Wybrane stany
zagrożenia życia.
MARIA WROŃSKA
Stan zagrożenia
życia to
niewydolność podstawowych
czynności życiowych:
oddechowej
układu krążenia
ośrodkowego i/lub
obwodowego układu
nerwowego.
Nieleczony stan zagrożenia
życia prowadzi do zatrzymania
czynności serca i śmierci
klinicznej.
W
następnych
minutach
dochodzi do nieodwracalnych
uszkodzeń narządowych tzn.
śmierci tkankowej.
Utrata świadomości –
przyczyny:
Omdlenie (emocjonalne, ortostatyczne),
Napad padaczkowy,
Zaburzenia metaboliczne,
Zatrucia,
Udar mózgu (niedokrwienny,
krwotoczny),
Zaburzenia rytmu serca,
Zaburzenia przewodnictwa,
NZK.
Zaburzenia świadomości –
podział:
Piorunujące,
Przemijające,
Długotrwałe.
> 30 rż najczęstszym
zaburzeniem rytmu
będącym przyczyną
zatrzymana krążenia
jest migotanie komór
lub częstoskurcz
komorowy bez tętna
Zaburzenia
oddychania
(zadławienie)
asystolia lub
rozkojarzenie
elektromechaniczne
Pacjent nieprzytomny
- przyczyny
AS
Pacjent nieprzytomny
ocena stanu ogólnego - czy
jest przytomny?
czy oddycha?
czy ma tętno?
czy nie ma obrażeń ciała?
AS
Rozważ przyczyny:
Hipotonia/ wstrząs
Zaburzenia rytmu
Udar
Zatrucie
Śpiączki
Wentylacja tlenem, Dostęp i.v.
Monitorowanie, Wywiad
Badanie fizykalne, EKG
WYCZUWALNE
TĘTNO
RKO 30:2
BRAK TĘTNA
Oceń krążenie
Badanie fizykalne
Ułóż w
pozycji bezpiecznej
Leczenie
NIE ODDYCHA
ODDYCHA
Udrożnij drogi oddechowe
Oceń oddech
Badanie
fizykalne
Obserwacja
Leczenie
NIEPRZYTOMNY
PRZYTOMNY Oceń stan świadomości
NAPAD PADACZKOWY
Padaczka jest to zespół kliniczny w
którym u pacjentów występują
nawracające napady padaczkowe.
Dotyczą ok. 1-2% populacji
PADACZKA- klasyfikacja
objawów
NAPADY UOGÓLNIONE
napady nieświadomości
(małe, petit mal)
napady duże
(drgawkowe, grandmal)
kloniczno- toniczne,
toniczne,
miokloniczne,
atoniczne
PADACZKA- klasyfikacja
objawów
NAPADY CZĘŚCIOWE
proste
(z objawami
ruchowymi,czuciowymi,
autonomicznymi, psychicznymi)
wtórnie uogólniające
złożone
PADACZKA- klasyfikacja
objawów
STAN PADACZKOWY-
ciągła aktywność napadowa trwająca
dłużej niż 30 minut lub co najmniej
dwa napady między którymi nie
następuje pełne wycofanie zaburzeń.
PADACZKA- POSTĘPOWANIE
Bądź przy chorym w czasie wystąpienia
napadu pilnując, aby nie doznał obrażeń
Gdy chory upadnie, delikatnie podtrzymuj
głowę aby nie doszło do mechanicznych
urazów
Ułóż chorego na boku pilnując aby miał
drożne drogi oddechowe. Poluzuj
kołnierzyk, rozepnij guzik.
PADACZKA- POSTĘPOWANIE
Ślina i piana na ustach, często zabarwiona
krwią jest normalnym objawem napadu
padaczkowego. Powinna mieć drogę
odpływu- ułożenie na boku.
