbrodawkowego przez gałązki
łączące zstępujące, krew dostaje się do
żylnej sieci skórnej. Tu uchodzą tez gałązki
odprowadzające krew z gruczołów,
brodawek włosów i zrazików tłuszczowych.
• Żyły splotu PODBRODAWKOWEGO mają
zdolność kurczenia się więc ich światło
może ulec zwężeniu lub rozszerzeniu (co
ma duże znaczenie podczas
termoregulacji)
• Rozszerzenie naczyń prowadzi do
większego przepływu krwi i utraty ciepła.
• Zwężenie naczyń mniejszy przepływ krwi i
kumulacja ciepła w organizmie
• W niektórych okolicach skóry
występują bardzo liczne ZASPOLENIA
TĘTNICZO –ŻYLNE zwane: kłębkami
naczyniowymi.
• Ich rola to wyrównanie ciśnienia krwi
między układem tętniczym a żylnym
• Najwięcej kłębków naczyniowych jest w
:
1.
Macierzy wałów paznokciowych
2.
Opuszkach palców rak i stóp
3.
Nos
4.
Uszy
Układ limfatyczny
• Człowiek prócz układu krwionośnego ma niezależny system
naczyń limfatycznych- układ chłonny
• W przestrzeniach komórkowych znajdują się małe, cienko ścienne
ślepo zakończone naczynia chłonne, które łącząc się tworzą
większe naczynia
• Mają one zastawki zapobiegające powrotowi płynu. Końcowe
naczynia wpadają do układu krwionośnego, gdzie dochodzi do
opróżnienia.
• Naczynia chłonne mają również zdolność przenoszenia płynu
międzykomórkowego z przestrzeni między komórkowej do żylnej
części układu krążenia, w układzie tym nie występują tętnice.
• Kapilary limfatyczne są ślepo zakończone i łatwo przepuszczalne
• Płyn w kapilarach limfatycznych nazywamy chłonką (limfa).
Naczynia chłonne łączą się z węzłami chłonnymi (limfatycznymi)
za pomocą struktur zbudowanych z tkanki łącznej siateczkowej,
której komórki mają zdolność przekształcania się w komórki
żerne, tzw: FAGOCYTY. W węzłach chłonnych powstają limfocyty,
• Ciała obce płynące w limfie są wychwytywane i fagocytowane
przez leukocyty i makrofagi
• Obecność bakterii które uległy fagocytozie manifestuje się
obrzękiem i bólem.
UKŁAD LIMFATYCZNY
SKÓRY
• System limfatyczny jest ściśle połączony z
systemem krwionośnym
• Zapewnia:
1. Równowagę płynową i białkową.
Wyłapywanie z przestrzeni
międzykomórkowej płynu i białek, które
„uciekły” z układu krwionośnego. Co jest
bardzo istotne dla zachowania
prawidlowego ciśnienia osmotycznego
2. Odżywienie komórek skóry
3. Właściwe funkcje układu
immunologicznego skóry
System naczyń
limfatycznych zbudowany z
2-części
1. Podbrodawkowej= naskórkowej
2. Skórnej
3. Brak jest sieć włosowatej w tkance
podskórnej.
• Z części PODBRODAWKOWEJ odgałęziają
się WŁOŚNICZKI NACZYŃ LIMFATYCZNYCH,
które uchodzą do brodawek skórnych, i w
przeciwieństwie do układu krwionośnego
włośniczki te nie tworzą silnych
rozgałęzień.
STRYKTURA SIECI
LIMFATYCZNEJ
Zależy od struktury skóry w danym
regionie
i może się różnić:
• Skóra zbita, mało przesuwna- kształt
prosty
• Skóra „przesuwalna”, „luźna”- kształt
wężykowaty
• Ściany naczyń limfatycznych sa grubsze
i bardziej elastyczne niż ściany naczyń
krwionośnych.
Co wpływa na prace układu
limfatycznego
• Kompozycja macierzy zewnątrz komórkowej w skórze.
Gdy włókna elastynowe są słabe (np.:starzenie) może
dojść do nieprawidłowego działania układu i
obrzeków.
• W stanach zastoju żylnego i utrudnionym upływie
chłonki powstają obrzęki.
• Nadmiar płynu tkankowego pobudza fibroblasty do
podziału, w wyniku czego początkowo miękki obrzęk
przechodzi w stwardnienie skóry
• Stan taki występuje przy niewydolności krążenia w
razie nacisków guzów nowotworowych na naczynia i
węzły chłonne.
• Głównym miejscem zastoju chłonki sa kończyny dolne
Limfa w organizmie
poruszana jest dzięki:
• Skurczom mięsni sąsiadujących,
które powodują ucisk na naczynia
limfatyczne
• Ruchy oddechowe klatki piersiowej
• Ujemnemu ciśnieniu wewnątrz klatki
piersiowej w czasie wdechu
• Rytmicznym skurczom dużych
naczyn chłonnych
Funkcje układu
limfatycznego
• Powrót białka z przestrzeni
pozakomórkowej do krwioobiegu
• Transport wody i soli mineralnych
• Usuwanie substancji obcych
(bakterii)
• Uczestniczenie w procesach
immunologicznych ustroju