ENZOOTYCZNA BIAŁACZKA

BYDŁA

Enzootyczna białaczka

bydła



Przewlekłe, dożywotnie zakażenie wirusowe



Nowotworowa choroba układu

limforetikularnego



Zazwyczaj subklinicznie



Rzadko przebiegające z nowotworami



Szeroko rozpowszechniona na całym

świecie (też Polska)



Zwalczone tylko w niektórych krajach (dla

innych – bariera handlu!!!)



W UE (i Polsce) zwalczana z urzędu

ZNACZENIE



Restrykcje importowe bydła i produktów



Utrudnienie obrotu w kraju



Obniżona mleczność i płodność

niektórych stad zakażonych



Sporadycznie

guzy = padnięcia

lub

brakowanie



Czyli straty mięsa



Natomiast

nie ma znaczenia dla zdrowia

innych gatunków ani dla ludzi

(sporadycznie owce)

ETIOLOGIA



Wirus BLV – Retroviridae – onkornawirus

typu C



Szybko ginie poza organizmem (56 st.C.

Po 30 min.)



Szybko inaktywowany przez środki

dezynfekcyjne, ciepło, pasteryzację

(mleko)

ETIOLOGIA



Słaby potencjał onkogenny



Niegroźny dla innych gatunków i dla

ludzi

EPIZOOTIOLOGIA



Cały świat



Wiek

powyżej 2 lat

(5-18lat)!!!



Źródło:

zakażone zwierzęta



Drogi szerzenia:

- większość wirusa „zamknięta” w limfocytach

- więc istotne jest przeniesienie limfocytów

(iniekcja, doustnie, donosowo, domacicznie,

rektalnie, itp.)

- wystarczy 2500 limfocytów (1/100 kropli

krwi)

DROGI SZERZENIA



Najczęściej

– badania rektalne, igły

(tuberkulinizacja!), transfuzje, narzędzia,

dekornizacja, kolczykowanie, tatuaż,

korekcja racic, owady kłująco-ssące



Śródmacicznie rzadko (3-20% płodów od

zakażonych krów)



Nasienie, mleko, ślina – małe znaczenie

(chyba, że z krwią)



Więc szerzy się dość wolno w stadzie



Wymaga długiego i ścisłego kontaktu

PATOGENEZA



Wirus dożywotnio bytuje głównie w

limfocytach B (mało im szkodzi)



Po 1-3 miesiącach p-ciała antywirusowe (p-

ko p24 i gp51 – neutralizacja wirusa, ale

zakażenie na całe życie, bo prowirus)



Są dożywotnio, ale spadek okołoporodowy



P-ciała nie mogą uwolnić zwierzęcia od

zakażenia



Jednak hamują proces chorobowy, zatem:

OBJAWY



Bardzo często przebieg bezobjawowy lub



U 30-85% zakażonych – długotrwała

limfocytoza

bez innych objawów lub



Sporadycznie, u starszych

chłoniakomięsaki

(śledziona, wątroba,

nerki, przewód pokarmowy, serce, rdzeń)

oraz powiększenie węzłów (tzw.

węzłowica

)

- objawy zależne od lokalizacji – trudności w

połykaniu, brak apetytu, niestrawności,

wzdęcia, duszność, kulawizna, porażenia,

zaburzenia pracy serca (nagłe zejścia)

ZMIANY

ANATOMOPATOLOGICZNE



Więc brakowanie lub sporadyczne,

nagłe upadki (pęknięcie śledziony,

wątroby)



Częściej przypadkowe rozpoznania w

rzeźni lub podczas zwalczania jałowości



Powiększenie węzłów chłonnych –

przewodu pokarmowego i innych



Powiększenie śledziony – pęknięcie –

skrwawienie wewnętrzne



Guzy w trawieńcu i macicy (jałowość)

ROZPOZNAWANIE



Klinicznie: tylko węzłowica (ale b. późno)



Hematologia nie, bo głównie aleukemiczna



Sekcja (rzeźnia) – guzy i powiększone węzły



Wykrycie wirusa rzdko potrzebne, bo

serologia jest bardziej wiarygodna –

immunodyfuzja w żelu lub Elisa



Ale to u starszych niż 6 m-cy i nie 4-3

tygodnie przed porodem i 3-5 dni po

porodzie



PCR – DNA zintegrowany w komórkach

gospodarza

POSTĘPOWANIE



Lista OIE



Izolowanie i eliminacja nosicieli w stadzie



Badanie serologiczne całego stada

(ponad 30% to likwidacja całego stada)



PROFILAKTYKA:

- okresowe kontrole serologiczne (co 3 lata)

- nadzór nad bydłem wprowadzanym

- higiena zabiegów krwawych

- zwalczanie owadów

- szczepienia brak