Poczekaj aż skończy się napad- będzie on
trwał zazwyczaj kilka minut, po napadzie
chory może stracić kontakt z otoczeniem,
może zasnąć. Gdy odzyska przytomność
zapytaj jak można mu pomóc, kogo
zawiadomić.
PADACZKA-
POSTĘPOWANIE
Gdy napady powtarzają się (dwa i
więcej) i chory nie odzyskuje
świadomości- wezwij karetkę. Może
to być stan padaczkowy, który
zawsze wymaga interwencji lekarza,
podania leków.
Padaczka- błędy w
postępowaniu
Gdy zapewniłeś odpowiednią pozycję po
prostu bądź przy chorym. Nie przenoś go,
nie podnoś, nie próbuj „cucić” polewając
go wodą czy bijąc w policzek
Nie wolno niczego wkładać do ust.
Rozwieranie jamy ustnej może
spowodować uraz.
Padaczka- błędy w
postępowaniu
Na początku dużego napadu chory
może nie oddychać przez 20-30
sekund, nie stosuj wtedy sztucznego
oddychania
Padaczka- błędy w
postępowaniu
Nie używaj siły wobec chorego. Ma on
zawężoną świadomość i może źle
zrozumieć intencje i reagować agresją.
Po napadzie chory może być pobudzony
(często w stanie zamroczenia
ponapadowego). Łagodnie go uspokajaj
nie używając siły
Staraj się unikać robienie sensacji wokół
chorego- to nie pomoże jemu, ani tobie.
OMDLENIE
Syncope
-
t
o przemijająca utrata
świadomości, po której chory
samoistnie odzyskuje świadomość.
Presyncope-
niepełne omdlenie,
wystąpienie objawów braku sił,
zawrotów głowy lub słabości bez
utraty przytomności lub stan
bezpośrednio ją poprzedzający.
OMDLENIE- POSTĘPOWANIE
Ułożyć chorego płasko,
Unieść nogi powyżej poziomu klatki
piersiowej (pozycja
przeciwwstrząsowa),
Rozpiąć kołnierzyk przy szyi,
Przewietrzyć pomieszczenie.
WSTRZĄS - DEFINICJA
Wstrząs jest to uogólniony stan
niedotlenienia
oraz
niewystarczającego odżywiania i
usuwania resztek metabolicznych z
komórek, w następstwie załamania
się
wydolnego
przepływu
tkankowego.
Klasyfikacja wstrząsu
Wstrząs hipowolemiczny
spowodowany krwotokiem,
spowodowany oparzeniem,
spowodowany rozległym urazem,
spowodowany niedrożnością
jelit.
Klasyfikacja wstrząsu
Wstrząs kardiogenny
ostry zawał m. sercowego,
zaburzenia rytmu serca,
zespół małego rzutu serca,
kardiomyopatia.
Wstrząs neurogenny
uszkodzenie mózgu, pnia, rdzenia,
porażenie czterech kończyn,
znieczulenie rdzeniowe,
itp.
Klasyfikacja wstrząsu cd.
Wstrząs septyczny
Wywołany zakażeniem (np. zakażenie
dróg moczowych, dróg rodnych)
Zapaleniem otrzewnej
Zapaleniem opon mózgowych
itp.
Wstrząs anafilaktyczny
Mieszane postacie wstrząsu
Wstrząs - etapy rozwoju
Wstrząs - etapy rozwoju
Bladość powłok, zimna, często wilgotna
skóra, uczucie zimna i pragnienia, niepokój,
czasami przyspieszone tętno i zmniejszona
ilość wydalanego moczu,
Zaburzenia orientacji co do miejsca i czasu,
mowa wolna, bełkotliwa, tętno
przyspieszone o zmniejszonej amplitudzie,
obniżenie ciśnienia tętniczego,
Brak orientacji co do miejsca i czasu, mowa
niezrozumiała, utrata przytomności, źrenice
rozszerzone, tętno nitkowate, ciśnienie
tętnicze często nieoznaczalne.
