Przekształcenie użytkowania wieczystego we własność

Kwestię tę reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu
użytkowania wieczystego we własność (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 z późn. zm.),
dalej „ustawa”.
1. Zakres regulacji
Przekształcenie w drodze orzeczenia administracyjnego przysługującego
podmiotom uprawnionym prawa użytkowania wieczystego gruntu nieruchomości
w prawo własności tej nieruchomości.

2. Podmioty uprawnione (art. 1 ust. 1, 1a i 2 ustawy):
1) Osoby fizyczne będące użytkownikami wieczystymi nieruchomości:
a) zabudowanych na cele mieszkaniowe albo przeznaczonych pod tego rodzaju
zabudowę,
b) rolnych (w rozumieniu kodeksu cywilnego z wyłączeniem nieruchomości
przeznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego albo
w decyzji o warunkach zabudowy na cele inne niż rolne,
c) w zamian za wywłaszczenie lub przejęcie nieruchomości gruntowej na rzecz
Skarbu Państwa na podstawie innych tytułów, przed dniem 5 grudnia 1990 r.;
d) na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i
użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279),
2) osoby fizyczne i prawne będące właścicielami lokali, których udział w
nieruchomości wspólnej obejmuje prawo użytkowania wieczystego,
3) spółdzielnie mieszkaniowe będące właścicielami budynków mieszkalnych lub
garaży.

Osobami uprawnionymi są również następcy prawni osób fizycznych wyżej opisanych
w punkcie 1 i 2 oraz następcy prawni osób prawnych opisanych wyżej w punkcie 2 i
3.

3. Wszczęcie procedury przekształcenia
Podmiot uprawniony składa do właściwego organu administracji publicznej żądanie

przekształcenia.

W przypadku właścicieli lokali z żądaniem przekształcenia muszą wystąpić wszyscy

użytkownicy wieczyści, a w przypadku braku zgody właściciele, których udziały
wynoszą co najmniej połowę mogą się zwrócić o rozstrzygnięcie do sądu.

4. Organy właściwe w sprawie (art. 3 ust. 1 ustawy)
1)

Starosta - w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w
tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa
wykonują inne państwowe osoby prawne;

2)

Wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa -
odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek
samorządu terytorialnego.

5. Forma prawna przekształcenia
Prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości w

drodze decyzji administracyjnej z dniem, w którym decyzja ta stała się ostateczna.

Decyzja ta stanowi podstawę wpisu prawa własności do księgi wieczystej.
6. Odpłatność
Podmiot, na którego rzecz nastąpiło przekształcenie jest obowiązany do uiszczenia opłaty z

tytułu tego przekształcenia.

6.1. Zasady ustalania i płatności opłaty
Wysokość opłaty określona jest w decyzji o przekształceniu.
Ustalona jest w oparciu o wartość rynkową prawa własności gruntu nieruchomości, przy

czym na poczet opłaty za przekształcenie zalicza się kwotę wartości prawa
użytkowania wieczystego tego gruntu określoną według stanu na dzień wydania
decyzji o przekształceniu (art. 4 ust. 2 ustawy w związku z art.. 67 ust. 1 i 69 ustawy o
gospodarce nieruchomościami)

Opłata na wniosek użytkownika wieczystego jest rozkładana na raty na czas nie krótszy

niż 10 lat (chyba, że o krótszy wystąpi użytkownik) i nie dłuższy niż 20 lat.

Nieuiszczona część opłaty podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej

równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP.

Wierzytelność z tytułu opłaty podlega zabezpieczeniu hipoteką przymusową na

nieruchomości objętej przekształceniem.

6.2 Zwolnienie od opłaty
Przekształcenie następuje nieodpłatnie na rzecz osób, które nabyły użytkowanie

wieczyste:

1) w zamian za wywłaszczenie lub przejęcie nieruchomości gruntowej na rzecz Skarbu

Państwa na podstawie innych tytułów, przed dniem 5 grudnia 1990 r.;

2) na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu

gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279),

6.3. Bonifikata od opłaty
Opłata za przekształcenie może być zmniejszona według zasad określonych w art. 4 ust. 7

– 12 ustawy.