POSTEPOWANIE
POSTEPOWANIE
Izolacja czynnika szkodliwego,
Izolacja czynnika szkodliwego,
Właściwe ułożenie
Właściwe ułożenie
poszkodowanego - pozycja na
poszkodowanego - pozycja na
plecach z uniesionymi nogami,
plecach z uniesionymi nogami,
Pierwsza pomoc adekwatna do
Pierwsza pomoc adekwatna do
sytuacji,
sytuacji,
POSTEPOWANIE
POSTEPOWANIE
Wsparcie psychiczne,
Wsparcie psychiczne,
Kontrola stanu
Kontrola stanu
poszkodowanego,
poszkodowanego,
Ochrona przed wyziębieniem,
Ochrona przed wyziębieniem,
Wezwanie pomocy 999 / 112.
Wezwanie pomocy 999 / 112.
UTONIĘCIA
Utopienie - opadnięcie na dno
martwego ciała. Przyczynami
utopienia mogą być: atak serca,
wrzucenie zwłok do wody lub
inne przypadki, w których ofiara
nie
ma
zalanych
dróg
oddechowych wodą.
Utonięcie to uduszenie
będące skutkiem zanurzenia w
cieczy, najczęściej w wodzie.
Podtopieniem
nazywa
się
wszystkie przypadki przeżycia po
duszeniu
się
w
wyniku
zanurzenia w wodzie.
Zespół
popodtopieniowy
może
rozwinąć się u ofiar podtopienia w
czasie pierwszych 72 godzin po
wypadku. Schorzenie to ma charakter
zespołu niewydolności oddechowej
typu
dorosłych
(ARDS
-
Acute
Respiratory Distress Syndrome) i jest
spowodowane
wypłukaniem
surfaktantu, przeciekiem powstałym
na skutek uszkodzenia ścian kapilar w
pęcherzykach
płucnych
oraz
odpowiedzią zapalną w obrębie tkanki
płucnej.
"Fazy tonięcia" według Ponsolda.
Algorytm postępowania w
ratowaniu tonących
Przerwanie kontaktu ofiary z
czynnikiem szkodliwym,
Własne bezpieczeństwo,
Nieprzytomny - rozpocząć
wentylację w wodzie (usta-nos),
Oddechy ratownicze należy
prowadzić przez 1 minutę ,
Algorytm postępowania w
ratowaniu tonących
brak samodzielnego oddechu:
odległość od brzegu pozwala na dotarcie
do niego w czasie <5 minut, oddechy
należy kontynuować podczas płynięcia
do brzegu,
Jeżeli czas potrzebny na dotarcie do
brzegu >5 minut, oddechy ratownicze
należy prowadzić przez kolejną minutę,
a następnie w możliwie najkrótszym
czasie
dotransportować
poszkodowanego do brzegu,
Algorytm postępowania w
ratowaniu tonących
Wydobyć na brzeg w pozycji
horyzontalnej,
Ocenić stan poszkodowanego,
Wezwać pomoc,
Resuscytację rozpocząć od 5
oddechów,
RKO 30:2,
Ogrzać poszkodowanego.
Porażenie prądem
Rodzaj prądu:
prąd zmienny,
prąd stały,
Czas przepływu prądu,
Szlak przepływu,
Częstotliwość (50 – 60 Hz ),
Porażenie prądem
Natężenie prądu (25 – 80 mA ),
Napięcie prądu (200 – 800 V ),
Oporność skóry,
Powierzchnia kontaktu,
Urazy współistniejące.
Efekty działania prądu na
organizm.
Fizyczne – oparzenia,
Chemiczne – zmiany
elektrolityczne,
Biologiczne – zaburzenia w
funkcjonowaniu organizmu.
Postępowanie.
Przerwanie narażenia,
Ocena stanu poszkodowanego,
Wdrożenie odpowiedniego
postępowania w zależności od
objawów,
Postępowanie.
Wezwać Zespół Ratownictwa
Medycznego,
Powierzchnię oparzoną należy
zaopatrzyć suchym, jałowym
opatrunkiem,
Zaopatrujemy również inne
obrażenia.
RODZAJE RAN
Otarcie naskórka
Rana cięta
Rana płatowa
Rana kłuta
Rana tłuczona
RODZAJE RAN
Rana miażdżona
Rana rąbana
Rana szarpana
Rana kąsana
Rana postrzałowa
Algorytm postępowania:
Zadbaj o własne bezpieczeństwo,
załóż rękawiczki jednorazowe,
Sprawdź stan poszkodowanego:
Czy jest przytomny? Czy oddycha?
Czy wykazuje oznaki życia?
Jeżeli poszkodowany stoi, poproś
aby usiadł bądź położył się,
Algorytm postępowania:
Oceń rozmiar obrażeń i ich
umiejscowienie,
Na miejsce zranienia nałóż czysty
najlepiej jałowy opatrunek z gazy. Nie
stosuj waty, ligniny, ani chusteczek
higienicznych, nie wyciągaj ciał obcych
tkwiących w ranie,
W przypadku dużego krwawienia unieś
zranioną kończynę,
Jeżeli opatrunek przesiąknie, należy
nałożyć na niego kolejny,
Algorytm postępowania
c.d.:
wezwij pomoc w przypadku:
ran głowy,
ran szyi,
ran klatki piersiowej,
ran brzucha i podbrzusza,
ran postrzałowych,
amputacji kończyny bądź innej części ciała,
nie dających się zatrzymać krwawień,
podejrzenia krwotoku wewnętrznego,
gdy poszkodowany jest osłabiony, bądź
pobudzony, a jego skóra jest blada, zimna i
lepka,
gdy poszkodowany jest nieprzytomny.
Algorytm postępowania
c.d.:
Podczas oczekiwania na pomoc,
wdróż postępowanie
p.wstrząsowe:
ułóż poszkodowanego na plecach z
uniesionymi nogami,
okryj rannego kocem, bądź innymi
dostępnymi materiałami,
zapewnij poszkodowanemu wsparcie
psychiczne.
W razie potrzeby postępuj zgodnie
z zasadami pierwszej pomocy.
Ciało obce w tkwiące
ranie.
Nie wyjmować ciała obcego,
Wykonać opatrunek stabilizujący, by
ciało obce nie przemieszczało się.
Amputacja urazowa.
Założyć opatrunek uciskowy na kikut.
Odszukać amputowaną część
kończyny, zaopatrzyć jałowym
opatrunkiem i włożyć do foliowej
torebki, którą umieszczamy w
pojemniku z zimną wodą.
Gdy krwotok jest masywny i nie ustaje
pomimo założenia opatrunku
uciskowego i uniesienia kończyny
rozważyć założenie opaski zaciskającej.
Amputacja urazowa.
Opaskę zaciskającą można stosować
tylko na kończynach w 1/3 ich
górnego odcinka. Powinna ona mieć
8-10 cm szerokości. Należy zapisać
czas założenia opaski zaciskającej.
Opaska zaciskająca o szerokości
8-10 cm. Tylko w razie konieczności !
UWAGA! Opaskę zaciskającą może
zdjąć tylko lekarz.
Opaska zaciskająca o
szerokości
8-10cm. Tylko w razie
konieczności !
Oparzenie Iº
Niepełnej grubości skóry, obejmujące
naskórek,
Zazwyczaj goi się samoistnie bez
powstania blizny i nie wymaga
wykonania przeszczepu,
Powstaje na skutek działania
temperatury w granicach 40 – 50ºC
Oparzenie Iº
Objawy:
rumień i obrzęk skóry,
ból.
Oparzenie IIº
Niepełnej grubości skóry, obejmujące
naskórek i skórę właściwą,
Jest wynikiem dłuższego działania
temperatur rzędu 70 – 80ºC i dzieli się
na:
oparzenie powierzchowne, w którym
uszkodzony jest naskórek i tworzą się
pęcherze,
oparzenie niepełne głębokie, obejmujące
skórę właściwą i czasami tkankę podskórną.
Oparzenie IIº
Objawy:
zaczerwienienie skóry,
pęcherze,
nadwrażliwość na dotyk, bądź rzadziej
zniesienie czucia.
Oparzenie IIIº
Pełnej grubości skóry, obejmuje
naskórek, skórę właściwą i tłuszcz
podskórny.
Powstaje w wyniku przedłużonego
działania temperatur
przekraczających 70 – 80ºC.
Oparzenie IIIº
Do objawów oparzenia IIIº
zaliczamy:
suchą białą lub szarą skórę,
możliwe strupy,
brak czucia bólu.
Oparzenie IVº
Pełnej grubości skóry, może
obejmować podskórną tkankę
tłuszczową, powięzi, mięśnie i
kości,
Zwęglenie jest wyrazem
działania wysokich temperatur.
Kliniczny podział oparzeń
Oparzenie lekkie to oparzenia:
Iº i IIº obejmujące poniżej 15%
powierzchni ciała,
IIIº poniżej 10%.
Oparzenia średnie obejmują
oparzenia:
Iº i IIº od 15 – 30%,
IIIº poniżej 10%.
Kliniczny podział oparzeń
Oparzenia ciężkie, które obejmują
oparzenia:
Iº i IIº powyżej 30%,
IIIº powyżej 10%,
IIIº dotyczące twarzy, stóp i rąk,
dróg oddechowych;
u osób z ciężkimi schorzeniami, takimi jak
choroby serca, cukrzyca, choroby płuc [3];
powikłane poważnymi złamaniami i / lub ranami
tkanek miękkich,
przekraczające 10% powierzchni w przypadku
dzieci i osób po 65 r.ż. [44].
Do najgroźniejszych powikłań
oparzeń zaliczamy:
dużą utratę płynów mogącą
prowadzić do wstrząsu,
zakażenie ran oparzeniowych,
powstanie toksyn białkowych, które
mogą wywołać ciężkie uszkodzenie
nerek,
zastój w mikrokrążeniu,
rozwój choroby oparzeniowej.
POSTĘPOWANIE
Zgasić płonącą odzież ,
Ubranie przesycone wrzątkiem lub parą
wodną należy natychmiast zdjąć,
nie ruszać części spalonej odzieży, która
przywarła do skóry,
ochładzanie oparzonej powierzchni ciała
wodą o temperaturze 15ºC, o z
wysokości 15 cm przez minimum 15
minut,
POSTĘPOWANIE
Szybko zdjąć pierścionki, obrączki,
bransoletki bądź zegarki oraz krawaty,
Rany należy zaopatrzyć jałowym
opatrunkiem,
Na oparzenia twarzy nie stosuje się
suchych opatrunków,
Poszkodowanego układamy z nogami
uniesionymi powyżej korpusu.
ODMROŻENIA
I° - powierzchowne
Odrętwienie i zaczerwienienie skóry z
wyraźnym zbielałym lub woskowym
obszarem uszkodzonej tkanki,
II° - średni,
pęcherze wypełnione treścią surowiczą
otoczone zaczerwienionym obszarem
obrzękowym
ODMROŻENIA
III° - głęboki,
pęcherze wypełnione krwistym płynem,
uszkodzenia sięgają głębokich warstw
skóry,
IV° - ciężki,
obejmuje tkanki ułożone pod skórą,
mięśnie kości,
mumifikacja palców lub całej kończyny
POSTĘPOWANIE
Szybkie przywrócenie normalnej
temperatury,
Krążąca woda o temperaturze ok. 40-
41°C
Owinąć suchym materiałem, bez ucisku,
Unieść, aby uchronić przed
powstawaniem obrzęków.
Pytania?